Η Marine Le Pen είπε ότι σοκαρίστηκε από την απόφαση του Donald Trump να ρίξει πυραύλους στη Συρία. Η ηγέτης του Εθνικού Μετώπου φαίνεται να αποστασιοποιείται από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Donald Trump μετά το χτύπημα αεροπορικής βάσης στη Συρία, η οποία πραγματοποιήθηκε σε απάντηση σε μια ύποπτη χημική επίθεση.
(ΥΓ:ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΑΕΤΟΣ: Δεν ειναι απόφαση του Τραμπ ξυπνήστε!! η προπαγάνδα εχει σπάσει ολα τα όρια! ειναι των ίδιων που προκάλεσαν τον πρώτο παγκόσμιο πολεμο, και τον δεύτερο,και έλεγαν: Ο Ασαντ «ρίχνει χημικά», ο Σαντάμ «είχε χημικά», Ο Καντάφι έκρυβε χημικά.. Για να κάνουν εισβολή, εχθές τα έλεγα προσωπικά σε φίλους, και μονο ο Μεντβέντεφ, ειναι στην ίδια γραμμή με μένα και λέει αυτο που έλεγα εχθές! ειναι αυτός που έλεγε οτι: οχι μονο υπάρχουν εξωγήινοι αλλα ειναι ηδη εδω! αυτο λέω και εγώ, οχι γιατί το είπε αυτός!(απο στοιχειά που δεν έχει καν διανοηθεί η μαζα) αλλα αν δεν είσαι του συστήματος, η κάποιος ανώτερος αξιωματικός, το πόπολο δεν σε παίρνει στα σοβαρά! )
Είπε στο Twitter ότι «καταδίκασε έντονα» το «φρικτό» χτύπημα στην συριακή αεροπορική βάση. «Είναι τόσο πολύ να ζητήσουμε να περιμένουμε τα αποτελέσματα μιας ανεξάρτητης διεθνούς έρευνας πριν από τη διεξαγωγή χτυπήματος όπως αυτό στη Συρία;» είπε στο κανάλι France 2, την Παρασκευή το πρωί.
Η άποψή της έρχεται σε σύγκρουση με εκείνη του προέδρου της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ, ο οποίος είπε ότι ο Πρόεδρος της Συρίας Μπασάρ αλ-Άσαντ φέρει την «αποκλειστική ευθύνη» για το χτύπημα των ΗΠΑ.
Στο μεταξύ οι εχθροί του Τραμπ στις ΗΠΑ πανηγυρίζουν. H Χίλαρυ ήδη ζητά να «γίνουν περισσότερα» στην Συρία. Γράφοντας στην Weekly Standard, ο 69χρονος εβραϊκής καταγωγής πρώην Αμερικανός διπλωμάτης, δικηγόρος και πολιτικός επιστήμονας Elliott Abrams, ο οποίος υπηρέτησε στις θέσεις της εξωτερικής πολιτικής για τους προέδρους Ρόναλντ Ρέιγκαν και Τζορτζ Μπους, και ο οποίος προεκλογικά είχε δημόσια αποκηρύξει τον Τραμπ, αφού αναφέρει ότι η κυβέρνηση Trump είχε ένα τρικυμιώδη ξεκίνημα, τώρα όλα άλλαξαν και «μπορούμε να πούμε ότι ο 75χρονος πρόεδρος ενήργησε ως Αρχηγός και ακόμα περισσότερο, ότι τελικά αποδέχθηκε το ρόλο του ηγέτη του ελεύθερου κόσμου…»
Ο χώρος της Alt-Right (Εναλλακτική Δεξιά), όπως γράφει ο Hunter Wallace στο Occidental Dissident, δεν πιστεύει στην έννοια του «Ελεύθερου Κόσμου».
Και συνεχίζει: Εμείς δεν ψηφίσαμε για άλλον έναν «ηγέτη του ελεύθερου κόσμου.» Αντίθετα, καταψηφίσαμε έναν ηγέτη που θα είναι ο αστυνομικός του κόσμου. Καταψηφίσαμε το δόγμα της Δύσης για τα «ανθρώπινα δικαιώματα». Καταψηφίσαμε το βάρος της Αμερικάνικης Αυτοκρατορίας. Περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, καταψηφίσαμε τους ατελείωτους ξένους πολέμους στη Μέση Ανατολή που μαίνονται από την παιδική μας ηλικία, γιατί θέλαμε να ξεφύγουμε από αυτό το τέλμα. Δεν θέλουμε να έχουμε απολύτως καμία σχέση με αυτό το τέλμα και κυρίως με το να διεξάγουμε περιφερειακούς πολέμους για λογαριασμό των «συμμάχων μας», όπως είναι το Ισραήλ, η Σαουδική Αραβία, η Τουρκία, κ.λπ., κ.λπ.
Να κάνω μια ερώτηση στον «ηγέτη του Ελεύθερου Κόσμου»: γιατί στην ευχή θα πρέπει να ενδιαφερόμαστε για τον «Ελεύθερο Κόσμο»; Είδες την τρομοκρατική επίθεση στη Σουηδία το πρωί; Αυτό είναι αυτό που πρέπει να μας ενδιαφέρει. Αυτό είναι το πρόβλημα που εκλέχτηκες να λύσεις. Είτε πρόκειται για το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Σουηδία, τη Γαλλία ή τη Γερμανία, «οι ηγέτες του ελεύθερου κόσμου» είναι ανίκανοι να προστατεύσουν τους πολίτες.
Δεν είμαστε στην ίδια πλευρά με την Άνγκελα Μέρκελ και τον Mark Rutte σε οποιονδήποτε «Ελεύθερο Κόσμο». Στην πραγματικότητα, σε πολλούς από εμάς στην Alt-Right απαγορεύτηκε η είσοδος στο Ηνωμένο Βασίλειο της Theresa May. Μας απαγορεύτηκε επειδή είχαμε το θράσος να επισημάνουμε ότι οι χώρες μας επιβαρύνονται από μια άχρηστη πολιτική τάξη που είναι ενωμένη για τον σκοπό της αυτοκτονίας της Δύσης από την μία και της εκτόξευσης πυραύλων Tomahawk στη Συρία από την άλλη, ως μια επίδειξη της δήθεν «ηθικής ανωτερότητάς» τους.
Κουράστηκα από την ηθικολογία ενός αποτυχημένου πολιτικού κατεστημένου το οποίο δεν έχει καμία αίσθηση πίστης προς τους δικούς του ανθρώπους και που είναι πραγματικά σε πόλεμο με τους δικούς του ανθρώπους. Η αλλαγή του καθεστώτος θα πρέπει να αρχίσει στις πατρίδες του «Ελεύθερου Κόσμου» στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική, όχι στις ερήμους του Ιράκ ή τη Συρία, για χάρη των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» ή της «δημοκρατίας».
0 comments
Δημοσίευση σχολίου