Πανάρχαια πινακίδα αποκαλύπτει ότι οι Έλληνες ήρθαν από τ' άστρα!!!!

Νομίζω ότι έφθασε η ώρα με την ευκαιρία για την πινακίδα του Ιδαλίου, για να πούμε μερικά πράγματα που δεν πρόκειται ν’ ακούσετε ποτέ από επίσημα χείλη. Κι αυτό γιατί οι κρατούντες θέλουν να μας κρατούν στο σκοτάδι. Να μην γνωρίζουμε τίποτα για τη ράτσα μας. Ο Έλληνας σήμερα δεν ξέρει «ποιος είναι». Δε ξέρει από πού έρχεται, τι εκπροσωπεί, τι θέλει να πετύχει, ως που μπορεί να φτάσει. Και το σημαντικότερο όλων.

ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ!... Πόσοι από εσάς, για παράδειγμα, γνώριζαν ή έστω είχαν ακούσει για μια ορειχάλκινη πινακίδα που έχει βρεθεί στο αρχαίο Ιδάλιον της Κύπρου και το βασικότερο (ακόμα και τώρα που ακούσατε γι’ αυτήν), ποιο είναι το περιεχόμενό της, δηλαδή, τι γράφει; Ένας… Κανένας;

Τώρα θα μου πείτε τι σχέση μπορεί να έχει αυτή η πινακίδα του Ιδαλίου με το θέμα μας. Κι όμως έχει γιατί είναι ένα κομμάτι από τη χαμένη γνώση. Γιατί μας δείχνει πόσο πίσω, πόσο βαθιά στην ιστορία και προϊστορία, βρίσκονται οι ρίζες αυτού του παράξενου, για την αντίληψη που έχουμε σήμερα, πολέμου που διεξάγεται αιώνες τώρα πάνω στην Ιερή γη της πατρίδας μας, με σκοπό την υποδούλωση και τον αφανισμό της ράτσας μας και ποιοι είναι αυτοί οι προαιώνιοι εχθροί μας.

Ας δούμε, λοιπόν, τι γράφει η πινακίδα αυτή του Ιδαλίου που είναι μεσοκυπρομινωϊκής γραφής Γραμμικής Β΄ και είναι δύο όψεων. Η αποκρυπτογράφηση έγινε με την μέθοδο Chadwick σε συλλαβές. Η πινακίδα αρχίζει με μια δέηση στον Θεό Ήλιο - Σείριο. Η δέηση είναι η εξής: «Σε ‘σένα θεέ Σείριε δέομαι. Συ πάντα σε υιό (από) πατέρα ρέεις εις τον ιδικό σου ναό, του Σειρίου του ασημένιου. Σε ‘σένα πρέπει μεγάλη δόξα, γιατί χάρη σε ‘σένα, Διογενή, ο ήλιος ρέει».

Ας δούμε τώρα το αρχαίο κείμενο και την νεοελληνική απόδοση της ορειχάλκινης πινακίδας από τον Καλλίμαχο Διογένους, καθώς και τα σχόλια του Γεωργίου Πετρόπουλου από την πρώτη δημοσίευση στο περιοδικό Δαυλός.Ανάγνωση στην νεοελληνική της Κυπριακής πινακίδας του Ιδαλίου, με συλλαβές τύπου Chadwick, σε ελεύθερη απόδοση, αρχίζοντας από το σημείο Π1.

Ελεύθερη μετάφραση με βάση τις συλλαβές:
Ελλοί άλλης γης Ρα, με ρώτησαν τι απαντά ο θεός βασιλεύς της γης των Μόων, ο Μίνως. Τον Μίνωα τάσσω ηγέτη όλων των Αιτωλών, εις μνήμης της αλλοτινής κοινής εξορμήσεως των Μόων από την γη του Σειρίου, στην αποικία του Σειρίου (δηλαδή την Γη). Υπήρξαν Θηβαίοι και Μυκηναίοι εχθροί του Μίνωος. Στον τόπο σου, Βου Δία, τα παιδιά σου, αντικατέστησαν τον θεό των Μινύων με τον Άτι-Σεθ. Τα πάτρια εφόνευσαν και κάθε όσιο. Σ’ εκείνον με αυτιά ύαινας (κατ’ άλλους ονάγρου) βασιλέα θνητό, τα παιδιά σου προσχώρησαν Θεέ-πατέρα, μίασμα προς σε αποτελούν οι Χετταίοι.

Ο ξένος θεός ορέχθηκε να κάνουν οι Ίωνες ενέργειες, οι οποίες θα έχουν ως αποτέλεσμα ν’ αλλάξει το ηλιακό ημερολόγιο. Ατελείωτο έρωτα κάνουν καταγής. Σε γη Χετταίων οι υιοί των Χετταίων διάγουν βίο όπως υπαγορεύουν οι ορέξεις τους. Τον Ίακχο βασιλέα, τότε νεαρό παίδα, τρεις φορές τον χτύπησε με ρόπαλο (η χείρα του Σεθ). Πρέπει εσύ τον Χιττίτη να κάνης κομμάτια εδώ και τώρα! Ω, Δία, την Αθηνά, στην Μίλητο, μητέρα όλων των πόλεων, όπου τιμάται η τέλεια απόστολος του Ηλίου, την σε όλο τον ήλιο τιμωμένη κόρη του ηλίου, βάλθηκαν να την κατουρούν. Με ζώα βόδια στην Κρήτη, στις Θήβες του ηλίου στην γη, οι Χιττίτες τοξότες τελούν συνουσία. Προς τιμήν του βοδιού του νέου, που είναι ταυτόχρονα ίππος (όναγρος), οι άνθρωποι του Σεθ τον υιό σου βασιλέα θανάτωσαν, ποδοπατώντας τον με τα άλογα τότε. Στον παίδα Ατών είπα αφού έθεσε την ερώτηση: «Σε γη όσια, όπου εγώ ζω, στον Ατάραντο(;) της Ιταλίας, στον υιό μου θα πάω».

Αυτά γράφει η πινακίδα. Ας δούμε τώρα ορισμένα σχόλια του Γεωργίου Πετρόπουλου για την ορειχάλκινη πινακίδα που ίσως μας βοηθήσουν στην όσο το δυνατόν καλύτερη κατανόηση του περιεχομένου της. (Δαυλός 126)

Ανατρέπονται οι καθιερωμένες ιστορικές απόψεις. Η ύπαρξη και μόνον του ονόματος Ατών (ή Ατόν), μας υποχρεώνει να την τοποθετήσουμε χρονικώς στην εποχή του Φαραώ Αμενόφιδος ΔΙ (1380 - 1362 π.Χ.). Είναι πράγματι γνωστό ότι ο εν λόγω Φαραώ αντικατέστησε την λατρεία του Άμμωνος με αυτήν του Ατόν, αηδιασμένος με τις ακολασίες του κλήρου, τις αιματηρές θυσίες, τον αυθάδη πλούτο και τις σπατάλες των ναών. Ο ίδιος δε, άλλαξε το όνομά του, εις Αχνατόν. Συνεπώς η πινακίδα αυτή δεν δύναται ν’ αποδοθεί ούτε σε προγενέστερο ούτε σε μεταγενέστερο Φαραώ.

Η συνύπαρξη του θεού Ρα (ήλιος) μετά του Ατόν (ιδιότητες αγαθοποιού ηλίου) θα μπορούσε ίσως να μας προβληματίσει. Εάν δεχθούμε, ως τόπο γραφής της πινακίδας την Αίγυπτο, τότε πρέπει να δεχθούμε ότι ομιλούσαν και έγραφαν την Ελληνικήν (την τότε εποχή). Αναφέρεται δε στους Ελλούς (Έλληνες) της Ασίας τους οποίους αποκαλεί υιούς Μόων ή Κόων και οι οποίοι είχαν αναγκασθεί υπό την πίεση ενός βαρβάρου λαού, των Χετταίων (πολιτισμένου, θέλουν οι εγκυκλοπαίδειες), να μετοικήσουν. Το σημαντικό που αναφέρει η πινακίδα είναι ότι ο βασιλεύς των Μόων είναι ο Μίνως και όχι μόνο των Κρητών και επί πλέον ότι οι Μόες ήλθαν από τον Σείριο και αποίκισαν στην Γη, που νοείται αποικία του Σειρίου. Για λαό τεχνολογικώς προηγμένο δεν απέχει πολύ το εν λόγω αστέρι, αφού είναι ο 4ος κατά σειράν αποστάσεως. Η Κυπριακή πινακίδα μας φανερώνει ότι ο Σείριος λατρεύτηκε ως θεός.

Το ηλιακό ημερολόγιο ήταν εν χρήσει στην Ελληνική Αίγυπτο και η ανατολή του αστέρος Σειρίου συνέπιπτε με την εποχή της ετήσιας πλημμύρας του Νείλου (γι’ αυτό και οι πυραμίδες ήσαν προσανατολισμένες να δέχονται τις ακτίνες του). Εν τέλει γίνεται κατάδηλο ότι υπήρξε αρχικά ένας λαός οι Μόες, οι οποίοι για αδιευκρίνιστους ακόμη λόγους διασκορπίστηκαν στην Γη. Οι Χετταίοι υπό τον βασιλιά-τέρας Σεθ, αντικατέστησαν το ηλιακό ημερολόγιο με το σεληνιακό και έφεραν την καταστροφή. Τελούσαν δε συνουσία με ζώα. Το «τοξότες» υπονοεί την επιβολή και την βία, και ασφαλώς ήλθαν ως κατακτητές. Επί πλέον η χρονολογία (1380-1372 π.Χ.) συμπίπτει με την ριζική καταστροφή του ανακτόρου της Κνωσού και μας κάνει φανερό ότι οι Χετταίοι τοξότες είναι υπεύθυνοι για την καταστροφή αυτή την οποία, βεβαίως, οι περισπούδαστοι ιστορικοί μας αποδίδουν στους (πολιτισμένους, ευγενείς Έλληνες) Αχαιούς!!!

Όσον αφορά τον θεό Σεθ, η παγκόσμια κατεστημένη ιστορία τον αναφέρει ως θεό των Αιγυπτίων, αδελφό αλλά και εχθρό του Θεού Οσίριδος, τον οποίον εφόνευσε και κατατεμάχισε. Οι Αιγύπτιοι τον θεωρούν κακοποιό θεό και συμπεραίνουμε ότι ήταν Χετταίος θεός, τερατόμορφος, θεωρούμενος προϊόν, ίσως, διασταυρώσεως ανθρώπου και κτήνους. Αργότερα εισήλθε στο πάνθεο των Αιγυπτίων, σαν θεός του κακού. Από την ανάγνωση της πινακίδας προκύπτει ότι πριν χιλιάδες χρόνια ήλθε ένα τελώνιο (τέρας), στην Γη, ο Σεθ, ο θεός Γάιδαρος (όπως το αποκαλεί), με σκοπό να την διαφθείρει. Το παράδοξο είναι ότι το τέρας αυτό ήλθε μ’ έναν «πράσινο δίσκο και εγκαταβίωσε στο Τοβέτο(;)», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει. Επί πλέον, μας αποκαλύπτει ότι οι Τρώες είναι παιδιά του πράσινου δίσκου (οι αιώνιοι εχθροί των Ελλήνων;)!Το τελώνιο αυτό είχε σχέση με τον Κρόνο, από τον οποίον κατά πάσα πιθανότητα προερχόταν (ασεβείς Τιτάνες;) και βασίλευσε, όπως μας μαρτυρεί η πινακίδα, στους Άτλαντες, (Κρόνος-Κρόνος).

Απ’ όλ’ αυτά συμπεραίνουμε ότι πριν χιλιάδες χρόνια συνέβη μια εχθρική εισβολή στην Γη, από τον Κρόνο, με αρχηγό ένα τέρας, τον Σεθ (Τυφώνα). Είχε ως οπαδούς του τους Τουρού-Τουρού, τους Ούννους, και τους Χετταίους, οι οποίοι πολεμούσαν τους Ίωνες (τους υιούς Μόων-Ελλών) και τους θυσίαζαν στους ναούς τους, από έβενο (μήπως ο μύθος της «Ιφιγένειας» είναι μια μαρτυρία ότι θυσίαζαν τους Έλληνες;). Ακόμα ότι οι Κρόνειοι, μαζί με τους Άτλαντες, έκαναν συμμαχία εναντίον των Ελλήνων και τους εκτόπισαν από τα μέρη τους. Επιρρίπτει ευθύνες στους Ουδαίους και τους Ουβραίους για την καταστροφή αυτήν διότι εξ αιτίας των λαθών τους, «ο όνος, έγινε χασάπης των νέων», όπως χαρακτηριστικά αναφέρει.

Αλλά δίνει και πολλές ελπίδες για νίκη των Ελλήνων στο μέλλον, λέγοντας ότι «το παιδί της Δήλου (Απόλλων), είναι αήττητο στην θάλασσα
- Η θεά Αθηνά θα ομιλήσει όταν έλθει η ώρα!
- Ο Μίνως θα βασιλεύσει της θεϊκής αποστολής στην Θήβα.
- Ένας Θηβαίος ήρωας θα θανατώσει τους νάνους που κρύβονται στα σύννεφα
– Με νερό το νέο τέρας να νικάς».
Λόγια προφητικά για το μέλλον.

Την κεντρική ιδέα αυτής της αποκαλυπτικής πινακίδας μας επιβεβαιώνει και ο Πλούταρχος, όταν διαβάζοντας τα ηθικά του «Περί Ίσιδος και Οσίριδος» ΑΙ, βλέπουμε να αναφέρει ότι: «οι Αιγύπτιοι της πόλεως Κοπτού κατακρημνίζουν όνο στην θάλασσαν, επειδή λέγουν ότι ο Τύφων (Σεθ), έμοιαζε με όνο και ήταν ερυθρόθριξ (κοκκινοτρίχης). Και εν γένει τον όνο, δεν τον θεωρούν καθαρό, αλλά κατεχόμενο υπό κακού δαίμονος». Οι δε Πυθαγόρειοι αναφέρουν τον Τυφώνα-Σεθ, ως «δάκρυ του Κρόνου», δηλαδή καταγόμενο, προερχόμενο, από τον Κρόνο.

Οι Ορφικοί πάλι μας λένε: «Οι τρίχες του Κρόνου είναι μαύρες… Οι κακόβουλοι Τιτάνες που έχουν υπερήφανη καρδία… (Πρόκλος)». Η Ατλαντίδα ονομαζόταν και «Κρονεία Ήπειρος». Το πιο αξιόλογο απ’ όλα όμως είναι ότι οι ιερείς (κατά πάσα πιθανότητα) που έγραψαν την πινακίδα, αναφέρουν ότι κατάντησαν σκηνίτες, στην Γη του Θεού τους Διός και ότι αναγκαστικά ζουν εντός ατράκτου!!! Άτρακτος, ας μην μας διαφεύγει, ονομάζεται το εσωτερικό σκάφους που πετά ή πλέει. Ακόμα αναφέρουν ότι οι Μόες ήλθαν από τον Σείριο, με αρχηγό τον Μίνωα, και αποίκισαν την Γη. Παιδιά των Μόων είναι οι Ελλοί και οι Ίωνες.

Αργότερα όμως συνέβη μια εχθρική εισβολή των Κρονίων, με αρχηγό τον Σεθ, που έφερε την καταστροφή στην Γη διότι διέφθειρε τα ήθη και τα έθιμα των νέων, κατέστρεψε πολλές πόλεις σείοντάς τες (τεχνητός σεισμός;) και μεταξύ αυτών και την Κνωσό της Κρήτης. Επομένως από την πινακίδα αυτήν διαφαίνεται για ποιο λόγο πολέμησαν οι Έλληνες με τους Άτλαντες. Η μάχη αυτή κρατά χιλιάδες χρόνια, και συνεχίζει έως τις μέρες μας, μια και οι απόγονοι αυτών, οι Τάταροι-Μογγόλοι Τουρού-Τουρού («τα’ αδέλφια μας», μωρέ, οι γείτονές μας οι Τούρκοι) μας απειλούν συνέχεια και προσπαθούν ανεπιτυχώς να μας υποδουλώσουν και να μας αφανίσουν (Τουρκοκρατία, Μικρασιατική καταστροφή, Κυπριακή τραγωδία).

Από όλα τα παραπάνω συμπερασματικά προκύπτει ότι η Γη στα πανάρχαια χρόνια δέχθηκε την επίσκεψη (Αργοναυτών) πολιτισμένων όντων από το σύστημα του Σειρίου, που πρέπει να θεωρούνται (σύμφωνα με τον Πλούταρχο και την πινακίδα) πρόγονοι των Ελλήνων (Ιώνων, Ελλών, Πελασγών). Δημιούργησαν έναν υψηλό πολιτισμό, σ’ όλη την Γη, αλλά καθώς περιγράφει και ο Πλάτων στον «Τίμαιο» ξέσπασε πόλεμος μεταξύ Ελλήνων με αρχηγό τον Δία και Ατλάντων με αρχηγό τον Τυφώνα (Σεθ). Νίκησαν οι Έλληνες και γι’ αυτό δεν κατόρθωσαν οι Άτλαντες-Κρόνειοι να κυριαρχήσουν σ’ όλη την Γη. Με το πέρασμα των αιώνων και τους μετέπειτα πολέμους (ίσως και μετά από φυσικές καταστροφές), τα αρχεία κατεστράφησαν στην Ελλάδα, αλλά διεσώθησαν στην Αίγυπτο από τους εκεί Ιερείς.

Αργότερα όλη αυτή η αρχαία ιστορία και σοφία συγκεντρώθηκε στην βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας. Εάν, φυσικά, δεν είχαν καταστρέψει την βιβλιοθήκη της Αλεξανδρείας οι Θεόπνευστοι (στο όνομα του Θεού με πολύ… αγάπη) και δεν είχαν κατακάψει (και κατακλέψει) τους χιλιάδες τόμους που υπήρχαν εκεί, ίσως γνωρίζαμε από πρώτο χέρι όλα αυτά τα οποία προσπαθούμε να συμπεράνουμε σήμερα, μελετώντας τα ελάχιστα προγονικά κείμενα που έφτασαν στα χέρια μας. Παρ’ όλ’ αυτά, μέσα από συμβολικούς μύθους και επιγραφές παρέμεινε, έστω κωδικοποιημένη και κρυμμένη, η αλήθεια.

Στην Ινδική ΡΑΜΑΓΙΑΝΑ διαβάζουμε για πολέμους και μάχες με ιπτάμενα άρματα, τα οποία εκτόξευαν βλήματα, που κατέστρεφαν ολόκληρες πόλεις. Οι πόλεμοι έγιναν γιατί ο κακός Ραβάνα έκλεψε την Σίτα, την γυναίκα του πρίγκιπα Ράμα. Εναντίον του Ραβάνα εκστράτευσαν πολλοί βασιλείς για να πάρουν την Σίτα (τεράστια ομοιότητα, ή αντιγραφή, με την αρπαγή της Ωραίας Ελένης, έτσι;). Αρκετοί ερευνητές, βέβαια, αμφιβάλλουν για την προέλευση ευφυών όντων από το σύστημα του Σειρίου και προβάλλουν ως επιχείρημα ότι ως Ήλιος που είναι θα πρέπει οι θερμοκρασίες που επικρατούν να είναι πολύ υψηλές και ως εκ τούτου η ύπαρξη ζωής να είναι αδύνατη. Παραλείπουν, όμως, εξ αμελείας να σκεφθούν ότι κάθε ήλιος, σύμφωνα με τους συμπαντικούς νόμους, σχηματίζει ένα ηλιακό σύστημα, με διαφορετικό αριθμό πλανητών γύρω του (όπως π.χ. το δικό μας ηλιακό σύστημα) χωρίς να αποκλείεται η ύπαρξη ζωής, ανάλογα με τις επικρατούσες συνθήκες στην επιφάνειά τους. Δεν αποκλείεται, λοιπόν, να υπήρξε ή να υπάρχει πλανήτης κατάλληλος για ζωή στο σύστημα του Ηλίου-Σειρίου.

Οι αρχαίοι Έλληνες, όπως είναι γνωστό, ορκίζονταν στον Δία ή στον Κύνα (μήπως είναι κι αυτό τυχαίο;). Επί πλέον υπήρχαν και οι κυνικοί φιλόσοφοι. Ο Αριστοτέλης αναφέρει κρυπτογραφικά ότι «όποιος ήθελε να περιγράψει έναν «Κύνα» μπορούσε να χρησιμοποιήσει «άστρο Κυνός». Δεν υπάρχει άλλο άστρο για το οποίο να υπάρχουν τόσες λεπτομέρειες, τόση βιβλιογραφία, τόση λατρεία (διότι ο Σείριος λατρεύτηκε ως Θεός) σ’ όλο τον κόσμο παρά μόνο για το άστρο του Κυνός, τον Σείριο. Όλα τα ιερά των αρχαίων Ελλήνων, Αιγυπτίων, Μάγια κλπ. στην αρχαιότητα, ήταν προσανατολισμένα σ’ αυτό το άστρο, ώστε την 21 η Ιουνίου, με την ανατολή του Σειρίου, η πρώτη ακτίνα του να πέφτει μέσα στα άδυτα των ιερών. Μήπως ήταν κι αυτό τυχαίο; Πώς οι ιθαγενείς Ντόγκον γνώριζαν τόσες λεπτομέρειες για τον Σείριο Α΄ και τον Σείριο Β΄, το σχήμα τους και την περιφορά τους, πριν την ανακάλυψή τους από τους επιστήμονες αστρονόμους;

Εκτός από την πινακίδα του Ιδαλίου, πολλές άλλες πινακίδες που βρέθηκαν στην Κρήτη και ερμηνεύτηκαν με την μέθοδο Chadwick, μας ομιλούν για τους ΜΟΕΣ που ήλθαν από τον Σείριο, όπως η παρακάτω: «Ζέυ, Ζέυ, και πάντες Μόες, που είναι τα τέκνα περαιωμένα; Εισάκουσέ με Ρα, βασιλέα της Μου (Κου). Η Αττάλεια, κάποτε κήπος των Μόων, ενεβλήθη υπό το πέλαγος».- Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, ο Πάνας εμφανίστηκε στην μάχη του Μαραθώνα και έσπειρε τον πανικό στους Πέρσες.- Οι Πέρσες του Ξέρξη επιχειρούν να εισβάλλουν στους Δελφούς, αλλά τους χτυπούν κεραυνοί από τον ουρανό, γκρεμίζονται πάνω τους δυο κορυφές του Παρνασσού, ενώ εμφανίζονται δύο γίγαντες οπλίτες με παράξενο οπλισμό και τους αποδεκατίζουν.- Οι Γαλάτες αργότερα, στην μεγάλη κάθοδό τους έφτασαν μέχρι τους Δελφούς, όπου και αποκρούστηκαν από τα «μυστικά όπλα» του Μαντείου (που προκάλεσαν κατολισθήσεις και σεισμό) τρέποντας σε άτακτη φυγή τους εισβολείς.

- Το 395 π.Χ. ο Αλάριχος (ο χριστιανός ηγεμόνας των Βησιγότθων) εισβάλλει νικηφόρα στην Ελλάδα αλλά καταλήγει να οπισθοχωρήσει πανικόβλητος κατά την διάρκεια της πολιορκίας της Ακρόπολης των Αθηνών, όταν εμφανίστηκε πάνοπλη η θεά Αθηνά πάνω στα τείχη. Ο Αλάριχος αναγκάστηκε να παρακάμψει τον ιερό βράχο της Ακρόπολης, αν και αργότερα μπήκε νικητής μέσα στην Ρώμη! Η περίπτωση θεωρείται από τους ιστορικούς εξίσου αινιγματική με την αποχώρηση του Αττίλα από τη Ρώμη, μετά τη συνάντησή του με τον Πάπα.- Ο Τάλως, το τεράστιο μεταλλικό ρομπότ, περιπολεί στην θάλασσα γύρω από την Κρήτη προστατεύοντας το νησί από τους εισβολείς.

Ο κατάλογος θα μπορούσε να είναι μακρύς. Από τους «τρίποδες» του Ηφαίστου, το ιπτάμενο κηρύκειο του Ερμή και τον Έχετλο, μέχρι τα οράματα της Παναγίας, τον άγιο Δημήτριο και τον άγιο Γεώργιο των νεότερων χρόνων, οι Έλληνες φαίνεται να προστατεύονται από άγνωστες δυνάμεις και υπερκόσμια όπλα, που ενεργοποιούνται την κατάλληλη στιγμή για να υπερασπιστούν τα ιερά χώματα της πατρίδας τους.

- Έχει κάποια άγνωστη σημαντική ιδιαιτερότητα ο Ελληνικός χώρος, πέρα από την γεωπολιτική στρατηγική σημασία;
- Έχει κάποια άγνωστη σημαντική ιδιαιτερότητα ο ίδιος ο Έλληνας, που διαπρέπει σε όλον τον κόσμο, εκτός από την πατρίδα του, η οποία (σύμφωνα με τους περισσότερους Έλληνες αλλά και τώρα τελευταία και με πολλούς ξένους) βρίσκεται κάτω από μια παράξενη κατοχή;
Όπως λένε οι κακές γλώσσες και πολλοί επιστήμονες συμφωνούν, όλη η αρχαία γνώση παραμένει θαμμένη από το κατεστημένο (αν και υπάρχουν κάποιες ελάχιστες περιπτώσεις που κάποιοι προσπάθησαν να ξεθάψουν αυτή τη γνώση, αλλά λόγω των «εμποδίων» τα αποτελέσματα ήταν πολύ φτωχά).

- Υπάρχει, άραγε, κάποια ομάδα σοφών και φωτισμένων ανθρώπων, η οποία γνωρίζει και συντηρεί την μυστική γνώση της αρχαιότητας; Και αν όντως υπάρχει, έχει στα χέρια της μυστικά όπλα και προωθημένες επιστημονικές και τεχνολογικές γνώσεις, τέτοιες που να μπορεί να επηρεάζει «υπόγεια» το διεθνές σκηνικό και να αναγκάζει τις υπερδυνάμεις να την υπολογίζουν, σαν ένα πολύ σοβαρό (αλλά κρυφό, αόρατο προς το παρόν) παράγοντα; Μήπως μια νέα γενιά Ελλήνων ανδρώνεται, με σκοπό ν’ αλλάξει όλα τα στραβά στον τόπο μας αναλαμβάνοντας πρωτοβουλίες; Μήπως το μέλλον ανήκει στη γενιά των Άστρων; Μήπως το μέλλον ανήκει στα παιδιά των Άστρων;

Απόσπασμα από το βιβλίο: Οι αργοναύτες επιστρέφουν Συγγραφέας:Ελένη Δάγιου