Ο βουλευτής Β΄ Πειραιώς Γιάννης Λαγός τοποθετήθηκε στην ολομέλεια της βουλής επί της αιτήσεως αντισυνταγματικότητας του νομοσχεδίου για την αλλαγή ταυτότητας φύλλου, που κατέθεσε η κοινοβουλευτική ομάδα του Λαϊκού Συνδέσμου. Αρχικά σημείωσε πως η Χρυσή Αυγή τάσσεται υπέρ της απόφασης της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας, τονίζοντας πως το φύλο του ανθρώπου δεν είναι επιλέξιμο καθώς αποτελεί δώρο Θεού και δεν μπορεί να μεταβάλλεται αλλά πρέπει να αξιοποιείται μόνο.
Σχετικά με την αίτηση αντισυνταγματικότητας είπε πως δεν είναι δυνατόν ανήλικοι 15 ετών να παίρνουν τέτοιες σημαντικές αποφάσεις και τόνισε ότι τα άρθρα του νομοσχεδίου έρχονται σε τέλεια αντίθεση με το άρθρο 21 του Συντάγματος που λέει ότι: «Η οικογένεια ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του Έθνους, καθώς και ο γάμος, η μητρότητα και η παιδική ηλικία τελούν υπό την προστασία του Κράτους».
Κλείνοντας είπε πως η Χρυσή Αυγή θα κάνει όλες τις νόμιμες διαδικασίες ώστε αυτό το νομοσχέδιο έκτρωμα να καταπέσει. Ακολουθεί η αίτηση αντισυνταγματικότητας του νομοσχεδίου που κατέθεσε κοινοβουλευτική ομάδα της Χρυσής Αυγής:
Σύμφωνα με το άρθρο 21 παρ. 1 του Συντάγματος: «Η οικογένεια ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του Έθνους, καθώς και ο γάμος, η μητρότητα και η παιδική ηλικία τελούν υπό την προστασία του Κράτους» Από την παράγραφο αυτή προκύπτει άνευ αμφιβολίας ότι το Σύνταγμα θέτει υπό την προστασία του κράτους την οικογένεια και μάλιστα με μια ιδεολογικά φορτισμένη διατύπωση «θεμέλιο της συντήρησης και της προαγωγής του Έθνους».
Το ίδιο ακριβώς έχει επιφυλάξει για τον γάμο, τη μητρότητα και την παιδική ηλικία. Η συνταγματική έννοια της οικογένειας, αποτελεί συνάμα και «κοινωνικό θεσμό».
Η θεσμική αυτή εγγύηση αναφέρεται στην ουσία της οικογένειας όπως προκύπτει από τα σχετικά άρθρα του Οικογενειακού Δικαίου στον Αστικό Κώδικα (1461 και επόμενα,1505 ) και αναφέρεται στην ΝΟΜΙΜΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, δηλαδή την οικογένεια που ιδρύεται με νόμιμο γάμο ενός άνδρα με μια γυναίκα.
Η προστασία της λεγόμενης «φυσικής οικογένειας», δηλαδή της έννομης σχέσης που έχει προκύψει από την γέννηση ενός παιδιού χωρίς τον νόμιμο γάμο μεταξύ ανδρογύνου, βρίσκεται επίσης ΕΝΤΟΣ του συνταγματικού πλαισίου προστασίας, αφού όπως αναφέρθηκε, αντικείμενο προστασίας της διάταξης είναι τόσο η μητρότητα όσο και η παιδική ηλικία, αυτός μάλιστα είναι και ο λόγος που δεν υπάρχει διάκριση μεταξύ παιδιών γεννημένων εντός και εκτός γάμου.
Κατά τον ίδιο τρόπο, το άρθρο 1389 του Αστικού Κώδικα αναφέρεται στην νόμιμη συζυγική οικογένεια, και αυτή μόνο αποτελεί πεδίο υποχρεώσεων και δικαιωμάτων στο πλαίσιο του κράτους και των θεσμών του.
Από την ανωτέρω θεσμική εγγύηση της οικογένειας προκύπτει ότι απαγορεύεται στον κοινό νομοθέτη, δηλαδή την Βουλή στη νομοθετική της αρμοδιότητα, να εισάγει θεσμούς βλαπτικούς για την έννοια της «οικογένειας» όπως ορίζεται και προστατεύεται από το Σύνταγμα.
Αυτός είναι ο λόγος που «σχέσεις» που δημιουργούνται δίπλα από την οικογένεια (ελεύθερη ένωση, ατελής υιοθεσία) ούτε προβλέπονται, ούτε προστατεύονται συνταγματικά.
Η οικογένεια ως «θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του Έθνους», δηλαδή ο εθνικός ρόλος που της έχει αποδώσει το Σύνταγμα, δεν αποδέχεται καμία απολύτως νόθευση στον πυρήνα και τη λειτουργία της, από τον κοινό νομοθέτη.
Τέτοια νόθευση και μάλιστα με ύπουλο, προκλητικό και πλήρως αντισυνταγματικό τρόπο εισάγει το παρόν νομοθέτημα, με το οποίο «δια της πλαγίας οδού» δηλαδή δια της οικειοθελούς και απλής αλλαγής φύλου, μπορεί να οδηγήσει σε «οικογενειακή ένωση» δύο ομόφυλα άτομα, κατόπιν «δηλώσεως» με τρόπο ώστε να θεωρούνται «οικογένεια», ενώ στην ουσία δεν είναι.
Με τον τρόπο αυτό, καταστρατηγείται τόσο η φύση της έννοιας της οικογένειας (δηλαδή της προστασίας της μητρότητας και της παιδικής ηλικίας) όσο και η λειτουργία της ως «θεμελίου προαγωγής του Έθνους» , αφού μέσα από μια τέτοια παρά φύση ένωση διαστρέφεται το σύνολο των αξιών και αρχών που προάγονται από Σύνταγμα και από τον ΑΚ και έχουν ως βάση την οικογένεια.
Οι κοινότητες που λειτουργούν ως χώροι κοινωνικοποίησης αλλά όχι προς όφελος του Ελληνικού Έθνους δεν καλύπτονται από την διάταξη του άρθρου 21παρ. 1 Συντ., και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο συνταγματικός νομοθέτης επιφυλάσσει διακριτική μεταχείριση των οικογενειών των Ελλήνων το γένος, ακόμα και από τις οικογένειες των αλλοεθνών (βλ. σελ. 100 επ. Τ. Βιδάλης «Η συνταγματική διάσταση της εξουσίας στο γάμο και στην οικογένεια, Σάκκουλας, 1996) Σύμφωνα τέλος με τον Χρυσόγονο (σελ. 510-512 «Ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα, Σάκκουλας 2002) η συνταγματική έννοια της οικογένειας του άρθρου 21 παρ. 1 όχι μόνο πρέπει να μένει ελέυθερη από κρατικές παρεμβάσεις, αλλά και να προστατεύεται θετικά από την κρατική εξουσία.
Στην περίπτωση του νομοσχεδίου που εισάγεται επομένως, έχουμε μια πλήρη αντισυνταγματικότητά του, αφού η συνταγματική έννοια της οικογένειας όπως αναφέρθηκε αναλυτικά όχι μόνο δεν προστατεύεται αλλά κακοποιείται με τον πιο βάναυσο και προκλητικό τρόπο, καταργώντας ανεπίτρεπτα την υπερνομοθετική ισχύ της εν λόγω διάταξης και γι’ αυτό δεν μπορεί να νομοθετηθεί ως άκυρη η οποία θα καταπέσει προφανώς στην πρώτη προσφυγή εναντίον της ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας. Επομένως η Χρυσή Αυγή δηλώνει ότι ακόμα και αν η διάταξη ψηφιστεί από τα πρόθυμα δεκανίκια της κυβέρνησης και των συνεργατών της, θα ενθαρρύνει την κατάργησή της στην πράξη, μέσω προσφυγών εναντίον της στη Δικαιοσύνη.
0 comments
Δημοσίευση σχολίου