Το 1855, στο Ντέβον της νοτιοανατολικής Αγγλίας, έχει αναφερθεί ένα από τα πιο ανατριχιαστικά, απόκοσμα και ανεξήγητα φαινόμενα. Ένα αξιοπερίεργο φαινόμενο που ονομάστηκε «Τα ίχνη του Διαβόλου».
Τα ξημερώματα της 9ης Φεβρουαρίου του 1855, ύστερα από μια νύχτα έντονης χιονόπτωσης, βρέθηκαν στο χιόνι αποτυπώματα οπλής τα οποία κάλυπταν απόσταση πολλών χιλιομέτρων. Είχαν βάθος περίπου 6 εκατοστά και παρότι αρχικά θεωρήθηκε πως ανήκαν σε κάποιο άγριο ζώο, το γεγονός πως ήταν ορατά ακόμα και σε σκεπές σπιτιών και δεν εμποδίστηκαν ούτε από πόρτες ή τοίχους, έκανε τους ντόπιους να πιστεύουν πως η μοναδική εξήγηση των όσων έβλεπαν μπροστά στα μάτια τους ήταν η επίσκεψη ενός απόκοσμου πλάσματος, όμοιου με τους Σάτυρους της ελληνικής μυθολογίας ή ακόμη και καλικάντζαρου.
Όλοι κατέληγαν στο ίδιο συμπέρασμα: ότι τα ίχνη αυτά δεν ήταν ούτε ανθρώπου, ούτε ζώου. Τα αποτυπώματα βρισκόντουσαν παντού, σε σπίτια, αχυρώνες, αγωγούς και παγωμένες λίμνες. Τίποτα δεν φάνηκε να εμπόδισε το πλάσμα αυτό να διασχίσει μια τόσο μεγάλη απόσταση, χωρίς κανείς να καταλάβει το παραμικρό και να εμποδίσει την πορεία του.
Ο μυστηριώδης επισκέπτης πέρασε από κάθε σπίτι, κάθε αυλή και κάθε κήπο της περιοχής αφήνοντας σε κάθε περίπτωση τα ίδια ακριβώς ίχνη, πράγμα που υποδείκνυε βήμα σταθερό και ανεμπόδιστο, με έκπληξη να προκαλεί το γεγονός πως ακόμα και η απόσταση του ενός από το άλλο ήταν υπολογισμένη με μαθηματική ακρίβεια και πως ανήκαν σε δίποδο και όχι τετράποδο.
Τα ίχνη αυτά σε συνδυασμό με τις μαρτυρίες που ήθελαν μια «διαβολική φιγούρα» να έχει εμφανιστεί σε μερικούς από τους κατοίκους του Ντέβον μερικές ημέρες πριν, οδήγησαν στο θρύλο των «αποτυπωμάτων του Διαβόλου» που μέχρι σήμερα παραμένει ζωντανός και στοιχειώνει την περιοχή.
Για πολλούς, η παρουσία του Διαβόλου στο Ντέβον εκείνο το βράδυ είναι η μόνη εξήγηση για τα ίχνη αυτά. Άλλοι πάλι, έκαναν λόγο για ένα είδος καλικάντζαρου, ενώ υπήρξαν κι αυτοί που προκειμένου να αποκλείσουν την περίπτωση της εμφάνισης του Διαβόλου στη γη. Ωστόσο, οι μαρτυρίες που ήθελαν παράξενα πράγματα να λαμβάνουν χώρα εκείνες τις ημέρες στην περιοχή, έδωσαν τροφή στο θρύλο της παρουσίας του Εωσφόρου το βράδυ εκείνο.
Παρά τις ιστορίες που μεταφέρθηκαν από στόμα σε στόμα και ακούγονταν για δεκαετίες, κανείς δεν βίωσε ξανά τίποτα παρόμοιο. Κανείς, μέχρι το 2009. 154 χρόνια μετά, το Ντέβον έρχεται ξανά αντιμέτωπο με την «επίσκεψη» του αγνώστου δίποδου πλάσματος με τις οπλές που τριγυρνά στο χιόνι αφήνοντας πίσω του τα χαρακτηριστικά του ίχνη και ο θρύλος να ζωντανεύει ξανά και αναστατώνει το Ντέβον.
Ο ζωολόγος Τζόναθαν Ντόουνς που εξέτασε τα ίχνη, καθησύχασε τον κόσμο λέγοντας πως το μεταφυσικό δεν είναι η λύση του μυστηρίου.
«Ξέρω πως ο περισσότερος κόσμος πιστεύει στο μεταφυσικό, όμως σε αυτήν εδώ την περίπτωση τίποτα τέτοιο δεν συμβαίνει. Η επιστήμη μπορεί να εξηγήσει τα πάντα και είμαι σίγουρος πως τα ίχνη ανήκουν σε κάποιο ζώο. Ο κόσμος είναι επηρεασμένος από τον αστικό μύθο του Ντέβον. Αν με ρωτάτε αν πιστεύω πως ο Διάβολος άφησε την Κόλαση για να κάνει βόλτα στους κήπους του Ντεβόν, η απάντησή μου είναι όχι. Σαφώς όχι», δήλωσε ο ίδιος.
Παρά τις έρευνες και την ανάλυση των δεδομένων ούτε η ομάδα του επιστήμονα Τζόναθαν Ντόουνς κατάφερε να δώσει μια πειστική εξήγηση. Αντιθέτως, ο ίδιος απέδωσε την αποτυχία του στο γεγονός πως η επιστήμη εξελίσσεται μέρα με τη μέρα και πως κάποια πράγματα θα πάρουν πολύ καιρό μέχρι να αποσαφηνιστούν. Ακόμα τα ίχνη δεν ταιριάζουν με κανένα οπληφόρο ζώο της περιοχής.
Αρκετά αξιοπερίεργη ιστορία η οποία θα μπορούσε να είναι μία καλοστημένη φάρσα ειδικά την δεύτερη φορά στην οποία ο οποιοσδήποτε γνώριζε τον θρύλο θα μπορούσε κάλλιστα να τον πραγματοποιήσει και να τον αναζωπυρώσει. Ένας απλός θρύλος; Καλοστημένη φάρσα, ζώο, κάτι το μεταφυσικό και το εξωπραγματικό; Όπως και να’ ναι τα πράγματα, δεν έχει δοθεί κάποια απάντηση για να καλυφθούν όλα τα κενά στην ιστορία.
0 comments
Δημοσίευση σχολίου