Βέδες πριν 6000 χρόνια: Ιπτάμενα Οχήματα των Ελλήνων

Υπάρχουν κείμενα που μιλούν για «ιπτάμενα πλοία», τα οποία επισκέφτηκαν την Γη, πολλά κατασκευάστηκαν εδώ και μπορούσαν να κάνουν διαστρικά ταξίδια, τουλάχιστον πριν από 6000 χρόνια πριν. Για κάποιο λόγο η «επίσημη» ιστορία τα αγνοεί. Μήπως επειδή αναφέρουν δεν είμαστε τα μόνα ευφυή είδη που διαβιούν στο Σύμπαν; Ή μήπως στην κατασκευή συνέβαλαν αρχαίοι Έλληνες;

Ο λόγος γίνεται για τις Βέδες. Η κανονική κατανομή των Βεδών είναι τετραπλή:

Rigveda (RV)...Yajurveda (YV, με την κύρια κατηγορία εναντίον TS vs VS)..Samaveda (SV)...Atharvaveda (AV)

Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι Βέδες μιλούν για δύο κατηγορίες ιπτάμενων οχημάτων που επισκέφθηκαν την αρχαία Ινδία στο μακρινό παρελθόν. Αυτά τα μυστηριώδη σκάφη περιγράφονται στις σανσκριτικές γραφές, όπου μπορείτε να βρείτε απίστευτες συσκευές και τεχνολογίες που δεν θα έπρεπε να υπάρχουν στον πλανήτη μας εδώ και χιλιάδες χρόνια. Στα Μαχαμπαράτα, Πουράνα, και τα Ραμαγιάνα, θα βρείτε περισσότερες περιγραφές αυτών των μυστηριωδών συσκευών που ξεπερνούν την τεχνολογική κατανόηση του αρχαίου ανθρώπου. Οι περιγραφές αυτών των εξαιρετικά προηγμένων οχημάτων μας φέρνουν μπροστά σε μία απίστευτη σύγχυση. Στο αρχαίο βιβλίο Vaimanika Shastra ή την Επιστήμη της Αεροναυτικής, υπάρχουν κείμενα που μιλούν για σκάφη που κυριολεκτικά ελέγχονται με τον ανθρώπινο νου (όπως για παράδειγμα και η Αργώ), κάτι που λογικά κατέστη δυνατό λόγω της εξαιρετικά προχωρημένης και προηγμένης τεχνολογίας εκείνης της εποχής, η οποία έχει κρατηθεί μακριά από την κοινωνία στη σύγχρονη εποχή.

Επιπλέον αυτά τα ιερά βιβλία μιλούν για αιώρηση και αντιβαρύτητα, 6000 χρόνια πριν. Πολλοί ειδικοί πιστεύουν ότι στην Vaimanika Shastra που είναι ένα ιερό βιβλίο, μιλά για «πλοία», που όχι μόνο θα μπορούσαν να ταξιδέψουν σε διάφορα μέρη στον πλανήτη μας, αλλά και πέρα από τη Γη, έξω στο διάστημα. Στην Μαχαμπαράτα περιγράφεται η Μάχη της Kurukshetra, ένας πόλεμος στον ουρανό μεταξύ Kauravas και Pandavas

Σύμφωνα με τον Δρ Β Raghavam, γνωστό λόγιο και μελετητή των σανσκριτικών και μουσικολόγο, ο οποίος έχει συγγράψει πάνω από 120 βιβλία και 1200 άρθρα, μας λέει ότι τα αρχαία Ινδικά κείμενα μιλούν για ανθρώπους που ζούσαν σε άλλους πλανήτες αλλά και εξωγήινα όντα που επισκέφθηκαν χιλιάδες χρόνια πριν τους προγόνους μας. Ο Δρ Β Raghavam κέρδισε το βραβείο Akademi Sahitya για την σανσκριτική το 1966.Ο Δρ Raghavan μας λέει:

«Πενήντα χρόνια έρευνας αυτού του αρχαίου έργου με πείθουν ότι υπάρχουν ζωντανά όντα σε άλλους πλανήτες, και ότι είχαν επισκευθεί τη Γη ήδη από το 4000 π.Χ.».

Εξηγεί επίσης: «Υπάρχει μία πληθώρα από συναρπαστικές πληροφορίες για ιπτάμενες μηχανές, ακόμα και για φανταστικά όπλα που μοιάζουν επιστημονικής φαντασίας». Ακόμα: «Υπάρχουν επίσης αναφορές για πολυάριθμες αρχαίες τεχνολογίες σε Mahabharata, και Ramayanas. Μερικές από αυτές αναπτύχθηκαν ξανά από τον μεγάλο Nikola Tesla, όπως όπλα ακτίνοβολίας λέιζερ, κλπ…» Αλλά ο Δρ Raghavan δεν είναι ο μόνος που πιστεύει αυτή τη θεωρία. Ένας άλλος επιστήμονας που συμφωνεί μαζί του είναι ο Δρ Krishna Murty, καθηγητής της αεροναυτικής στο Ινδικό Ινστιτούτο Επιστημών στο Bangalore.

«Είναι αλήθεια», ο Δρ Krishna Murty λέει, «ότι η αρχαία ινδική Βέντα και άλλα κείμενα αναφέρονται στην αεροναυτική, διαστημόπλοια, ιπτάμενες μηχανές και αρχαίους αστροναύτες». «Μια μελέτη των σανσκριτικών κειμένων με έχει πείσει ότι η αρχαία Ινδία ήξερε το μυστικό της κατασκευής ιπτάμενων μηχανών, και ότι αυτές οι μηχανές ήταν διαμορφωμένα σύμφωνα με τα διαστημόπλοια που προέρχονταν από άλλους πλανήτες.» Ένα από τα πιο ενδιαφέροντα αποσπάσματα της Ραμαγιάνα έχει ως εξής:

«Το όχημα Puspaka που μοιάζει με τον Ήλιο και ανήκει στον αδελφό μου ήρθε από τον ισχυρό Ravan. Αυτό το αεροκίνητο και εξαιρετικό όχημα πηγαίνει παντού με τη θέληση …. το όχημα μοιάζει με ένα φωτεινό σύννεφο στον ουρανό. «.. και ο Βασιλιάς (Rama) μπήκε και το εξαιρετικό όχημα σηκώθηκε στην υψηλότερη ατμόσφαιρα κατ” εντολή του Raghira, .» Επιπλέον, στη Mahabharata βρίσκουμε κείμενα στα οποία διαβάζουμε τα εξής:

«Ο Gurkha πετούσε σε ένα ταχύ και ισχυρό Vimana που εκσφενδόνισε εναντίον των τριών πόλεων του Vrishis και Andhakas ένα ενιαίο βλήμα φορτισμένο με όλη την δύναμη του Σύμπαντος. Μια πυρακτωμένη στήλη καπνού, τόσο λαμπρή όσο δέκα χιλιάδες ήλιοι, γιγαντόθηκε σε όλο του το μεγαλείο. Ήταν το άγνωστο όπλο Σιδερένιος Κεραυνός (γνωστό σε όσους ξέρους ως Κεραύνιο του Δία). Ήταν ένας γιγαντιαίος αγγελιοφόρος του θανάτου που έκανε στάχτη το σύνολο της φυλής των Vrishnis και Andhakas. »

Στο Samaraanganasutraadhaara είναι γραμμένο: «Ισχυρό και ανθεκτικό πρέπει να κατασκευαστεί το σώμα του Vimana, αλλά σαν ένα μεγάλο πουλί από ελαφρύ υλικό. Μέσα πρέπει να υπάρχει κινητήρας υδραργύρου με συσκευή θέρμανσης του σιδήρου από κάτω. Με τη βοήθεια της ενέργειας του υδραργύρου η οποία θετει έναν ανεμοστρόβιλο σε κίνηση, ένας άνθρωπος που κάθεται μέσα μπορεί να ταξιδέψει μια μεγάλη απόσταση στον ουρανό. Οι κινήσεις του Vimana είναι τέτοιες ώστε να μπορεί να ανέβει και να κατέβει κατακόρυφα, κάθετα λοξά, προς τα εμπρός και προς τα πίσω. Με τη βοήθεια αυτών των μηχανών οι άνθρωποι μπορούν να πετάξουν στον αέρα ενώ τα θεϊκά όντα μπορούν να κατέβει στη γη.»

Και βέβαια, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως, σύμφωνα και με τους λευκούς Δραβίδες της Ινδίας, ολόκληρη ή ένα μεγάλο μέρος της τεχνολογίας αυτής αποδίδεται στους Σαβαρτζνάνας Γιαβάνας, δηλαδή τους Σοφότατους Ίωνες, δηλαδή τους «προϊστορικούς» Έλληνες! Άραγε ήταν ντόπιοι γήινοι ή ήταν οι «θεοί» που έρχονταν από τα άστρα (ενδεχομένως τον Σείριο, την Ανδρομέδα, τις Πλειάδες ή από αλλού);

Vimana με χαρακτηριστικά ελληνικά σύμβολα που συναντούμε σε Ιωνικούς κίονες.
Όπως μπορείτε να δείτε, υπάρχουν πολλά κείμενα που μιλούν για τεχνολογίες που θεωρήθηκαν ως θείας προέλευσης (δηλαδή εξωγήινης) στο μακρινό παρελθόν. Αυτές οι τεχνολογίες δεν ήταν παρόντες μόνο στην αρχαία Ινδία.

Παρόμοια «οχήματα» καταγράφονται σε αρχαίους πολιτισμούς σε όλο τον κόσμο, από τους αρχαίους ιθαγενής της Αμερικής, στην Αρχαία Αίγυπτο, ακόμη και στην Ασία.
Όπου κι αν πάτε θα βρείτε μέσα στα αρχαία κείμενα κομμάτια μίας «ξεχασμένης ιστορίας», η οποία, όμως, έχει επισημανθεί ως μυθολογική και αποφεύγεται από τους mainstream αρχαιολόγους και ερευνητές.