Ένα από τα μεγαλύτερα ερωτηματικά του σύγχρονου κόσμου αφορούν τα πολλά μεγαλιθικά μνημεία στον κόσμο που ονομάστηκαν κυκλώπεια, λόγω του μεγέθους αλλά και του τεράστιου βάρους των ογκόλιθων που τα αποτελούν… Πώς οικοδομήθηκαν; Πώς μεταφέρθηκαν τα υλικά; Πώς ανυψώθηκαν και τοποθετήθηκαν;
Άφθονες υποθέσεις, ισχυρισμοί και θεωρίες αναπτύχθηκαν ανά τους αιώνες. Μία από τις πιθανές εκδοχές φαντάζει να είναι η υγροποίηση των βράχων. Πολλές ενδείξεις τείνουν προς αυτή την κατεύθυνση. Όμως, αρχαίες παραδόσεις και κείμενα, υποδεικνύουν κάτι που θεωρούμε απίθανο και το τοποθετούμε στην σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας, αγνοώντας έτσι τις αρχαίες γνώσεις…
“Εν αρχή ην ο Λόγος” (δηλαδή ο ήχος)
– Οι δονήσεις
– οι κραδασμοί
– συγκεκριμένες συχνότητες και ταλαντώσεις.
Η σύγχρονη τεχνολογία ξεκλειδώνει ένα ξεχασμένο συρτάρι της «χαμένης» αρχαίας τεχνολογίας και φέρνει στο φως μία ξεχασμένη πραγματικότητα.
Ιάπωνες ειδικοί από το Πανεπιστήμιο του Τόκιο, οι Yoichi Ochiey, Takayuki Hoshi και Yun Rekimoto, έχουν αναπτύξει ένα σύστημα για τον χειρισμό και την κατεύθυνση αντικειμένων το οποίο «μεταδίδει» ηχητικά κύματα τα οποία αναγκάζουν τα αντικείμενα να μετατοπίζονται, να κατευθύνονται και να ανυψώνονται στον χώρο.
Στα πειράματά τους χρησιμοποιούν τέσσερα ηχεία που εκπέμπουν ηχητικά κύματα με συχνότητα πάνω από 20 kilohertz, οι οποίες δεν μπορούν να ακουστούν από το ανθρώπινο αυτί. Αυτές «εστιάζονται» με ένα πολύ συγκεκριμένο τρόπο σε αντικείμενα διαφόρων σχημάτων, κατασκευασμένα από υλικά με διαφορετικές πυκνότητες, οποιουδήποτε βάρους και όγκου. Τα αποτελέσματα δικαίωσαν τους επιστήμονες.
Η ακουστική αιώρηση ξεπερνάει πλήρως τα προβλήματα που δημιουργεί η βαρύτητα.
Γεγονός είναι πως για τη χρήση αυτής της τεχνολογίας δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον οι μηχανικοί της NASA, προκειμένου να κατασκευάσουν ένα νέο τύπο αεροσκάφους.
Σύμφωνα και με τον Άραβα ιστορικό Abul Hasan Ali al-Masudi ο οποίος περιγράφει στο έργο του την κατασκευή των πυραμίδων:
«Πρώτα πρώτα ένας μαγικός πάπυρος τοποθετήθηκε κάτω από την πέτρα που έπρεπε να μεταφερθεί. Κατόπιν η πέτρα χτυπήθηκε με μία μεταλλική ράβδο και αυτό προκάλεσε την αιώρηση της πέτρας. Έπειτα η πέτρα κινήθηκε κατά μήκος ενός δρόμου στρωμένου με πέτρες, που είχε δεξιά και αριστερά φράχτη με μεταλλικές ράβδους. Η πέτρα ταξίδεψε για μία απόσταση περίπου 50 μέτρων και έπειτα έκατσε στο έδαφος. Η διαδικασία επαναλαμβανόταν έως ότου έφτανε στο κατάλληλο σημείο.»
Αν και η τεχνολογία που περιγράφει o al-Masudi είναι λίγο διαφορετική από των Γιαπωνέζων, γεγονός παραμένει ότι κοινός παρονομαστής και στις δύο περιπτώσεις είναι ο ήχος, αρκεί να γνωρίζεις «ποιόν ακριβώς ήχο πρέπει να δημιουργήσεις», όπως λένε και οι Ιάπωνες επιστήμονες…
Η ακουστική αιώρηση, όπως θα δείτε και στο καταπληκτικό video, έχει γίνει πραγματικότητα. Και επομένως εάν οι αρχαίοι λαοί ή εξωγήινοι είχαν εξελίξει αυτή την τεχνολογία τότε…
0 comments
Δημοσίευση σχολίου