Αρχαίοι γίγαντες βρέθηκαν θαμμένοι στην Αλάσκα - Ο ορεινός όγκος της ήταν ένα νεκροταφείο γιγάντων [Βίντεο]

Ο Ιβάν Τ. Σάντερσον, ένας διάσημος Αμερικανός ζωολόγος, κάποτε μοιράστηκε με το κοινό μια περίεργη ιστορία για μια επιστολή που έλαβε από τον Alan Makshir, έναν μηχανικό που ήταν τοποθετημένος στο Aleutian νησί της Shemya κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου.

Κατά την κατασκευή ενός αεροσκάφους, το πλήρωμά του μπουλντόζωσε μια ομάδα λόφων και ανακάλυψε κάτω από από αυτούς αρκετές ιζηματογενείς στρώσεις που φάνηκε να είναι ανθρώπινο κατάλοιπο.

Ο ορεινός όγκος της Αλάσκας ήταν στην πραγματικότητα ένα νεκροταφείο γιγαντιαίων ανθρώπινων υπολειμμάτων, αποτελούμενων από κρανία και οστά με μακριά πόδια.

Το κρανίο μετρήθηκε από 22 έως 24 ίντσες από τη βάση έως το στέμμα (58 cm) και το πλάτος ήταν 11 ίντσες (30 cm). Δεδομένου ότι ένα ενήλικο κρανίο συνήθως μετρά περίπου οκτώ ίντσες από πίσω προς τα εμπρός, ένα τέτοιο μεγάλο κρανίο θα σήμαινε ένα τεράστιο μέγεθος για έναν κανονικά αναλογούντα άνθρωπο.

Ο Sanderson προσπάθησε να συγκεντρώσει περαιτέρω αποδείξεις, τελικά δε, έλαβε επιστολή από άλλο μέλος της μονάδας που επιβεβαίωσε την έκθεση. Οι επιστολές ανέφεραν ότι το Ίδρυμα Smithsonian συγκέντρωσε τα απομεινάρια, όμως δεν ακούστηκε τίποτα άλλο.

Οι αρχαίοι γιγάντες είχαν μια διπλή σειρά δοντιών και δυσανάλογα επίπεδα κεφάλια.

Επιπλέον, κάθε κρανίο λέγεται ότι ήταν τακτοποιημένο (trepanned) με μια διαδικασία κοπής μιας τρύπας στο άνω τμήμα του κρανίου. Η συνήθεια της ισοπέδωσης του κρανίου ενός βρέφους και της ανάγκης να αναπτυχθεί σε επιμήκη μορφή ήταν μια πρακτική που χρησιμοποιείται από τους αρχαίους Περουβιανούς, τους Μάγους και τους Flathead Indians της Μοντάνα.

Υπήρχαν γίγαντες στη γη εκείνες τις μέρες, και στη συνέχεια Ο Sanderson φάνηκε πεπεισμένος ότι το Ίδρυμα Smithsonian είχε λάβει τα περίεργα κειμήλια, αλλά αναρωτιόταν γιατί δεν θα απελευθέρωνε τα δεδομένα. Ρώτησε: "... είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν ξανά τη διόρθωση όλων των σχολικών βιβλίων;"

kavalarissa.eu