Στη νότια ακτή του Περού βρίσκεται η χερσόνησος της ερήμου Παράκας. Αυτή η άγονη τοποθεσία είναι το μέρος όπου ο Περουβιανός αρχαιολόγος Julio Tello έκανε μια εκπληκτική ανακάλυψη το 1928.
Οι προσπάθειές του αποκάλυψαν ένα τεράστιο και πολύπλοκο νεκροταφείο θαμμένο κάτω από άμμο και πέτρες.Σε αυτούς τους τάφους του Tello βρέθηκαν μερικά από τα πιο αμφιλεγόμενα άνθρωπινα (;) κρανία που έμειναν στην ιστορία.
Τα σώματα είχαν τα μεγαλύτερα επιμήκη κρανία στον κόσμο και έκτοτε ονομάζονται κρανία του Παράκας. Ο Tello βρήκε συνολικά πάνω από 300 κρανία που έχουν χρονολογηθεί περίπου 3.000 ετών. Μια πρόσφατη ανάλυση DNA που πραγματοποιήθηκε σε ορισμένα από αυτά τα κρανία παρουσίασε εκπληκτικά αποτελέσματα που θα μπορούσαν να αμφισβητήσουν την τρέχουσα προοπτική του ανθρώπινου εξελικτικού δέντρου.Στο Παράκας του Περού επίσης βρέθηκε η τοποθεσία της περίφημης τρίαινας του Παράκας.
Αλλά και επίσης είναι η διάσημη έρημος Νάζκα.
Αρκετοί άλλοι πολιτισμοί έχουν ασκήσει την επιμήκυνση ή παραμόρφωση των κρανίων, αλλά οι τεχνικές που χρησιμοποιήθηκαν παρήγαγαν διαφορετικά αποτελέσματα. Ορισμένες φυλές της Νότιας Αμερικής συνήθιζαν να δένουν τα κρανία των βρεφών, προκειμένου να αλλάξει το σχήμα τους. Έδεναν την κεφαλή μεταξύ κομματιών ξύλου που τροποποιηούσε την εμφάνιση των κρανίων εφαρμόζοντας σταθερή πίεση επί μακρά χρονική περίοδο. Αυτό το είδος της κρανιακής παραμόρφωσης άλλαζε το σχήμα, αλλά αυτό δεν άλλαζε το μέγεθος, το βάρος ή τον όγκο του κρανίου, αυτά είναι όλα τα σταθερά χαρακτηριστικά ενός συνηθισμένου ανθρώπινου κρανίου.
Τα κρανία του Παράκας είναι διαφορετικά. Τα κρανία τους είναι κατά 25% μεγαλύτερα και 60% βαρύτερα από τα κανονικά ανθρώπινα κρανία και αυτό οδήγησε τους ερευνητές να πιστεύουν ότι δεν θα μπορούσαν να έχουν τροποποιηθεί μέσω του απλού δεσίματος.
Υπάρχουν επίσης δομικές διαφορές και έχουν μόνο μια πλάκα βρεγματικού, σε αντίθεση με τις δύο που βρίσκονται κανονικά στα ανθρώπινα κρανία. Οι διαφορές αυτές έχουν βαθύνει το πολλών δεκαετιών μυστήριο γύρω από τα κρανία του Παράκας και οι ερευνητές δεν μπόρεσαν να εξηγήσουν την προέλευσή τους.
Ο διευθυντής του Μουσείου Ιστορίας του Παράκας έστειλε δείγματα από 5 κρανία να υποβληθούν σε γενετικό έλεγχο. Τα δείγματα αποτελούνταν από μαλλιά, δέρμα, δόντια και θραύσματα των οστών του κρανίου. Το γενετικό εργαστήριο ωστόσο δεν είχε ενημερωθεί για την προέλευση των δειγμάτων, προκειμένου να αποφευχθεί η μεροληψία ή ο επηρεασμός των αποτελεσμάτων. Τα αποτελέσματα ήταν συναρπαστικά.
Το μιτοχονδριακό DNA (κληρονομείται από τη μητέρα) παρουσίασε μεταλλάξεις άγνωστες σε κάθε άνθρωπο, πρωτεύοντα ή οποιοδήποτε άλλο ζώο. Οι μεταλλάξεις προτείνουν ότι έχουμε να κάνουμε με ένα εντελώς νέο ανθρωποειδές ον, πολύ μακριά από τον Homo sapiens, τον Νεάντερταλ ή τους Denisovans. Τα άτομα του Παράκας ήταν τόσο βιολογικά διαφορετικά από τους ανθρώπους που δεν μπορύσαν να διασταυρωθούν. «Δεν είμαι σίγουρος ότι θα ταίριαζε ακόμη και στο γνωστό εξελικτικό δέντρο», πρόσθεσε ένας γενετιστής.
Οι συνέπειες αυτής της ανακάλυψης είναι τεράστιες.
Ποιοι ήταν οι μυστηριώδεις άνθρωποι του Παράκας;
Μήπως εξελίχθηκαν εδώ στη Γη σε μια πορεία τόσο διαφορετική από εμάς και κατέληξαν να φαίνονται δραστικά διαφορετικοί;
Αν όχι, από πού προέρχονται;
Έχουν απομείνει κάποιοι;Αυτή η σημαντική ανακάλυψη φέρνει περισσότερα ερωτήματα από αυτά που απαντά, αλλά είναι ένα ακόμα κομμάτι από τα στοιχεία που δείχνουν ότι δεν είμαστε μόνοι.
0 comments
Δημοσίευση σχολίου