Όσο περισσότερο φως εκπέμπεις, τόσο πιο πολύ σε πολεμούν!

Μην γίνεστε ένα με αυτόν τον κόσμο, και γίναμε όλοι ένα με αυτόν!

Πρέπει να κατανοήσουμε ότι το καλό θα φέρει πάντα την αντίδραση του κακού, όπως και το ότι δεν φτάνει να είμαστε μόνον καλοί, διότι οι αντιδράσεις μας απέναντι σε ότι διαφορετικό σχεδόν πάντα προέρχονται από το κακό.

Για τον λόγο αυτόν πρέπει να κατανοήσουμε όλοι μας τι είναι ο ανώτερος μας εαυτός, ο πνευματικός, κάτι που σήμερα φαντάζει ως αστείο, αφού σχεδόν όλοι οι άνθρωποι ζουν σύμφωνα με τον νόμο της δυαδικότητας αυτού του κόσμου, της δράσης και αντίδρασης μέσα από το “εγώ” τους.

Πως θα επιφέρουμε την αρμονία όμως; Διότι η αρμονία επιφέρει την πλήρη αδράνεια μας σε αυτόν τον κόσμο.
Η πνευματική αναγέννηση του ανθρώπου επιτυγχάνεται με την αγαθή σκέψη για τα πάντα, δεν νιώθεις ποτέ μέσα σου ότι πρέπει να εκμεταλλευθείς τους συνανθρώπους σου! Όποιος το κάνει ηθελημένα ενώ το γνωρίζει, άρα δρα εκούσια, και όχι ακούσια, ζει σύμφωνα με τους νόμους της σάρκας, και όχι του πνεύματος, και η σάρκα ανήκει στην ύλη άρα και θα υποστεί τον νόμο της δικαιοσύνης!

Δικαιοσύνη είναι όλες οι δυστυχίες αυτού του κόσμου! Ότι δώσεις αυτό θα πάρεις! Είτε ατομικά ο καθένας, είτε συλλογικά ως ανθρωπότητα.

Όταν κατανοήσουμε ότι ποτέ δεν πρέπει να κάνουμε σκέψεις προς εκμετάλλευση του εγώ μας, έναντι των άλλων, τότε θα πιάσουμε την βάση της αρμονίας! Και η αρμονία δεν επιφέρεται με την αδράνεια, αλλά κατανοώντας τον ανώτερο εαυτό μας, ούτε το καλό ούτε το κακό, μα το αγαθό μέσα μας.

Με το αγαθό οδηγό μας συμμετέχουμε στον κόσμο με την ομορφιά των σκέψεων μας! Και όταν οι άνθρωποι κατανοήσουν την αλήθεια, τότε και μόνον αυτός ο κόσμος θα γίνει φως!

Οι άνθρωποι που εκπέμπουν φως, έλκουν όλες τις σκοτεινές οντότητες, ανθρωποειδή, όπου τρέχουν να απορροφήσουν την φωτεινή ενέργεια για να τονώσουν το εγώ τους και όχι για να μάθουν και να κατανοήσουν το φως.

Ζούμε όμως ακόμη σε έναν κόσμο του εγώ, των κατώτερων ενστίκτων ενός κατώτερου κόσμου, όπου οι άνθρωποι δεν μπορούν να συλλάβουν το φως, και βλέπουν τον ενάρετο συνάνθρωπο τους ως γεύμα προς δικήν τους τέρψην.