Το Σύμπαν στο οποίο ζούμε ίσως να μην είναι το μοναδικό. Για την ακρίβεια, το Σύμπαν μας μπορεί να είναι ένα από τα άπειρα Σύμπαντα που αποτελούν το “Πολυσύμπαν.”
Η Σύγχρονη Φυσική υποστηρίζει αυτή την ιδέα, και δεν υπάρχει μονάχα ένας τρόπος για να προσεγγίσουμε αυτό το Πολυσύμπαν, αφού αρκετές θεωρίες Κβαντικής Φυσικής καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα, ενώ πολλοί είναι οι επιστήμονες που υποστηρίζουν πως η ύπαρξη κρυμμένων Συμπάντων είναι πιό πιθανή από ποτέ.
Ας δούμε τις πέντε πιθανότερες Επιστημονικές θεωρίες που υποστηρίζουν πως ζούμε σε Πολυσύμπαν:
Άπειρα Σύμπαντα
Οι Επιστήμονες δεν μπορούν να είναι σίγουροι για το σχήμα του Χωροχρόνου, όμως το πιθανότερο είναι (σε αντίθεση με την σφαιρική αντίληψη) πως είναι επίπεδος και επεκτείνεται στο άπειρο. Αλλά αν ο Χωροχρόνος υπάρχει για πάντα, τότε ίσως επαναλαμβάνεται σε κάποια φάση, αφού υπάρχει συγκεκριμένος αριθμός με τον οποίο τα σωματίδια ταξινομούνται στον Χώρο και τον Χρόνο.
Έτσι αν κοιτάξουμε αρκετά μακρυά ίσως έρθουμε σε επαφή με μία άλλη εκδοχή του εαυτού μας – βασικά, άπειρες εκδοχές του εαυτού μας. Μερικοί από αυτούς τους “Δίδυμους” Εαυτούς θα κάνουν ακριβώς τα ίδια πράγματα που κάνουμε εμείς, ενώ άλλοι θα έχουν πραγματοποιήσει διαφορετικές επιλογές ζωής.
Σύμπαντα “Φυσαλίδες”
Μαζί με τα πολλαπλά Σύμπαντα που δημιουργούνται μέσα από τον απείρως επεκτεινόμενο Χωροχρόνο, άλλα Σύμπαντα θα μπορούσαν να δημιουργούνται μέσα από μία θεωρία που αποκαλείται “αέναος πληθωρισμός”. Ο Πληθωρισμός αυτός είναι το σημάδι πως το Σύμπαν επεκτάθηκε ραγδαία μετά το Big Bang, σε ένα φαινόμενο που μοιάζει με το φούσκωμα ενός μπαλονιού. Ο αέναος πληθωρισμός, που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά από τον Κοσμολόγο Alexander Vilenkin του Πανεπιστημίου Tufts υποστηρίζει πως μερικές σχισμές του Χώρο σταματούν την διαδικασία του Πληθωρισμού ενώ άλλες περιοχές συνεχίζουν να αναπαράγονται, δημιουργώντας πολλά “Σύμπαντα Φυσαλίδες.”
Έτσι το δικό μας Σύμπαν στο οποίο ο Πληθωρισμός έχει σταματήσει και επιτρέπει σε Άστρα και Γαλαξίες να σχηματιστούν, δεν είναι τίποτε άλλο παρά μία μικρή φυσαλίδα σε μία αχανή θάλασσα Χώρου που συνεχώς αναπαράγεται και περιέχει πολλές άλλες φυσαλίδες όπως η δική μας. Σε μερικά από αυτά τα Σύμπαντα Φυσαλίδες οι Νόμοι της Φυσικής και οι Θεμελιώδεις σταθερές ίσως διαφέρουν από το δικό μας, μετατρέποντας τα μέρη αυτά σε πολύ παράξενες τοποθεσίες.
Παράλληλα Σύμπαντα
Μία άλλη ιδέα που αναγείρεται από την Θεωρία των Υπερχορδών είναι τα Παράλληλα Σύμπαντα που αιωρούνται ένα βήμα μακρυά από το δικό μας Σύμπαν. Πρόκειται για μία θεωρία που αναπτύχθηκε από τον Paul Steinhardt του Πανεπιστημίου του Princeton, και τον Neil Turok του Ινστιτούτου Θεωρητικής Φυσικής του Οντάριο. Η θεωρία βασίζεται στην πιθανότητα ύπαρξης πολλών παραπάνω διαστάσεων στον κόσμο μας από τις τρεις διαστάσεις που ήδη γνωρίζουμε. Έτσι επιπρόσθετες διαστάσεις ίσως σχηματίζουν ένα Υπερδιαστατικό χώρο.
Ο Φυσικός Brian Green περιγράφει την ιδέα αναφέροντας πως “Το σύμπαν μας είναι μία από τις αναρίθμητες ίσως “πλάκες” που αιωρούνται σε ένα υπερδιαστατικό χώρο” στο βιβλίο του “The Hidden Reality”.Ένα παρακλάδι αυτής της θεωρίας υποστηρίζει πως αυτά τα Σύμπαντα δεν είναι απλά παράλληλα και εκτός της προσέγγισης του ανθρώπου. Ίσως αυτά τα σύμπαντα “χτυπούν” μεταξύ τους και τέμνονται έτσι ώστε να υπάρξει πιθανότητα προσέγγισής τους.
“Θυγατρικά” Σύμπαντα
Η Θεωρία της Κβαντικής Μηχανικής που διερευνά τον απειροελάχιστο κόσμο των Υποατομικών σωματιδίων, υποστηρίζει πως υπάρχει και άλλος ένας τρόπος έτσι ώστε να δημιουργηθούν πολλαπλά Σύμπαντα που αποτελούν το Πολυσύμπαν. Η Κβαντική Μηχανική περιγράφει τον κόσμο με όρους Πιθανοτήτων και όχι βεβαιοτήτων, και τα Μαθηματικά της Θεωρίας αυτής ίσως υποδεικνύουν πως όλα τα πιθανά αποτελέσματα μίας κατάστασης – ίσως τελικά πραγματοποιούνται σε διαφορετικά Σύμπαντα. Για παράδειγμα αν φτάσεις σε ένα σταυροδρόμι όπου θα πρέπει να επιλέξεις αν θα πας δεξιά ή αριστερά, το παρών Σύμπαν “Γεννά” δύο Θυγατρικά Σύμπαντα: Ένα στο οποίο θα πας δεξιά, και ένα στο οποίο θα πας αριστερά.
“Και στο κάθε Σύμπαν, υπάρχει το “Αντίγραφό” σου, που βιώνει την μία ή την άλλη κατάληξη, νομίζοντας ψευδώς – πως η πραγματικότητά του είναι η μοναδική πραγματικότητα” έγραψε σχετικά ο Greene στο “The Hidden Reality.”
Μαθηματικά Σύμπαντα
Επιστήμονες έχουν αντιπαρατεθεί σε σχέση με το αν τα Μαθηματικά είναι απλά ένα χρήσιμο εργαλείο για την περιγραφή του Σύμπαντος, ή αν τα Μαθηματικά είναι μόνα τους η ίδια η Θεμελιώδης Πραγματικότητα, και οι παρατηρήσεις του Σύμπαντος είναι ατελείς προσεγγίσεις της αληθινής Μαθηματικής φύσης του. Αν ισχύει η δεύτερη περίπτωση, τότε ίσως η συγκεκριμένη μαθηματική δομή που σχηματίζει το σύμπαν μας να μην είναι η μοναδική επιλογή, και άρα στην ουσία όλες οι πιθανές μαθηματικές δομές να είναι από μόνες τους ξεχωριστά Σύμπαντα.”
” Η Μαθηματική δομή είναι κάτι που μπορείς να περιγράψεις με ένα τρόπο που είναι εντελώς ανεξάρτητος από την ανθρώπινη ύπαρξη”, ανέφερε ο Max Tegmark του MIT που εισήγαγε αυτή την ιδέα. “Πιστεύω πραγματικά πως το Σύμπαν μπορεί να υπάρξει και να συνεχίσει να υπάρχει χωρίς καν να υπάρχουν άνθρωποι στη ζωή.”
0 comments
Δημοσίευση σχολίου