Ο μηχανισμός του σύμπαντος όπως περιγράφεται στην Αποκάλυψη και την Περιγραφή του Σύμπαντος επαληθεύει όλα τα φαινόμενα που παρατηρούμε ,εξηγεί δε και όλα τα παράδοξα κατά την επιστήμη, ένα από αυτά είναι και η φαινομενική κίνηση των πλανητών.
Έχουν υπάρξει τρείς θεωρίες που αφορούν στις κινήσεις των πλανητών.
Κατά την παλαιότερη απ αυτές, τόσο ο Ήλιος όσο και οι Πλανήτες πιστεύονταν πως κινούνταν γύρω από τη Γη η οποία και αποτελούσε το κέντρο του κόσμου (του Σύμπαντος), εξ ου και η θεωρία αυτή ονομάσθηκε (Γη + κέντρο), Γεωκεντρικό σύστημα του κόσμου.
Κατά τη σύγχρονη επιστημονική θεωρία οι Πλανήτες μεταξύ των οποίων συγκαταλέγεται και η Γη κινούνται περί τον Ήλιο, ο οποίος και αποτελεί το κέντρο του πλανητικού συστήματος, εξ ου και η θεωρία αυτή ονομάσθηκε (Ήλιος + κέντρο), Ηλιοκεντρικό σύστημα του κόσμου. Στη θεωρία της σχετικότητας δεν υπάρχει απόλυτη κίνηση, συνεπώς οι δηλώσεις:
"η Γη περιστρέφεται γύρω από τον ήλιο μια φορά την ημέρα" και "οι ουρανοί περιστρέφονται γύρω από τη Γη μια φορά την ημέρα" σημαίνουν ακριβώς το ίδιο πράγμα.
Η επιλογή της ηλιοκεντρικής θεωρίας είναι περισσότερο κατάλληλη και όχι περισσότερο ορθή. Εν τέλει όλες οι κινήσεις είναι σχετικές και είναι απλά και μόνο θέμα σύμβασης το να δεχτούμε ένα σώμα ακίνητο. (Βικιπαίδεια) Στην πραγματικότητα καμία απ τις ανωτέρω θεωρίες δεν είναι σωστή διότι:
Η Γη είναι στοιχείο κάποιου βραχίονα του Σύμπαντος ενώ ο Ήλιος και τα άλλα σώματα, εκτός απ την Σελήνη που είναι στοιχείο άλλου βραχίονα, είναι στοιχεία του δίσκου που περιστρέφεται εφαπτόμενος στην εσωτερική περίμετρο δακτυλίου του Σύμπαντος. Κατά την περιστροφή η Γη διαγράφει κυκλική κίνηση γύρω απ το κέντρο του σύμπαντος έχοντας «σταθερή» απόσταση απ το κέντρο του δίσκου. Η Γη περιστρέφεται γύρω απ τον κεντρικό άξονα του σύμπαντος και ταυτόχρονα ο Ήλιος όντας στοιχείο του δίσκου περιστρέφεται γύρο απ τη Γη.
Τους πλανήτες μπορούμε να τους παρομοιάσουμε με ηλεκτρόνια που κινούνται γύρω απ τον πυρήνα ενός ατόμου (Άστρου) που βρίσκεται στον οργανισμό που ονομάσαμε Σύμπαν.
Οι κινήσεις των πλανητών έχουν συγκεκριμένη ανάλογα με το άστρο φορά και γωνιακή ταχύτητα. Ότι συμβαίνει στο δικό μας μικρόκοσμο, συμβαίνει σε τεράστια μεγέθυνση στο Σύμπαν!
Κατά την ταυτόχρονη κίνηση της Γης και του πλανήτη γύρω απ το άστρο του, που είναι (το άστρο) «σταθερό» στοιχείο του δίσκου, απ τη Γη παρατηρούμε την φαινομενική κίνηση των πλανητών, τα ορθοδρομικά και αναδρομικά τόξα και τον στηριγμό της πλανητικής τροχιάς.
Σημείωση: Η αναλογία των περιμέτρων του δακτυλίου ως προς του δίσκου είναι τέτοια που αν τα σημεία επαφής τους σε κάποια χρονική στιγμή είναι Α και Α’ αντίστοιχα, κάθε 365 περιστροφές του δίσκου το σημείο Α’ συμπίπτει με το Α. Μετακινείται δηλαδή το Α’ σε κάθε περιστροφή σχεδόν μία μοίρα ° σε αντίθετη κατεύθυνση απ την κίνηση του δίσκου πάνω στον δακτύλιο.
Το κείμενο μας το έστειλε ο φίλος της σελίδας Ιδομενέας
0 comments
Δημοσίευση σχολίου