Το 2018 έτοιμος ο «Iron Man» του Στρατού των ΗΠΑ

Στην ανακοίνωση ότι το 2018 θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά η «ελαφρά στολή φορέα τακτικής κρούσης» του προγράμματος TALOS, που αποτελεί ένα από τα πιο υψηλής δημοσιότητας προγράμματα ανάπτυξης της διακλαδικής διοίκησης ειδικών επιχειρήσεων των ΗΠΑ (US SOCOM: United States Special Operations Command), προέβη ο Tony Davis, διευθυντής επιστήμης και τεχνολογίας της SOCOM.

Οι δηλώσεις του Davis, φιλοξενούνται στο μηναίο περιοδικό «National Defense» που εκδίδει ο βιομηχανικός σύνδεσμος εθνικής άμυνας των ΗΠΑ (NDIA: National Defense Industrial Association), μέλη του οποίου αποτελούν οι αμυντικές βιομηχανίες των ΗΠΑ.
Υπενθυμίζεται, ότι το πρόγραμμα TALOS, που στα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης αναφέρονταν ως «Iron Man» (από τη σειρά των κινηματογραφικών ταινιών), άρχισε το 2013 μετά από εντολή του τότε διοικητή της SOCOM ναυάρχου William H McRaven, ο οποίος είχε θέσει ως υψηλή προτεραιότητα την αύξηση του επιπέδου προστασίας των μαχητών της Διοίκησης κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων.

Μάλιστα, ο McRaven είχε θέσει το 2018 ως προθεσμία στην επιστημονική και τεχνολογική κοινότητα της Διοίκησης για την ανάπτυξη μίας λειτουργικής στολής μάχης η οποία θα προσφέρει προστασία από βολίδες φορητών όπλων και τα αποτελέσματα εκρήξεων.
Σε δηλώσεις, του ο Davis ήταν κατηγορηματικός ότι το πρόγραμμα εξελίσσεται κανονικά και ότι η προθεσμία του 2018 θα τηρηθεί.

«Ένα από τα μεγαλύτερα ζητήματα στο πρόγραμμα TALOS είναι πως θα υλοποιήσουμε τη διαδικασία προμήθειας γρηγορότερα», σημείωσε ο Davis. Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα είναι ο χρονοβόρος συντονισμός των διαφόρων φορέων, τμημάτων, υπηρεσιών αλλά και χρηστών στη διαδικασία αξιολόγησης της σχεδίασης και ενσωμάτωσης τροποποιήσεων και βελτιώσεων. Προκειμένου να μειωθεί ο χρόνος από μήνες σε εβδομάδες, η Διοίκηση έχει υιοθετήσει τη διαδικασία ταχείας ανάπτυξης πρωτοτύπων (rapid prototyping).

Χαρακτηριστικό παράδειγμα εφαρμογής αυτής της διαδικασίας αποτελεί το υποσύστημα ψύξης της στολής, το οποίο θα φέρεται μεταξύ της στολής και της επιδερμίδας του χρήστη με σκοπό να αποτρέπει την υπερθέρμανση.
Το υποσύστημα ψύξης της στολής, που αποτελείται από αντλία σε σχήμα κουτιού και σωλήνες που κυκλοφορούν δροσερό νερό περί τον κορμό του χρήστη. Για την ολοκλήρωση της ανάπτυξης του υποσυστήματος έχει συσταθεί ομάδα που αποτελείται από μηχανικούς, μία μοδίστρα και ένα άνδρα από μονάδα ειδικών επιχειρήσεων.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι τέτοιου είδους συστήματα ψύξης χρησιμοποιούνται ήδη από οδηγούς αγώνων και πιλότους ελικοπτέρων αλλά και στις δύο περιπτώσεις οι χρήστες κάθονται σε θέση και το σύστημα συνδέεται με πηγή ισχύος. Όμως, στην περίπτωση του TALOS ο χρήστης θα πρέπει να μπορεί να εκτελεί πληθώρα κινήσεων και μάλιστα με μεγάλο βαθμό ελευθερίας ενώ θα πρέπει να φέρει φορητή πηγή ισχύος. Κατά τον Davis, από το πρόγραμμα TALOS έχουν μέχρι στιγμής πηγάσει έξι τεχνολογίες που ήδη χρησιμοποιούνται σε ά,λλα προγράμματα ενώ το σύστημα ψύξης μπορεί να αποτελέσει την έβδομη. Επίσης τα ευρήματα του προγράμματος μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την ανάπτυξη στολών προστασίας από χημικές και βιολογικές ουσίες.

Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει επίσης το συνοπτικό χρονικό του προγράμματος που παρουσίασε ο Davis. Όπως είπε, ο πρώτος χρόνος ανάπτυξης του προγράμματος καταναλώθηκε στην κατανόηση του που και πως θα έπρεπε να γίνουν συμβιβασμοί.
Αναφέρθηκε και στο ζήτημα της ισχύος που το χαρακτήρισε ως ένα από τα κύρια τεχνολογικά εμπόδια. Αρχικά η σχεδίαση προέβλεπε τον εξοπλισμό της στολής με πηγή ισχύος 5 kW που είχε θεωρηθεί αρκετή για συνεχή τροφοδότηση σε αποστολή διάρκειας 12 ωρών. Στη συνέχεια μετά από ανάλυση και τους προαναφερθέντες συμβιβασμούς αποφασίστηκε ότι πηγή ισχύος 1 kW για δύο ώρες θα ήταν ένας ρεαλιστικός στόχος.

«Σήμερα έχουμε μία πολύ καλή πηγή, που φέρεται στην πλάτη, ισχύος 1 kW. Είναι λίγο μεγαλύτερη και λίγο βαρύτερη από ότι επιθυμούμε, αλλά σε δύο χρόνια, τόσο το μέγεθος όσο και το βάρος θα μειωθούν σε κάποιο βαθμό. Δεν πρόκειται να αποτελέσει μεγάλο ζήτημα», είπε ο Davis.

Άλλο ένα δύσκολο πρόβλημα είναι η θωράκιση. Με βάρος θωράκισης περί τα 16,32 κιλά ανά 929 τετραφωνικά εκατοστά, η ολοκληρωτική κάλυψη του σώματος (συμπεριλαμβανομένης της κεφαλής και των άκρων) θα είχε βάρος 272,15 κιλά. Ας σημειωθεί ότι σήμερα το προσωπικό των δυνάμεων ειδικών επιχειρήσεων χρησιμοποιεί ατομική θωράκιση που παρέχει προστασία στο 19% του σώματος τους. «Μεταξύ του 19% και του 100% υπάρχει σημαντικό πεδίο για συμβιβασμούς», σημείωσε ο Davis. «Για παράδειγμα λίγα τραύματα στο κάτω μέρος των χεριών αποτελούν απειλή για τη ζωή. Αυτή η περιοχή θα μπορούσε, από πλευράς θωράκισης, να ελαφρυνθεί για προστασία μόνο από θραύσματα αντί της ισχυρής θωράκισης που απαιτείται για την κεφαλή του μαχητή που θα πρέπει να μπορεί να αποκρούσει σφαίρες», συμπλήρωσε.

«Υπάρχουν πολύ περισσότεροι τρόποι για να αυξήσουμε την επιβιωσιμότητα του από τη [χρήση] μόνο θωράκισης». Ο σχεδιασμός προβλέπει επίσης τη χρήση ενός εξωσκελετού που θα υποβοηθά τον μαχητή που φέρει τη στολή του προγράμματος TALOS και θα απομειώνει το βάρος της θωράκισης.
Όμως, το σύστημα ελέγχου και ενεργοποίησης ενός τροφοδοτούμενου από πηγή ισχύος εξωσκελετού ο οποίος θα ακολουθεί με μηδενική χρονική στέρηση όλες τις κινήσεις κάθε μαχητή δεν υπάρχει σήμερα, σημείωσε ο Davis. «[η τεχνολογία] είναι πραγματικά ανώριμη σε σχέση με πολλές άλλες και για αυτό τον λόγο, την παρούσα περίοδο επενδύουμε πολύ προσπάθεια και χρόνο σε αυτή», συμπλήρωσε ο Davis.