Ένας καθολικός ιερέας ζήτησε από τους Χριστιανούς να πάρουν θέση κατά της ισλαμικής τρομοκρατίας, υποστηρίζοντας ότι ο πασιφισμός μπροστά σε έναν θανάσιμο κίνδυνο είναι κάτι το ανήθικο και αντιχριστιανικό.
Την ώρα που ένα κύμα ισλαμικών τρομοκρατικών επιθέσεων σαρώνει τη Γαλλία και τη Γερμανία, με αποκορύφωμα τον αποκεφαλισμό ενός καθολικού ιερέα κοντά στο Ρουέν της Γαλλίας (Jacques Hamel), το μόνο που βγήκε να πει ο πάπας Φραγκίσκος είναι ότι «εκφράζει τον πόνο του και τη φρίκη του για αυτή την παράλογη βία» και ότι προσευχήθηκε «ο Θεός να εμπνεύσει σε όλες τις σκέψεις της συμφιλίωσης και της αδελφοσύνης».
Στο ίδιο μοτίβο ο αρχιεπίσκοπος της Ρουέν Dominique Lebrun, είπε: «Η Καθολική Εκκλησία δεν μπορεί να σηκώσει άλλα όπλα εκτός από εκείνα της προσευχής και της αδελφοσύνης μεταξύ των ανθρώπων καλής θέλησης» και ζήτησε από τον λαό της επισκοπής του να «γίνουν απόστολοι του πολιτισμού της αγάπης».
Αλλά γράφοντας στην LifeZette.com, ο πατήρ Γεώργιος Rutler, πάστορας της εκκλησίας του Αγίου Μιχαήλ στην συνοικία Hell’s Kitchen της Νέας Υόρκης, υποστηρίζει ότι όχι μόνο ένας τέτοιος πασιφισμός είναι ανήθικος, αλλά αποτελεί χριστιανικό καθήκον να προστατεύει κάποιος τόσο τον εαυτό του όσο και άλλους αθώους από βίαιους επιτιθέμενους .
Αναφερόμενος στην προτροπή του Ιησού, στο Κατά Ματθαίον 5:39 – «Εγώ όμως σας λέγω, μην αντισταθείτε στον πονηρόν. Αν κάποιος σας ραπίσει στο δεξί μάγουλο, στρέψτε σε αυτόν και το αριστερό» – ο Fr. Rutler λέει ότι αυτό δεν είναι μια εντολή για πασιφισμό, όπως τόσοι πολλοί Ευρωπαίοι χριστιανοί φαίνεται να πιστεύουν.
«Όσον αφορά το άλλο μάγουλο είναι η συμβουλή που ο Χριστός έδωσε στην περίπτωση ενός ατόμου, όταν προσβάλλεται ηθικά: Η ταπεινότητα κατακτά την υπερηφάνεια. Δεν έχει τίποτε να κάνει με την αυτοάμυνα», λέει.
Υποστηρίζοντας μάλιστα ότι αυτός ο πασιφισμός είναι παραφθορά της αρετής της ειρήνης, Fr. Rutlerσυνεχίζει: «Όπως ο ρατσισμός διαστρεβλώνει τη φυλή και ο σεξισμός διαφθείρει το σεξ – το ίδιο κάνει και ο πασιφισμός (ειρηνισμός), είναι προσβολή της ειρήνης.«Το να μην κάνεις χρήση της βίας για να προστατεύεις την ειρήνη […] δεν είναι αθωότητα – είναι αφέλεια».
Επισημαίνει μάλιστα ότι η Καθολική Κατήχηση, κατευθύνει τους Καθολικούς να συμμετάσχουν σε νόμιμη άμυνα, ως μέρος του καθήκοντος να αγαπάμε τον εαυτό μας, όπως τον πλησίον μας.
Η παράγραφος 2263 της Κατήχηση έχει ως εξής: «Η νόμιμη άμυνα των ατόμων και των κοινωνιών δεν αποτελεί εξαίρεση από την απαγόρευση ενάντια στη δολοφονία του αθώου που αποτελεί εσκεμμένη δολοφονία».
Και συνεχίζει: «Κάποιος που υπερασπίζεται τη ζωή του δεν είναι ένοχος για φόνο, ακόμη και αν είναι αναγκασμένος να αντιμετωπίσει τον επιτιθέμενο με ένα θανατηφόρο χτύπημα».
Και απεικονίζει την απαίτηση για τους Χριστιανούς να προστατεύσουν τους άλλους αθώους από τους επιτιθέμενους, ειδικά τους χριστιανούς που είναι σε θέση ευθύνης, όπως ένας πατέρας την οικογένειά του ή ο ηγέτης ενός έθνους. «Η νόμιμη άμυνα μπορεί να είναι όχι μόνο δικαίωμα, αλλά και σοβαρό καθήκον για κάποιον που είναι υπεύθυνος για τις ζωές των άλλων».
Σε προηγούμενους αιώνες, λέει ο Fr. Rutler, λέει, κάτι τέτοιο δεν θα ήταν αμφιλεγόμενο.
«Ο Άγιος Ιωάννης Capistrano οδήγησε έναν στρατό ενάντια στους Μαυριτανούς το 1456 για την προστασία του Βελιγραδίου. Το 1601, ο Άγιος Λαυρέντιος του Brindisi έκανε το ίδιο για την υπεράσπιση της Ουγγαρίας. Ως Φραγκισκανοί μοναχοί, δεν έφεραν κάποιο ξίφος αλλά έτρεχαν στην μάχη πάνω σε άλογο μεταφέροντας ένα σταυρό. Ενέπνεαν τους στρατηγούς και τους στρατιώτες, με την γενναία αθωότητά τους.
«Αν δεν υπήρχε ο Charles Martel στο Tours το 732 και ο Jan Sobieski στις πύλες της Βιέννης το 1683 – και αν ο Πάπας Πίος V δεν στρατολογούσε τον Αντρέα Ντόρια και τον Don Juan στη Ναύπακτο το 1571 – θα δεν ήμασταν εδώ τώρα. Δεν θα υπήρχαν δυτικά έθνη όπως τα ξέρουμε – δεν θα υπήρχαν πανεπιστήμια, δεν θα υπήρχε σύγχρονη επιστήμη, δεν θα υπήρχαν ανθρώπινα δικαιώματα».
Η τραγωδία της εποχής μας, υποστηρίζει ο Fr. Rutler, είναι ότι η Δύση έχει πέσει σε έναν εφησυχασμό και με αυτό τον τρόπο έχει χάσει την επαφή της με τις χριστιανικές ρίζες της.
«Την πρώτη μέρα της Εθνικής Συνέλευσης των Δημοκρατικών στη Φιλαδέλφεια, υπήρχαν πάνω από 60 ομιλίες, και όμως δεν ούτε μία από αυτές δεν ανέφερε το ISIS.
Το ερώτημα που έχουμε μπροστά μας, ως εκ τούτου, είναι αν ο δυτικός πολιτισμός έχει παρασυρθεί τόσο μακριά από τα χριστιανικά του θεμέλια και όχι μόνο δεν αναγνωρίζεται πλέον η ανάγκη να υπερασπιστούμε σθεναρά τον πολιτισμό μας, αλλά ούτε μπορούμε καν να αναφέρουμε την απειλή.
«Ο ιερέας στο Saint-Étienne-du-Rouvrary στη Νορμανδία, δεν ήταν ο πρώτος που πέθανε στο βωμό – και δεν θα είναι ο τελευταίος», λέει ο Fr. Rutler.«Στα γηρατειά του, ο ιερέας ενσωμάτωσε έναν πολιτισμό που έχει προδοθεί από μια γενιά της οποίας ύμνος ήταν το ‘Imagine’ του John Lennon – ότι τι ωραία που θα ήταν να μην υπάρχει ούτε παράδεισος, ούτε κόλαση, αλλά «όλοι οι άνθρωποι να ζούσαν για το σήμερα». Αλλά όταν η πραγματικότητα εισβάλλει, το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να αφήνουν αρκουδάκια και μπαλόνια στο χώρο του μακελειού το οποίο αποκαλούν «ανεξήγητο».
Κόκκινος Ουρανός
0 comments
Δημοσίευση σχολίου