Νικόλαος Κατούντας της 33ης Μοίρας Καταδρομών: Το άγνωστο ιστορικό αντίστασης στους Τούρκους εισβολείς στην Κύπρο το 1974

Ο ΗΡΩΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΗ ΤΟΥ 31ΟΥ ΛΟΧΟΥ 1974- ΥΠΟΛΟΧΑΓΟΥ ΝΙΚΟΛΑ ΚΑΤΟΥΝΤΑ ΤΗΣ 33ης ΜΟΙΡΑΣ ΚΑΤΑΔΡΟΜΩΝ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟ ΠΕΛΛΑ – ΠΑΙΣ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΚΕΡΥΝΕΙΑΣ.ΓΝΩΣΤΟ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ – ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ.

Του Χαράλαμπου Καραγιάννη βετεράνου 33ης Μοίρας Καταδρομών
Οι συνωμότες – προδότες , με πρόσχημα το πραξικόπημα , απομάκρυναν από την Κερύνεια την πλέον αξιόμαχη δύναμη , την 33 Μ.Κ , μια δύναμη που σκόπιμα άφησαν χωρίς αποδεκτά αντιαρματικά , την στιγμή που οι Τούρκοι είχαν ήδη σκάψει δυο αντιαρματικές τάφρους ανάμεσα στην ΕΛΔΥΚ και την ΤΟΥΡΔΥΚ στον θύλακα Λευκωσίας

Υποχρεωτικά επιστρέφουμε πίσω τον χρόνο στον μαύρο Ιουλίο . Μετά το Πραξικόπημα , η 33 μοίρα καταδρομών είχε μηδέν απώλειες . Το χάραμα της 20ης Ιουλίου 1974 ημέρα Σάββατο , Ο υπολοχαγός Νικόλαος Κατούντας βρίσκεται με τον λόχο του εγκατεστημένος σε διατεταγμένη αποστολή στο διεθνές αεροδρόμιο Λευκωσίας . εγκληματικά οι πραξικοπηματίες επιτελείς δεν έλαβαν υπόψη το ενδεχόμενο , επικείμενη τουρκική εισβολή , παρά τις αυξανόμενες ενδείξεις όπως υποκλοπές σημάτων αλλά και μεταδόσεις των διαφόρων έγκυρων μέσων κοινής ενημέρωσης .

Η μονάδα κανονικά , έπρεπε το βράδυ καλυπτόμενη από το σκότος να αναχωρήσει προς τους χώρους διασποράς και άμυνας στην περιοχή του Πέλλα Παις , σύμφωνα με τα σχέδια αμύνης που είχαν εκπονηθεί. το χάραμα κοντά 04:45 , τουρκικά αεροπλάνα βομβάρδισαν τους διαδρόμους του αεροδρομίου Λευκωσίας. Θέλοντας και μη , σήμανε συναγερμός και δόθηκε διαταγή. Η μοίρα να κινηθεί προς την βάση της χαμηλά επι της πλαγιάς του βουνού Αλωνάγρα δίπλα στο χωριό Πέλλα Πάις , πολύ κοντά στην Κερύνεια και στους πρόποδες του άγιου Ιλαρίωνα . ήδη Τούρκοι αλεξιπτωτιστές έπεφταν στην περιοχή της Μιας Μηλιάς. Περιοχή δίπλα στις Χαμίτ μάντρες και τμήμα του βόρειου τουρκοκυπριακού θύλακα.

Η πρώτη φάλαγγα έφτασε στη Μοίρα χωρίς να κτυπηθεί. Η δεύτερη, όμως, κτυπήθηκε από εχθρικά αεροπλάνα πάνω από τον Άγιο Επίκτητο. λίγο μετά το μικρό μεικτό χωριό Κλεπίνη . Από την προσβολή καταστράφηκαν ολοσχερώς Δυο οχήματα γεμάτα με όπλα και πυρομαχικά, . οι καταδρομείς υποχρεώθηκαν να διανύσουν την υπόλοιπη απόσταση με τα πόδια , μερικώς παροπλισμένοι και ταλαιπωρημένοι .

Φτάνοντας στην Μοίρα οδηγήθηκαν στο χώρο διασποράς , μεταξύ του Στρατοπέδου και του εξοχικού της Λαίδης , ένα αποικιοκρατικό κατάλοιπο το οποίο προοριζόταν ως εξοχική κατοικία του Μακαρίου ,τελικά όμως μετατράπηκε σε έδρα του Β λόχου του 251 τάγματος πεζικού . Εκεί συνάντησαν τον μακαρίτη διοικητή Γεώργιο Κατσάνη. Ο αείμνηστος διοικητή τους ενημερώνει ότι τη νύκτα θα έκαναν επίθεση για κατάληψη υψωμάτων , τούρκικων οχυρών δηλαδή στην ευρύτερη περιοχή του κάστρου του Άγιου Ιλαρίωνα. H επιχείρηση ξεκίνησε εννέα η ώρα το βράδυ του Σαββάτου .

Ο Νικόλαος Κατούντας ηγείται του 31ουΛόχου κρούσεως , μπροστά από τα Πετρομούθκια και πιο μπροστά ο διοικητής Κατσάνης. Δυστυχώς παρά τις αρχικές επιτυχίες η μονάδα βρίσκεται σε πιο χαμηλό σημείο με ελαφρύ οπλισμό , χωρίς ικανοποιητική υποστήριξη από το πυροβολικό και χωρίς καμιά βοήθεια από άλλη μονάδα . τα ξημερώματα της Κυριακής βρίσκεται εκτεθειμένη στο φως των ελεύθερων σκοπευτών αλλά και των δυσανάλογων ενισχύσεων που έτυχαν οι τουρκοκύπριοι από αερομεταφερόμενους εκ Τουρκίας ,Τούρκους καταδρομείς .

ο διοικητής Γεώργιος Κατσάνης σκοτώθηκε στην μάχη πιθανώς από τούρκο ελεύθερο σκοπευτή . η τουρκική αντεπίθεση ήταν πλέον οργανωμένη ,έτσι ακολούθησε τακτική απαγκίστρωση κάτω από δυσμενείς συνθήκες ,αφήνοντας πίσω το άψυχο σώμα του διοικητή . Ήδη από τις 20 Ιουλίου τουρκικές δυνάμεις με την ανοχή επιτελικών χουντικών αξιωματικών αποβιβάστηκαν και εδραιώθηκαν στην περιοχή πέντε μίλι . σε λωρίδα κυπριακής παραλιίς βόρεια του χωριού Τριμίθι και δυτικά του χωριού Άγιος Γεώργιος .

Θέλω πριν προχωρήσω να καταγράψω ότι υπάρχουν πολλοί μάρτυρες οι οποίοι ανήκαν ένεκα στρατιωτικής υπηρεσίας η επιστράτευσης δηλαδή αξιωματικοί και υπαξιωματικοί του 251 τάγματος πεζικού που χωρίς περιστροφές κατονομάζουν τον συγκροτηματάρχη του τρίτου τακτικού συγκροτήματος Κερύνειας συνταγματάρχη 1974 Στυλιανό Μιχόπουλο ότι εγκληματικά όχι μόνο αγνόησε το σχέδιο αμύνης Κύπρου ,ούτε έλαβε υπόψη τις αναφορές της ελληνικής ΚΥΠ Κερύνειας αλλά επιπρόσθετα στις 20-07-1974 παραπλάνησε και τον σταλθέντα λοχαγό του 120 λόχου βαρέων όπλων Κωνσταντίνο Αργυρόπουλο . ενός λόχου που διέθετε αντιαρματικά ΠΑΟ 106 , και όχι μόνο αυτά .

Στέλλοντας τον ουσιαστικά χωρίς οδηγό στο στόμα των αποβιβασθέντων . Την Δευτέρα 22 Ιουλίου, μετά που οι αποβατικές δυνάμεις των Τούρκων είχαν καταλάβει και ελέγξει πλήρως την περιοχή του Αγίου Γεωργίου Κερύνειας, οι άνδρες της 33ης Μοίρας Καταδρομών πήραν παραπλανητική διαταγή από τον ίδιο τον διοικητή καταδρομών Κύπρου συνταγματάρχη κων/νο κομπόκη για μετάβαση τους στην περιοχή, με σκοπό να βοηθήσουν στην καταστροφή δυο τουρκικών αρμάτων που έκαναν τον μάγκα στους πολίτες !!!! και ανακοπή της προέλασης των προς την Κερύνεια.

Σημειωτέων ότι ο διοικητής καταδρομών Κύπρου συνταγματάρχης κων/νος κομπόκης στις 21-07-1974 εγκατέστησε στην περιοχή του στρατοπέδου Λαίδη νέο αρχηγείο και σύμφωνα και με κατάθεση του διοικητή της 32 Μ.Κ Ναπολέοντα δαμασκηνού ενώπιον ακροατηρίου ημερομηνίας 06-11-2016 διεξήγαγαν μαζί αναγνώριση της περιοχής προγεφύρωμα με απώτερο σκοπό οι μούρες καταδρομών 31 ,32 και 33 να επιτεθούν από κοινού . Γεγονός που δεν υλοποιήθηκε , δίκαια γεννάτε το συμπέρασμα ότι είχε την πραγματική εικόνα του εν εξελίξει πολέμου . Γύρω στις 10 το πρωί της 22ας -07-1974 , η 33η Μοίρα Καταδρομών , με μειωμένο το προσωπικό ,από πέντε bedford και με ολόκληρη την δύναμη της πλην δυο διμοιριών του 32 λόχου που έμειναν στο αεροδρόμιο Λευκωσίας . Ενεπλάκη σε μάχη με τους εισβολείς στον κύριο δρόμο προς Κυρήνεια αλλά και ελαφρώς προς Τριμίθι μη εξαιρουμένου τόσον του κέντρου όσον προς την θάλασσα του χωριού Άγιος Γεώργιος.

Η μάχη ήταν άνιση αφού πέραν των πολλών σύγχρονων αρμάτων οι εισβολείς είχαν και την κάλυψη της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας ,η οποία κτύπησε προκαταρκτικά ανηλεώς την περιοχή . Οι Τούρκοι χτυπούσαν με βαρέα όπλα από το Τέμπλος , από τη θάλασσα και από την ανατολική πλευρά. Δημιούργησαν ένα πέταλο και προέλαυναν. Διεξήχθη σκληρή μάχη, μοιραία όμως οι άνδρες της 33ης Μοίρας διατάχθηκαν από τον εκτελούντα χρέη διοικητού Ευάγγελο Ματζουράτο να αυτοδιαλυθούν και να συγκεντρωθούν μετά του προσωπικού στον χώρο της μοίρας ,δυστυχώς η διαταγή δόθηκε αλλά μεταδόθηκε από στόμα σε στόμα έτσι ο λοχαγός του 31ου λόχου πληροφορείται από τους λιγοστούς καταδρομείς που τον περιστοιχίζουν ότι άπαντες συμπεριλαμβανόμενου του λόχου του αυτοδιαλύθηκαν .

Κάτω από τα πυκνά πυρά των Τούρκων.
Ενστικτωδώς και κάτω από τις αντίξοες αυτές συνθήκες εκτός από τον τότε λοχία Θεωνά με καταγωγή το χωριό Κάρμι που τελικά κινήθηκε προς το χωριό του μέσω του χωριού Τριμιθι ακολουθήθηκε και από μια μεγάλη ομάδα υπό τον λοχαγό Αργύρη Αθανάσιο σύνολον 50-60 άτομα που τελικά σώθηκαν μέσω των διαβάσεων του πενταδάκτυλου προς την βουνοκορυφή προφήτης Ηλίας .όλοι οι άλλοι οπισθοχώρησαν προς την Κερύνεια. Όλοι αυτοί που μέσα σε αυτόν τον καταστροφικό αρμαγεδώνα έδωσαν σκληρές μάχες για την ζωή τους μέσα στην Κερύνεια . Ο ηρωικός λοχαγός Νικόλαος Κατούντας εθεάθη και μίλησε με φίλους μου την ιδία μέρα στις 22-07-1974 στο κτίριο της μητρόπολης της Κερύνειας όπου μάταια ανέμενε διαταγές πιστός στο την πατρίδα ουκ ελάττω παραδώσω .

Συνάδελφος καταδρομέας μου καταθέτει εγώ όταν έφτασα εκεί ο Κατούντας ήταν εκεί με τον λόχο του ...καθόταν κάτω , ήταν συλλογισμένος με μια χαρακτηριστική αμηχανία ....ήταν με χακί κοντό παντελόνι και χακί κοντομάνικο πουκάμισο ,ήταν πολλοί εκεί δεν μπορώ να θυμηθώ ποιοι…. Συνομίλησα με τον Κατούντα.. Κύριε λοχαγέ τι κάνουμε τώρα ? Απάντηση καθίστε κάτω ....´ περιμένουμε διαταγές ....μην πάτε στην βρύση ....κατάλαβες ποσό κοντά ήταν οι Τούρκοι ....μου είπε μην πάμε στην βρύση , κάπου δέκα πόδια πιο κάτω .>> δεν συνηθίζω να κόβω στην μέση την αφήγηση του βετεράνου συναδέλφου ,όμως υποχρεώνομαι να καταδείξω τον άξιο αξιωματικό που γνώριζε τις ανθρώπινες αδυναμίες και ανάγκες των στρατιωτών , δεν υποτίμησε την πονηριά του εχθρού και τους προέτρεψε να αποφύγουν την βρύση , για λίγο νερό καραδοκούσε ο θάνατος . ο καταδρομέας 1974 συνεχίζει ……

Σηκώθηκα και λέω τότε ....πάμε για κάλυψη λίγο πιο κάτω ....δηλαδή 20 μέτρα ...δέντρα ...κλπ…. καλύτερη κάλυψη από τα εχθρικά πυρά . Ξεκίνησε το κακό πια ο σώζων εαυτόν σωθήτω ....που να ξέρει κανένας τι γινόταν ο άλλος .....Ούτε ξέραμε ποιος έπεφτε οι ριπές ασταμάτητες .....η που θα ήταν πιο καλά καλυμμένος . αυτή την εικόνα την σκέφτηκα ξανά και ξανά ,πρέπει εγώ να ήμουν πολύ πιο προωθημένος στην αποβίβαση αφού τους βρήκα εκεί .... Αυτά πια μόνο για την ιστορία . πρέπει ο Κατούντας να έκανε έξοδο προς το βουνό ... ....πάντως κάπου κοντά ξαναδώσαμε την μάχη ...(ο γράφων δημοσίευσα την ξεχωριστή μάχη του μιναρέ )
ο Νικόλας Κατούντας , αναγνωρίζοντας πλέον την πέραν πάσης αμφιβολίας προδοσία από την χούντα ,επιστρέφει με κάποιο τρόπο μέσα στην καταληφθείσα περιοχή επιχειρεί με πιστούς καταδρομείς που επιβίωσαν μια έξοδο προς απεμπλοκή τους από τον τούρκικο κλοιό .

Διάφοροι φίλοι άλλοι λένε τον είδαν να ηγείται ομάδας καταδρομέων να πολεμά ψύχραιμα εναντίον πολυάριθμων Τούρκων που κατέβαιναν από τα υψώματα του αγίου Ιλαρίωνα ,να προστατεύει και να καλύπτει όχι μόνο τους καταδρομείς αλλά και άντρες του 251 τάγματος πεζικού που βρίσκει στον δρόμο του . ένας μάλιστα μου είπε ,μετά τον σοβαρό τραυματισμό ενός καταδρομέα ο οποίος στο τέλος αυτοπυροβολήθηκε , άκουσα μια δυνατή φωνή να φωνάζει ,ψυχραιμία παιδιά . είμαι σίγουρος πως ήταν ο Κατούντας .Έχω υπόψη μου μαρτυρίες ότι διενεργούσε δυναμικές επιθέσεις με χειροβομβίδες για να σώσει τους στρατιώτες γύρο του . ένας μάρτυρας του 251 τ.π. μου αναφέρει ότι ο Κατούντας έριξε καπνογόνους χειροβομβίδες σε μια προσπάθεια να ενθαρρύνει έξοδο από χαράδρα πλησίον του τουρκοκυπριακού χωριού Τέμπλος .

Οι καπνοί πιθανώς να δημιούργησαν λάθος εντύπωση περί θανάτου του από τούρκικη ριπή . μεταγενέστερα μαρτυρία τον φέρει ελαφρά τραυματία να πολεμά . Η ιστορία του με απασχόλησε πέντε χρόνια να βγάλουμε άκρη ,ένα ολόκληρο χρόνο προσπαθούσα να ξεδιαλύνω τρεις εκδοχές πως πέθανε ηρωικά. τελικά μιλώντας με τους περισσότερους που επέζησαν τα πράγματα φωτίστηκαν όταν ανάρτησα τον τουρκικό μιναρέ του τουρκοκυπριακού χωριού Τέμπλος από την ιστοσελίδα της τουρκοκύπριας δημοσιογράφου κυρίας SHEVGUL ULUDAG .
οι ομάδες που πολεμούσαν για την ζωή τους ήταν τελικά δυο αλλά σε δυο διαφορετικές χαράδρες .Ο ήρωας της Κύπρου ,της Ελλάδας του νότου , ο άνθρωπος ,ο αξιωματικός ,ο καταδρομέας , ο θρύλος Νικόλας Κατούντας , σήμερα 09-09- 2017 ,συνεχίζει να αγνοείται . Η 33 μοίρα καταδρομών Κύπρου πρέπει να κηρυχτεί ως η πλέον προδομένη μοίρα καταδρομών , καθότι με μηδέν νεκρούς στο πραξικόπημα αθροίζει 70 νεκρούς .αριθμό κατά προσέγγιση ίσον με όλους τους νεκρούς των άλλων κυπριακών μοιρών .

Υστερόγραφο : ο λοχαγός Νικόλας Κατούντας ως ο πλέον προωθημένος και ευρισκόμενος πολύ πλησίον του χωριού Τριμίθι ,το Τριμίθι καταλήφθηκε στις 24-07-1974 θα μπορούσε , να διαφύγει και να σωθεί !!!! αυτό σημαίνει αυτοδιάλυση ,όμως προτίμησε να προστατεύσει τον λόχο του που οπισθοχώρησε νωρίτερα .
Χαράλαμπος Καραγιάννης , βετεράνος καταδρομέας 1974 ,νυν φαρμακοποιός
Το παρών κείμενο είναι το τελευταίο αναρτάται με το δικαίωμα δικής μου έρευνας και συνεργασίας συναδέλφου της 33 Μ.Κ . malkidis.blogspot

Post A Comment:

Εγγραφείτε στις ενημερώσεις Push Notifications