«Πυθαγόρας» σύμφωνα με τους αρχαίους Αχαιούς Έλληνες θα πει «εργαλείο που γεννά ροή χρήσιμου υλικού πού εξέρχεται μετά από πίεση κομματιάσματος επί άλλου υλικού» και προσδιόριζε τον «μύλο παραγωγής ελαιολάδου από ελιές, με πέτρα κυλιόμενη που περιστρέφει ημίονος, εντός κυκλικού δοχείου, είτε πέτρινο, είτε ξύλινο». Αυτός ίσως ήταν και ο λόγος, πού πολλούς αρχαίους Έλληνες έκανε, να ισχυρίζονται, ότι είδαν συγχρόνως την ίδια ημέρα τον «Πυθαγόρα» σε διάφορα μέρη της Ελλάδος, της μεγάλης Ελλάδος (νότιας Ιταλίας), αλλά και στην Αίγυπτο.
Αργότερα «Πυθαγόρας» λεγόταν κάθε «παραγωγός χρήσιμης σκέψεως και υλικού».
Σύμφωνα με αυτά, είναι δυνατόν να υπήρξαν πολλοί «Πυθαγόρας» στην αρχαία Ελλάδα, αλλά να ήταν τόσο άσημοι, ώστε δεν άξιζε να αναφερθούν στην ιστορία των Ελλήνων. Αντίθετα, σαν ο πιο περίφημος Πυθαγόρας παγκοσμίως και αυτός που προώθησε την επιστήμη και την φιλοσοφία στην Ελλάδα και σε όλον τον κόσμο, αναφέρεται ο Πυθαγόρας ο Σάμιος.
Ο Πυθαγόρας ο Σάμιος, φιλόσοφος και μαθηματικός, σύμφωνα με πληροφορίες από άλλους συγγραφείς, επειδή τα ΔΙΚΑ του γραπτά τα έκαψαν θρησκόληπτοι, ήταν υιός του Μνησάρχου και της Πυθαϊδος γεννηθείς το 570 π. χρον. και δολοφονηθείς το 496 π. χρον. σε ηλικία 74 χρονών, από τον θρησκόληπτο Κίλωνα και την ομάδα του.
Για τον θάνατό του μάλιστα έκαναν και έναν μύθο, σύμφωνα με τον οποίον οι διώκτες του, τον εντόπισαν σε αγρό με κουκιά, τα οποία θεωρούσε o Πυθαγόρας ότι παράγουν δηλητήριο και δεν ήθελε να τα διασχίσει. (Πράγματι η μεγάλη βρώση πράσινων κουκιών (παραγωγή αζώτου), επιφέρει θάνατο σε μικρά παιδιά).
Την ίδια χρονολογία ο θρησκόληπτος Κίλωνας και η ομάδα του, πού πίστευαν στα «Ηλύσια παρά Άδη (παρά-άδεισο) πεδία και τάρταρα κόλασης», ενώ ο Πυθαγόρας στην «Μετεμψύχωση και ενσάρκωση πνεύματος προγόνου σε απογόνους (όπως και εμείς πιστεύουμε)», συνέλαβε και τα υπόλοιπα μέλη της σχολής του Πυθαγόρα και τους θανάτωσε χωρίς δίκη.
Όμως από την δολοφονία, γλίτωσαν μερικοί μαθητές του και σαν πιο ξακουστοί από αυτούς ήταν ο Άρχιππος, ο Φιλόλαος, ο Λύσις και άλλοι. Όσα αυτοί οι επιζώντες έγραψαν αργότερα και δίδαξαν, από την φιλοσοφία του Πυθαγόρα, τα κατέστρεψαν αρχαίοι θρησκόληπτοι (δωδεκάθεου) και όσα απέμειναν σε βιβλιοθήκες τύπου Αλεξάνδρειας, τα κατέστρεψαν οι εβραιοχριστιανοί θρησκόληπτοι με τις φωτιές που έβαζαν στις Ελληνικές βιβλιοθήκες. Ότι μαθαίνουμε αργότερα για την «σχολή του Πυθαγόρα» είναι από άλλους συγγραφείς της αρχαίας Ελλάδος, όπως ο Διογένης ο Λαέρτιος, ο Πορφύριος και άλλοι.Πεντέγραμμον:
Βαθιά ριζωμένο στην αρχαιοελληνική παράδοση Όπως γράψαμε παραπάνω η επικρατούσα θρησκεία στην εποχή του Πυθαγόρα ήταν της «Θεογονίας», με ΔΟΓΜΑ, τους θεούς του Άδη να φυλακίζουν αιωνίως τους αποθανόντες ανθρώπους και ανάλογα να τους τοποθετούν, αν ήταν ενάρετοι, στα «παρά Άδη (παρά-δεισο)» Ηλύσια πεδία ή αν ήταν αντίθετοι σε αυτά πού έλεγαν οι τότε θρησκόληπτοι, στα τάρταρα της κόλασης, όπως και η σημερινή εβραιοχριστιανική θρησκεία διδάσκει.
Έτσι όταν ο Πυθαγόρας άρχισε να διδάσκει περί «Μετεμψύχωσης και Μετενσάρκωσης πνεύματος» προγόνου σε συγγενείς απογόνους και καταργούσε αυθωρεί κατά αυτόν τον τρόπο το Δόγμα των «παρά Άδη (παράδεισο) Ηλυσίων πεδίων» και τα «τάρταρα της κόλασης» με τους εκεί θεούς, οι ιερείς της «Θεογονίας» θορυβήθηκαν.
Ξεσήκωσαν απανταχού της Ελλάδος και μεγάλης Ελλάδος (κάτω Ιταλίας) τους θρησκόληπτους της θρησκείας της «Θεογονίας» και καταδίκασαν τον Πυθαγόρα και τους μαθητές του σε θάνατο, άνευ δίκης. Συνέπεια της καταδίκης σε θάνατο από τους ιερείς και θρησκόληπτους της «Θεογονίας», ήταν να δολοφονηθεί ο Πυθαγόρας το 496 π. χρον. από τον θρησκόληπτο Κίλωνα και την ομάδα του, όπως και πιο πάνω αναφέρθηκε.
Με την διδασκαλία του Πυθαγόρα περί «Μετεμψύχωσης και Μετενσάρκωσης πνεύματος» σε συγγενείς, ο Πυθαγόρας διέλυε τους θεούς της θρησκείας της «θεογονίας» και ο θεός Πλούτωνας με όλες τις δοξασίες και τα δόγματα του κατέρρεε. Δεν υπήρχε πλέον αίτιο υπάρξεως των θεών, μια και οι άνθρωποι γίνονταν με την «Μετεμψύχωση και Μετενσάρκωση πνεύματος», δηλαδή την αναγέννηση τους, αθάνατοι. Επιπλέον οι Ιεράρχες της εποχής εκείνης, όπως τώρα και τότε, έκαναν σπονδές και τρισάγια και θα έχαναν με αυτήν την θεωρία περί «Μετεμψύχωσης και Μετενσάρκωσης» σε συγγενείς, τους «πελάτες τους» και τα έσοδα από αυτούς. Επόμενο ήταν να τον κυνηγήσουν με πάθος.
Όμως ο Πυθαγόρας δεν ήταν μόνον ο φιλόσοφος επιστήμονας που ανακάλυψε με την έρευνά του την «Μετεμψύχωση και Μετενσάρκωση» σε συγγενείς και πού σήμερα με την επιστημονική ανακάλυψη του ΔΝΑ (δική του «τετρακτύς»), δικαιώθηκε, αλλά και πολιτικός και μαθηματικός και φυσικός.
Ο Πυθαγόρας σαν πολιτικός και ερευνητής, εφάρμοσε το δημοκρατικό σύστημα αξιοκρατίας «των ΒΑΘΜΙΔΩΝ κλειστού κύκλου μυημένων», το οποίο μετά από 2600 περίπου χρόνια και στην εποχή μας, αργά αλλά σταθερά, προωθείται, με τα κόμματα. Στο πολιτικό σύστημα του Πυθαγόρα, για να ανέβει αξιοκρατικά κάποιος σε βαθμίδες, έπρεπε να αποδείξει ότι αξίζει σε διάρκεια χρόνου και να πιστεύει στην αναγέννηση φυτών, ζώων και ανθρώπων στην φύση, μέσα από την δική του γενεαλογία έκαστου, όπως και σήμερα από την επιστήμη γίνεται αποδεκτό.
Ο Πυθαγόρας σαν μαθηματικός και ερευνητής, επειδή θεωρούσε ότι ήταν ο ίδιος ξαναγεννηθείς προγονός του, αναζήτησε μέσα από την γνώση των αρχαίων του προγόνων και τα έργα των προγόνων του, την ΣΟΦΙΑ της ΦΥΣΕΩΣ.
Πίστευε όπως και οι αρχαίοι αυτού ΑΧΑΙΟΙ πρόγονοι (σαν αναγεννηθείς), στην σοφία της φύσεως και θεώρησε ότι αυτή εκφράζεται με ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟΥΣ (σήμερα, ίσως κβάντα, κβάρτς), ΑΠΟΛΥΤΟΥΣ αριθμούς, πολλαπλάσια ενός ιδίου αριθμού, που προστιθέμενοι κάνουν την ΦΥΣΗ και τα όντα επί της γης και το διάστημα. Την θεωρία του την ονόμασε «Αριθμός και αριθμοί».
Επίσης ερεύνησε τα ισόπλευρα πολύεδρα και έβγαλε από πολλαπλασιασμούς σε αυτά, αθροίσεις, αφαιρέσεις και διαιρέσεις αυτών, πολύτιμα συμπεράσματα.
Ερεύνησε την «ΠΕΝΤΑΛΦΑ» πού είχε για έμβλημα στην σχολή του και βρήκε την «χρυσή τομή».
Ερεύνησε το ορθογώνιο τρίγωνο και βρήκε τον περίφημο νόμο «το τετράγωνο της υποτεινούσης ενός ορθογωνίου τριγώνου ισούται με το άθροισμα των τετραγώνων των δύο καθέτων πλευρών αυτού» με τον οποίον λύνονται πλήθος γεωμετρικών προβλημάτων και πολλά άλλα.
Ο Πυθαγόρας σαν φυσικός και ερευνητής, ανακάλυψε τους νόμους της μουσικής σε συνάρτηση με τα μήκη των χορδών των οργάνων, κυρίως της κιθάρας και καθόρισε τους τόνους ανάλογα με το μήκος της χορδής.
Ο Πυθαγόρας αντίθετα με ότι γράφουν πολλοί, έγραψε πολλά συγγράμματα, όμως επειδή και στους αρχαίους ΘΡΗΣΚΟΛΗΠΤΟΥΣ, δεν άρεσαν αυτά πού έγραφε, αλλά ούτε και στους νεώτερους εβραιοχριστιανούς συνέφερε, τα έκαψαν αυτοί, όπου και αν τα βρήκανε, με συνέπεια σήμερα να ισχυρίζονται παρόμοιοι άνθρωποι θρησκόληπτοι, ότι ο Πυθαγόρας δεν έγραψε τίποτα. Όμως και από την Ελληνική διάλεκτο τον αρχαιότατων Αχαιών, όπου «αριθμός» σημαίνει «Κομμάτι από συγκολλημένο υλικό δεν είναι αυτό το στοιχείο», (αλλά απόλυτο και σωστό υλικό πού μαζί με άλλα κάνει σύνολα «Αριθμών»), συμπεραίνουμε ότι, ο Πυθαγόρας δίδαξε σαν την αρχή του παντός την ΜΟΝΑΔΑ (κβαρτς;) και τα «Τέλεια σύνολα».
Επίσης από την θεωρία του Πυθαγόρα της «Μετεμψύχωσης και Μετενσάρκωσης πνεύματος» σε απογόνους συγγενείς, βγαίνει σαν τεκμηρίωση, ότι εκτιμούσε αφάνταστα την οικογένεια, σέβονταν τα τέκνα οικογενείας του σαν προγόνους του αλλά και σαν απογόνους του εαυτού του και αγαπούσε αφάνταστα την φυλή του στην οποία αναγεννιόνταν σαν σύνολο, οι άνθρωποί του(εδώ καταλαβαίνει κάνεις τι κάνουν με τις ορδές λαθρο?). Επίσης θεωρούσε ότι τα τέκνα καθενός είτε από επίσημο γάμο προέρχονταν, είτε από παλλακίδα έπρεπε να έχουν τα αυτά δικαιώματα σαν αναγεννημένοι απόγονοι και πρέσβευε να καταργηθεί η κατώτερη θέση της παλλακίδας, πράγμα που δεν άρεσε στους πολιτικούς της εποχής του.
Έμβλημα του Πυθαγόρα και κατά επέκταση των πυθαγορείων ήταν όπως και παραπάνω γράφτηκε η «ΙΣΟΣΚΕΛΗ ΠΕΝΤΑΛΦΑ» των Ελλήνων Αχαιών κτιστών, την οποία έχουμε και εμείς σαν ΕΜΒΛΗΜΑ της πρώτης σελίδας μας, θεωρώντας τους εαυτούς μας συνεχιστές του έργου του Πυθαγόρα και των μαθητών του και ως προς την πίστη στην «Μετεμψύχωση και Μετενσάρκωση πνεύματος» σε απογόνους συγγενείς, αλλά και σαν ΤΙΜΗ που πρέπει να αποδίδομε στην ΥΛΙΚΗ σοφία της ΦΥΣΕΩΣ που θαυμάζουμε και πιστεύομε.
Η "ΙΣΟΣΚΕΛΗ ΠΕΝΤΑΛΦΑ", ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΤΩΝ ΑΧΑΙΩΝ ΚΤΙΣΤΩΝ.
Η "ισοσκελή πεντάλφα" ήταν το "ΜΕΓΑΛΕΙΩΔΕΣ" εργαλείο των αρχαιότατων Ελλήνων Αχαιών κτιστών. Την «ισοσκελή Πεντάλφα» κατασκεύαζαν οι Έλληνες Αχαιοί με πέντε ΙΣΟΜΗΚΗ καδρόνια περίπου 30 πόντους, τα οποία στις άκρες τους είχαν γωνιάσει με γωνία 18΄μοιρών. Μετά ένωναν στις άκρες τα ΙΣΟΜΗΚΗ, πέντε καδρόνια και σχημάτιζαν έτσι την «Ισόπλευρη Πεντάλφα», σαν εργαλείο κτιστών.
Με την "Πεντάλφα" σαν εργαλείο είχαν οι Έλληνες κτίστες (τέκτονες στην Αχαϊκή), όλες τις χρειαζούμενες γωνίες, σε μοίρες. Είχαν την 36΄ μοίρες γωνία στις εξωτερικές γωνίες της "Πεντάλφα", η οποία γωνία 36΄ μοιρών, πολλαπλασιαζόμενη με το 10 έκανε τις 360΄ μοίρες ενός Κύκλου ή αντίθετα μοίραζε τον κύκλο σε 10 ΙΣΑ τμήματα μοιρών, των 36΄ μοιρών το καθένα.
Με την "Πεντάλφα" σαν εργαλείο είχαν οι Έλληνες κτίστες (τέκτονες) την 72΄ μοιρών γωνία, στις "χιαστές" εσωτερικές (η οποία 72΄ μοίρες γωνία ήταν και της κορυφής των πυραμίδων).
Με την "Πεντάλφα" σαν εργαλείο είχαν οι Έλληνες κτίστες (τέκτονες) την 108΄ μοίρες γωνία στις χιαστές εξωτερικές, (όπου 108΄ μοίρες είναι η γωνία στέγης του Παρθενώνα και του «θησαυρού των Αθηναίων στους Δελφούς», όπως και το μισό αυτής 108/2=54΄ μοίρες γωνία είναι η οριζόντια γωνία εδάφους προς την πλευρά των πυραμίδων).
Με την "Πεντάλφα" σαν εργαλείο είχαν οι Έλληνες κτίστες (τέκτονες) την 180΄ μοίρες στις ευθείες.
Επίσης είχαν στην "Πεντάλφα" την "Χρυσή τομή (τέλεια αναλογία κατασκευής αντικειμένου)" των καλλιτεχνημάτων, των σωμάτων των ζώων και των φυτών της ΦΥΣΕΩΣ, στον λόγο τομής σε μια από της πλευρές του, όπως τέμνεται από τις άλλες, από αρχή και τέλος ΑΔ/ΑΓ=φ=ΑΓ/ΑΒ=φ, κτλ (της Πυθαγόρειας σχολής, τα πέντε δάκτυλα, τα πέντε σχίσματα νεύρων σε φύλα).
Με την "Πεντάλφα" σαν εργαλείο είχαν οι Έλληνες κτίστες (τέκτονες) με ένα σχοινί και βαρίδι, στην κορυφή μίας εξωτερικής γωνίας, την γνώση της "οριζόντιας ευθείας", την γνώση της "καθέτου ευθείας στην οριζόντιο ευθεία" και την γνώση των 90΄ μοιρών στις γωνίες των κτισμάτων τους, όταν η ευθεία του σχοινιού του βαριδιού, από την άνω εξωτερική γωνία της «ΠΕΝΤΑΛΦΑ» έτεμνε την κορυφή της κατώτερης εσωτερικής γωνίας της «ΠΕΝΤΑΛΦΑ». Με την "Πεντάλφα" σαν εργαλείο, είχαν οι Έλληνες Αχαιοί κτίστες (τέκτονες) την γνώση, ότι ο τείχος κτίζεται κάθετος προς την γη. Αυτό συνέβαινε όταν ακουμπούσαν τις επόμενες γωνίες της "Πεντάλφα", από αυτήν του βαριδιού, στον τοίχο, τότε η ευθεία του βαριδιού, σε σωστή κτίση τοίχου, είναι παράλληλη της εξωτερικής πλευράς της "ΠΕΝΤΑΛΦΑΣ".
Αργότερα οι αμόρφωτοι θρησκόληπτοι απαγόρευσαν την "Πεντ΄ΑΛΦΑ" και οι κτίστες τώρα χρησιμοποιούν ένα υποπροϊόν αυτής, το "ΑΛΦΑ΄δι".
Η "ΙΣΟΣΚΕΛΗ ΠΕΝΤΑΛΦΑ", Η "ΧΡΥΣΗ ΤΟΜΗ Φ" ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΝΤΑΠΛΕΥΡΟ ΔΩΔΕΚΑΕΔΡΟ, ΣΑΝ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΡΙΘΜΩΝ ΜΕΤΡΗΣΗΣ ΧΡΟΝΟΥ, ΕΠΙΦΑΝΕΙΩΝ.
Οι φιλόσοφοι μαθητές του Πυθαγόρα όπως γράψαμε παραπάνω, αλλά και ο Ευκλείδης μελέτησαν την ΠΕΝΤΑΛΦΑ των κτιστών Αχαιών Ελλήνων και βρήκαν ότι εκτός αυτών που σας έγραψα στις παραπάνω σειρές και χρειάζονται οι κτίστες, δηλαδή την 36΄ μοίρες γωνία, την 72΄ μοίρες γωνία στις χιαστές (γωνία πυραμίδων κορυφής), την 108΄ μοίρες γωνία (108/2=54΄ γωνία πυραμίδων πλευρών-οριζόντιας, γης), η ΠΕΝΤΑΛΦΑ έβγαζε στο λόγο διαιρέσεως ΟΛΩΝ των ΙΣΟΣΚΕΛΩΝ πλευρών της ΤΗΝ ΧΡΥΣΗ ΤΟΜΗ.
ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ «ΠΕΝΤΑΠΛΕΥΡΟ ΔΩΔΕΚΑΕΔΡΟ» ΤΩΝ ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΩΝ, ΕΠΙ 120 (12 ΕΠΙ 5 ΕΠΙ 2).
--- Να πού ΕΜΕΙΣ τα λέγαμε και επιστήμονες έρχονται να μας ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΟΥΝ. Σύμφωνα λοιπόν με τους Jean-Pierre Luminet και Roland Lehoucq από το Oberservatoire de Paris, τους Jeffrey R. Weeks, Alain Riazuelo από το Γαλλικό Commissariat ατομικής ενέργειας καθώς και του Jean-Philippe Uzan του πανεπιστημίου του Παρισιού, το σχήμα των γαλαξιών στο διάστημα, δηλαδή "ο ΚΟΣΜΟΣ του Πυθαγόρα", έχει το σχήμα του «ΠΕΝΤΑΠΛΕΥΡΟΥ ΔΩΔΕΚΑΕΔΡΟΥ επί 120, (12 επί 5 επί 2)» των Πυθαγορείων. Ως συνήθως μια εβραία διαφωνεί και λέει ότι όλα αυτά είναι στην τύχη και όχι διότι τα πυθαγόρεια σχήματα είναι τα ΤΕΛΕΙΑ σχήματα πού ορίζουν τον χρόνο τον τόπο και το διάστημα.
Η «ΙΣΟΣΚΕΛΗ ΠΕΝΤΑΛΦΑ», ΟΙ ΠΟΝΗΡΟΙ ΕΒΡΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΙΕΡΑΡΧΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΗΛΙΘΙΟΙ ΕΒΡΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΑΤΑΝΙΣΤΕΣ.
Επειδή η θεωρία του Πυθαγόρα περί «Μετεμψύχωσης και Μετενσάρκωσης» σε απογόνους δεν άρεσε, όπως και παραπάνω γράψαμε, στους αρχαίους οπαδούς της «Θεογονίας (δωδεκάθεου)», κυνήγησαν οι οπαδοί της «θεογονίας (του δωδεκάθεου)», με κάθε μέσον τον Πυθαγόρα, μέχρι θανάτωσης αυτού.
Εξ αιτίας ότι, ο Πυθαγόρας είχε σαν έμβλημα την «Ισοσκελή Πεντάλφα» και επειδή διώκονταν από θρησκόληπτους, για να γνωρίζονται οι «Πυθαγόρειοι (οπαδοί της Μετεμψύχωσης και Μετενσάρκωσης)» μεταξύ των, έκαναν το σχήμα της «ισοσκελής Πεντάλφα». Όμως μαθεύτηκε αργότερα αυτό το σχέδιο, για την μεταξύ των Πυθαγορείων αναγνώριση και όποιος έκανε το σχήμα της «ισοσκελούς Πεντάλφα» καταδιώκονταν ανηλεώς.
Όταν η νέα θρησκεία των εβραίων με τους εβραιοχριστιανούς, εγκαταστάθηκε και μετάλλαξε την θρησκεία των Ελλήνων στην Ελλάδα, παρέμειναν οι παλιές δοξασίες.
Για τον λόγο αυτόν συνέχισαν και οι εβραιοχριστιανοί να καταδιώκουν ανθρώπους πού πίστευαν στην θεωρία του Πυθαγόρα, για «Μετεμψύχωση και Μετενσάρκωση».
Βέβαια και οι εβραιοχριστιανοί δεν δέχονται την διδασκαλία του Πυθαγόρα για «Μετεμψύχωση και Μετενσάρκωση» σε συγγενείς, και αυτό ήταν ο κύριος λόγος της καταδίωξης.
Αντίθετα με την θρησκεία της «θεογονίας» και τους εβραιοχριστιανούς, η επιστήμη ΣΗΜΕΡΑ με την αναγέννηση μέσω ΔΝΑ και αναγέννηση με τα «κέντρα ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ», απέδειξε ότι η θεωρία του Πυθαγόρα της «Μετεμψύχωσης και Μετενσάρκωσης» σε απογόνους είναι σωστή. Όμως οι εβραιοχριστιανοί έφεραν και άλλες δοξασίες που πήραν οι εβραίοι από τους Πέρσες, μετά το 400 π. χρον. και συγκεκριμένα με τον Εσδρά, ο οποίος ήταν γραμματεύς του Αρταξέρξη και μετέπειτα διορίστηκε από αυτόν διοικητής στην Ελληνική πόλη του Ιερού σαλίις (ιερείς Άρεως, σαλίι - Ιερουσαλήμ). Την πόλη ερήμωσε σαν λάφυρο πολέμου ο Αρταξέρξης, για να τιμωρήσει τους Έλληνες κατοίκους της, διότι έλαβαν μέρος στον πόλεμο εναντίον του, στο πλευρό του αντιπάλου του Κύρου.
Ο Εσδρά στην Ελληνική πόλη του Ιερού σαλίις (ιερείς Άρεως, σαλίι – Ιερουσαλήμ) έχρισε τον εαυτό του ΜΕΓΑ ιερέα και διάβαζε τις ΔΙΚΕΣ του και των Περσών δοξασίες του Ζαρατούστρα, στους αγράμματους ισραηλίτες με συνέπεια όποιος δεν πίστευε αυτά πού έλεγε ο Εσδρά να θανατώνεται αμέσως (Εσδρά σ΄26). Τα γραπτά πού διάβαζε και ήταν η περσική θρησκεία με εβραϊκά ονόματα, ο ίδιος ισχυριζόταν ότι τα βρήκε κάποιος εβραίος τάχα παραχωμένα ανάμεσα στα ερείπια των ΚΑΜΕΝΩΝ Ελληνικών ναών (χρονικών β΄ λδ-14).
Όμως αυτά που διάβασε ο Εσδρά, ήταν όπως είπαμε οι θεωρίες του πέρση «Ζαρατούστρα» με θεούς του καλού (Ιεοβά, έξοδος ς΄ 3) "ΑΧΟΥΡO ΜΑΤΣ,ΤΑ" και κακού (Σατανά) "AΧΡIMAN", να μάχονται ποιος θα νικήσει και ποιος θα πάρει περισσότερους οπαδούς στον επάνω κόσμο ή στον κάτω κόσμο.
Με αυτή τη δικαιολογία δημιουργήθηκε και ολόκληρη βιομηχανία εξαγωγής, από σώματα ανθρώπων, που δεν πίστευαν στην θρησκεία των εβραιοχριστιανών, του ΤΑΧΑ σατανά, με καύσεις ανθρώπων και θανατώσεις. Έτσι όλοι οι άνθρωποι θέλοντας και μη, δήλωναν ότι είναι με την θρησκεία των εβραιοχριστιανών.
Επίσης το ίδιο έγινε, με καύσεις ανθρώπων και θανατώσεις και με την θρησκεία των μουσουλμάνων, πού έγινε σαν αίρεση στην αρχή, του 7ου αιώνα και σαν αντίδραση στην μάχη εικονολατρών και εικονομάχων. Έκτοτε οι εικονολάτρες περιορίστηκαν στην Ελληνική χερσόνησο, ενώ οι εικονομάχοι μουσουλμάνοι, με μια μικρή παραλλαγή προφητών, εδραιώθηκαν στην Ασία.
Τώρα όμως τελευταία, ΗΛΙΘΙΟΙ οπαδοί των εβραιοχριστιανών, οι οποίοι πιστεύουν στην θεωρία του κακού θεού των εβραιοχριστιανών, τον Σατανά ("AΧΡIMAN") και με την «ευλογία» των ιεραρχών αυτής της εβραίο-περσικής χριστιανικής θρησκείας, έχει «κάνει» ΔΙΚΗΣ της ιδιοκτησία την «ΠΕΝΤΑΛΦΑ» των Πυθαγορείων και προσπαθεί με αυτόν τον τρόπο να αποπροσανατολίσει τους αφελείς Έλληνες.
Άλλο που δεν θέλουν και οι εβραιοχριστιανοί ιεράρχες να προσδιορίζουν τους ηλιθίους κακοποιούς εβραιοχριστιανούς σατανιστές, με την «πεντάλφα της σοφίας των αρχαίων Ελλήνων Αχαιών» και να διαλύουν με μια τουφεκιά δύο αντιπάλους τους.
Πάντως για τους οπαδούς της θρησκείας του Πυθαγόρα, που πιστεύουν στην ΑΘΑΝΑΣΙΑ του πνεύματος με την αναγέννηση δια της «Μετεμψύχωσης και Μετενσάρκωσης» σε απογόνους, οι εβραιοχριστιανοί σατανιστές είναι ηλίθιοι και το ίδιο επικίνδυνοι, για την κοινωνία και το Ελληνικό έθνος, όπως και οι εβραιοχριστιανοί ιεράρχες, που πιστεύουν στον ΤΑΧΑ καλό θεό (Ιεοβά, έξοδος ς΄ 3, "ΑΧΟΥΡO ΜΑΤΣ,ΤΑ"), ο οποίος σύμφωνα με την βίβλο τους έκανε εγκλήματα και κατά Ελλήνων. (Θέματά μας).
Επίσης διάβασε τα εγκλήματα πού έκαναν οι φασίστες ιεράρχες του εβραιοχριστιανισμού, σε συνεργασία με δολοφόνους βασιλείς, για να επιβληθεί η εβραιοχριστιανική θρησκεία, επί των Ελλήνων. Αυτό έγινε με πολύ περισσότερη ένταση κάποτε, διότι οι αρχαίοι Έλληνες σαν δημοκρατικοί δεν συμφωνούσαν με το δικτατορικό σύστημα που πρεσβεύουν η θρησκεία των εβραιοχριστιανών και οι βασιλείς.
Επειδή θεωρούμε ότι και εμάς θα μας «δολοφονήσουν» οι θρησκείες που πηγάζουν από εβραίους-πέρσες, των εβραιοχριστιανών, μουσουλμάνων και εβραίων, ηθικώς και σωματικώς, σαν οπαδούς του Πυθαγόρα, της «Μετεμψύχωσης και Μετενσάρκωσης» σε απογόνους, κρατούμε την ανωνυμία μας μέχρι δημιουργίας Ελλήνων, ΈΞΥΠΝΩΝ, ελευθέρων γνώμης, με γνώση του σωστού για Έλληνες, επιστημόνων της φύσεως, πού αγαπούν την ΥΛΙΚΗ οικογένειά τους και την υλική ΦΥΛΗ τους.
Για αυτό μαχόμαστε με κάθε δυνατό τρόπο, για την ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΟΥ ΠΥΘΑΓΟΡΑ και των άλλων ΣΟΦΩΝ της αρχαίας Ελλάδος, μαχόμαστε για την ΓΝΩΣΗ της αναγέννησης μέσω της «Μετεμψύχωσης και Μετενσάρκωσης» σε απογόνους, που πρέπει να αποκτήσουν οι ΓΝΗΣΙΟΙ Έλληνες και για την αναγέννηση της Ελλάδος των Ελλήνων, από το σκοτάδι που την έριξαν οι εβραιοχριστιανοί θρησκόληπτοι, οπαδοί εβραίων θεών και οι καιροσκόποι ηλίθιοι, προδότες Ελλήνων, πολιτικοί.
1 comment
Πολύ ωραίο άρθρο ευχαριστώ πολύ.
Δημοσίευση σχολίου