Ο Θεός να βάλει το χέρι Του - Ο Ορέστης Τσανγκ έσπασε το νύχι του, λύθηκε το κοτσιδάκι της Σόφι Πασχάλη

Η ανάσυρση του Survivor από τη ναφθαλίνη της τηλεοπτικής λησμονιάς έδωσε την ευκαιρία για ορισμένα ενδιαφέροντα συμπεράσματα.Του Στρατή Μαζίδη

Το Survivor είναι μια τηλεοπτική παραγωγή και τίποτε περισσότερο. Ωστόσο παρατηρούμε πως ένα παιχνίδι μετατρέπεται σε πηγή ειδήσεων. Αν κάποιοι ασχολούνται με τα fake news (για τα οποία θα πρέπει να πούμε ορισμένα πράγματα κάποια στιγμή), τις ειδήσεις που δεν είναι ειδήσεις πως τις προσδιορίζουμε;

Καθημερινά βλέπουμε μεγάλο όγκο αναρτήσεων δίχως ουσιαστικό περιεχόμενο. Πχ έβγαλε την μπλούζα της για να πανηγυρίσει, τα πέταξαν όλα στο μασάζ, δείτε την αδερφή του Κινέζου Σαλονικιού, τι λέει η αδερφή του μισθοφόρου που δεν είναι μισθοφόρος, αρπάχτηκαν ο έτσι με τον γιουβέτσι, ο Ελληνας που λέγεται Μπο και ο Κινέζος που ονομάζεται Ορέστης, ένας μάνατζερ ενός ανύπαρκτου στη χώρα μας σπορ κ.ο.κ.

Ειδήσεις άνευ περιεχομένου όπως λέγαμε παλιά υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου.

Αυτό που έχει πραγματικό ενδιαφέρον αν παρακολουθήσει κανείς το παιχνίδι είναι πρώτον η προώθηση κάποιων συμπεριφορών και δεύτερον ένας, κατά τη γνώμη μου, υποκρυπτόμενος ρατσισμός.Δεδομένου ότι η τηλεόραση λανσάρει ήθη κι έθιμα, ίσως είναι δόκιμο να τα καταγράψουμε.

Άνθρωποι που κυκλοφορούν όλη την ώρα ημίγυμνοι και ημίγυμνες (ενώ το βράδυ κουκουλώνονται μέχρι πάνω), καλογυμνασμένα κορμιά. Το να έχει κανείς 5-10-30 κιλά παραπάνω απαγορεύεται. Να λοιπόν μια πρώτη εικόνα-μήνυμα.

Το δεύτερο είναι ο διαχωρισμός των ομάδων. Διάσημοι και μαχητές. Πανάθεμά με αν με εξαίρεση το Λάμπρο Χούτο (λόγω ποδοσφαίρου) γνώριζα κανέναν από τους...διάσημους.  Και από την άλλη οι μαχητές, σαν εκείνους του Κολοσσαίου. Πάντα αναφέρονται οι διάσημοι πρώτοι, ακόμη και στα παιχνίδια που παίζουν με τις ερωτήσεις, εκείνοι θα απαντήσουν πρώτοι. Και τέλος ένας παρουσιαστής που εμφανίζεται ως παντοκράτορας και γκαρίζει σα να περιγράφει τελικό στο Γουέμπλεϊ με έπαθλο ένα κεφτέ ή ένα κρουασάν.

Ίσως να υπερβάλλω, ίσως όχι. Ίσως να πέφτω στην παγίδα αυτού που λέω πως δε μου αρέσει, ίσως όχι.

Ωστόσο πολύ φοβάμαι, μιας και το παιχνίδι το παρακολουθούν κι αρκετά παιδιά, πως η αληθινή του είδηση είναι η προβολή των πατρίκιων και των πληβείων, των "διάσημων" και των άσημων, των καλογυμνασμένων στο σώμα και ενός εκπροσώπου διαχειριστή που διατάζει.