Ξαναχτύπησε .“Καλά είμαστε. Δεν γίναμε ακόμη Ινδία που πεθαίνουν τα παιδιά στο δρόμο…”

Η πλήρης άγνοια της κοινωνικής πραγματικότητας και το απίστευτο όσο και απύθμενο θράσος αποτελούν μόνιμα χαρακτηριστικά της αναπληρώτριας υπουργού (λαθρο) Μεταναστατευτικής Πολιτικής, Τασίας Χριστοδουλοπούλου, τα οποία φροντίζει να επιδεικνύει (και να αποδεικνύει) τόσο με τις ενέργειές της, όσο και με τις κατά καιρούς συνεντεύξεις της. Την Κυριακή φρόντισε, για πολλοστή φορά, «να παίξει» με την νοημοσύνη και τα νεύρα των Ελλήνων, με τα όσα υποστήριξε σε συνέντευξή της σε εφημερίδα.

Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν ερωτήθη για το αναμφισβήτητο πλήγμα στον τουρισμό, από την εικόνα των πεινασμένων και εξαθλιωμένων λαθρομεταναστών στα Ελληνικά νησιά, έδωσε την εξής «εκπληκτική» απάντηση: «Ο τουρίστας γνωρίζει πού έρχεται.

Εξάλλου οι τουρίστες πάνε όπου υπάρχουν παραξενιές. Πάνε στην Ινδία όπου πεθαίνουν τα παιδιά στον δρόμο, δεν έχω δει να έχει ανακοπεί το τουριστικό ρεύμα. Πάνε στην Αίγυπτο όπου κοιμούνται οι άνθρωποι στα νεκροταφεία. Γιατί δηλαδή τι θα κάνει ο Σύρος σε αυτόν που πάει για μπάνιο;».

Πάλι καλά που δεν μας έφερε για παράδειγμα την Ταϊλάνδη και τον «σεξουαλικό τουρισμό», το αίσχος δηλαδή της παιδοφιλίας, που ελκύει αρκετούς «τουρίστες» εκεί.

Όσο για την απορία της «τι θα κάνει ο Σύρος σε αυτόν που πάει για μπάνιο», θα μπορούσαμε να αναφερθούμε στην τραγική περίπτωση της Μυρτώς, τον Αύγουστο του 2012 και το κτήνος από το Πακιστάν, αλλά είναι ολοφάνερο ότι η μαντάμ Τασία «ζει στην κοσμάρα της». Γι’ αυτό άλλωστε, συνεχίζοντας στην εκτός τόπου και χρόνου συλλογιστική της, στην ερώτηση «Ωστόσο, με την αλλαγή της πολιτικής είναι σαν η κυβέρνηση να έκανε νεύμα και να κάλεσε τους μετανάστες στην Ελλάδα. », απαντά ως εξής: «Αυτά τα λένε οι ακροδεξιοί.».

«Αυτά», μαντάμ Τασία, τα λέει όλος ο κόσμος και όχι μόνον οι «ακροδεξιοί». Αν ζούσες στον πραγματικό κόσμο και όχι στην απομονωμένη γυάλινη σφαίρα σου, θα μπορούσες να τα διαπιστώσεις και εσύ. Όπως, άλλωστε, θα μπορούσες να διαπιστώσεις ιδίοις όμμασι το τι συμβαίνει στο κέντρο της Αθήνας, με τον αριθμό των λαθρομεταναστών να αυξάνεται καθημερινώς και τους μόνιμους κατοίκους της περιοχής να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την επιδείνωση της κατάστασης.

Αλλά ο «ανθρωπισμός» σου είναι εκ του ασφαλούς, όσο δεν αναλαμβάνεις να φιλοξενήσεις και να σιτίσεις στο δικό σου σπίτι έναν σημαντικό αριθμό λαθρομεταναστών, δίνοντας έτσι το. καλό παράδειγμα προκειμένου να ζητάς κατανόηση από τους κατοίκους του κέντρου για τις άθλιες συνθήκες, που επικρατούν στην περιοχή τους. Η γραφική αυτή κυρία, αργά ή γρήγορα, θα αποτελεί μια παρελθοντολογική φιγούρα της πολιτικής ζωής του Τόπου, αλλά τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν επί της θητείας της θα ταλαιπωρούν τον Ελληνικό Λαό επί μακρόν.