Πετρόχειλος: Λόγω της στηρίξεως μου στη Χρυσή Αυγή,το σύστημα με εξαφάνισε.Αντιθέτως ο κόσμος μου σφίγγει το χέρι»

Συνέντευξη – κατάθεση ψυχής έδωσε ο ηθοποιός Γιώργος Πετρόχειλος στο περιοδικό «Χάι» που κυκλοφόρησε σήμερα. Πολλές και σημαντικές οι αναφορές στη Χρυσή Αυγή από έναν άνθρωπο του θεάματος. Αξίζει να παραθέσουμε ολόκληρο το κείμενο της εφημερίδας.

«Δεν φοβάμαι τον θάνατο, φοβάμαι την καταστροφή αυτής της χώρας.»
Ένας άνθρωπος ροκάς με μορφή ηθοποιού. Ένας άντρας με τσαγανό και ντομπροσύνη. Ο Γιώργος Πετρόχειλος μας ανοίγει την καρδιά του και μιλάει για όλα μετά από καιρός απουσίας από τον τύπο. Για την Χρυσή Αυγή, για την γυναίκα του, για την χώρα που φοβάται ότι θα χάσει τον ήλιο της, αλλά και για τις ψυχές που σώζει κάθε μέρα.

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στην Άννα Τσιάλτα

-Έχουμε να σε δούμε καιρό. Πού είσαι;
Πουθενά. Έπεσε φυλλοξήρα μετά την διαφήμιση της Χρυσής Αυγής που έκανα, ενώ όλη η Χρυσή Αυγή ήταν στην φυλακή. Το μελέτησα και το θεώρησα πολύ άδικο. Το αισχρό πολιτικό σύστημα που μας έφερε όλους τους Έλληνες σε αυτήν την κατάσταση, φέρθηκαν ελεεινά και βρώμικα. Βάζουν έναν παρακρατικό να σκοτώσει τον Φύσσα για να κλείσουν στη φυλακή την Χρυσή Αυγή επειδή είχε φτάσει το 18%.

– Πληρώθηκες γι’ αυτή τη διαφήμιση;
Όχι. Το επάγγελμα πληρώνεται. Όχι οι Ιδέες.
-Άρα ήταν δική σου απόφαση;
Ναι. Τους έστειλα μια επιστολή, όπου δήλωνα την συμπαράστασή μου. Δεν ήξερα πως όλα τα παιδιά ήταν θαυμαστές μου από τις ταινίες που έκανα. Στην πρώτη μεγάλη συγκέντρωση που κάνανε μετά την αποφυλάκιση, μου λέγανε ατάκες από τις ταινίες μου. Είναι απλά, αγνά παιδιά, με χιούμορ και πραγματικοί Έλληνες. Αυτά τα παιδιά είναι κομάντος. Όταν γίνεται πόλεμος, βάζουν τα στήθια τους μπροστά στις σφαίρες. Δεν έχουν καμιά σχέση με την πολιτική, τη βουλή και τους βουλευτές. Δεν έχουν πατήσει ποτέ στο μπαρ της Βουλής.

Ο παρακρατικός που σκότωσε τον Φύσσα, ήταν πρώτα στην Πολιτική Άνοιξη, μετά στην ΚΝΕ. Τον φύτεψαν επίτηδες, 6 μήνες πριν τον φόνο στην Χρυσή Αυγή για να γίνει αυτό και ήταν λόγω προσωπικών διαφορών ο φόνος. Στη ζωή μου, σαν άνθρωπος, δεν ανέχθηκα ποτέ το άδικο και το έχω πληρώσει αυτό. Και στις διαπροσωπικές αλλά και στις επαγγελματικές μου σχέσεις. Δεν μ’ ενδιαφέρει όμως, κι έτσι θα πεθάνω.

-Δεν φοβήθηκες πως στέλνοντας την επιστολής, θα βρισκόσουν αντιμέτωπος με κάποιους;
Με όλο το κύκλωμα. Αφού τα ¾ είναι αριστεροθολοκουλτουριάρηδες και οι υπόλοιποι ανήκουν αλλού. Ξέρεις πόσοι με πήραν τηλέφωνο λέγοντας «Είμαστε μαζί σου, είσαι παλικάρι»; Τους απάντησα να βγουν μπροστά.

-Από τον χώρο σου;
Ναι. Αλλά ξέρουν πως αν βγουν μπροστά, θα γίνουν συμβόλαια θανάτου, όπως έγινε με εμένα και θα εξαφανιστούν από τη δουλειά. Εμένα δεν μ’ ενδιαφέρει γιατί είμαι συνταξιούχος. Αλλά επειδή και είμαι και νιώθω ακόμα νέος, δεν θα σταματήσω τη δουλειά.

– Άκουσες από τον κόσμο κάτι κακό γι΄ αυτό που έκανες;
Όλοι υπέρ. Κανένας δεν μου έχει μιλήσει κατά. Έχουν περάσει 2,5 χρόνια. Ο πρόεδρος της Χρυσής Αυγής μαζί με τον Κασιδιάρη μου ανέθεσαν το δεκάλεπτο. Το έκανα, βγήκε και είχε την επιτυχία που ξέρεις. Αλλά δεν μου το συγχώρεσαν ούτε οι πιο στενοί μου συνεργάτες, ούτε οι πιο αδελφικοί μου φίλοι.

– Αλήθεια; Κανένας από τους γνωστούς σου;
Δεν σήκωναν το τηλέφωνο. Μιλάμε για δειλία και ανανδρία. Μεγαλώσαμε μαζί, τους στήριξα, τους βοήθησα, τους έφτασα με την προσωπική μου δουλειά πολύ ψηλά. Αλλά εξαφανίστηκαν χωρίς καν να μου εξηγήσουν. Όλος ο κόσμος μου σφίγγει το χέρι. Ειδικά στα Μεσόγεια δεν μπορώ να κυκλοφορήσω από τα «Μπράβο, είσαι παληκάρι». Ο κόσμος ξέρει τι υφίστασαι όταν βγαίνεις από το κατεστημένο και μπαίνεις σε αυτά τα επικίνδυνα μονοπάτια. Και αυτό είναι γνήσιο ελληνικό μονοπάτι.