Κατάθεση «κεραυνός» του επικεφαλής της αμερικανικής στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών DIA (Defense Intelligence Agency), αντιστρατήγου των Πεζοναυτών, Vincent Stewart, ενώπιον της Επιτροπής Ενόπλων Δυνάμεων της Γερουσίας (Senate Armed Services Committee), με την οποία παραδέχεται ότι η κουρδική ανεξαρτησία έχει δρομολογηθεί και ότι το ζήτημα δεν είναι «αν» θα επιτευχθεί, αλλά «πότε» θα γίνει αυτό, δεδομένων των συνθηκών.
Η παραδοχή αυτή αποτελεί εξέλιξη αντίθετη με τα συμφέροντα και τις επιδιώξεις της Τουρκίας καθώς είναι βέβαιο ότι, αν και το επίκεντρο του κουρδικού κράτους, όπως αναφέρει ο Vincent Stewart, θα είναι το βόρειο Ιράκ, θα ακολουθήσει ένα spillover σε ολόκληρη την περιοχή, δηλαδή μεγάλες ανακατατάξεις και διάχυση της κατάστασης σε γειτονικές χώρες με κουρδικό πληθυσμό, (σ.σ. Ιράν και ιδίως Τουρκία και Συρία), όπου οι μακροχρόνιες συγκρούσεις την χαρακτηρίζουν ως κινούμενη άμμο.
Ο Vincent Stewart, με άλλα λόγια έστειλε μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση, ότι τα όποια εμπόδια για λόγους ισορροπιών τίθενται από αμερικανικής πλευράς κινούνται στο τακτικό επίπεδο, αφού το στρατηγικό έχει κριθεί και είναι θέμα χρόνου η εμφάνιση κουρδικού κράτους στην περιοχή!.
Και το ερώτημα που προκύπτει είναι το κατά πόσο μια ενδεχόμενη τέτοια αρνητική για την Τουρκία εξέλιξη θα αποτελούσε άλλη μια αφορμή που θα οδηγούσε τη γείτονα σε ακόμη πιο προκλητικές ενέργειες προς Ελλάδα και Κύπρο, στην προσπάθεια της να εξάγει τις πιθανές απώλειες στην νοτιοανατολική Τουρκία και τις όποιες εσωτερικής αντιδράσεις/πιέσεις, σε Αιγαίο και Κύπρο
Σύμφωνα με όσα ανέφερε στην κατάθεσή του, επίκεντρο της κουρδικής κρατικής οντότητας θα είναι το βόρειο Ιράκ, το οποίο επί της ουσίας είναι επί μακρόν μια εν αναμονή κρατική οντότητα, ενώ όπως έδειξε το τελευταίο διάστημα, η διατήρηση καλών σχέσεων με την Άγκυρα από μέρος της ηγεσίας των Κούρδων του Βορείου Ιράκ, δε σήμαινε και πολλά, όταν φάνηκε ότι πλησιάζει η ώρα και ότι θα πρέπει να διοργανώσουν δημοψήφισμα εντός του 2017 για την ανεξαρτητοποίηση από τη Βαγδάτη.
Με την εκδίωξη του ISIS από τη Μοσούλη, η κεντρική κυβέρνηση στο Ιράκ θα έχει να αντιμετωπίσει την πρόκληση να κρατήσει ενωμένη τη χώρα στα γνωστά σύνορα καθώς ο κίνδυνος διάσπασής της θα είναι πολύ μεγάλος, δεδομένης της φιλοδοξίας για ανεξαρτησία από την κουρδική πλευρά. Ο δε καθορισμός του ποιος θα ελέγχει την πετρελαιοπαραγωγό περιοχή του Κιρκούκ, η οποία θεωρείται Ελ Ντοράντο εφάμιλλο με την περιοχή της ανατολικής Μεσογείου, θα κρίνει πολλά.
Υπενθυμίζεται, άλλωστε, ότι οι Κούρδοι παίζουν σημαντικότατο ρόλο στην υπό τις ΗΠΑ εκστρατεία κατά των μαχητών του Ισλαμικού κράτους Οι Κούρδοι με το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος που θα διεξαχθεί τον Οκτώβριο δε σημαίνει ότι θα αποχωρήσουν αυτομάτως, καθώς όπως συμβαίνει παντού, οι διαιρέσεις στο εσωτερικό τους δεν είναι και λίγες. Όμως, με ένα καθαρό «ΝΑΙ» στο δημοψήφισμα που σχεδίασαν τον Απρίλιο, η διαπραγματευτική τους δύναμη απέναντι στη Βαγδάτη θα μεγιστοποιηθεί.
Δημιουργεί όμως επιπρόσθετα και τις προϋποθέσεις για περαιτέρω διάσπασή του σε θρησκευτική βάση, το σουνιτικό τμήμα και το σιιτικό. Τότε, οι ανακατατάξεις που θα μπορούσαν να ακολουθήσουν θα ήταν μεγάλες και θα αφορούσαν το σύνολο της Μέσης Ανατολής.Όπως ανέφερε ο Stewart: «όταν ο ISIS ηττηθεί, η μεγαλύτερη πρόκληση για την ιρακινή κυβέρνηση είναι να συμβιβάσει τις διαφορές μεταξύ της κυβέρνησης που κυριαρχείται από Σιίτες, των Σουνιτών στα δυτικά και των Κούρδων στα βόρεια»
Οι Κούρδοι του Ιράκ, μάλιστα, διαθέτουν δικό τους στρατό, τους Peshmerga, που το 2014 απέτρεψε τους μαχητές του ISIS να καταλάβουν την κρίσιμη πετρελαΐκή περιοχή του Κιρκούκ.. Στο παρελθόν είχε αναφερθεί η απορρόφηση του σουνιτικού τμήματος από την Ιορδανία, αφού οι Χασεμίτες είχαν στο παρελθόν εμπλακεί στην κυβέρνηση μέρους του σημερινού Ιράκ, ενώ θα μπορούσε θεωρητικά να δοθεί έδαφος στα δυτικά για τη δημιουργία βιώσιμου παλαιστινιακού κράτους…
Χωρίς να υπάρχει οποιαδήποτε βεβαιότητα για το ότι θα κινηθούν κατ’ αυτό τον τρόπο οι εξελίξεις, θέμα θα ανέκυπτε εάν αποδεικνυόταν το σενάριο πραγματικό και με τους Σιίτες στον Νότο, καθώς ο «φυσικός» σύμμαχος είναι το Ιράν, που όμως έτσι θα βρισκόταν μια ανάσα από τη Σαουδική Αραβία και το πιο πλούσιο σε πετρέλαιο τμήμα της, όπου επίσης κατοικεί σημαντική σιιτική μειονότητα.
Σύμφωνα με τον επικεφαλής της DIA, οι Κούρδοι βρίσκονται στην Αρμενία, στο Ιράκ, το Ιράν, την Τουρκία και τη Συρία και είναι μουσουλμάνοι, χριστιανοί, Γιαζίντι, Αλεβίτες και Ιουδαίοι! Η πλειονότητα πάντως ασπάζονται το σουνιτικό Ισλάμ.
Η εκτίμηση που υπάρχει κάνει λόγο για περισσότερους από 30 εκατομμύρια Κούρδους, κάτι που τους αναδεικνύει στη μεγαλύτερη πληθυσμιακή ομάδα στον κόσμο που δε διαθέτει δικό της κράτος… ίσως και γι’ αυτούς να έχει πλησιάσει η ώρα.
0 comments
Δημοσίευση σχολίου