Το αεροπλανοφόρο είναι ένα από τα ορατά σύμβολα της στρατιωτικής ισχύος των ΗΠΑ, αλλά σε μια σύγκρουση με ένα πιο σοβαρό εχθρό από τις ένοπλες δυνάμεις των χωρών του Τρίτου Κόσμου, μπορεί να αποδειχθεί πολύ δαπανηρός στόχος που επιπλέει, δήλωσε ο αρθρογράφος Sebastian Roblin, στο δημοσίευμα του Εθνικού συμφέροντος ( National interest) [1].
Για τις επιχειρήσεις εναντίον των παρακτίων στόχων το αεροπλανοφόρο πρέπει να πλησιάσει σε αρκετά κοντινή απόσταση σε τρόπο που η εμβέλεια του αεροπλανοφόρου με τα F-35 χωρίς ανεφοδιασμό στον αέρα να είναι περίπου 1100 χιλιόμετρα.
Η Προσέγγιση στην ακτή του αντιπάλου σε τέτοια απόσταση μπορεί να απειλήσει το πλοίο, γράφει το άρθρο.
Για παράδειγμα, ο κινέζικος anti ship βαλλιστικός πύραυλος DF-21D έχει εμβέλεια περίπου 1450 χιλιόμετρα και είναι ικανός να κάνει ελιγμούς κατά την πτήση παρέχοντας υψηλή ακρίβεια της στόχευσης. Σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, με ένα μόνο χτύπημα αυτού του πυραύλου είναι ικανός να καταστρέψει ένα αεροπλανοφόρο, τονίζει ο αρθρογράφος.
Τα Υποβρύχια παραμένουν τεράστιος κίνδυνος για τα αεροπλανοφόρα – ακόμη και στο Β ‘Παγκόσμιο Πόλεμο τα υποβρύχια βύθισαν αρκετά πλοία αυτής της κατηγορίας. Η απειλή τίθεται όχι μόνο με βάση τα ατομικά υποβρύχια ικανά να παραμείνουν κάτω από την επιφάνεια για μήνες, αλλά επίσης μάλλον και μικρά υποβρύχια ντίζελ που είναι ειδικά εξοπλισμένα με εγκατάσταση παραγωγής ενέργειας airindependent (χωρίς αέρα).
Ειδικότερα, τα σουηδικά υποβρύχια «Γκότλαντ», παρά μάλλον την χαμηλή ταχύτητα, σε ασκήσεις του ΝΑΤΟ έδειξαν ότι μπορεί να πλησιάσουν χωρίς να γίνουν αντιληπτα ένα αεροπλανοφόρο και υπό όρους να το «βυθισουν», θυμίζει ο Roblin .
Άλλα υποβρύχια, όπως τα ρωσικά υποβρύχια του σχεδιασμού 949, δεν έχουν ανάγκη να διακινδυνεύσουν και να προσεγγίσουν ένα αεροπλανοφόρο και την συνοδεία του – είναι σε θέση να επιτεθουν στους στόχους με πυραύλους P-700 cruise «Γρανίτες» κάτω από την επιφάνεια του νερού από μια απόσταση περίπου 600 χιλιομέτρων. Ταυτόχρονα, η πρόοδος δεν σταματά σε αυτόν τον τύπο των όπλων και οι ρωσικές υπερηχητικές ρουκέτες Ζιργκόν, είναι ακόμη πιο επικίνδυνες για τα αεροπλανοφόρα, σημειώνει η συγγραφέας.
Βεβαίως, ελλείψει πραγματικής εμπειρίας της εφαρμογής αυτών των τύπων όπλων είναι αδύνατο να υποστηρίζουν με σαφήνεια, το βαθμό που θα είναι αποτελεσματικά σε κατάσταση μάχης, σημειώνει η συγγραφέας. Ωστόσο η βελτίωση των πυραύλων και των υποβρυχίων θέτει υπό αμφισβήτηση τη δυνατότητα των αεροπλανοφόρων να παραμείνουν στην ασφάλεια όταν αγωνίζονται εναντίον του αντιπάλου, σε συγκρίσιμο τεχνολογικό επίπεδο, καταλήγει το εθνικό συμφέρον .
0 comments
Δημοσίευση σχολίου