ΤΑ ΤΡΟΜΕΡΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑΣ ΚΘΟΥΛΟΥ

Δεν είναι υπερβολικό να χαρακτηρίσουμε τον H.P Lovecraft «Πατέρα» του Σύγχρονου Τρόμου μετά από το έργο που παρουσίασε και τα Τρομερα Πλασματα που δημιούργησε . Η επιρροή του διαφαίνεται σε ολόκληρη την Λογοτεχνία Τρόμου τον 20ο και 21ο Αιώνα.Είτε διαβάζεις ταινία του Stephen King, είτε παρακολουθείς μία ταινία του John Carpenter, μπορείς να διακρίνεις το χαρακτηριστικό σημάδι του ιδιαίτερου τρόμου που παρουσίασε ο Lovecraft.

Οι περισσότεροι φυσικά ξέρουν για την γνωστότερη δημιουργία του, τον Κθούλου, ως ένα εξαιρετικό παράδειγμα του Τρόμου. Όμως υπάρχουν πολλά ακόμη τέρατα από το έργο του Συγγραφέα που είναι εξίσου (αν όχι περισσότερο) τρομερά από τον Κθούλου. Παρακάτω παρουσιάζουμε 8 Τρομερα Πλασματα πλάσματα στην Μυθολογία Κθούλου.

Σογκώθ
Στο βιβλίο του «Τα Βουνά της Τρέλας» ο Lovecraft περιγράφει τα Σογκώθ ως « ένα άμορφο πρωτόπλασμα που είναι ικανό να αντικατοπτρίζει τις μορφές όλων των ζωντανών οργανισμών». Πλάσματα τεράστια που αλλάζουν μορφές.

Δημιουργήθηκαν από μία υποθαλλάσια κατασκευή της Αρκτικής από τους πρεσβύτερους θεούς που επίσης πρωτοεμφανίστηκαν στο ίδιο βιβλίο και ήταν η πρώτη Εξωγήινη φυλή στην Γη μέσα στον Μύθο του Lovecraft. Σε κάποιο σημείο μετά την δημιουργία τους τα Σογκώθ επαναστάτησαν ενάντια στους δημιουργούς τους. Ανέπτυξαν νοημοσύνη με τον καιρό και εναντιώθηκαν στους Πρεσβύτερους Θεούς.

Η Βδελυγμία του Dunwich
Ένα από τα πιό γνωστά έργα του Lovecraft είναι το «Ο Τρόμος του Ντάνγουιτς». Η Βδελυγμία του Dunwich είναι ο σπόρος του Εξώτερου θεού, Yog Sothoth και μίας γυναίκας με το όνομα Lavinia Whateley. Περιγραφή για την εξωτερική εμφάνιση της Βδελυγμίας δεν υπάρχει, κυρίως γιατί είναι αόρατη ώσπου να χρησιμοποιηθεί το σωστό μαγικό τελετουργικό. Αν υπάρχει κάποιος Δαιμονικός Ημίθεος που δεν μπορούμε να δούμε, τότε είναι λογικό ο άνθρωπος να τρελαίνεται από τον τρόμο μπροστά σε μία τέτοια πιθανότητα.

Η Βδελυγμία γεννήθηκε για να απελευθερώσει τους Μεγάλους Παλαιούς Θεούς ώστε να κατακτήσουν τη Γη όπως είχαν κάνει στους Αρχαίους Καιρούς. Στραγγίζει το αίμα των ζώων και τρώει ολόκληρο το σώμα έπειτα. Το πλάσμα όμως χάνει λίγη από την τρομερή αίγλη του στο σημείο που παρακαλάει για την ζωή του τον πατέρα του Yog Sothoth.

Νταολώθ
Στον Lovecraft άρεσε πολύ η ιδέα ενός τρομερού πλάσματος που θα μπορούσε να τρελάνει τον άνθρωπο. Κάτι τέτοιο αφορά τον Νταολώθ. Όμως αυτό το πλάσμα δεν είναι δημιουργία του Lovecraft και ανήκει στον Ramsey Campbell που το παρουσίασε στην σύντομη ιστορία του “The Render of the Veil”.

Ο Νταολώθ περιγράφεται από τον Campbell ως εξής: « Η Εικόνα του Νταολώθ είναι τόσο περίπλοκη που κανένα ανθρώπινο μάτι δεν μπορούσε να διακρίνει κάποιο σχήμα. Υπήρχαν ημισφαίρια στο κορμί του και αστραφτερό μέταλλο που συνδυαζόταν με πλαστικές βέργες γκρι χρώματος που συγχωνεύονταν με μία τεράστια μάζα…»

Νυαρλαθοτέπ
Ο Νυαρλαθοτέπ βρίσκεται παντού στην Μυθολογία Κθούλου. Εμφανίζεται αρχικά σε μία ιστορία με το όνομά του, όπου παρουσιάζεται ως ένας ψηλός μελαμψός άντρας που μοιάζει αρκετά με τους Αιγύπτιους Φαραώ. Η Θαμπή εμφάνισή του κάνει τον αναγνώστη να νομίζει πως είναι κάποιος μάγος. Για την ακρίβεια, ο Νυαρλαθοτέπ είναι ακριβώς αυτό.

Εκείνο που κάνει τον Νυαρλαθοτέπ τόσο τρομερό είναι η καθημερινή εμφάνιση που χρησιμοποιεί όταν βρίσκεται ανάμεσα στους ανθρώπους, γιατί το υπέρτατο κακό εμφανίζεται δίπλα τους χωρίς καν να το γνωρίζουν. Ο Νυαρλαθοτέπ αντιπροσωπεύει τον τρόμο που έρχεται όταν δεν γνωρίζεις τις προθέσεις του ανθρώπου που μπορεί να προκαλέσουν το οτιδήποτε.

Δάγων
Μετά τον Κθούλου, ο Δάγων είναι ίσως το διασημότερο από τα πλάσματα της Μυθολογίας. Ο Δάγων μοιάζει με ένα γιγάντιο Ιχθυόμορφο πρόσωπο, όπως περιγράφεται στην σύντομη ιστορία με το όνομά του. Σύμφωνα με αυτή απεικονίζεται ως ένα πλάσμα που έχει το μέγεθος μίας φάλαινας. Είναι ο Θεός των Ιχθυόμορφων ανθρωποειδών που ονομάζονται Αβυσσαίοι.

Ο Τεόμος του Δάγων επέρχεται μέσα από τον ανθρώπινο φόβο για το άγνωστο. Σαν ένας Γκροτέσκος, τιτάνιος υποθαλάσσιος θεός μίας φυλής ιχθυόμορφων ανθρώπων, ο Δάγων αντιπροσωπεύει όλους τους παράξενους φόβους που εμφανίζονται στο μυαλό μας όταν αντιμετωπίζουμε το άγνωστο που εδώ εκπροσωπείται από την θάλασσα.

Σαμπ Νιγκουραθ
Η Σαμπ Νιγουραθ, ή « Το μαύρο Πρόβατο των Δασών» ειναι μία Εξώτερη Θεά της Γονιμότητας. Είναι εξίσου μία από τις γνωστότερες θεότητες της Μυθολογίας. Πρωτοεμφανίστηκε το 1928 στο “The Last Test” και έπειτα έκανε την εμφάνισή τις σε αρκετές ιστορίες της Μυθολογίας Κθούλου.

Η Φυσική εμφάνιση της Σαμπ Νιγκουραθ δεν περιγράφεται σε καμία από τις ιστορίες του Λαβκραφτ, αλλά απεικονίζεται στην τέχνη ως ένα Γιγαντιαίο σύννεφο με πλοκάμια, στόματα και μάτια.

Γιογκ Σοθώθ
Η Πρώτη Εμφάνιση του Γιογκ Σοθώθ έγινε στην σύντομη ιστορία «Η Περίπτωση του Τσαρλς Ντέξτερ Γουόρντ» όπου το πλάσμα αναφέρεται πολλές φωρές στις αφηγήσεις του πρωταγωνιστή. Από εκεί εμφανίστηκε στα Βουνά της Τρέλας και στον Τρόμο του Ντάνγουιτς αναφέρεται ως ο πατέρας της Βδελυγμίας του Ντάνγουιτς. Ο Γιογκ Σοθώθ δεν είναι τόσο τρομακτικός όσο τα άλλα πλάσματα της Μυθολογίας, καθώς η ανθρωπότητα δεν έρχεται σε άμεση επαφή μαζί του.

Ο Φόβος αυτού του θεού προέρχεται από την ωμή δύναμη που κατέχει και την δυνατότητά του να μεταφέρεται στον Χωροχρόνο επηρεάζοντας τον όπως επιθυμεί…

Αζαθώθ
Ο Αζαθώθ που είναι επίσης γνωστός ως το «Πυρηνικό Χάος» ή ως ο «Τυφλός ανόητος Θεός» αναφέρθηκε για πρώτη φορά ως τίτλος σε μία ατελή νουβέλα που μετατράπηκε σε σύντομη ιστορία και δημοσιεύτηκε το 1938 αλλά γράφτηκε το 1927. Είναι ο θεός που δημιούργησε την Μυθολογία κθούλου Δίχως να γνωρίζει όμως τις πράξεις του. Απλά ονειρεύτηκε το Σύμπαν αυτό και το γέννησε.

Ο Τρόμος που περιβάλλει τον Αζαθώθ προέρχεται από κάτι απλό: Ξεσκίζει το κοσμικό δίχτυ ασφαλείας που μας περιβάλλει και γεννά τα τρομερά τέρατα που αποτελούν την Μυθολογία Κθούλου του Lovecraft, με Σκοτεινούς Θεούς που επιφέρουν τους εφιάλτες σε όσους έρθουν αντιμέτωποι με το χάος και τις οντότητές του.