Ο Μεγάλος Αδελφός δεν θέλει «αντιφρονούντες»...H φυλή, η θρησκεία και το φύλο πρέπει να εξουδετερωθούν!!!

Για τα μέλη του Κόμματος, η φυλή, η θρησκεία και το φύλο πρέπει να εξουδετερωθούν, ο υπήκοος της Oceania πρέπει να αποκοπεί από το παρελθόν του και η γλώσσα πρέπει να καταστραφεί για καλύτερο έλεγχο του νου. Ακόμα και η επιστήμη πρέπει να υποταχθεί στην ιδεολογία. Ο Μεγάλος Αδελφός δεν θέλει «αντιφρονούντες»... αυτό ειναι το όραμα του Εβραίου Καρλ Μαρξ που είχε εντοπίσει ο Όργουελ

Το ‘Κράτος Μεγάλου Αδελφού’ σημαίνει συνεχής παρακολούθηση και καταπίεση. Αλλά είναι πολλά ακόμα. Και είναι εφιαλτικά όμοια με αυτά που βλέπουμε να γίνονται στις ημέρες μας. Που δεν στοχεύουν «απλά» στην παρακολούθηση και καταπίεση του εξωτερικού ανθρώπου, αλλά στην παραμόρφωση και χειραγώγηση του εσωτερικού ανθρώπου. Το παρακάτω άρθρο δίνει μια διεισδυτική ματιά σε αυτό ακριβώς το κομμάτι.

Λίγα εισαγωγικά για όσους δεν γνωρίζουν το περιεχόμενο του «προφητικού» - δυστοπικού μυθιστορήματος του Τζορτζ Όργουελ, “Χίλια Εννιακόσια Ογδόντα Τέσσερα”. Βρισκόμαστε στο έτος 1984 (το βιβλίο γράφτηκε το 1948) στην Oceania(Ωκεανία), μια χώρα που βρίσκεται κάτω από το απολυταρχικό καθεστώς του Μεγάλου Αδελφού, όπου όλοι οι κάτοικοι βρίσκονται υπό συνεχή παρακολούθηση. Η Oceania είναι μία από τις τρεις χώρες που είναι χωρισμένος πλέον ο πλανήτης (Οι άλλες είναι η Eurasia και η Eastasia).

Οι κοινωνικές τάξεις στην Oceania είναι τα μέλη του Εσωτερικού Κόμματος (InnerParty) που ασκούν τη διοίκηση της χώρας, τα μέλη του Εξωτερικού Κόμματος (Outer Party), που είναι οι κρατικοί υπάλληλοι και οι προλετάριοι (proles), που είναι τα εργατικά χέρια. Το Κόμμα ασκεί την εξουσία έχοντας καταλύσει κάθε έννοια ελευθερίας. Οι πάντες παρακολουθούνται, ακόμα και μέσα στα σπίτια τους, με την βοήθεια τηλεοθονών. Όλα και όλοι ελέγχονται από τον Μεγάλο Αδερφό. Όλα οφείλονται και πηγάζουν από τον Μεγάλο Αδερφό.

Η μορφή του υπάρχει παντού. Το καθεστώς θέλοντας να ελέγξει και να καταργήσει την σκέψη, βάζει στο στόχαστρο την γλώσσα, χρησιμοποιώντας μια νέα γλώσσα, το Newspeak. Η ελευθερία όχι μόνο της έκφρασης, αλλά και της σκέψης έχει ποινικοποιηθεί με τα εγκλήματα σκέψης (thoughtcrime). Πρωταγωνιστής είναι ο Γουίνστον Σμιθ, ένας κυβερνητικός υπάλληλος και μέλος του Εξωτερικού Κόμματος που προσπαθεί να εναντιωθεί σε αυτήν την κατάσταση. - Δείτε την ταινία "1984".

Λίγα μαθήματα από το «1984» - Άρθρο από το Occident Invicta Πρόσφατα τελείωσα το διάβασμα του «1984» του Όργουελ και συνειδητοποίησα πόσες από τις προβλέψεις του Όργουελ έχουν εκπληρωθεί τα τελευταία χρόνια. Ας δούμε κάποιες από τις προειδοποιήσεις του Όργουελ. Γιατί ο Όργουελ διάλεξε τον τίτλο «1984»;

Για τον τίτλο του έργου, η συμβατική άποψη δηλώνει ότι απλώς ο Όργουελ αντέστρεψε τα 2 τελευταία ψηφία του 1948, όμως, νομίζω ότι υπάρχει κάτι περισσότερο σε αυτό που βλέπει το μάτι. Ο Όργουελ ήταν μέλος της σοσιαλιστικής εταιρίας ‘Fabian’*από την οποία αργότερα αποχώρησε. Αντίθετα με τη δημοφιλή πεποίθηση, το 1984 δεν αποσκοπούσε αποκλειστικά και μόνο στους Σοβιετικούς, αλλά μάλλον στα ιδεώδη των Φαβιανών. Το έμβλημα των Φαβιανών είναι η χελώνα, η οποία συμβολίζει την στρατηγική τους να κουβαλάνε τoν οπλισμό τους. Πίστευαν ότι θα μπορούσαν να φέρουν τον σοσιαλισμό στην κοινωνία μέσα από σταδιακές ανεπαίσθητες επεμβάσεις, ακόμη και αν τους πάρει αυτό 100 χρόνια. Η Fabian society ιδρύθηκε το 1884, και με κάποια μικρή αμφιβολία, όχι τυχαία, ο Όργουελ έδωσε στο δυστοπικό του διήγημα τον τίτλο «1984».

Οι γυναίκες είναι από τους μεγαλύτερους υποστηρικτές του Κόμματος. «Ήταν πάντα οι γυναίκες, και κυρίως οι νέες, που ήταν οι πιο φανατικοί υποστηρικτές του Κόμματος, κατάπιναν όλα τα συνθήματα, ήταν ερασιτέχνες κατάσκοποι και “nosers-out ofunorthodoxy”, τουτέστιν δεν ανέχονταν καμία «ανορθοδοξία»(αμφισβήτηση των δογμάτων του Κόμματος).

Οι γυναίκες είναι τα πιστά στρατεύματα του σημερινού Εσωτερικού Κόμματος. Οι φεμινίστριες οφείλουν την επιτυχία τους σε μεγάλο βαθμό στις γενναιόδωρες οικονομικές συνεισφορές των καπιταλιστών, αυτών που διδάσκουν τις αδαείς οπαδούς τους, ότι είναι «εχθροί». Το κράτος - νταντάδιαδραματίζει το δικό του ρόλο στην στήριξη του φεμινισμού, μέσω προγραμμάτων κοινωνικής πρόνοιας και ‘θετικής δράσης’ που πληρώνονται από φορολογούμενα αρσενικά.

Το Εσωτερικό μας Κόμμα έχει σωστά εξάγει το συμπέρασμα ότι οι γυναίκες χρειάζονται ένα φουσκωμένο κράτος - νταντά για να τις βοηθήσει να επιτύχουν την «ισότητα» με τους άνδρες και, συνεπώς, οι γυναίκες έχουν λάβει «εξουσία» από τις ελίτ. Όπως έχω επισημάνει στο παρελθόν, οι άνδρες με ισχυρή θέληση επιθυμούν μια μικρή κυβέρνηση, ενώ «ισχυρές και ανεξάρτητες γυναίκες» επιθυμούν ένα μεγάλο κράτος - νταντά για να κρατάει το χέρι τους. Όπως ήταν αναμενόμενο, οι περισσότερες γυναίκεςέχουν την τάση να ψηφίζουν λίμπεραλς / «προοδευτικούς» / αριστερούς. [όντως, τον Τσίπρα γυναίκες τον έβγαλαν πρωθυπουργό για 2η φορά!]

Ο Όργουελ ανέφερε επίσης ότι οι γυναίκες ήταν οι “nosers-out ofunorthodoxy”. Αυτό γίνεται εύκολα αντιληπτό σήμερα, καθώς οι νέες γυναίκες συνήθως κινούν μέσα από τα media και τα μέσα κοινωνική δικτύωσης το κυνήγι μαγισσών εναντίον εκείνων που έχουν απόψεις αντίθετες με αυτές που πρεσβεύει το Εσωτερικό μας Κόμμα (αντι-ομοφυλοφιλική ατζέντα, αντι-φεμινισμός, αντι-μετανάστευση). Αυτό το κυνήγι μαγισσών, σκοπό έχει να εξοντώσει κοινωνικά και οικονομικά τους «αντίθετους», με την σπίλωση της υπόληψής τους και με το να τους οδηγήσουν στην ανεργία. Ο Όργουελ δήλωσε ότι οι γυναίκες ήταν οι πιο φανατικοί υποστηρικτές του Εσωτερικού Κόμματος και βλέπουμε πολλά παραδείγματα του άσκοπου φανατισμού τους στα social media.

Οι γυναίκες έχουν ένα βασικό χαρακτηριστικό που τις κάνει αγαπητές στο Κόμμα, και αυτό είναι η τάση τους προς τοdoublethink. Ο Όργουελ ορίζει το doublethink ως μια μορφή διανοητικής γυμναστικής, όπου ένα άτομο θα μπορούσε ταυτόχρονα να έχει 2 αντιφατικές πεποιθήσεις. Είμαστε περικυκλωμένοι από τέτοια παραδείγματα. Έχουμε παρατηρήσει γυναίκες να δηλώνουν προκλητικά ότι δεν χρειάζονται τους άνδρες, ενώ ταυτόχρονα να ζουν από την φιλανθρωπία ενός άνδρα (επίδομα διατροφής, υποστήριξη παιδιών κλπ). Έχουμε παρατηρήσει μερικές γυναίκες να έχουν συναινετικό σεξ και, στη συνέχεια, να πιστεύουν ότι βιάστηκαν. Έχουμε παρατηρήσει «δυνατές» γυναίκες, συχνά να βασίζονται σε φίλους, μπάτσους, μπράβους κλπ για να λύσουν τα προβλήματά τους. Το doublethinkείναι το ένζυμο που διευκολύνει την πέψη και την αφομοίωση της προπαγάνδας του Κόμματος. Ο γυναικείος σολιψισμός (το εγώ ως η μόνη υποκειμενικότητα) είναι ο καταλύτης ο οποίος βοηθά αυτήν την διαδικασία, φυσικά.

Η καταστροφή των φύλων
«Θα πάω να πάρω το φόρεμα μιας πραγματικής γυναίκας από κάπου και θα το φορέσω αντί για αυτά τα καταραμένα παντελόνια. Θα φοράω μεταξωτές κάλτσες και ψηλοτάκουνα παπούτσια! Σε αυτό το δωμάτιο θα γίνω γυναίκα, όχι μία συντρόφισσα του Κόμματος».

Ο Όργουελ προφανώς δεν ήταν εξοικειωμένος με το καρκίνωμα που θα εξελισσόταν τελικά στον «φεμινισμό». Ήταν, ωστόσο, στενά εξοικειωμένος με τη φύση του κομμουνισμού και δικαίως υπέθεσε ότι η φύση της κομμουνιστικής «ισότητας» ήταν ουσιαστικά μια μειλίχια ομοιότητα. Το Κόμμα δεν ανέχεται τους πυλώνες της Ταυτότητας, καθώς δικαίως πίστευαν ότι αυτοί θα επιτρέπουν στα άτομα να ορίσουν την πραγματικότητα σύμφωνα με τους δικούς τους όρους. Έτσι η φυλή, η θρησκεία και το φύλο πρέπει να εξουδετερωθούν. Το Κόμμα μας σήμερα χρησιμοποιεί τον πολιτιστικό μαρξισμό για να επιτεθεί στην εθνικότητα των δυτικών (Critical race theory - «κριτική θεωρία της φυλής») και το φύλο (φεμινισμός). Η ταξινόμηση των τραβεστί ως «γυναίκες» είναι ένα άλλο πλήγμα κατά των δύο φύλων. Τελικά, πιστεύω ότι οι περισσότερες γυναίκες θέλουν να είναι θηλυκές, αλλά οι φεμινίστριες (το Outer Party - Εξωτερικός Κόμμα) έχει άλλα σχέδια γι’ αυτές.

Η καταστροφή της γλώσσας ως μέσο ελέγχου της σκέψης
«Δεν αντιλαμβάνονται την ομορφιά της καταστροφής των λέξεων. Ξέρετε ότι το Newspeak είναι η μόνη γλώσσα στον κόσμο της οποίας το λεξιλόγιο μικραίνει κάθε χρόνο; Δεν βλέπετε ότι ο συνολικός στόχος του Newspeak είναι να περιορίσει το εύρος της σκέψης; Στο τέλος θα κάνουμε το thoughtcrime (έγκλημα σκέψης) κυριολεκτικά αδύνατο, γιατί δεν θα υπάρχουν λέξεις για να το εκφράσουν. Κάθε έννοια που μπορεί να είναι απαραίτητη, θα πρέπει να εκφράζεται με ακριβώς μια λέξη, με την σημασία της αυστηρά καθορισμένη και με όλες τις δευτερεύουσες σημασίες της θα ξεθωριάσουν και θα ξεχαστούν. Ήδη, στην Ενδέκατη Έκδοση, δεν είμαστε μακριά από αυτό το σημείο. Όμως, η διαδικασία θα εξακολουθήσει να συνεχίζεται πολύ καιρό αφού εσείς και εγώ θα είμαστε ήδη νεκροί. Κάθε χρόνο όλο λιγότερα και λιγότερα λόγια και το φάσμα της συνείδησης πάντα λίγο μικρότερο».

Αυτή είναι αναμφισβήτητα η πιο εντυπωσιακή έξοχη παρατήρηση του Όργουελ. Τα λεξιλόγια φαίνεται να συρρικνώνονται με ένα εκπληκτικό ρυθμό κάθε χρόνο. Ένας φίλος μου από το Σαν Φρανσίσκο μου είπε κάποτε για έναν κολλητό του που δεν γνώριζε την έννοια της λέξης «ανήθικος». Πώς θα μπορούσε κανείς να συζητήσει πολιτικά χωρίς να είναι εξοικειωμένος με τη λέξη «ανήθικος»; Η λαϊκή κουλτούρα έχει παίξει καθοριστικό ρόλο στην διάβρωση του λεξιλογίου του μέσου ατόμου, όπου, εκπομπές όπως η σειρά Simpsons εξυμνούν φανερά την άγνοια. Δεν υπάρχει τίποτε άλλο να προσθέσω.

Αέναος πόλεμος
«Ο πόλεμος, θα φαίνεται ότι επιτυγχάνει την απαραίτητη καταστροφή, αλλά ότι την καταφέρνει με ένα ψυχολογικά αποδεκτό τρόπο. Κατ’ αρχήν, θα ήταν αρκετά απλό να σπαταλιέται το πλεόνασμα εργασίας του κόσμου, οικοδομώντας ναούς και πυραμίδες, σκάβοντας τρύπες και γεμίζοντάς τες ξανά ή ακόμα και παράγοντας τεράστιες ποσότητες εμπορευμάτων και, στη συνέχεια, βάζοντας φωτιά σε αυτές. Αλλά αυτό θα παρέχει μόνο την οικονομική και όχι τη συναισθηματική βάση για μια ιεραρχική κοινωνία. Ο πόλεμος διεξάγεται από κάθε διοικούσα ομάδα κατά των δικών της υπηκόων, και το αντικείμενο του πολέμου δεν είναι να πετύχει ή να αποτρέψει εδαφικές κατακτήσεις, αλλά το να διατηρήσει ανέπαφη τη δομή της κοινωνίας. Η ίδια η λέξη «πόλεμος», ως εκ τούτου, έχει γίνει παραπλανητική. Θα ήταν μάλλον ακριβές να πούμε ότι με το να γίνεται συνεχής ο πόλεμος έχει παύσει να υφίσταται».

Ο πόλεμος είναι μια βιομηχανία και ένα μεγάλο κομμάτι της αμερικανικής οικονομίας. Ο λόγος για διαρκή πόλεμο δεν έχει να κάνει τόσο με το να κρατιέται ζωντανή αυτή η βιομηχανία, αλλά με το να ενσταλάξει μια ψυχολογική εξάρτηση μέσα στα μυαλά του κοπαδιού προς το Εσωτερικό Κόμμα που το κυβερνάει. Οι Παγκόσμιοι Πόλεμοι ήταν ντεμοντέ πόλεμοι που ήταν βίαιοι και με μάχες έως το τέλος. Αυτό που ο Όργουελ αναφέρει ως συνεχή πόλεμο είναι ένας πόλεμος που δεν απειλεί με καθολική καταστροφή (και είναι τεχνικά λιγότερο επικίνδυνος) και είναι αόριστης διάρκειας. Η Oceania και η Eurasia (και η Eastia) είναι ομοιόμορφα ταιριασμένες και δεν είναι σε θέση να καταστρέψει εντελώς η μία την άλλη. Οι ελίτ και στις δύο πλευρές κατανοούν ότι καμία πλευρά δεν μπορεί να θριαμβεύσει εντελώς εναντίον της άλλης και έτσι η παρωδία του διαρκούς πολέμου διατηρείται επ’ αόριστον για να αφαιρεθούν από το κοπάδι οι ελευθερίες του. Οι παραπλανημένες μάζες αδυνατούν να κατανοήσουν ότι ο πόλεμος στο εξωτερικό αποτελεί προϋπόθεση για τον πόλεμο που διεξάγεται συνεχώς εναντίον τους στο εσωτερικό.

Ο Ψυχρός Πόλεμος ήταν το πρώτο πρωτότυπο μοντέλο του συνεχούς πολέμου και ακολούθησε ο πρόσφατα τελειοποιημένος πόλεμος κατά της (ισλαμικής) τρομοκρατίας. Η καταπολέμηση της ισλαμικής τρομοκρατίας είναι σαν να παίζεις το παιχνίδι ‘whack amole’ του λούνα παρκ, χτυπάς τους τυφλοπόντικες με το σφυρί! Ο τυφλοπόντικας είναι η Χαμάς, και στη συνέχεια εμφανίζεται η ισλαμική Τζιχάντ, μετά η Αλ Κάιντα, και στη συνέχεια πετάγεται το ISIS. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ παίζει το ρόλο της, έμμεσα στηρίζοντας την ισλαμική τρομοκρατία, έτσι ώστε ο αέναος πόλεμος να μπορεί να συνεχιστεί. Προσπαθώντας να εκδιώξουν τον Μπασάρ Αλ Άσσαντ στη Συρία, οι Αμερικάνοι ελπίζουν ότι θα ενισχυθεί το ISIS. Ο Άσσαντ έχει επανειλημμένα προειδοποιήσει ότι ο συριακός στρατός είναι η μόνη δύναμη που στέκεται μεταξύ του ISIS και της γενοκτονίας των Χριστιανών Αράβων. Οι ΗΠΑ θα στηρίξουν μάλλον το Ισραήλ που μισεί τον Χριστό, παρά θα αποτρέψουν τη γενοκτονία των Χριστιανών Αράβων στα χέρια των φανατικών βάρβαρων ισλαμιστών. Όπως ένας αξιωματούχος των ΗΠΑ λέει:
«Εις το διηνεκές θα το κάνουμε αυτό. Είναι σαν τον πόλεμο κατά των ναρκωτικών. Δεν πρόκειται να σταματήσει»

2 + 2 = 5
«Τα φυσικά γεγονότα δεν μπορούν να αγνοηθούν. Στη φιλοσοφία ή τη θρησκεία ή την ηθική ή την πολιτική, δύο και δύο κάνουν πέντε, αλλά όταν κάποιος σχεδιάζει ένα όπλο ή ένα αεροπλάνο πρέπει να κάνουν τέσσερα. Το Κόμμα σας είπε να απορρίψετε τις αποδείξεις από τα μάτια και τα αυτιά σας. Ήταν η τελική και πιο ουσιαστική εντολή τους. Η καρδιά του βούλιαξε, καθώς αντιλαμβανόταν την τεράστια δύναμη που παρατάσσονταν εναντίον του, την ευκολία με την οποία κάθε διανοούμενος του Κόμματος θα τον νικούσε στην συζήτηση, με λεπτά επιχειρήματα τα οποία δεν θα ήταν σε θέση να κατανοήσει, πόσο μάλλον να απαντήσει. Και όμως ήταν στην σωστή πλευρά! Εκείνοι έκαναν λάθος και εκείνος είχε δίκιο. Το προφανές, το ανόητο, και το αληθινό έπρεπε να αποτελέσουν αντικείμενο υπεράσπισης. Οι αλήθειες είναι αλήθειες, για μισό λεπτό! Ο στερεός κόσμος υπάρχει, οι νόμοι του δεν αλλάζουν. Οι πέτρες είναι σκληρές, το νερό είναι υγρό, τα αντικείμενα που δεν κρατιούνται πέφτουν προς το κέντρο της γης. Με την αίσθηση ότι μιλούσε στον O' Brien, και επίσης ότι παρουσίαζε ένα σημαντικό αξίωμα, έγραψε: “Η Ελευθερία είναι η ελευθερία να πω ότι δύο συν δύο κάνουν τέσσερα. Αν αυτό είναι δεδομένο, όλα τα άλλα ακολουθούν”».

Θα ήταν μια πράξη απαράμιλλης βλακείας να σκεφτεί κανείς ότι οι λίμπεραλς / «προοδευτικοί» / αριστεροί είναι οι σύγχρονοι κληρονόμοι της ορθολογικής παράδοσης του Διαφωτισμού. Οι σημερινοί λίμπεραλς είναι οι κληρονόμοι του μαρξισμού και είναι εξίσου επιζήμιοι για την επιστήμη όπως και οι θρησκευόμενοι ομόλογοί τους της Δεξιάς. Αν η πραγματικότητα έρχεται σε αντίθεση με την ιδεολογία, η πραγματικότητα θα πρέπει να απορρίπτεται. Το Τμήμα Γυναικείων Σπουδών του πανεπιστημίου UCLA είχε αυτό να πει σχετικά με τα έργα του καθηγητή Kevin MacDonald:
«Οι Γυναικείες Σπουδές απορρίπτουν οποιαδήποτε αξίωση ότι υπάρχει μία φυσική, βιολογική ή ουσιαστική βάση για τις κοινωνικές ιεραρχίες που καταλογίζει μικρότερη ή μεγαλύτερη κοινωνική αξία σε καθορισμένους πληθυσμούς. Ως εκ τούτου, η αποστολή των Γυναικείων Σπουδών και η ηθική και πολιτική ώθηση του φεμινισμού στέκονται σε άμεση αντίθεση με τα πεδία της κοινωνικο-βιολογίας, ψυχολογίας και εξελικτικής, και στο έργο του καθηγητή Kevin Macdonald». και αυτό:

«Ο καθηγητής MacDonald εργάζεται σε τομείς που θεωρούνται νόμιμοι με βάση τα ακαδημαϊκά πρότυπα, και, δυστυχώς, η έρευνα στη γενετική βάση για την κοινωνική αξία των φυλετικών και εθνοτικών ομάδων, των γυναικών και των ομοφυλοφίλων συνεχίζεται υπό την αιγίδα πολλών τομέων της μελέτης. Ως εκ τούτου, θα θέλαμε να θέσουμε ορισμένα ευρύτερα ζητήματασχετικά με οποιαδήποτε έρευνα που προάγει τη μισαλλοδοξία και την φυλετική ανωτερότητα».
Το επισημασμένο τμήμα είναι ζωτικής σημασίας, γιατί αυτό που πραγματικά λέει είναι το εξής: Από τη στιγμή που δεν μπορούν να αμφισβητήσουν την έρευνα του καθηγητή MacDonald πάνω σε εμπειρική βάση (δηλαδή 2 + 2 = 4), μετατοπίζουν το θέμα στη σφαίρα της θεωρίας με την αμφισβήτηση της αξίας της έρευνάς του, σε αντίθεση με τα πορίσματα και τη μεθοδολογία της.

Ο λόγος για τον οποίο οι Επιστήμες (Βιολογία και Μαθηματικά ιδίως) αναστατώνουν τους αριστερούς τόσο πολύ, είναι επειδή οι κλάδοι αυτοί αμφισβητούν ευθέως την ιδεολογία του Εσωτερικού Κόμματός μας. Μόνο η Εξελικτική Ψυχολογία και η Βιολογία είναι σε θέση να κατεδαφίσουν τον θεμέλιο μύθο του φεμινισμού, που αναφέρει ότι οι ρόλοι των φύλων είναι «κοινωνικά κατασκευάσματα». Τα πεδία αυτά καταδεικνύουν ότι το φύλο δεν είναι κάτι που «αλλάζει» τόσο εύκολα όσο όταν κάποιος αλλάζει ρούχα. Προκειμένου να ελεγχθούν τα μυαλά των ανθρώπων, είναι σημαντικό να ελεγχθούν πρώτα τα μάτια τους. Προς το σκοπό αυτό οι πανεπιστημιακοί καθηγητές (Εξωτερικό Κόμμα) σφυροκοπάνε τους φοιτητές τους το ολέθριο μήνυμα ότι η πραγματικότητα είναι «κοινωνικά κατασκευασμένη».Υιοθετώντας αυτό τον τρόπο σκέψης ο φοιτητής δεν εμπιστεύεται πραγματικά τα μάτια του και επιτρέπει στο Κόμμα να κατασκευάσει και να επαναπροσδιορίσει εκείνο την πραγματικότητα για τον ίδιο.

Ο βραβευμένος με Νόμπελ Τζέιμς Γουότσον (Μοριακός Βιολόγος) δέχτηκε κι αυτός επίθεση από το Εσωτερικό μας Κόμμα για την παραβίαση της ιερότητας της αριστερής ιδεολογίας, εισηγούμενος τη γενετική βάση για το IQ των φυλετικών ομάδων. Δεν ενδιαφέρομαι ιδιαίτερα για την Βιολογία, αλλά αυτό που με ταράζει είναι ότι η πολιτικά ορθή / πολιτιστικά μαρξιστική αριστερά, με οργουελικό τρόπο, θέλει να λογοκρίνει την επιστήμη χάριν διατήρησης της ιδεολογίας και όχι της ακαδημαϊκής ακεραιότητας. Δύο συν δύο πρέπει να ισούται με πέντε. Αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για την Αριστερά.

Στόχος: Η αποκοπή από το παρελθόν
Μια επίσης σημαντική σύντομη παράγραφος είναι αυτή που οΓουίνστον Σμιθ διαβάζει ένα κεφάλαιο του "βιβλίου" που γράφτηκε από τον αντιφρονούντα Emmanuel Goldstein:
«Η μεταβολή του παρελθόντος είναι απαραίτητη για δύο λόγους, ένας εκ των οποίων είναι δευτερεύων και, να το πω έτσι, προληπτικός. Ο δευτερεύων λόγος είναι ότι το μέλος του Κόμματος, όπως και ο προλετάριος, ανέχεται τις σημερινές συνθήκες, εν μέρει γιατί δεν έχει πρότυπα σύγκρισης. Θα πρέπει να αποκοπεί από το παρελθόν, ακριβώς όπως ο ίδιος θα πρέπει να αποκοπεί από τις ξένες χώρες, επειδή είναι απαραίτητο γι' αυτόν να πιστεύει ότι είναι σε καλύτερη θέση από τους προγόνους του και ότι το μέσο επίπεδο της υλικής του άνεσης αυξάνεται συνεχώς».

Αυτό εξηγεί για ποιο λόγο οι σύγχρονοι Λευκοί (Ευρωπαίοι & Αμερικάνοι) ανέχονται μια τέτοια σάπια συμπεριφορά από τους διεφθαρμένους άρχοντες τους. Μετά την ανάγνωση του ‘1984’, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι πολλοί Λευκοί απλά δεν έχουνκανένα πρότυπο σύγκρισης. Ούτε στοιχειώδη ιστορία γνωρίζουν, ούτε για τον έξω από αυτούς κόσμο γνωρίζουν πολλά (ή «γνωρίζουν» ό,τι τους δείχνει η τιβί). Αυτό τους επιτρέπει να έχουν τόσες πολλές αυταπάτες. Από την άλλη, η μελέτη της ιστορίας και των παγκοσμίων γεγονότων είναι ζωτικής σημασίας, διότι δίνει κίνητρο αντίστασης στην προπαγάνδα.
Το 1984 του Όργουελ πρέπει να διαβαστεί από όποιον επιθυμεί να διεισδύσει στην δομή του κόσμου στον οποίο ζούμε.Χρησιμεύει ως χάρτης και πυξίδα σε έναν κόσμο όπου η γλώσσα και η πραγματικότητα μεταποιούνται για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα του Κόμματος.

* Η Fabian Society ιδρύθηκε το 1884 από τον Βρετανό οικονομολόγο Sidney Webb. Τα μέλη της, οι Φαβιανοί (ή Φαμπιανιστές), ήταν υπέρ της σταδιακής εισαγωγής και επικράτησης του Σοσιαλισμού στη βρετανική κοινωνία, εκμεταλλευόμενοι προς αυτόν το σκοπό τις κατάλληλες στιγμές και συγκυρίες που αυτό θα ήταν εφικτό. Φαβιανοί υπήρξαν οι διάσημοι συγγραφείς G. Bernant Shaw, H.G. Wells και Virginia Woolf, οι οποίοι έπλεξαν ακόμη και το εγκώμιο του Στάλιν. Μέλη της Fabian Society είναι και οι πρώην πρωθυπουργοί της Μ. Βρετανίας, Τόνι Μπλερ και Γκόρντον Μπράουν Μέλος της Fabian Society ήταν επίσης και η Annie Besant, συν-ιδρύτρια μαζί με την Elena Blavatsky της «Θεοσοφικής Εταιρείας» και του «Θεοσοφισμού». «Παιδί» επίσης των Φαβιανών είναι και το γνωστό London School of Economics (L.S.E.).