Για κάποιος που περνάει από κινδύνους και ταλαιπωρίες, λέμε ότι περνά «διά πυρός και σιδήρου». Η ίδια έκφραση χρησιμοποιείται για να δηλώσει και την άγρια χρήση βίας.
Η έκφραση έγινε παροιμιώδης ύστερα από το βιβλίο του πολωνού συγγραφέα Ερρίκου Σιένκεβιτς (1846 - 1916). Ο Σιένκεβιτς έγινε γνωστός από το τριλογικό του μυθιστόρημα, παρμένο από την ιστορία της Πολωνίας του 17ου αιώνα: «Διά Πυρός και Σιδήρου».
Ωστόσο, την έκφραση «πυρί και σιδήρω» βρίσκουμε και σε διάφορα αρχαία κείμενα, μεταξύ των οποίων και στον Πλούταρχο, στο «Περί της Αλεξάνδρου τύχης ή αρετής»: «[…] ἡ δὲ πάλιν αὐτῷ τὰς Θήβας ἐνέσεισε καὶ πόλεμον Ἑλληνικὸν ἐμποδὼν κατέβαλε, καὶ δεινὴν πρὸς ἄνδρας ὁμοφύλους καὶ συγγενεῖς διὰ φόνου καὶ σιδήρου καὶ πυρὸς ἀνάγκην ἀμύνης, ἀτερπέστατον τέλος ἔχουσαν».
ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΣΜΟΣ
Μάλιστα καὶ τὴν διάδοση τῆς θρησκείας ποὺ ἵδρυσε, νομοθέτησε νὰ τὴν πραγματοποιοῦν διὰ πυρὸς καὶ σιδήρου καὶ σφαγῶν. Εἶναι ὁ ἐπινοητὴς τοῦ ἱεροῦ πολέμου κατὰ τῶν διαφωνούντων μὲ τὸ Ἰσλὰμ καὶ ἀνακήρυξε τοὺς φονευθέντες στὸν ἱερὸ πόλεμο ὡς μάρτυρες τῆς πίστεως. Ὅταν τὸ 624 πέτυχε τὴν πρώτη του νίκη ἐναντίον τῶν Μεκκιανῶν στὸ Badr, κατέσφαξε μὲ ὠμότητα ὅλους τους αἰχμαλώτους. Ὅταν κάποιος αἰχμάλωτος φώναξε· «ποιὸς θὰ φροντίσει γιὰ τὰ παιδιά μου»; ὁ Μωάμεθ ἔξαλλός του ἀπάντησε· «τὸ πῦρ τῆς κολάσεως».
ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ
Ο χριστιανισμός επικράτησε με τη βία («Διά Πυρός και Σιδήρου»)Θεοδοσιανός Κώδικας IX.16.4 : Επιθυμούμε να κλείσουν αμέσως όλοι οι ναοί σε όλους τους τόπους και σε όλες τις πόλεις και να απαγορευθεί η είσοδος σε αυτούς… Θέλουμε επίσης να απέχουν όλοι από τις θυσίες. Αν όμως τύχει και κάποιος διαπράξει αυτό το αδίκημα, θα τιμωρηθεί με αποκεφαλισμό. Διατάσσουμε η περιουσία όποιου τιμωρηθεί με αυτό τον τρόπο να περιέλθει στο αυτοκρατορικό ταμείο.
Όσο τώρα για την ποιότητα και το ηθικό ύψος μερικών από τους ‘αγίους” τους, πριν τον μεγάλο εγκληματία “άγιο” Κωνσταντίνο, μπορούμε να αναφέρουμε τον μισαλλόδοξο Άγ. Ειρηναίο που στιγμάτιζε με τα χειρότερα λόγια, βρισιές και κατάρες τους αιρετικούς τον δεύτερο αιώνα και τον Τερτυλλιανό, τον επόμενο αιώνα, που επιδεικνύοντας μια αδιανόητη νοσηρή μισαλλοδοξία και κακεντρέχεια πανηγυρίζει και θριαμβολογεί μνησίκακα για τα φοβερά βασανιστήρια που οραματίζεται με ζωντάνια μπροστά του να υφίστανται όλοι οι “εχθροί της πίστεως”, εθνικοί και αιρετικοί, και τα σώματά τους να υγροποιούνται και να κροταλίζουν κάτω από τις φλόγες του πυρός του Κυρίου… Αυτοεπαίρεται μάλιστα ότι ο οραματισμός αυτών των “εξαίσιων” εικόνων βασανισμού των “εχθρών της πίστης” είναι πολύ πιο ευχάριστος από τις παραστάσεις των τσίρκων, των σταδίων και των θεάτρων.
0 comments
Δημοσίευση σχολίου