Οι Κυνοκέφαλοι και οι 17 μιαρές φυλές κατοικούσαν στη Γη του σκότους, από την οποία, σύμφωνα με τον Αραβικό θρύλο, πέρασε ο Αλέξανδρος κατά την αναζήτηση του για το νερό που θα του έδινε την αθανασία.
Ιστορικοί και συγγραφείς της αρχαίας ελληνικής γραμματείας αναφέρονταν συχνά σε παράξενα πλάσματα με σώμα ανθρώπου και πρόσωπο σκύλου (κυνοκέφαλοι: άνθρωποι με κεφάλια σκύλων). Αργότερα η παράδοση αυτή πέρασε στην ανατολική χριστιανική βιβλιογραφία και εικονογραφία, για να επηρεάσει τους μετέπειτα αιώνες και τη δυτική παράδοση.
Ο συγγραφέας με το ψευδώνυμο Ψεύδοκαλλισθένης, βασίστηκε στον Καλλισθένη από την Όλυνθο (τον ιστοριογράφο που ακολουθούσε τον Μέγα Αλέξανδρο στις εκστρατείες του) και δημιούργησε το λογοτεχνικό του έργο το 300 μ.Χ. μπλέκοντας την ιστορία με το φανταστικό. Ο Ψεύδοκαλλισθένης αναφέρει τα ονόματα που είχαν οι 17 μιαρές φυλές στα ελληνικά (Γότθοι, Μαγγόθοι, Ανάγες, Αγώκοι, Εξαύθεισι, Ανθρωποφάγοι, Κυνοκέφαλοι, Φάρδειοι, Αλενέοι, Φυσονίκαιοι, Ασίνεοι, Δραραίοι, Δεφαρείς, Φυτηναίοι, Θελματαίοι, Μαρμύθαι, Αγριμανθέοι).
Σύμφωνα με το μυθιστόρημά του, ο Μέγας Αλέξανδρος συνάντησε στις Ινδίες τους «Σκυλοκέφαλους», που είχαν σώμα ανθρώπου και κεφάλι σκύλου, ανθρώπινη μιλιά, αλλά και σκυλίσιο βάδισμα και κάνει λόγο για μια χάλκινη πύλη που διέταξε ο Αλέξανδρος να κατασκευάσουν και να την αλείψουν με Σιακύνθη (ένα υλικό τόσο ανθεκτικό που ούτε ο σίδηρος τον καταστρέφει αλλά ούτε η φωτιά) ώστε να κλειστούν για πάντα και οι 17 μιαρές φυλές μέσα στη σπηλιά στην οποία κατέφυγαν για να γλυτώσουν από αυτόν.
Να σημειώσουμε εδώ πως αντίστοιχος μύθος υπάρχει και στις παραδόσεις άλλων χωρών, όπως στη Ρουμανία, που λέγεται πως ο Αλέξανδρος συνάντησε τους Κυνοκέφαλους και συμμάχησε μαζί τους αναθέτοντάς τους την φύλαξη του βασιλιά Πώρου, τον οποίον προηγουμένως είχε φυλακίσει μετά τις μάχες στην Ινδία. Αξίζει να αναφέρουμε ότι παρόμοιες δοξασίες εντοπίζονται και στην αραβική φιλολογία, γεγονός που είναι πολύ πιθανόν να έπαιξαν το ρόλο τους και στην περίπτωση του Αλεξάνδρου.
Ο Ψεύδο-Μεθόδιος πάλι, σε μια παρόμοια εκδοχή του θρύλου, μιλά για τον εγκλεισμό των Κυνοκέφαλων Μαλτσέχ από τον Αλέξανδρο στα Τάρταρα.
Ζωόμορφα πλάσματα μπορεί να συναντήσει κανείς σε όλες τις αρχαίες παραδόσεις του κόσμου. Από την Αίγυπτο και την Ελλάδα, μέχρι τους πολιτισμούς της Μ. Ανατολής και της Ινδίας, η απεικόνιση ανθρώπων με χαρακτηριστικά ζώου, αλλά και η πίστη σύμφωνα με την οποία μια τέτοια μεταμόρφωση ήταν εφικτή, είχε τις ρίζες της στην επιθυμία του ανθρώπου να μεγιστοποιήσει τις φυσικές του δυνατότητες, όπως για παράδειγμα την ταχύτητα, την δύναμη, την ακοή, την όσφρηση κ.ο.κ.
Η ζωομορφία ήταν ευρέως διαδεδομένη στην αρχαία αιγυπτιακή θρησκεία, από το ιερό πάνθεον της οποίας δεν έλειπε και ο κυνοκέφαλος θεός Άνουβις. Ήταν ο θεός των νεκρών, φύλακας και υπεύθυνος για τις πόρτες του κάτω κόσμου και απεικονιζόταν από τους αρχαίους Αιγύπτιους ως άνθρωπος με κεφάλι σκύλου ή και τσακαλιού. Για το λόγο αυτό η μητρόπολη της λατρείας του είχε ονομαστεί Κυνόπολις. Οι αρχαίοι Έλληνες τον παρομοίαζαν με τον ψυχοπομπό Ερμή, αν και η κυνοκέφαλη μορφή του δεν πέρασε στην αρχαιοελληνική λατρεία.
Και τι δεν έχουν γράψει για τους Μαλτσέχ ότι ανήκουν στους Ελοχίμ και Νεφελίμ ότι είναι απόγονοι του Αιγύπτιου θεού Βελιάλ και ότι ο Βελιάλ είναι Λυκάνθρωπος (μα οι Αιγύπτιοι τον αναφέρουν ως με πρόσωπο τσακαλιού αλλά και το άγαλμα που κάνει το γύρω του κόσμου έχει μορφή τσακαλιού) ότι οι κυνοκέφαλοι που αντιμετώπισε ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν λυκάνθρωποι (δηλαδή Λυκάωνες) γιατί όλοι οι ιστορικοί αληθινοί ή ψευδείς όπως τους χαρακτήρισαν κάποιοι και ειδικά εκείνο τον καιρό δεν έκαναν τον διαχωρισμό να τους ονομάσουν Λυκάωνες; Γιατί η λέξη κυνοκέφαλος πιστοποιεί ότι ήταν άνθρωπος με κεφάλι σκύλου! Που είναι το δύσκολο και δεν μπορούν να το καταλάβουν! Και ότι άλλο μπορεί κανείς να φανταστεί έχουν γραφτεί χωρίς καμία τεκμηρίωση από πουθενά.
Αυτό το κάνουν ή για να εντυπωσιάσουν τον κόσμο που τους διαβάζει ή για να δείξουν ότι κάτι ξέρουν! Ξέρουν; Δεν νομίζω! Πότε επιτέλους θα καταλάβουν ότι οι Λυκάωνες είναι δημιούργημα του ΔΙΟΣ και δεν έχουν σχέση με τα υποτιμητικά τσακάλια (Βελιάλ) ή με τα κατώτερα όντα από αυτά των σκύλων;
Άλλο να λένε ίσως και άλλο να λένε ότι είναι λυκάνθρωποι! Για τους κυνοκέφαλους της Ινδίας και της Κίνας έχουμε αναφορές από τους Έλληνες με την εκστρατεία του Μέγα Αλέξανδρου από τους Ινδούς και τους Κινέζους! Και οι τρεις αυτοί λαοί μιλάνε για κυνοκέφαλους οι οποίες αναφορές και είναι τεκμηριωμένες ιστορικά και αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία.
Λένε κάποιοι ότι η έδρα των Νεφελίμ και των Μαλτσέχ βρίσκεται στην έρημο Τάκλα Μακάν, στην επαρχία Ξιν Γιανγκ, στην Βόρεια Κίνα.Το όνομα Τάκλα Μακάν στην τοπική γλώσσα σήμαινε: «Μπαίνεις μέσα αλλά δεν βγαίνεις έξω». Εκεί λοιπόν λένε ότι υπάρχει μια πανάρχαια τεραστίων διαστάσεων πυραμίδα που στην κορυφή της κάποτε υπήρχε ο ναός του Βαάλ. Κάτω λοιπόν από την αρχαία αυτή πυραμίδα η οποία ονομάζεται Λευκή Πυραμίδα, υπάρχει μια υπόγεια πολιτεία που ονομάζεται Μάχ-Τανέ που στην γλώσσα των Νάχρμπεν σημαίνει Λευκή Πολιτεία.
Το Λευκό Αδελφοτάτο (όχι τα Λευκά Ιεράτεια) για το οποίο και οι γέροντες του Αγίου Όρους γνωρίζουν.
Ότι εκεί βρίσκονται οι Ελοχίμ και οι Μαλτσέχ και ότι ετοιμάζουν την καταστροφή του κόσμου.. θα ήθελα να ήξερα που βασίζονται και μιλάνε τόσο ανοιχτά για γεγονότα τα οποία είναι τόσο μπερδεμένα αλλά και τόσο άγνωστα συνάμα.
Στην ελληνική μυθολογία υπήρξαν κάποιες αναφορές σε σκυλόμορφα πλάσματα. Οι Δωριείς συσχέτιζαν τον τρικέφαλο σκύλο του Άδη, τον Κέρβερο, με τον Αιγύπτιο Άνουβι. Παραλληλα πίστευαν ότι ο μυθικός σκύλος-φύλακας του κάτω κόσμου ήταν μια άλλη εκδοχή της θεάς του θανάτου Εκάτης. Η θεά Εκάτη, απεικονιζόταν σε ορισμένες περιπτώσεις σαν σκύλα, καθώς υποτίθεται πως έτρωγε τις σάρκες των νεκρών και αλυχτούσε υπό το φως του φεγγαριού. Αξίζει να αναφέρουμε πως η Εκάτη συνδεόταν αστρολογικά και με τον αστερισμό του Μικρού Κυνός.
Σε κυνοκέφαλους αναφέρονται και συγγραφείς όπως ο Ησίοδος και ο Αισχύλος, αλλά και άλλοι γεωγράφοι που μιλούν για τα παράξενα πλάσματα με το ανθρώπινο σώμα και το σκυλίσιο κεφάλι που συνάντησαν σε εκστρατείες τους ήρωες όπως ο Ηρακλής, ο Περσέας και ο Θησέας.
Στην Αίγυπτο έχουμε την θεότητα Βελιάλ όπου και δείχνει το βίντεο ποιο πάνω όπου είχε κεφάλι τσακαλιού και το υπόλοιπο σώμα του ήταν ανθρώπινο. Εδώ και πάλι οι επιτήδειοι τον ονομάζουν όπως είπα και ποιο πάνω λυκάνθρωπο (Λυκάονα). Θα τους εξηγήσω την διαφορά με τους Λυκάωνες αλλά νομίζω ότι θα το κάνω τσάμπα γιατί αυτοί οι επιτήδειοι θέλουν να γραφούν ότι τους κατεβεί. Λοιπόν για τους κυνοκέφαλους αλλά και για την θεότητα της Αιγύπτου Βελιάλ όπως λένε τα ιστορικά κείμενα ήταν πάντα με αυτήν την μορφή, δηλαδή δεν ήταν μεταμορφηστές και να αλλάζουν και να γίνονται άνθρωποι!
Ενώ οι Λυκάωνες έχουν ανθρώπινη υπόσταση και όποτε το θελήσουν αλλάζουν και γίνονται Λυκάωνες, δεύτερον όλο τους το σώμα καλύπτετε από τρίχωμα όπως του λύκου ενώ οι κυνοκέφαλοι αλλά και ο Αιγυπτιακός θεός Βελιάλ απεικονίζονται χωρίς τρίχωμα.
Γιατί λοιπόν κάποιοι θέλουν να διαστρεβλώνουν την πραγματική σημασία το τι είναι το καθένα; Έχουν κάποιο όφελος μήπως είναι βαλτοί από κάποιους; Η όπως είπα και ποιο πάνω για να εντυπωσιάσουν τους αναγνώστες γραφούν ένα σωρό μπούρδες και ανακρίβειες; Όποιος και να είναι ο σκοπός τους διαστρεβλώνουν την ωμή πραγματικότητα δημιουργώντας ένα χάος ημιμάθειας σε κάποιους που δεν ξέρουν τι ακριβώς είναι το κάθε είδος. Για να σας δώσω να καταλάβετε τι εννοώ:
Αν κάποιος γράψει για τον Κέρβερο τον τεράστιο σκύλο με τα τρία κεφάλια όπου φύλαγε την είσοδο του Άδη (Άδης: είναι περιοχή ή ονομασία του κάτω κόσμου όπου πολλοί μπερδεύουν και νομίζουν ότι είναι ο θεός Πλούτωνας) αμέσως θα γράψουν καμιά δεκαριά για το ίδιο θέμα για να εντυπωσιάσουν ένα σωρό ανακρίβειες, ο ένας θα γράψει ότι ο κέρβερος ήταν ένας Λυκάονας ο άλλος θα γράψει ότι ίσως ήταν λυκόσκυλο κάποιος άλλος θα γράψει ότι δεν ήταν λυκόσκυλο μα ράτσα Ροτβάιλερ γιατί ήταν τρικέφαλο σκυλί της κόλασης και πάει λέγοντας. Αυτό βέβαια γίνεται στο διαδίκτυο πυκνά συχνά και γίνεται και στις εκδόσεις βιβλίων αλλά είναι πολύ σπάνιο φαινόμενο.
Στα βυζαντινά χρόνια, ο Φώτιος (πατριάρχης την περίοδο 857-867 μ.Χ), αναπαρήγαγε στη «Μυριόβιβλό» του εδάφια από το έργο «Ινδικά» του Κτησία (5ος-4ος προχριστιανικός αιώνας). Εκεί αναφέρεται πως «στις όχθες του Ινδού ποταμού ζουν άνθρωποι που έχουν κεφάλι σκύλου, φορούν ρούχα από δέρμα ζώων, γαυγίζουν σαν σκυλιά αντί να μιλάνε και είναι μαύροι με κοφτερά δόντια. Οι Ινδοί τους αποκαλούν «Καλύστριους» που σημαίνει «κυνοκέφαλοι» και το έθνος τους αριθμεί περίπου 120.000 άτομα». Ύστεροι μελετητές, όπως ο C. Lassen και ο Δ.Κ. Βελισσαρόπουλος, υποστηρίζουν πως ο συγγραφέας των «Ινδικών», αναφέρεται σε γηγενείς πληθυσμούς της Ινδίας που απομονωμένοι στα βουνά, εξέτρεφαν κοπάδια και είχαν ποιμενικά σκυλιά μεγάλου μεγέθους. Οι Ινδοί τους περιφρονούσαν και για αυτό το λόγο τους είχαν αποδώσει την ονομασία «Καλύστριοι».
Τους επόμενους αιώνες, η ενσωμάτωση αρκετών παγανιστικών στοιχείων στον χριστιανισμό, επέφερε την επανεμφάνιση των δοξασιών για κυνοκέφαλα πλάσματα, αυτή τη φορά μέσα από ένα άλλο πρίσμα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί ο άγιος Χριστόφορος της χριστιανικής ορθόδοξης εκκλησίας, που απεικονίζεται σε ορισμένες περιπτώσεις με κεφάλι σκύλου. Στο νεκροταφείο του χωριού Αντρώνι Ηλείας, υπάρχει μέχρι και σήμερα το βυζαντινό εκκλησάκι των Αγίων Αναργύρων, μέσα στο οποίο ο επισκέπτης μπορεί να δει την εικόνα του «Αγίου Σκύλου», ή αλλιώς του Αγίου Χριστόφορου του Ρέπροβου. Ο π. Γ. Μεταλληνός αναφέρει μία εκδοχή από την ανατολή, σύμφωνα με την οποία ο Ρέπροβος καταγόταν από μια φυλή άγριων ανθρωποφάγων.
Όταν πιάστηκε αιχμάλωτος από τους Ρωμαίους, ασπάστηκε το χριστιανισμό στην Αντιόχεια, όπου στάλθηκε, και στη συνέχει μαρτύρησε. Η δυτική εκδοχή είναι πως ο κυνοκέφαλος Ρέπροβος ήταν ένας γίγαντας που αναλάμβανε να περνάει με ασφάλεια τους ταξιδιώτες από ένα άγριο ποτάμι. Κάποια μέρα πέρασε από εκεί ο Ιησούς, που βρισκόταν ακόμα σε μικρή ηλικία. Έκτοτε ο ίδιος μετονομάστηκε σε Χριστόφορος και έγινε χριστιανός. Παρ’ όλα αυτά οι μεταβυζαντινές απεικονίσεις του αγίου τον δείχνουν χωρίς το σκυλίσιο κεφάλι του, γεγονός που καταδεικνύει ότι η σύγχρονη εκκλησία κάποια στιγμή προσπάθησε να απαγκιστρωθεί από τις αρχαίες παγανιστικές παραδόσεις.
Υπάρχει όμως και η άποψη του καθηγητή Χαράλαμπου Χοτζάκογλου, καθηγητή στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, σύμφωνα με την οποία η απεικόνιση του αγίου Χριστόφορου ως κυνοκέφαλου, οφείλεται στο ότι οι πρώτοι χριστιανοί συγγραφείς εκτιμούσαν ιδιαίτερα τα έργα του Στράβωνα, του Γάιου Πλίνιου του Πρεσβύτερου, του Ρούφου Αβηινού και άλλων ιστορικών και γεωγράφων, οι οποίοι αναφέρονταν στα θηριώδη σκυλόμορφα πλάσματα που ζούσαν στην Ινδία.
0 comments
Δημοσίευση σχολίου