Η ιδέα χρήσης πυρηνικής ενέργειας για τη διαστημική προώθηση δεν είναι κάτι καινούργιο. Ήδη από το τέλος της δεκαετίας του '50, ο διάσημος φυσικός Φρήμαν Ντάισον, πρότεινε το Project Orion, που αφορούσε τη χρήση ατομικών βομβών, οι οποίες, με ελεγχόμενες εκρήξεις στο πίσω μέρος ενός διαστημοπλοίου, θα το προωθούσαν σταδιακά σε υψηλές ταχύτητες.
Εννοείται πως στο πίσω μέρος θα υπήρχε μία μεγάλη κυρτή ασπίδα που αφενός θα απορροφούσε τη δύναμη της βόμβας και αφετέρου θα προστάτευε το πλήρωμα από την ακτινοβολία. Εν τέλει το πολλά υποσχόμενο σχέδιο εγκαταλείφθηκε για κυρίως πολιτικούς λόγους.
Το Orion εάν υλοποιούταν, θα μπορούσε να στείλει στο Άλφα του Κενταύρου, ένα διαστημόπλοιο 400.000 τόνων, στο χρόνο ρεκόρ των 133 ετών, κινούμενο με ταχύτητα 3,3% αυτή του φωτός. Ο προορισμός απέχει 4,37 έτη φωτός, δηλαδή περίπου 45 τρις χιλιόμετρα. Το κόστος υπολογίστηκε στα 370 δις δολάρια. Είναι προφανές ότι το αρχικό πλήρωμα δε θα έφτανε πότε στο προορισμό, αλλά αυτό το ρόλο θα τον αναλάμβαναν οι απόγονοί τους.
Το Orion ενέπνευσε παρόμοια projects και έχουν παρουσιαστεί ανάλογες μελέτες με πολύ υποσχόμενα αποτελέσματα. Ωστόσο το κόστος, η περιπλοκότητα, ζητήματα επιβίωσης του πληρώματος και το γεγονός ότι οι αρχικοί ταξιδευτές δεν θα ζήσουν για να δουν το προορισμό, εγείρουν αμφιβολίες στους πιο δύσπιστους.
0 comments
Δημοσίευση σχολίου