Σας έχει τύχει να ξυπνήσετε στη μέση της νύχτας και να ανακαλύψετε ότι δεν μπορείτε να κουνηθείτε ή να μιλήσετε; Αυτό το φαινόμενο ονομάζεται υπνική παράλυση.
Συνήθως συμβαίνει λίγο πριν αποκοιμηθούμε ή ξυπνήσουμε και συχνά συνοδεύεται από δυσκολίες στην αναπνοή.
Μπορεί επίσης να συνοδεύεται από παραισθήσεις και την αίσθηση πως υπάρχει μια ξένη παρουσία στο δωμάτιο (κάποιοι έχουν δηλώσει πως αισθάνονται μια δαιμονική παρουσία να κάθεται στο στήθoς τους)...
Για την ακρίβεια, οι Κινέζοι ονομάζουν αυτή την εμπειρία «Gui Ya» που μεταφράζεται ως «πίεση από φάντασμα«, υποδηλώνοντας ότι κάποιο φάντασμα κάθεται πάνω στο στέρνο του θύματος και τους πιέζει μέχρι να παραλύσουν! Υπάρχει όμως κάποια επιστημονική εξήγηση για το φαινόμενο;
Μέχρι στιγμής καμία θεωρία δεν έχει αποδειχθεί. Η πιο πιθανή υποστηρίζει πως οφείλεται στο ξύπνημα του εγκεφάλου από την κατάσταση REM, ενώ το σώμα είναι ακόμη μουδιασμένο και άτονο. Υπάρχουν όμως αναφορές ανθρώπων που το έχουν βιώσει πριν καν κοιμηθούν (πριν καν κλείσουν τα μάτια τους), οπότε μάλλον η παραπάνω θεωρία καταρρίπτεται και αυτή.
Τι μπορείτε να κάνετε Αν ξυπνήσετε και συνειδητοποιήσετε πως βρίσκεστε σε υπνική παράλυση, μην πανικοβληθείτε και μην προσπαθήσετε να το «σπάσετε». Το μόνο που θα πετύχετε είναι να αγχωθείτε! Απλά αποδεχτείτε το και δείτε το σαν μια ευκαιρία να δείξετε υπομονή και να ηρεμήσετε το μυαλό σας.
Παρακολουθήστε την αναπνοή σας: βαθιές ήρεμες εισπνοές και εκπνοές θα σας βοηθήσουν να ηρεμήσετε. Μπορεί να σας επηρεάσει μόνο όσο εσείς του επιτρέψετε, οπότε εστιάστε στην αναπνοή και το σώμα σας, κρατώντας το μυαλό σας σε κατάσταση διαλογισμού. Αν θέλετε να προσευχηθείτε, είναι και αυτό μια πολύ καλή πρακτική, αλλά το σημαντικό είναι να είστε ήρεμοι!
Πως να το αποτρέψετε Υπάρχουν αρκετοί παράγοντες που έχει παρατηρηθεί ότι συμβάλλουν στην υπνική παράλυση όπως η κούραση, η έλλειψη ή τα ακανόνιστα ωράρια ύπνου, το άγχος και η υπερβολική κατανάλωση διεγεpτικών. Ακόμη και ο υπερβολικός ύπνος, ενώ η στάση του σώματός σας όταν κοιμάστε ίσως παίζει κι αυτή ρόλο. Αποφύγετε να κοιμάστε μπρούμυτα ή ανάσκελα.
Ένα πραγματικό φαινόμενο!
Η διάκριση του πραγματικού με το αληθινό είναι λεπτή και δεν έχει να κάνει με το αν κάποιος αντιλαμβάνεται κάτι με τον Α ή με τον Β τρόπο,όσο με τα αν υπάρχει κάτι πραγματικά που να προκαλεί ένα ερέθισμα ώστε ο άλλος να το αντιληφθεί με κάποιο τρόπο.Η επιστήμη το εξετάζει και το διερευνά σαν φαινόμενο το οποίο μπορεί να προκαλείται από τον οργανισμό.
Η παράδοση πάλι έχει τις δικές τις ερμηνείες – ότι πρόκειται για ένα πλάσμα το οποίο έρχεται και επιτίθεται.Η αλήθεια λοιπόν,είναι κάπου στη μέση! Υπάρχουν διάφορες μορφές που παραδοσιακά μπορεί να παίρνει αυτό το φαινόμενο,όπως,η γριά ή ένα μικρό πλάσμα με ένα σκουφί.Τέτοιες καταγραφές έχουνε γίνει από τον Νικόλαο Πολίτη από τις αρχές του 20ου αιώνα,τέλη 19ου αιώνα.Υπάρχουν παραδόσεις και παραδοσιακές ρύσεις που αφορούν αυτό το πράγμα:Λένε ότι «με πλάκωσε η Μόρα» ή «έβγαλα το Βραχνά».
Μόρα – μια συμφωνία σιωπής?
Εκείνο που περιγράφει ένας άνθρωπος που έχει έρθει σε επαφή με την Μόρα είναι ένα βίωμα του.Συνήθως όμως αποφεύγει να το περιγράψει γιατί φοβάται.Είναι συνήθως κάτι που το καταπνίγει.Δεν είναι πολλές φορές που αυτός που βιώνει κάτι τέτοιο – χωρίς κάποιο έναυσμα – θα βγει να μιλήσει αριστερά και δεξιά.Παρόλα αυτά είναι πάρα πολύς ο κόσμος που το βιώνει. Σε μια στατιστική έρευνα που είχε κάνει ο Χάφορντ πριν από 20 χρόνια,έδειξε ότι τουλάχιστον ένα 15% έχει αντίστοιχα βιώματα έστω και μία φορά στη ζωή του και αυτό είναι το βίωμα που μένει στον άνθρωπο και το οποίο θα περιέγραφε.Το βίωμα είναι αναμφισβήτητο.Δεν είναι ένα παραμυθάκι.Είναι βίωμα!
Το βίωμα της Μόρας.
Αυτό που βιώνει κανείς το αντιλαμβάνεται περισσότερο σαν αίσθηση ότι κάτι του επιτίθεται,κάτι τον πλακώνει,κάτι τον δυσκολεύει να αναπνεύσει.Και συχνά αυτό το κάτι το βλέπει κιόλας με πολύ συγκεκριμένες μορφές.Μορφές σκιώδεις που συνήθως θυμίζουν κάποιον σκοτεινό κουκουλοφόρο ή – ανάλογα πως την ερμηνεύει κανείς – σαν γυναικεία μορφή με κουκούλα, μαντίλα ή κάποιος τύπος με καπέλο άλλοτε ημίψηλο άλλοτε σε στυλ καουμπόικο.
Ουσιαστικά τη σιλουέτα βλέπουνε ή και κάποιο πλάσμα που είναι καθισμένο πάνω τους ή τους πιέζει.Είναι μεγάλη συζήτηση το αν αυτό είναι γέννημα του εγκεφάλου τους ή είναι κάτι το οποίο έρχεται πραγματικά πάνω τους εκείνη τη στιγμή. Πιστεύω ότι η αλήθεια είναι κάπου ενδιάμεσα.
Η εναλλακτική άποψη των ερευνητών είναι ότι πραγματικά αφορά κάποια άλλα πλάσματα τα οποία μπορεί να είναι οντότητες από κάποιες άλλες διαστάσεις,μπορεί να είναι κάποια δαιμονικά πλάσματα.Από την άλλη πλευρά η άποψη της ψυχιατρικής, ψυχολογίας κάνει λόγο για παραίσθηση ουσιαστικά που προκαλείται για τον Α ή Β λόγο από κάποιον μηχανισμό στον άνθρωπο.Ωστόσο η δική μου έρευνα έχει δείξει ότι υπάρχει ένα ερέθισμα εξωτερικό το οποίο επικοινωνεί και εσωτερικά με τον άνθρωπο και η μορφή που βλέπουμε δεν έχει τόση μεγάλη σημασία.Είναι απλά ένα μέσο που επικοινωνούμε με το περιβάλλον και έτσι το αντιλαμβανόμαστε!
0 comments
Δημοσίευση σχολίου