Ραδιοσήματα και Σήματα Εξωγήινων Πολιτισμών

Ένας από τους πρωτοπόρους του ηλεκτρισμού ήταν φυσικά ο Tesla, ο οποίος πίστευε ότι αν ήταν δυνατόν να στείλουμε μηνύματα στο διάστημα, θα ήταν και πολύ πιθανόν να λάβουμε απάντηση και την πεποίθηση του αυτή δεν άργησε να θέση σε εφαρμογή.

Εγκαταστάθηκε στο Colorado και άρχισε την δουλειά. Κατασκεύασε ένα τεράστιο πηνίο, διαμέτρου 25 μέτρων, στο οποίο διοχέτευσε ρεύμα και το οποίο κατέληγε σε μια χάλκινη σφαίρα στην κορυφή ενός πύργου ύψους 65 μέτρων. Με την μέθοδο αυτή δημιούργησε τόσο δυνατές τεχνητές αστραπές, που άναψαν ηλεκτρικοί λαμπτήρες σε απόσταση μιλίων και έκαψε ένα κοντινό σταθμό ηλεκτροπαραγωγής.

Πριν ο νόμος σταματήσει τα επικίνδυνα πειράματα, οι προσπάθειες του είχαν φέρει αποτέλεσμα. Πράγματι στα 1899, μια σειρά από σήματα έφτασαν από το διάστημα.Παρουσίαζαν μια κανονική περιοδικότητα και ο Tesla δήλωσε: «..μου ήταν αδύνατο να τα δεχτώ για τυχαία…είμαι απολύτως βέβαιος ότι δεν προεκλίθησαν από κάτι γήινο».

Αργότερα στα 1921, έλαβε και ο Marconi μια παράδοξη εκπομπή σημάτων, που έμοιαζαν με κωδικοποιημένο μήνυμα, από το οποίο ξεχώριζε μόνο το γράμμα «V», το ίδιο γράμμα που ο Μarconi είχε εκπέμψει στα 1899, στα πρώτα βήματα της ασύρματου επικοινωνίας.

Το πλέον όμως καταπληκτικό αποτέλεσμα είχαν τα πειράματα που έγιναν στις 23 Αυγούστου 1924, από τον καθηγητή της Αστρονομίας David Tont. Ήταν η περίοδος που ο πλανήτης Άρης βρισκόταν πλησιέστερα στην Γη. Τα μηνύματα αυτή την φορά θα καταγράφονταν σε ένα ειδικό φιλμ, αφού μετατρέπονταν τα ραδιοκύματα σε ακτίνες φωτός. Κατά την διάρκεια των δοκιμών, όλοι οι Αμερικανικοί ραδιοσταθμοί είχαν εντολή να σιγήσουν, ώστε να μην υπάρξουν παρενέργειες. Σε λίγο πολλοί σταθμοί άρχισαν να λαμβάνουν σήματα, αλλά εκείνα που καταγράφηκαν ραδιοφωτογραφικός ξεπερνούσαν κάθε προσδοκία.

Από την μια πλευρά του φιλμ υπήρχε μια σειρά από τελείες και παύλες, αλλά από την άλλη πλευρά και σε κανονικά διαστήματα είχαν σχηματιστεί χωρίς καμιά αμφιβολία, σαν καρικατούρες, ανθρώπινα πρόσωπα! Καμιά ερμηνεία δεν υπήρχε για το φαινόμενο και έτσι ήταν καλύτερο να ξεχασθεί το όλο θέμα. Ένας ακόμα φάκελος μπήκε στο αρχείο. Στην όλη υπόθεση των ανωτέρω πειραμάτων υπήρχε κάποιος περίεργος συσχετισμός σχετικός με την αύξηση των εκπομπών από το διάστημα ανά 22ετια, ανάλογη με την περίοδο που θα απαιτούσε για ένα ραδιοσήμα να φτάσει και να επιστρέψει από τους αστέρες Τ του Κήτους και Ε του Ηριδανού.

Στις 12 Απριλίου 1965 το πρακτορείο Τας με μια πρώτη ανακοίνωση προκάλεσε σεισμό…Δύο αόρατα σημεία στους αστερισμούς του Πηγάσου και Κριού έστελναν στην Γη ραδιοσήματα τεράστιας ισχύος. Η εκπομπή ήταν στους 900 μεγακύκλους και όλα έδειχναν ότι ήταν διευθυνόμενες εκπομπές και όχι ασυνάρτητες αναλαμπές ραδιοαστέρων. Τα δυο αυτά σημεία έγιναν γνωστά σαν CTA 21 και CTA 102. Η πηγή ενέργειας τους θα έπρεπε να έχουν τουλάχιστον την ισχύ ενός Ήλιου – κάτι ασύλληπτο για τις δίκες μας δυνατότητες. Ο γνωστός αστρονόμος Iosif Shklovskii τα περιέγραψε σαν «ένα απολύτως νέο, ακόμη άγνωστο τύπο κοσμικού αντικειμένου στον γαλαξία».

Το 1953 ένα ανεξήγητο φαινόμενο παρουσιάστηκε στη Αγγλία. Από τις 14 Σεπτεμβρίου 1953 μέχρι και τις 17 Σεπτεμβρίου, πολλές τηλεοράσεις στην Αγγλία είδαν στις οθόνες τους να προβάλλεται το σήμα KLEE, αρχικά ενός τηλεοπτικού σταθμού του Τέξας, στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Το γεγονός αυτό ήταν εντελώς ανεξήγητο. Καταρχάς είναι εντελώς αδύνατον να ληφθή τηλεοπτικό πρόγραμμα από την Αμερική στην Αγγλία (για την εποχή εκείνη), αλλά το πλέον περίεργο ήταν ότι το KLEE είχε σταματήσει να υφίσταται από το 1950. Από πού ήρθε το σήμα αυτό; Αν δεχτούμε την ύπαρξη ξένων παρατηρητηρίων – βάσεων στο διάστημα, απ`όπου επεστράφη το σήμα, η ερμηνεία είναι πλήρης.

Ραδιοσήματα και Σήματα Εξωγήινων Πολιτισμών
Μερικά χρόνια αργότερα ήρθε η πιο εντυπωσιακή περίπτωση εξωγήινου ραδιοσήματος. Μια νύχτα του καλοκαιριού του 1977, ένα ραδιοτηλεσκόπιο στο Delaware του Ohio κατέγραψε ένα σήμα, που διήρκεσε μόλις 72 δευτερόλεπτα, όμως τότε έμοιαζε ότι θα μπορούσε να αλλάξει την ιστορία. Για αρκετές ημέρες το περίεργο σήμα παρέμενε στα «αζήτητα» στις μετρήσεις του SETI. Μέχρι που ο ερευνητής Τζέρι Έιμαν πρόσεξε τα δεδομένα. Ήταν μια ακολουθία από μεταβλητές και αριθμούς, η οποία αναπαριστούσε ένα σήμα τριάντα φορές πιο ισχυρό από τα συνηθισμένα. Ο ερευνητής, εντυπωσιασμένος από τα στοιχεία, κύκλωσε την ακολουθία με κόκκινο μελάνι και έγραψε δίπλα το επιφώνημα «Wow!».

Από τότε η ακολουθία αυτή έμεινε γρίφος. Πολλοί προσπάθησαν να λύσουν το μυστήριο, με την επικρατέστερη θεωρία να υποστηρίζει ότι πρόκειται για σήμα από κάποιο εξωγήινο πολιτισμό.Σύμφωνα με αυτήν, η ακολουθία αναπαριστά μια τεράστια έκλυση ενέργειας, πολλά έτη φωτός μακριά, που θα μπορούσε να προέρχεται από κάποιο «λέιζερ», το οποίο εξωγήινοι έστρεψαν προς τη Γη, στη δική τους αναζήτηση για τα μυστικά του σύμπαντος.

Τον Φεβρουάριο του 2003 οι αστρονόμοι που συμμετείχαν στην αναζήτηση εξωγήινης νοημοσύνης (SETI), εντόπισαν με το ραδιοτηλεσκόπιο στο Αρεσίμπο (Πουέρτο Ρίκο), ένα περίεργο ραδιοσήμα. Το σήμα φαινόταν να προέρχεται από την περιοχή ανάμεσα στους αστερισμούς των Ιχθύων και του Κριού, όπου δεν φαίνεται να υπάρχουν άστρα ή πλανητικά συστήματα σε απόσταση 1000 ετών φωτός. Το σήμα θα μπορούσε βέβαια να οφείλεται σε κάποιο άγνωστο αστρονομικό φαινόμενο ή θα μπορούσε να είναι κάτι πολύ πιο πεζό, ένα σφάλμα του ίδιου του τηλεσκοπίου.

Ίσως όμως να ήταν το πρώτο εξωγήινο σήμα που συνέλαβε ποτέ ο άνθρωπος. Το σήμα ονομάζεται SHGb02 14 a και έχει συχνότητα περίπου 1420 MHz(Μεγαχέρτς). Αυτή όμως είναι μια συχνότητα που εκπέμπει το υδρογόνο, από το οποίο συνίσταται κυρίως το σύμπαν. Πολλοί αστρονόμοι υποστηρίζουν ότι εξωγήινοι αν προσπαθούσαν να επικοινωνήσουν με άλλους πολιτισμούς θα εξέπεμπαν σε αυτή τη συχνότητα, και γι αυτό άλλωστε οι ερευνητές του SETI έψαχναν σ’ αυτό το εύρος.

Το σήμα ήταν πολύ ασθενές, είχε διάρκεια περίπου ένα λεπτό, χρόνος όχι αρκετός για λεπτομερή ανάλυση από τους αστρονόμους. Όμως το σήμα SHGb02 14 a είναι απίθανο να οφείλεται σε παράσιτα ή σε ραδιοφωνικό θόρυβο ή σε κάποιο άλλο γνωστό αστρονομικό αντικείμενο.