– Τζον, καλημέρα. Άκου, χρειάζομαι μια “κούκλα”, και γρήγορα. Το Πεντάγωνο δεν μπορεί να ασχοληθεί. Πέμπτη πρωί να μιλάνε όλοι γι’ αυτό. Κάνε τα μαγικά σου. Και Τζον, μη τα σκατώσεις.
– Στηβ, τι κάνεις, ο Τζον είμαι. Πες στον δικό σου στο Χαλέπι να στείλει ό,τι υλικό έχει. Πες του είναι επείγον, πες του….τι εννοείς δε δουλεύει πια για μας; Στηβ, ακούς τι σου λέω; Ο μεγάλος θέλει ένα κομμάτι έτοιμο σε 48 ώρες αλλιώς θα σκηνοθετώ στην Αλάσκα, το βράδυ έχω να μοντάρω τον γ@@μημένο αντιπρόεδρο γιατί ήταν μαστουρωμένος και τώρα έχω και τις μαλακίες σου; Πλήρωσε τον εξτρά, πιάστον γκόμενο, πάρε πίπα στην Αλ Νούσρα αν χρειαστεί, δε με ενδιαφέρει! Θέλω υλικό!
Λίγες ώρες μετά – Έλα Τζόρνταν, το είδες; Απομόνωσε τη σκηνή με το ασθενοφόρο, θα παίξουμε τον μικρό που κάθεται. Τι; Ναι Τζόρνταν καλό είναι και το κοριτσάκι που κλαίει και η ψόφια μαμά του κι όλα αυτά αλλά ο ήχος μας είναι άχρηστος ξέρεις γιατί; Γιατί δε μπορώ να κάνω πρωτοσέλιδο τον γ@μημένο ήχο! Ο φάκελος έχει πάνω κωδικό, ξύπνα. Ετοίμασε το και είμαι καθοδόν. Κλείνω.– Έι Νικ, εδώ Τζον. Σε μία ώρα θέλω το όνομα αυτού του μικρού και το ιστορικό του, θα το βγάζουμε σε κομμάτια. Πες στους δικούς σου να φτιάξουν σκίτσο και να τον παρομοιάσουν με τον Αιλάν και βγάλτο στο σύστημα μόλις το βίντεο βγει στον αέρα. Μιλάμε αργότερα.
Μία ώρα μετά σε ένα στούντιο κάπου στην Καλιφόρνια Ωραία, ωραία…όπα όπα περίμενε. Τι κάνει αυτό το κοριτσάκι εκεί; Είσαι τελείως ηλίθιος; Μόνο τον μικρό μέσα στο ασθενοφόρο, τι ακριβώς δεν κατάλαβες; Οκ, μάξιμουμ ένα λεπτό, κόψτο εκεί που μπαίνουν και τα άλλα παιδιά μέσα και αντικατέστησε με σκηνές απ’ τα χαλάσματα, δεν έγινε και τίποτα, αλλά προς θεού στην κεντρική εικόνα τον θέλω μόνο! Αυτός είναι ο σταρ, δε θα μου χαλάσει το story ένα κ@λοκοριτσάκι!
Λίγο αργότερα Αυτό είναι. Τέλειο. Αυτό είναι τέχνη! “Το πρόσωπο του πολέμου”! Έλεν, ετοίμασε ένα ψυχολογικό προφίλ του παιδιού, και οι υπόλοιποι, ακούστε. Αύριο το πρωί θέλω κάθε γ@@@μημένο κανάλι και εφημερίδα επάνω στον πλανήτη να έχει πρώτη είδηση τη φάτσα αυτού του μικρού να κοιτάει το κοινό. Θέλω αναλύσεις για το ποιός φταίει, θέλω ακτιβιστές, θέλω να ακούνε Ομράν και να σκέφτονται τους κακούς, θέλω γ@μημένη περιγραφή μέχρι και για το πώς ένιωθε όταν πήγαινε στην τουαλέτα. Και, Έλεν, στείλε μια κόπια και στον Ντιμίτρι στην Ρωσική πρεσβεία να τον τρολάρουμε λίγο, μου χρωστάει μια σουίτα το μαλακισμένο! Έτοιμοι; Ξεκινάμε.
Την άλλη μέρα το πρωί
– Τέντ, τι κάνεις παλιόφιλε. Ναι ναι, καλή δουλειά. Άκου, στο μεσημεριανό δελτίο θέλω την Κέιτ να συγκινηθεί με την είδηση. Να μη κλάψει κανονικά, συγκρατημένη λύπη. Οκ; Παρεπιπτόντως, ευχαριστώ για εκείνο το βίντεο με την Ιρακινή που βασάνιζαν τον άντρα της, τέλειο. Μου έδωσε ιδέες για την επόμενη ταινία μου. Τα λέμε παλιόφιλε.
Δύο ώρες μετά στο δελτίο ειδήσεων του CNN
Το ίδιο απόγευμα– Τζον, γειά. Άκου, μπορείς να συναντηθούμε το βράδυ στη θαλαμηγό; Η πριγκίπισσα του Κατάρ θέλει να της φτιάξεις ένα κομμάτι, έχει μπλεξίματα. Μισό εκατομμύριο. Ενδιαφέρεσαι;
“Ομράν: Το πρόσωπο του πολέμου” Σενάριο – Σκηνοθεσία: “Οι καλοί”
0 comments
Δημοσίευση σχολίου