Οι 7 Επτά Παγκόσμιοι Νόμοι ή Επτά 7 Αρχές της Αλήθειας θεμελιώνουν το Αόρατο και Ορατό Σύμπαν μας. Τα πρώτα στοιχεία για αυτούς, έρχονται από το μακρινό Θιβέτ, σε ένα έργο που αποτελεί μνημείο της Εσωτερικής Φιλοσοφικής Παράδοσης, το οποίο λέγεται ότι είχε διασωθεί από την τελευταία και τελική πυρκαγιά της Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας. Η ιστορική γνησιότητα αυτού του έργου είχε αμφισβητηθεί, μέχρι που ολοκληρώθηκαν πριν μερικές δεκαετίες, η αποκρυπτογράφηση των αιγυπτιακών ιερογλυφικών, που αποτελούν τα λεγόμενα « Κείμενα των Πυραμίδων ».
Το Κυμβάλειο είναι από τα πιο διαδεδομένα και γνωστά έργα της Ερμητικής Φιλοσοφίας που η παράδοση αποδίδει στον Ερμή τον Τρισμέγιστο, τον Θεό Θώτ των Αιγυπτίων, κατά τους Νεοπλατωνικούς Φιλοσόφους, Θεό της Σοφίας, των τεχνών, των Γραμμάτων και των Επιστημών. Προστάτης και εμπνευστής της Αστρολογίας και Αλχημείας που ταυτίστηκε με τον θεό Ερμή των Ελλήνων.
Ο Ερμής ο Τρισμέγιστος έγινε γνωστός στη Δύση κατά την Αναγέννηση, όταν ο Μαρσίλιο Φιτσίνο μετάφρασε στα Λατινικά το κείμενο των σωζόμενων γραπτών περί του Θεού αυτού, γνωστών σήμερα ως Hermatica ή Corpus Hermeticum. To κείμενο αποτέλεσε αντικείμενο έμπνευσης για τους αλχημιστές και κρατούνταν μυστικό και έτσι η ετυμολογία της « ερμητικής γνώσης » και της λέξης « Ερμητικός » προέρχεται από εδώ. Οι αρχαίοι Έλληνες που είχαν μαθητεύσει στην Αίγυπτο, ήταν γνώστες του Ερμή του Τρισμέγιστου, αλλά δεν μιλούσαν ανοιχτά για αυτά, τηρώντας τους όρκους μυστικότητας, των ιερέων Δασκάλων τους.
Ονομάστηκε Τρισμέγιστος, δηλαδή ο τρεις φορές γεννημένος ή αναστημένος. Εκείνος δηλαδή που νίκησε το Θάνατο τρεις φορές. Σε αυτόν αποδίδεται ο « Σμαραγδένιος Πίνακας » που περιείχε το Κυμβάλειο και κατά την παράδοση, βρήκε ο Μέγας Αλέξανδρος, όταν επισκέφτηκε την Αίγυπτο και ερεύνησε την Μεγάλη Πυραμίδα.
Αυτή η Εσωτερική απόκρυφη διδασκαλία είναι ένα μοναδικό κλειδί στην αναζήτηση της Μυστικής Γνώσης που κρύβεται στο Μυστήριο του Κόσμου, της Ζωής και του Θανάτου. Στο Κύρηκειο του Ερμή μπορούσαν οι Ιερείς να αναγνωρίσουν αυτούς τους 7 Παγκόσμιους Νόμους :
1. Η Αρχή της Νοητικότητας –« Το Παν είναι Νους. Η ρίζα του σύμπαντος είναι Νοητική »
Ακόμη και η Ύλη, είναι Νοητικής Φύσης. Αν μπορούσαμε να παρατηρήσουμε την ταχύτητα και το επίπεδο της κίνησης των ηλεκτρονίων γύρω από τον πυρήνα ενός Ατόμου θα βλέπαμε ότι το μεγαλύτερο μέρος του όγκου του Ατόμου είναι εντελώς κενό.Έτσι όλα όσα βλέπουμε δεν είναι παρά μια πλάνη των αισθήσεων, μια ψευδαίσθηση που δημιουργεί ο Νους κρύβοντας την αληθινή Ουσία.
Ένας μεγάλος Φυσικός ο Νιλς Μπορς, είπε κάποτε ότι όλη η ύλη του Σύμπαντος, θα μπορούσε να χωρέσει σε ένα κουταλάκι του γλυκού αν σταματούσε αυτή η υπερδραστηριότητα. Έτσι μπορούμε να πούμε ότι το επίπεδο της Ύλης, είναι μια σχετική πραγματικότητα που δεν μπορούμε να το αγνοήσουμε όσο ενεργούμε στο επίπεδό του. Είναι μια έκφραση του Πνεύματος του Παντός.Δεν αρνούμαστε την ύπαρξή του, αλλά αυτό που μας πρέπει είναι να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε και να κυριαρχήσουμε στους Νόμους αυτού του επιπέδου για να υψωθούμε από κατώτερες βαθμίδες σε ανώτερες, καλλιεργώντας βαθμιαία μια ουσιαστική Αυτοκυριαρχία.
–2. Η Αρχή της Αντιστοιχίας ή της Αναλογίας
Αυτή η αρχή επίσης, αντιπροσωπεύει μια μεγάλη αλήθεια. Ότι υπάρχει μια αναλογία, μια αρμονία και μια ακριβής σχέση μεταξύ των διαφόρων επιπέδων της Εκδήλωσης. Δηλαδή μεταξύ των αρχών, των νόμων, των ενεργειών και των φαινόμενων του Φυσικού, Νοητικού και Πνευματικού επιπέδου, που όπως μας διδάσκει ο Εσωτερισμός αναμυγνίονται μεταξύ τους, γεγονός που καθιστά αδύνατον τον διαχωρισμό τους. Έτσι υπάρχει μια αντιστοιχία μεταξύ ενός επιπέδου «ΑΡΧΕΙΝ» και ενός άλλου του «Υπάρχειν», μεταξύ του Μακρόκοσμου ( Σύμπαν ) και του Μικρόκοσμου ( Άνθρωπος ), μεταξύ του Ουρανού και της Γης.
Πολύ εύκολα θα μπορούσε κανείς να διαπιστώσει αυτήν την αντιστοιχία, στην δομή και τη λειτουργία ενός ηλιακού συστήματος ενός κυττάρου και ενός ατόμου καταλαβαίνοντας ότι η μόνη διαφορά βρίσκεται στο μέγεθος. Παρόμοιο σκοπό είχε και η Αστρολογία, ως απόκρυφη Επιστήμη μελετώντας τις επιδράσεις των πλανητών και των αστερισμών πάνω στον ψυχισμό και στον χαρακτήρα ενός ανθρώπου, στην Αρχαιότητα.Με την εφαρμογή αυτής της Αρχής μπορεί ο Άνθρωπος να συλλάβει μια πιο πλήρη και πανοραμική όψη του Όλου, του Παντός, καθώς και των ανώτερων καταστάσεων του Είναι, της Ζωής και του Πνεύματος.
3. Η Αρχή της Δόνησης –« Τίποτα δεν ησυχάζει, όλα κινούνται, όλα δονούν. »
Αυτή η Αρχή μας φανερώνει ότι όλα, εκδηλωμένα ή μη βρίσκονται σε κίνηση, τίποτα δεν αναπαύεται! Και ότι οι διαφορές στα πράγματα και στα διάφορα επίπεδα που αναφέραμε παραπάνω, δεν είναι παρά διαφορές Δονήσεων! Είχε ανακαλυφθεί από μερικούς από τους πρώτους Έλληνες Φιλοσόφους, στη συνέχεια χάθηκε ως γνώση, εκτός των Ερμητιστών μέχρι που σήμερα η Φυσική Επιστή
η ανακαλύπτει εκ νέου αυτήν την πανάρχαια διδασκαλία.
Ακόμη και το Παν εκδηλώνει μια δόνηση τέτοιου μεγέθους και μια κίνηση τόσο γρήγορη που πρακτικά μπορεί να θεωρηθεί ότι αναπαύεται. Όπως ο έλικας ενός αεροπλάνου ή μια ρόδα που κινείται με μεγάλη ταχύτητα, φαίνεται στάσιμη!
Η σύγχρονη επιστήμη αποδυκνίει ολοένα και πιο καθαρά ότι οι διαφορές ανάμεσα σε αυτό που λέμε, ύλη και ενέργεια, Πνεύμα και Ύλη δεν είναι παρά διαφορές στη συχνότητα την οποία δονούν. Έτσι καταλαβαίνουμε καλύτερα τα διάφορα επίπεδα της ύλης και σχήματα ενέργειας ( Θερμότητα, Μαγνητισμός, Ηλεκτρισμός, Φως, Ακτίνες Χ ) που είναι τοποθετημένα πιο ψηλά στην Κλίμακα της Δόνησης, εκφράζοντας ένα ανώτερο επίπεδο εκδήλωσης της Ζωής, αλλά παραμένουν φυλακισμένα από την επιρροή των μορίων των ατόμων, μέχρι να «υποστούν» μια υψηλότερη δόνηση για να μπορέσουν να απελευθερωθούν στους διάφορους βαθμούς εκδήλωσης, στα διάφορα νοητικά στάδια και να ακολουθήσουν τον δρόμο της επιστροφής προς το Πνεύμα, προς το Παν. Κάθε σκέψη, κάθε συναίσθημα έχει την αντίστοιχη συχνότητα δόνησης.
Όλα απορρέουν από το Πνεύμα και όλα καλούνται με βάση ενός σχεδίου εξέλιξης να επιστρέψουν σε αυτό! Αυτή η Πνευματική Δημιουργική Δύναμη βρίσκεται πάντα εγκλωβισμένη σ’ αυτό που δημιούργησε. « Αν είναι αλήθεια ότι Όλα είναι μέσα στο Παν, είναι επίσης αλήθεια ότι το Παν είναι μέσα σ’ Όλα» !
4. Η Αρχή της Πολικότητας –
«Όλα είναι διπλά, κάθε πράγμα έχει δυο πόλους, όλα έχουν δυο άκρες. Όμοιο και ανόμοιο έχουν την ίδια σημασία. Οι αντίθετοι πόλοι έχουν την ίδια φύση, αλλά διαφορετικούς βαθμούς. Τα άκρα αγγίζονται. Όλες οι αλήθειες δεν είναι παρά μισές αλήθειες. Όλα τα παράδοξα μπορούν να συμφιλιωθούν ».
Αυτή η Αρχή μπορεί να εξηγήσει πολλά παράδοξα, που μας παρουσιάζονται συνήθως ως αντίθετα, ενώ στην ουσία δεν είναι παρά δυο όψεις του ίδιου πράγματος, δυο άκρα ή δυο πόλοι του ίδιου αντικειμένου, μεταξύ των οποίων παρεμβάλλονται διαφορετικοί βαθμοί δόνησης. Για παράδειγμα δεν υπάρχει το απόλυτο ζεστό ή κρύο. Και τα δύο, δεν είναι παρά οι δύο πόλοι αυτού που ονομάζουμε θερμότητα και τα ενδιάμεσα επίπεδα δεν είναι παρά βαθμοί δόνησης. Όπως δεν υπάρχει το απόλυτο καλό και κακό. Γιατί αν υποθέταμε ότι υπάρχει το απόλυτο καλό, τότε το κακό δεν θα υπήρχε….. Η Ζωή και ο Θάνατος δεν είναι παρά όψεις της μιας Ζωής.
Το Σύμβολο που εκφράζει πολύ καθαρά αυτήν την αρχαία διδασκαλία είναι το Γιν – Γιάνγκ που εκφράζει αυτήν την εναλλαγή, αυτών των δύο Κοσμικών ενεργειών ανάμεσα στο Φως και στο Σκοτάδι, την Δημιουργικότητα και την Παθητικότητα, τον Ουρανό και την Γη, το Ράγιας και το Τάμας, υποδηλώνοντας βαθύτερα μια Μοναδική Έσχατη πραγματικότητα που στην Κινέζικη Φιλοσοφία ονομάστηκε ΤΑΟ και στην Ερμητική Φιλοσοφία ΠΑΝ .
Η χρησιμότητα αυτής της αρχής είναι αξιοθαύμαστη γιατί κατανοώντας, ότι όπου βρίσκεται ένα πράγμα, βρίσκεται και το αντίθετό του, μπορούμε, αν το αποφασίσουμε να κάνουμε τα δύσκολα…. εύκολα, να μετατρέψουμε βαθμιαία το φόβο σε θάρρος, την κακία σε καλοσύνη, την απογοήτευση και την πτώση του Ηθικού σε Θετική και Αισιόδοξη στάση ζωής! Έτσι με αυτόν τον τρόπο μαθαίνουμε να γινόμαστε Κύριοι των νοητικών καταστάσεων και όχι σκλάβοι!
5. Η Αρχή του Ρυθμού –
« Όλα κυλούν μέσα και έξω. Κάθε πράγμα έχει τη διάρκεια του. Όλα εξελίσσονται και εκφυλίζονται. Η ταλάντωση του εκκρεμούς εκδηλώνεται σε όλα. Το μέτρο της αιώρησης του προς τα αριστερά είναι το ίδιο με το μέτρο της αιώρησης του προς τα αριστερά. Ο Ρυθμός είναι σταθερός »
Και αυτή η Αρχή εκδηλώνεται σε κάθε επίπεδο. Η προσεκτική παρατήρηση της κίνησης των φαινόμενων, μας δείχνει πάντα μια πρόοδος και μια οπισθοδρόμηση, ένα ανέβασμα και ένα κατέβασμα, την αλληλοδιαδοχή της ζωής και του θανάτου. Ο νόμος των κύκλων εκδηλώνεται σε όλα όσα μας περιβάλλουν.Όλα γέννιουνται, μεγαλώνουν, ωριμάζουν, πεθαίνουν και ξαναγεννιούνται, σαν να είναι ο Θάνατος μια αναγκαία ανάπαυση για αυτήν την εσωτερική ενέργεια που κάνει ένα δέντρο χωρίς φύλλα να ξανανθίσει την άνοιξη, να δώσει καρπούς από τους οποίους θα παραχθούν ξανά σπόροι, δίνοντας έτσι συνέχεια στη Ζωή, σε μια Ζωή κυκλική που άλλοτε εμφανίζεται με μορφή και άλλοτε κρύβεται με το πέπλο του θανάτου
Αυτό φυσικά εκδηλώνεται στην Δημιουργία και καταστροφή των Κόσμων, στην ακμή και την πτώση των Πολιτισμών, στην φύση με την αλληλοδιαδοχή των εποχών, στη μέρα και στη νύχτα, στους ανθρώπους και τα συναισθήματα τους, στα φυτά, στα ζώα, στα ορυκτά, στην ενέργεια, στην ύλη, στην ιστορία της ζωής κάθε πράγματος, ακόμη και στο Πνεύμα.
6. Η Αρχή της Αιτίας και του Αποτελέσματος. –Όλη η Δράση και η κίνηση στο Σύμπαν είναι υποταγμένη στον Ρυθμό.
« Κάθε αιτία έχει το αποτέλεσμα της. Κάθε αποτέλεσμα έχει την αιτία του. Όλα συμβαίνουν σύμφωνα με τον Νόμο. Η Τύχη δεν είναι παρά ένα όνομα, που δίνεται στον μη αναγνωρισμένο Νόμο. Υπάρχουν πολλά επίπεδα αιτιότητας, αλλά τίποτε δεν ξεφεύγει από το Νόμο ».
Η Αρχή αυτή φανερώνει ότι στην πραγματικότητα το Τυχαίο δεν υφίσταται αλλά υποδηλώνει μια αιτία που υπάρχει και δεν έχουμε αναγνωρίσει και καταλάβει. Ότι ο Νόμος διοικεί όλο το Σύμπαν και ότι δεν υπάρχει τίποτα που να ενεργεί μέσα στο Σύμπαν και να είναι ανεξάρτητο από τους νόμους και την τάξη που το διατηρεί σε ισορροπία.
Κάθε τι που συμβαίνει έχει την Αιτία και το Γιατί του. Κάθε σκέψη και κάθε πράξη που κάνουμε, έχει τα άμεσα και έμμεσα αποτελεσματά της, σύμφωνα με τον Νόμο της Αιτιότητας. Παρατηρούμε ότι οι περισσότερες δράσεις μας αποσκοπούν σε ένα αποτέλεσμα που μας δένει ή μας σκλαβώνει….
Ο άνθρωπος μπορεί από οποιαδήποτε ανάγκη του, να είναι ταυτόχρονα και Ελεύθερος και δεμένος. Οι άνθρωποι σήμερα, κατευθύνονται από τις γνώμες, τις συνήθειες, τις ιδέες του εξωτερικού κόσμου, καθώς επίσης και από τις συγκινήσεις, τα πάθη και τις σκέψεις ή διάφορες καταστάσεις του ίδιου του εαυτού τους.
Έτσι συγχέουν την αληθινή Ελευθερία που γεννιέται μέσα από μια αληθινή άσκηση Αυτοκυριαρχίας με την φαινομενική και ψεύτικη ελευθερία που τους ωθεί να κάνουν και να ενεργούν όπως τους αρέσει, χωρίς να αναρωτιούνται από πού ξεπηδάει αυτό που « θέλουν » και αυτό που τους « αρέσει ». Από μια ανώτερη Βούληση που ωθεί τον άνθρωπο να γνωρίσει τον εαυτό του, το αληθινό Είναι του και να το Πραγματώσει ; ή μήπως από μια δύναμη που τον ωθεί να καλύπτει μόνο τους φόβους, την ανασφάλεια, την δειλία και τον εγωισμό που προκαλούν τα κατώτερα ένστικτα που κουβαλάμε μέσα μας ;
Σήμερα που αξίες όπως ο Ηρωισμός, η Γενναιοφροσύνη, η Τιμιότητα, η Γενναιοδωρία, η Ευγένεια, η Πίστη, η Αξιοπρέπεια και η Ταπεινοφροσύνη έχουν σχεδόν εκλείψει είναι εύλογη η απάντηση.Η ανθρωπότητα σήμερα στο μεγαλύτερο μέρος της αφήνετε να οδηγηθεί, χωρίς να αντιτάσσει την Ελεύθερη Βούλησή, που ουσιαστικά φανερώνει την δύναμη της απόφασης και της θέλησης να γίνει ο άνθρωπος, Κυρίαρχος της μοίρας και του πεπρωμένου του. Πως μπορεί να το καταφέρει αυτό; Με την συνεχόμενη εξάσκηση σε δράσεις ανιδιοτελείς και ελεύθερες από οποιαδήποτε επιθυμία ανταμοιβής! Αυτή είναι η Ορθή Δράση που μας οδηγεί στην Απελευθέρωση!
7. Η Αρχή του Γένους –« Σε όλα τα πράγματα υπάρχει ένα Γένος. Όλα έχουν τις Αρχές του, του Αρσενικού και του Θηλυκού. Το Γένος εκδηλώνεται σε όλα τα επίπεδα »
Σε όλα τα επίπεδα πάλι, σε κάθε πράγμα, η Αρχή του Γένους εκδηλώνεται. Δηλαδή οι Αρχές του Αρσενικού και του θηλυκού είναι παρούσες. Στο φυσικό επίπεδο την διακρίνουμε με τον διαχωρισμό των Φύλων. Στο ενεργειακό επίπεδο, η δράση των θηλυκών ηλεκτρονίων και η ένωση τους με αρσενικά σωματίδια δημιουργεί τα άτομα και από τους συνδυασμούς τους, διάφορες μορφές ενέργειας όπως ο ηλεκτρισμός, ο μαγνητισμός, η θερμότητα, τα διάφορα φαινόμενα του Φωτός. Ακόμη ο Νόμος της Βαρύτητας κατά την οποία όλα τα μόρια των σωμάτων της ύλης στο Σύμπαν τείνουν το ένα προς το άλλο. Η ίδια Αρχή εκφράζεται και στο φαινόμενο του Κεραυνού.
Επομένως λανθασμένα συνδέουμε το αρνητικό με την Θηλυκή Αρχή, διότι από αυτόν εκπορεύονται όλα τα εκδηλωμένα, η γένεση και η παραγωγή νέων μορφών ενέργειας. Δεν υπάρχει τίποτα το αρνητικό.
0 comments
Δημοσίευση σχολίου