Τρομονόμος του ΣΥΡΙΖΑ φιμώνει τον δημόσιο λόγο. Πως θα πηγαίνετε φυλακή από μια φράση αγανάκτησης στο διαδίκτυο

Την επέκταση του λεγόμενου τρομονόμου και στο δημόσιο λόγο προωθεί αδίστακτα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖ-ΑΝΕΛ με νέες παραγράφους που έθεσε δήθεν προς διαβούλευση για την Τροποποίηση των απαράδεκτων και τρομοφοβικών άρθρων 187 («περί εγκληματικής οργάνωσης») και 187Α (τρομονόμου) του Ποινικού Κώδικα

Συγκεκριμένα, oι νέες παράγραφοι που τίθενται προς διαβούλευση προβλέπουν ποινές κατ’ ευθείαν φυλάκισης έξι μήνες για όποιον «δημόσια με οποιονδήποτε τρόπο» (!) ”προκαλεί ή διεγείρει ” (!) σε τέλεση των αδικημάτων που περιγράφονται στο άρθρο 187 και 187Α. Πρόκειται για ιδιαίτερα αόριστη και ευρεία διατύπωση που μπορεί εύκολα να ποινικοποιήσει την δημόσια έκφραση γνώμης, ιδιαίτερα αν είναι φορτισμένη με δικαιολογημένη οργή και αγανάκτηση, φαινόμενα καθημερινά και συχνότατα στο διαδίκτυο.

Χιλιάδες πολίτες με μια τέτοια νομοθεσία θα μπορούν να βρίσκονται καθημερινά και ανά πάσα στιγμή στα νύχια της αστυνομίας και των εισαγγελικών αρχών, οι οποίες θα μπορούν να τους χρησιμοποιούν ως παραδείγματα προς αποφυγήν και ως ”σάκο του μποξ”, σύροντας τους σε περιπέτειες, όπως αυτή του Φιλιππάκη, στα δικαστήρια και στις φυλακές

Οι τροποποιήσεις, που έρχονται μέσω άσχετου νομοσχεδίου και τις οποίες καμιά προηγούμενη κυβέρνηση δεν είχε τολμήσει να φέρει, παρ’ ότι σχεδιάζοντο, παρουσιάζονται λίγα 24ωρα ύστερα από το αίτημα μέσων ενημέρωσης να φιμωθεί το ίντερνετ, με αφορμή τα επικριτικά σχόλια για τον πρώην κεντρικό τραπεζίτη και δοτό πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο.

Αυτές οι επαίσχυντες τροποποιήσεις, οι οποίες θεωρούνται εφαρμοστικές Κοινοτικών οδηγιών, καταγράφονται ως απόλυτα συμβατές με τη διεθνή αντιδραστική προσπάθεια φίμωσης του κριτικού δημοσίου λόγου και ελέγχου των social media με πρόσχημα την αποτροπή εγκληματικών και τρομοκρατικών ενεργειών. Αντίστοιχη φρικτή ενίσχυση του βρετανικού τρομονόμου πρότεινε προ ημερών και η Τερέζα Μέι.

Είναι σαφές ότι η επίκληση της τρομοκρατίας και η καλλιέργεια της τρομοϋστερίας γίνονται το διάτρητο πρόσχημα για την κατασκευή ανελεύθερων κοινωνιών και την θωράκιση αυταρχικών αστυνομικών καθεστώτων υποταγής και υποδούλωσης των πολιτών. Για άλλη μια φορά, η Ελλάδα πρωταγωνιστεί στο ρόλο του πειραματόζωου για οργουολικές σιδερόφρακτες κοινωνίες. Ο αγώνας κατά των μνημονίων είναι ταυτόχρονα αγώνας για ελεύθερες κοινωνίες.

Κ.Π Ιδού οι κατάπτυστες και αόριστες τροποποιήσεις φίμωσης και διώξεων του δημοσίου λόγου: Άρθρο 27 – Τροποποίηση άρθρου 187 Ποινικού Κώδικα

1. Μετά την παρ. 2 του άρθρου 187 του Ποινικού Κώδικα προστίθενται παρ. 2α και 2β ως εξής: «2α. Όποιος δημόσια με οποιονδήποτε τρόπο προκαλεί ή διεγείρει σε συγκρότηση εγκληματικής οργάνωσης ή ένταξη σε τέτοια, και προκαλεί κίνδυνο τέλεσης των εγκλημάτων αυτών, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών.

2β. Όποιος μέσω παροχής οδηγιών, πληροφοριών ή κατευθύνσεων, προκαλεί σε άλλον την απόφαση για συμμετοχή σε συγκεκριμένη εγκληματική οργάνωση, τιμωρείται, αν δεν προβλέπεται βαρύτερη ποινή σύμφωνα με άλλη διάταξη, με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών.» 2. Μετά την παρ. 3 του άρθρου 187Α του Ποινικού Κώδικα προστίθενται παρ. 3α, 3β και 3γ ως εξής: «3α. Όποιος δημόσια με οποιονδήποτε τρόπο προκαλεί ή διεγείρει σε διάπραξη των εγκλημάτων των παραγράφων 1 και 4 του παρόντος, και προκαλεί κίνδυνο τέλεσής τους, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών, αν η πράξη δεν τιμωρείται βαρύτερα σύμφωνα με άλλη διάταξη.

3β. Όποιος μέσω παροχής οδηγιών, πληροφοριών ή κατευθύνσεων, προκαλεί σε άλλον την απόφαση για συμμετοχή σε συγκεκριμένη τρομοκρατική οργάνωση ή για τέλεση ορισμένης τρομοκρατικής πράξης, τιμωρείται, αν δεν προβλέπεται βαρύτερη ποινή σύμφωνα με άλλη διάταξη, με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών αν η προς εκτέλεση πράξη συνιστά κακούργημα και με φυλάκιση ως δύο έτη αν η προς εκτέλεση πράξη συνιστά πλημμέλημα.

3γ. Με τις ποινές της προηγούμενης παραγράφου τιμωρείται όποιος με οποιονδήποτε τρόπο εκπαιδεύει άλλον στην κατασκευή ή χρήση εκρηκτικών, πυροβόλων ή άλλων όπλων, επιβλαβών ή επικίνδυνων ουσιών ή άλλων ειδικών μεθόδων ή τεχνικών ενόψει της διάπραξης του εγκλήματος της παραγράφου 1 του παρόντος, αν η πράξη δεν τιμωρείται βαρύτερα σύμφωνα με άλλη διάταξη.».