ΜΗΝ ΤΑΙΖΕΙΣ ΤΟ ΤΕΡΑΣ, ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΣΕ ΚΑΤΑΠΙΕΙ…

Όσα και να πεις θα είναι αχαριστία να έχεις δουλειά την σήμερον ημέρα και να μην την εκτιμάς…

Και όμως πόσες φορές στέκεσαι μπροστά στο καθρέφτη το πρωί και λες στον εαυτό σου «Έχω κουραστεί πλέον…Έχω κουραστεί να υπηρετώ το τέρας», που δεν είναι άλλο απο το χρήμα. Χρήμα απο δω χρήμα απο κει. Όλα τα αγοράζει και τα εξαγοράζει πλέον το χρήμα. Σαν ένα κύκλο που απλά κάνει σβούρες και δε λέει να σταματήσει.

Σε μεγαλώνουν, σου λένε η ζωή είναι δύσκολη (τάχα) και σε κάνουν να πιστέψεις ότι η ζωή ενός μοντέρνου ενήλικα που ζει στον δυτικό κόσμο (τον ανεπτυγμένο κόσμο – μάι αςς)πρέπει να περιστρέφεται γύρω απο το χρήμα. Θα δουλεύεις ολημερίς, σε μια δουλειά που δεν σου αποφέρει καμία παντελώς ευχαρίστηση, αλλά επειδή σου δίνει να φας, το συνεχίζεις και βαδίζεις προς ένα καταναλωτικό αδιέξοδο. Και όλα αυτά, γιατί ΠΡΕΠΕΙ. Έτσι μας διδάσκει η μοντέρνα κοινωνία;

Στα κομμάτια η κοινωνία…Όποιος τόλμησε να πάει ενάντια στη κοινωνία, όποιος δε φοβήθηκε να φύγει από τη κάθε τετριμμένη νόρμα τον είπανε ηλίθιο, δειλό, ακαμάτη, τεμπέλη, αφιλόδοξο, ανάξιο, άχρηστο, βλαξ.

Και όμως…αυτοί οι ακαμάτηδες και οι ηλίθιοι, πολλές φορές μας έδωσαν και άφησαν διδάγματα αιώνων. Μας έδειξαν πως η ζωή θέλει ζύμωμα, και δεν έρχεται πάντοτε με το να ακολουθούμε το κατεστημένο και το προδιαγεγραμμένο σύστημα που μας μαθαίνουν σαν παιδιά.

Ναι, οι άνθρωποι είναι ναρκωμένοι πλέον. Ολοένα και βυθίζονται σε ένα ανελέητο φαύλο κύκλο χωρίς καμία σωτηρία εξιλέωσης, αν και εφόσον δεν αποφασίσουν να ξυπνήσουν. Και όταν το τελευταίο φως της μέρας φανεί, αυτό που μετράει περισσότερο στη ζωή του κάθε ανθρώπου είναι η ελεύθερη βούληση. Οι αποφάσεις και οι πράξεις μας καθορίζουν τις ζωές μας, και αν υποκληθούμε στο τέρας και αποφασίσουμε πως με το να το τρέφουμε θα έχουμε μια ζωή ευημερίας και ήσυχης ειρηνικής ζωής, τότε είμαστε άξιοι της μοίρας μας.

Το τέρας τρέφεται εκεί που του προσφέρεται τροφή…Και εμείς είμαστε οι σερβιτόροι του. Ας φροντίσουμε να το τρέψουμε με λιτότητα και αυτάρκεια. Παν μέτρον άριστον, γιατί η υπερβολή πάντα προμηνύει νοσηρά μαντάτα για όποιον την ασπάζεται.