Τα Μυστικά των Πλειάδων και οι 7 Πύλες του Ανθρώπου

ΠΛΕΙΑΔΕΣ… ΜΑΓΝΗΣΙΑ… ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΑ ΚΕΝΤΡΑ του ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Οι Πλειάδες είναι ένα κοντινό σε μας και αρκετά χαλαρό ανοικτό σμήνος, περίπου, 500 άστρων στον αστερισμό του Ταύρου. Είναι επίσης γνωστό ως οι Επτά Αδελφές, αν και οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να δουν με γυμνό μάτι μόνο έξι αστέρια, που όλα τους είναι χρώματος ανοιχτού μπλε-λευκού. Το σμήνος αυτό έχει περισσότερα από 100 μέλη και η απόσταση τους από μας είναι 440 έτη φωτός. Η συνολική μάζα τους είναι 800 φορές αυτή του ήλιου μας, η δε ηλικία του σμήνους υπολογίζεται 115 εκατομμύρια χρόνια. Το κεντρικό μέρος του σμήνους είναι σφαιρικό, η δε ακτίνα του πυρήνα του είναι ελαφρώς πάνω από 4,5 έτη φωτός.

Εντούτοις το εξωτερικό μέρος είναι εμφανώς ελλειπτικό, με μια ελλειπτικότητα 0.
Οι Πλειάδες αναφέρονται σε αστρονομικούς καταλόγους M45, ή NGC 1432. Σύμφωνα με τη μυθολογία οι ΠΛΕΙΑΔΕΣ ήταν :
Η Κελαινώ, μητέρα του ήρωα Λύκου .
Η Μερόπη, σύζυγος του Σίσυφου και μητέρα του Γλαύκου.
Η Ηλέκτρα, μητέρα του Δάρδανου, γενάρχη των Τρώων και του Ημαθίωνα, βασιλιά της Σαμοθράκης.
Η Αλκυόνη, που μεταμορφώθηκε σε πουλί από το Δία.
Η Μαία, η ομορφότερη, μητέρα του Ερμή.
Η Ταϋγέτη, μητέρα του πρώτου βασιλιά της Σπάρτης Λακεδαίμονα.
Η Αστερόπη, σύζυγος του ήρωα Οινόμαου.

Οι 7 ΠΛΕΙΑΔΕΣ –ΑΔΕΛΦΙΑ-…..αντιστοιχούν στα 7 ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΑ ΚΕΝΤΡΑ του ανθρώπινου σώματος (7 ΠΥΛΕΣ). Κάθε Πλειάδα δηλώνει κάτι διαφορετικό ως ιδιότητες. Στην ελληνική μυθολογία και κατά τον Ησίοδο, ο Άτλας ήταν γιος του Ιαπετού και της Ωκεανίδας Κλυμένης, και αδέλφια του ήταν ο Προμηθέας, ο Επιμηθέας και ο Μενοίτιος, οι γνωστοί «Ιαπετίδες».

Ο ΑΤΛΑΣ δηλώνει την υλική επιθυμία που κρατά τον άνθρωπο στο ΥΛΙΚΟ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ της χαμηλής ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΤΗΤΑΣ των παθών και που τον στηρίζει στη γη και η Πλειόνη (είναι η μητέρα των Πλειάδων θυγατέρα του Ωκεανού και της Τηθύος, σύζυγος του Άτλαντος) την ψυχή που προσπαθεί να ανελιχθεί. Το αποτέλεσμα της μείξης τους είναι οι 7 Πλειάδες-Επίπεδα Συνειδητότητας που διακοσμούν την ανθρώπινη ψυχή. Το σύμβολο των Πλειάδων ήταν οι περιστέρες . Ο Ωρίων συμβολίζει μια πολικότητα (ως προς το σχήμα του) με την ζώνη του να εξισορροπεί τα δύο επίπεδα. Το ΑΙΣΘΗΤΟ με το ΝΟΗΤΟ. Οι περιστέρες συνδέονται με το ιερό πτηνό της Αφροδίτης (Διατροφής)…που είναι η ΠΕΡΙΣΤΕΡΑ(Πύρινη Αστέρα). Η Αφροδίτη ως Ουράνια (είναι ο μόνος πλανήτης που γυρίζει…. αντίστροφα από τους άλλους….!) και Πάνδημος ή ως Έρως και Ίμερος δηλώνει αυτές τις δύο ακατάλυτες ορμές του Σύμπαντος που επιδρούν και στον άνθρωπο. Την ορμή προς τη ζωή και την ορμή προς το θάνατο. Η ορμή αυτή είναι διφυής Έρως-Έρος. Απεικονίζει την κίνηση(κάθοδο-άνοδο) της καθολικής και επιμέρους ψυχής προς τη χθόνα και προς τον ουρανό. Η ΑΦΥΠΝΙΣΗ-ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗ των 7 κέντρων συνδέεται με την ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ (Άνοδος Ψυχής) – επιφοίτηση πνεύματος (Κάθοδος νου) κάθε Πλειάδος σε Περιστέρα.

Αναλυτικά οι 7 Πλειάδες , όπως είπαμε αντιστοιχούν στα επτά ενεργειακά κέντρα (τσάκρας) του ανθρώπινου σώματος. Αντίστοιχα έχουμε: ΚΕΛΑΙΝΩ. Εστιάζει στον κόκκυγα, στο πρώτο ενεργειακό κέντρο και δηλώνει την βάση της ανθρώπινης ενέργειας που ανέρχεται από το Ιερό Οστούν μέσω των κέντρων ως την κεφαλή.
ΜΕΡΟΠΗ. Εστιάζεται στην περιοχή των γεννητικών οργάνων στο δεύτερο κέντρο και δηλώνει την Μέρα-Μάρα ήτοι το υγρό στοιχείο και την Όψη. Ούτως στο γενετικό υλικό το οποίο είναι σε υγρή μορφή αποκτά η ψυχή τα χαρακτηριστικά του ανθρώπου μέσω DNA και RNA (Διπλή Έλικα του Οφιούχου).

ΗΛΕΚΤΡΑ. Εστιάζεται στην περιοχή του ηλιακού πλέγματος στο τρίτο κέντρο και δηλώνει την πηγή του ανθρώπινου ηλεκτρομαγνητισμού καθώς και το ηλιακό πλέγμα σε συνεργασία με το ήπαρ αποτελεί την εστία του αστρικού σώματος και τον δέκτη λήψης ιόντων του ανθρώπου, τα οποία δια του ύδατος(αίματος) μεταφέρει στον εγκέφαλο, διαδικασία την οποία μας την περιγράφει και ο Πλωτίνος στην 2η εννεάδα του. Το Ηλιακό Πλέγμα δέχεται τα ιόντα και το ήπαρ τα πολτοποιεί και αποστέλλει μέσω του αίματος στο ανθρώπινο σώμα τα στοιχεία τους. Στην ουσία η ΗΛΕΚΤΡΑ σχετίζεται με το θρεπτικόν μέρος της ψυχής.

ΑΛΚΥΟΝΗ. Εστιάζεται στην περιοχή της καρδιακής χώρας , στο τέταρτο κέντρο. Είναι το σημείο εξισορρόπησης των ενεργειακών κέντρων και δηλώνει το συναίσθημα(επιθυμητικόν). Ο παρορμητισμός δηλώνει την ύβρη του Κύηκα και της Αλκυόνης(αλς= θάλασσα= μαύρη θάλασσα= ασυνείδητο + κύω=τίκτω) που αποκάλεσαν ο ένας τον άλλον με τα ονόματα του Διός και της Ήρας, δείχνοντας την αλαζονεία αλλά και τον παρορμητισμό του έρωτα που αψηφά τα πάντα, ακόμη και (Θεικούς) ή ηθικούς κανόνες.
Ούτως το ζευγάρι μεταμορφώθηκε σε θαλασσοπούλια και ο ΔΙΑΣ τους -λυπήθηκε – και μέσα στο χειμώνα τους έδωσε ένα διάστημα 14 ημερών(ημερομηνία που εξάλλου σχετίζεται με το 14ο έτος της ηλικίας του ανθρώπου που μπορεί πλέον να τεκνοποιήσει), ώστε να γεννήσουν τα ωά τους. Οι Αλκυονίδες μέρες δηλώνουν ακριβώς την οικογενειακή εστία και το συναίσθημα μέσα στην παγωνιά της ζωής και της φθοράς(χειμώνας).

ΜΑΙΑ. Εστιάζεται στην περιοχή του λαιμού και των φωνητικών χορδών στο 5ο ενεργειακό κέντρο. Σημαίνει το Λόγο και την εκφορά του διά των λέξεων. (Ο Όμηρος έλεγε τα λόγια…έπεα πτερέοντα..! ).
Η Μαία είναι η μητέρα του Ερμή και δηλώνει τη μαίευση του λόγου μετά την σύλληψη του νου μέσω του εγκεφάλου και την εκδήλωση του μέσω των φωνητικών χορδών είτε ως ομιλία, είτε ως τραγούδι. Ο Ερμής-Λόγος συγκοινωνεί μεταξύ των ανθρώπων και (Θεών). Είναι η σχέση ανθρώπου-όντος και καθολικού νου/ψυχής-επιμέρους νου/ψυχής και δηλώνει τις εκφάνσεις και εκφράσεις του ενδοκοσμικού Λόγου, που συνδέεται με το πυρ, για τι οποίο μας κάνει λόγο ο Ηράκλειτος και τις λειτουργίες του.

ΤΑΥΓΕΤΗ. Εστιάζεται στον κωναριοειδή αδένα (ΤΡΙΤΟ ΜΑΤΙ) στο 6ο ενεργειακό κέντρο. Μαζί με τα μάτια δημιουργεί Πυραμίδα ή Ισοσκελές τρίγωνο παραπέμποντας στην πυραμίδα (ΠΥΡ+ΑΜΙΣ-ΣΙΤΟΣ) της Αιγύπτου.
Αποτελεί το πέρασμα(οπή-όψη) ανάμεσα στα δύο πεδία όπου το νοητό αντανακλάται ως είδωλο αισθητό και συνδέεται με την λειτουργία των δύο ημισφαιρίων του εγκέφαλου (αριστερό-δεξί=Συνειδητό-Ασυνείδητο).

ΑΣΤΕΡΟΠΗ. Εστιάζεται στην υπόφυση στο 7ο ενεργειακό κέντρο και αποτελεί την πύλη εισόδου και εξόδου σώματος και το πέρασμα-οπή μετάβασης της ψυχής προς το αστρικό επίπεδο. Σε αντίθεση με το 6ο που είναι κάτοπτρο αντανάκλασης-νόησης μετάβασης στο νοητό, το 7ο είναι η οπή μετάβασης προς και από το ενεργειακό-αστρικό. Η Αστερόπη δηλώνει ακριβώς αυτό: ΟΠΗ προς τα ΑΣΤΡΑ.
Η ενεργοποίηση των επτά πλεγμάτων, συνήθως γίνεται με βαθύ ΔΙΑ-ΛΟΓΙΣΜΟ (Λογισμό Διός) και ηχητικούς κραδασμούς. Κάθε κραδασμός είναι μια μορφή ενέργειας. Έτσι, οι ηχητικοί κραδασμοί παράγουν κι αυτοί με τη σειρά τους, κάποια μορφή ενέργειας. Αυτοί οι κραδασμοί έχουν επίδραση στον ανθρώπινο οργανισμό. Τα σημεία ΠΛΕΓΜΑΤΑ (Τσάκρας) είναι φυσικά συγκινησιακά σημεία μέσα στην αύρα και μερικές φορές χρησιμοποιούνται από τους θεραπευτές.

Το 1ο ΠΛΕΓΜΑ (Κόκκυγας) είναι γνωστό σαν η ρίζα ή το βασικό Πλέγμα. Το χρώμα του είναι το κόκκινο και δίνει κουράγιο, θάρρος και εσωτερική δύναμη.
Το 2ο ΠΛΕΓΜΑ (Γεννητικά Όργανα) συγγενεύει με την προσαρμοστικότητα, το στοχασμό, την ανταλλαγή και τη βοήθεια που δίνει ο καθένας στους άλλους. Όταν η ενέργεια εδώ, είναι δυνατή, βοηθά την ανάπτυξη ψυχικών ικανοτήτων και διαισθήσεων. Μια μικρή ποσότητα πορτοκαλί στην αύρα δείχνει ότι αυτή η περιοχή χρειάζεται εργασία.
Το 3ο ΠΛΕΓΜΑ (Ηλιακό Πλέγμα). Είναι κίτρινο, το χρώμα της ευτυχίας, της περιέργειας και της απόλαυσης της ζωής. Μια χαμηλή ή μέση ποσότητα κίτρινου στην αύρα μπορεί να σημαίνει ότι αυτές οι ποιότητες δεν είναι πρώτιστες στη συνείδησή του ατόμου.

Το 4ο ΠΛΕΓΜΑ (Καρδιακή Χώρα) είναι πράσινο, το χρώμα της πρακτικότητας. Η ενέργειά του είναι χρήσιμη για σκληρές εργασίες, διαπραγματεύσεις και πληρότητα.
Το 5ο ΠΛΕΓΜΑ (Λαιμός) το χρώμα του είναι μπλε. Η ενέργεια εδώ είναι κατευθυνόμενη προς καθολική ικανότητα, πολλαπλή χρησιμότητα και μεταβλητότητα, δίνει αγάπη για την ελευθερία και την αλλαγή.
Το 6ο ΠΛΕΓΜΑ (Κωναριοειδής Αδένας) Τρίτο Μάτι, είναι η πηγή ενέργειας και γεννά ένα λουλακί χρώμα, το οποίο δίνει υπευθυνότητα, προστασία στους άλλους και οικογενειακές αξίες.
Το 7ο ΠΛΕΓΜΑ (Υπόφυση) έχει βιολετί χρώμα, ένα πνευματικό χρώμα. Αυτό δίνει την ενέργεια που κατευθύνεται από φιλοσοφικές σκέψεις, λογική, μεταφυσική και εσωτερική ανάπτυξη.

ΕΛΛΑΝΙΟΣ ΙΦΙΓΕΝΗΣ (Ε.Ι.)Ioannis Stogiannos