Να τελειώνουμε με την έξοδο στις αγορές(?). Να τελειώνουμε με τη σύγκριση του ομολόγου του 2014 με το χθεσινό. Να τελειώνουμε με την επικοινωνιακή καταιγίδα που σκοπίμως ενισχύει το Μαξίμου προκειμένου να ξεχάσει ο κόσμος το πραγματικό πρόβλημα της χώρας. Δηλαδή τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Η κρίση θεσμών είναι πολύ πιο σοβαρή από μια δοκιμαστική έξοδος στις αγορές και όσο ασχολούμαστε με τη δεύτερη χάνουμε την ουσία.
Όμως, αν θέλουμε να μιλήσουμε για οικονομία, τότε βρε κακόμοιροι Συριζαίοι είναι η καθημερινότητα που πρέπει να σας νοιάζει. Όχι αν το επιτόκιο ήταν ελάχιστα καλύτερο από αυτό του 2014 αλλά συνολικά η έκδοση τότε ήταν καλύτερη από τη χθεσινή.
Αν θέλουμε να μιλήσουμε για οικονομία ας κοιτάξουμε τι γίνεται έξω, στην αγορά και στα νοικοκυριά. Εκπτώσεις έχουμε, έως και 70% αλλά είδατε να υπάρχει καθόλου ενδιαφέρον για αγορές; Κλαίνε οι επιχειρηματίες.
Τουριστική σεζόν έχουμε στο φουλ αλλά είδατε να πηγαίνουν οι Έλληνες διακοπές; Μέχρι και τα σπίτια τους δίνουν για να βγάλουν κανένα ευρώ «μαύρο». Μήπως αυξήθηκαν τα φορολογικά έσοδα; Το αντίθετο και παρά τα μέτρα που έχουν αυξηθεί από πέρυσι. Μήπως μειώθηκαν τα κόκκινα δάνεια; Το αντίθετο, αυξήθηκαν πάνω από 2,5 δις ευρώ, δείχνοντας ότι μεγάλο μέρος του κόσμου δεν έχει λεφτά να πληρώσει.
Μήπως επιταχύνθηκαν οι απονομές συντάξεων; Μήπως αυξήθηκαν τα επιδόματα στους πολίτες που τα έχουν ανάγκη, μήπως γενικότερα αυξήθηκε το διαθέσιμο εισόδημα;
Μήπως ήρθε η ανάπτυξη κι εμείς δεν ήμασταν εδώ να την υποδεχθούμε;
Τίποτε από τα παραπάνω δεν έχει γίνει και είναι αδιάφορο αν βγήκαμε στις αγορές ή αν θα ξαναβγούμε και δεύτερη ή τρίτη φορά, όπως μας υποσχέθηκε ο Τσακαλώτος.
Όμως, ας πάρουμε και το καλό σενάριο. Έγινε ένα βήμα για σταθεροποίηση της κατάστασης, για να ενισχυθεί η εμπιστοσύνη των ξένων στην Ελλάδα ώστε να τελειώσει το μνημόνιο του χρόνου και να μπορούμε να δανειζόμαστε φθηνά. Άραγε θα μπορέσουμε τον Σεπτέμβριο του 2018 να δανειστούμε με επιτόκιο… Πορτογαλίας; Θα μπορούμε να έχουμε δανειοδότηση με 1,25% ή και 2% όταν σήμερα μέσω του μνημονίου δανειζόμαστε με 0,9% – 1,8%;
Για να συμβούν όλα αυτά η κυβέρνηση πρέπει να ξεπεράσει τον έναν και μοναδικό κάβο που έχει μπροστά της. Κι αυτός δεν είναι άλλος από τον κακό της εαυτό. Κομματάκι δύσκολο αν κρίνουμε από το γεγονός ότι χάθηκαν 3 χρόνια για να επιστρέψει η Ελλάδα στις αγορές. Αν το 2015 δεν είχαμε το… ατύχημα ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μιλούσαμε αυτή την ώρα για μνημόνια και επιτροπείες στο διηνεκές.
Τον Σεπτέμβριο θα έχουμε την τρίτη αξιολόγηση. Καμιά αμφιβολία ότι η κυβέρνηση θα υπογράψει τα πάντα, το θέμα είναι όμως πότε θα το κάνει αυτό. Αν το κάνει μετά από κανένα εξάμηνο τότε θα χαθεί το όποιο παράθυρο άνοιξε για αποκατάσταση της εμπιστοσύνης. Και θα φτάσουμε στην άνοιξη του 2018 καθημαγμένοι για άλλη μια φορά.
Όμως, για να πούμε μια τελευταία αλήθεια. Πιο πιθανό είναι να υπογραφεί νέο μνημόνιο που θα περιλαμβάνει και ρητές δεσμεύσεις για μείωση του χρέους, παρά να βγει η χώρα από την κρίση. Το καλοκαίρι του 2018 που τελειώνει το τρίτο πρόγραμμα θα είναι αδύνατο να δανειστεί η Ελλάδα από τις αγορές με χαμηλό επιτόκιο. Με το υπέρογκο χρέος να παραμένει υψηλό, με τις καταθέσεις να μειώνονται, τα δάνεια να αυξάνονται, τις τράπεζες να βρίσκονται ξανά σε ισορροπία τρόμου και να χρειάζονται 10 δις ευρώ κεφάλαια. Με τους πολίτες να είναι στα όριά τους, τις επιχειρήσεις να κλείνουν η μια μετά την άλλη και την κυβέρνηση να γίνεται όλο και πιο «τοξική» για τη χώρα, είναι αμφίβολο αν θα αποκατασταθεί η απρόσκοπτη έξοδος στις αγορές.
Για όλα αυτά δεν έχει καμιά αξία η χθεσινή έκδοση. Πολύ ασχοληθήκαμε με την υπόθεση η οποία μόνο καλό κάνει στην εικόνα της κυβέρνησης και σε κανέναν άλλον.
0 comments
Δημοσίευση σχολίου