ΣΤΟΧΟΣ ΝΑ ΚΥΡΙΑΡΧΗΣΟΥΝ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΑΝΑΤΟΛΗ
Στον σκοτεινό ρόλο κύκλων των ΗΠΑ στην δημιουργία του Ισλαμικού Κράτους αναφέρεται ο γνωστός Γάλλος ερευνητής-δημοσιογράφος Τιερί Μεϊσάν, ο οποίος αποκαλύπτει με στοιχεία και επιχειρήματα τον μαέστρο της «Αραβικής Άνοιξης» και συνομιλητή του Χαλίφη Ιμπραήμ από πολύ καιρό γερουσιαστή Τζον Μακέιν (John McCain), ο οποίος ήταν ο βασικός αμερικανικός σύνδεσμος μεταξύ της εγκληματικής οργάνωσης και της αμερικανικής πολιτικής ηγεσίας.
Είναι εκπληκτικό πόσες φορές συναντήθηκε ο Αμερκανός πρώην προεδρικός υποψήφιος με τους ηγέτες των τότε «μαχητών της ελευθερίας» και νυν ισλαμιστών τρομοκρατών του ISIL και της Αλ Νούσρα οι οποίοι απλώς αλλάζουν σημαίες κάθε φορά, ανάλογα με το θέατρο που πρέπει να παιχθεί, και δεν έχει θιχτεί σχεδόν από κανένα δυτικό ΜΜΕ.
Ακολουθεί η ανάλυση του Τιερί Μεϊσάν ο οποίος ήταν από τους ελάχιστους Ευρωπαίους δημοσιογράφους που «φώτισε» την στενή σχέση των ισλαμιστών με τις ΗΠΑ όταν όλοι «έβλεπαν» μέχρι τις Σ.Αραβία και Κατάρ
«Είναι πολιτικοί αντίπαλοι ο Μπαράκ Ομπάμα και ο Τζον Μακέιν, όπως ισχυρίζονται, η μήπως εργάζονται από κοινού για την ιμπεριαλιστική στρατηγική της χώρας τους;
Ο Τζον Μακέιν είναι γνωστός ως ηγέτης των Ρεπουμπλικανών, δυστυχής προεδρικός υποψήφιος στις ΗΠΑ, το 2008. Αυτό είναι, θα το δούμε παρακάτω, μόνο ένα μέρος της πραγματικής του βιογραφίας, αυτό που χρησιμεύει ως κάλυμμα για τη διεξαγωγή μυστικών ενεργειών στο όνομα της κυβέρνησής του.
Όταν ήμουν στη Λιβύη κατά τη διάρκεια της «δυτικής» επίθεσης, μπόρεσα και διάβασα μια έκθεση των μυστικών υπηρεσιών για το εξωτερικό. Ανέφερε ότι το ΝΑΤΟ οργάνωσε στις 4 Φεβ 2011 στο Κάιρο, μια συνάντηση για να ξεκινήσει την «Αραβική Άνοιξη» στη Λιβύη και τη Συρία. Σύμφωνα με αυτή τη έκθεση, τη συνάντηση προέδρευε ο Τζον Μακέιν. Η έκθεση περιέγραφε αναλυτικά τον κατάλογο των Λίβυων συμμετεχόντων, των οποίων η αντιπροσωπεία είχε επικεφαλής το Νο 2 της κυβέρνησης της εποχής, τον Mahmoud Jibril, ο οποίος είχε απότομα αλλάξει πλευρά στην είσοδο αυτής της συνάντησης για να γίνει ο εξόριστος ηγέτης της αντιπολίτευσης.
Θυμάμαι ότι ανάμεσα στους Γάλλους παρόντες εκπρόσωπους, η έκθεση ανέφερε τον Bernard-Henry Lévy, αν και επίσημα ο τελευταίος δεν άσκησε ποτέ καθήκοντα σε καμία γαλλική κυβέρνηση. Πολλές άλλες προσωπικότητες παρακολούθησαν αυτό το συμπόσιο, συμπεριλαμβανομένης μιας μεγάλης αντιπροσωπείας Σύρων που ζούσαν στο εξωτερικό.
Στην έξοδο αυτής της συνάντησης, ο μυστηριώδης λογαριασμός Facebook Syrian Revolution2011 καλούσε για διαδηλώσεις έξω από το Λαϊκό Συμβούλιο (Εθνοσυνέλευση) στη Δαμασκό στις 11 Φεβρουαρίου. Αν και αυτός ο λογαριασμός υποστήριζε τότε ότι είχε περισσότερους από 40.000 followers, μόνο περί τους δώδεκα άνθρωποι ανταποκρίθηκαν στην έκκλησή ενώπιον των φλας των φωτογράφων και εκατοντάδων αστυνομικών. Η διαδήλωση διαλύθηκε ειρηνικά και οι συγκρούσεις ξεκίνησαν μετά από ένα μήνα αργότερα στη Ντάρα
Στις 16 Φεβρουαρίου 2011, μια διαδήλωση που έλαβε χώρα στη Βεγγάζη, στη μνήμη των μελών της Μαχόμενης Ισλαμικής Ομάδας στη Λιβύη [ 2 ] που σφαγιάστηκαν το 1996 στη φυλακή του Αμπού Σελίμ εκφυλίστηκε σε πυροβολισμούς. Την επόμενη μέρα, μια δεύτερη διαδήλωση, αυτή τη φορά στη μνήμη εκείνων που έχασαν τη ζωή τους κατά την επίθεση κατά του δανικού προξενείου για τα σκίτσα του Μωάμεθ, εκφυλίστηκε επίσης σε πυροβολισμούς.
Την ίδια στιγμή, μέλη της από την Αίγυπτο Μαχόμενης Ισλαμικής Ομάδας στη Λιβύη πλαισιωμένη από κουκουλοφόρους και άγνωστα στοιχεία, επιτέθηκαν ταυτόχρονα σε στρατιωτικές βάσεις σε τέσσερις διαφορετικές πόλεις.
Μετά από τρεις ημέρες μάχων και αγριότητων, οι ταραξίες ξεκίνησαν την εξέγερση στην Κυρηναϊκή κατά της Τριπολιτάνιας [ 3 ], μια τρομοκρατική επίθεση που παρουσιάστηκε ψευδώς από το δυτικό Τύπο ως «δημοκρατική επανάσταση» κατά «του καθεστώτος» του Μουαμάρ ελ Καντάφι.
Στις 22 Φεβρουάριου, ο Τζον Μακέιν ήταν στο Λίβανο.
Συναντήθηκε με μέλη της Κίνησης του Μέλλοντος (Future Movement, το κόμμα του Saad Hariri) που εξουσιοδότησε να επιβλέψει τη μεταφορά όπλων προς τη Συρία μέσω του βουλευτή Οκάμπ Σακρ
Στη συνέχεια, αφήνοντας τη Βηρυτό, επιθεώρησε τα συριακά σύνορα και επέλεξε τα χωριά, μεταξύ άλλων το Ersal, που έπρεπε να χρησιμοποιηθούν ως πίσω βάσεις για τους μισθοφόρους για το πόλεμο που ερχόταν.
Οι συνεδριάσεις υπό την προεδρία του Τζον Μακέιν ήταν σαφώς η στιγμή ενεργοποίησης ενός σχεδίου που είχε προγραμματιστεί από καιρό από την Ουάσιγκτον, σχέδιο που προέβλεπε να επιτεθούν τη Λιβύη και τη Συρία, η Βρετανία και η Γαλλία, σύμφωνα με το δόγμα της «ηγεσίας από πίσω» και το παράρτημα της Συνθήκης του Lancaster House του Νοέμβριου 2010
Το παράνομο ταξίδι στη Συρία, Μάιος 2013
Τον Μάιο 2013, ο γερουσιαστής Τζον Μακέιν μπήκε παράνομα στη Συρία, κοντά στο Ίντλεμπ (Idleb) μέσω της Τουρκίας για να συναντηθεί με τους ηγέτες της «ένοπλης αντιπολίτευσης».
Το ταξίδι του δεν δημοσιοποιήθηκε παρά μόνο μετά την επιστροφή του στην Ουάσιγκτον .
Το ταξίδι αυτό οργανώθηκε από την Syrian Emergency Task Force η οποία, σε αντίθεση με τον τίτλο της, είναι μια σιωνιστική οργάνωση που διοικείται από έναν Παλαιστίνιο υπάλληλο της
Ο Τζον Μακέιν στη Συρία. Σε πρώτο πλάνο στα δεξιά είναι ο διευθυντής της Syrian EmergencyTask Force. Στην πόρτα, στο κέντρο, ο Mohammad Nour.
Στις φωτογραφίες που κυκλοφόρησαν τότε παρατηρείται η παρουσία του Mohammad Nour, εκπρόσωπος της Ταξιαρχίας Θύελλας του Βορά (από το Μέτωπο Αλ-Νόσρα, δηλαδή της αλ-Κάιντα στη Συρία), ο οποίος είχε απαγάγει 11 Λιβανέζους σιίτες προσκυνητές στο Azaz [8 ].
Ερωτηθείς σχετικά με την εγγύτητα του με απαγωγείς της αλ-Κάιντα, ο γερουσιαστής ισχυρίστηκε ότι δεν γνώριζε τον Mohammad Nour ο οποίος αυτό-κλήθηκε με δική του πρωτοβουλία σε αυτή την φωτογραφία…
Η υπόθεση δημιούργησε μεγάλο θόρυβο και οι οικογένειες των απαχθέντων προσκυνητών υπέβαλαν καταγγελία ενώπιον της δικαστικής εξουσίας του Λιβάνου ενάντια στο γερουσιαστή Μακέιν για συνενοχή στην απαγωγή. Τελικά, επιτεύχθηκε συμφωνία και οι προσκυνητές απελευθερώθηκαν.
Ας υποθέσουμε ότι ο γερουσιαστής Μακέιν λέει την αλήθεια και ότι απατήθηκε από τονMohammad Nour. Το αντικείμενο του παράνομου ταξιδίου του στη Συρία ήταν να συναντήσει το επιτελείο του Ελεύθερου Συριακού Στρατού. Κατά τον ίδιον, η οργάνωση αυτή αποτελούταν «αποκλειστικά από Σύρους» που αγωνίζονταν για την «ελευθερία» ενώπιον της «αλαουιτικής δικτατορίας» (sic). Οι διοργανωτές του ταξιδίου δημοσίευσαν τη παρούσα φωτογραφία για να βεβαιώσουν την συνάντηση.
Μαίος 2013: Ο Τζον Μακέιν και το επιτελείο του Ελεύθερου Συριακού Στρατού. Αριστερά μπροστά, ο Ibrahim al-Badri (ο σημερινός Χαλίφης Ιμπαρχίμ), με τον οποίον μιλάει ο γερουσιαστής. Αμέσως αριστερά, ο στρατηγός ταξίαρχος Σάλεμ Ιντρίς (με γυαλιά).
Αν μπορούμε να δούμε το στρατηγό ταξίαρχο Σάλεμ Ιντρίς, επικεφαλής του Ελεύθερου Συριακού Στρατού, μπορούμε επίσης να δούμε τον Ibrahim al-Badri (πρώτο πλάνο αριστερά) με τον οποίον μιλάει ο γερουσιαστής.
Μετά την επιστροφή από αυτό το ταξίδι αστραπή, ο Τζον Μακλέιν ισχυρίστηκε ότι όλα τα στελέχη του Ελεύθερου Συριακού Στρατού είναι «μετριοπαθή τα οποία κάποιος μπορεί να εμπιστευθεί» (sic).
Ωστόσο, από τη 4η Οκτώβριου 2011, ο Ibrahim al-Badri, επίσης γνωστός ως Αμπού Du’a, ήταν στον κατάλογο των πέντε περισσότερα καταζητούμενων τρομοκρατών από τις Ηνωμένες Πολιτείες (Rewards for Justice).
Προσφερόταν αμοιβή έως 10 εκατομμύρια δολάρια σε όποιον θα βοηθούσε για τη σύλληψη του.
Την επόμενη μέρα, στις 5 Οκτωβρίου 2011, ο Ibrahim al-Badri συμπεριλήφθηκε στον κατάλογο της Επιτροπής Κυρώσεων των Ηνωμένων Εθνών ως μέλος της Αλ Κάιντα
Επιπλέον, ένα μήνα πριν από τη συνάντηση με τον γερουσιαστή Μακέιν, ο Ibrahim al-Badri, γνωστός με τη πολεμική ονομασία ως Αμπού Μπακρ αλ-Μπαγκντάντι, δημιούργησε το Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και το Λεβάντε (ΙΚΙΛ) -ενώ άνηκε πάντα στο επιτελείο «του πολύ μέτριου» Συριακού Ελεύθερου Στρατού.
Διεκδίκησε την επίθεση στις φυλακές του Taj και του Αμπού Γκράιμπ στο Ιράκ, από τις οποίες επέτρεψε την δραπέτευση μεταξύ 500 και 1.000 τζιχαντιστών που προσχώρησαν στην οργάνωση του.
Αυτή η επίθεση ήταν συντονισμένη με άλλες σχεδόν ταυτόχρονες επιχειρήσεις σε οκτώ άλλες χώρες. Κάθε φορά, οι δραπέτες τζιχαντίστες προσχώρησαν σε μαχόμενες μονάδες στη Συρία.
Αυτή η υπόθεση ήταν τόσο περίεργη έτσι ώστε η Ιντερπόλ εξέδωσε ανακοίνωση και ζήτησε τη βοήθεια των 190 χωρών μελών.
Από την πλευρά μου, πάντα ισχυριζόμουν ότι δεν υπήρχε καμία διαφορά επί του εδάφους μεταξύ του Ελεύθερου Συριακού Στρατού, του Μετώπου Αλ-Νόσρα και του Ισλαμικού Εμιράτου, κλπ …
Όλες αυτές οι οργανώσεις αποτελούνται από τα ίδια άτομα που αλλάζουν συνεχώς σημαία.
Όταν ισχυρίζονται ότι ανήκουν στον Ελεύθερο Συριακό Στρατό, σηκώνουν τη σημαία της γαλλικής αποικιοκρατίας και δεν μιλούν για τίποτα άλλο παρά να ανατρέψουν το «σκυλί Μπασάρ».
Όταν έλεγαν ότι ανήκουν στην Αλ-Νόσρα, σηκώνουν τη σημαία της Αλ Κάιντα και δηλώνουν ότι θα εξαπλώσουν το Ισλάμ τους σε όλο το κόσμο.
Τέλος, όταν λένε ότι είναι του ισλαμικού εμιράτου, σηκώνουν από δω και στο εξής τη σημαία του Χαλιφάτου και ανακοινώνουν ότι θα καθαρίσουν την περιοχή από όλους τους απίστους.
Αλλά όποια και να είναι η σημαία τους, πραγματοποιούν τα ίδια έκτροπα: βιασμούς, βασανιστήρια, αποκεφαλισμούς, σταυρώσεις.
Και όμως ούτε ο γερουσιαστής Μακέιν ούτε οι συνοδοί του της Syrian Emergency Task Force δεν έδωσαν στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ τις πληροφορίες που έχουν στην κατοχή τους για τον Ibrahim al-Badri και ζήτησαν την αμοιβή.
Ούτε ενημέρωσαν την επιτροπή αντι-τρομοκρατίας του ΟΗΕ.
Σε καμία χώρα στον κόσμο, ανεξάρτητα από το πολιτικό της σύστημα, θα γινόταν δεκτό ο ηγέτης της αντιπολίτευσης να είναι σε άμεση, δημόσια και φιλική επαφή, με έναν πολύ επικίνδυνο τρομοκράτη που αναζητείται. Ποιος είναι λοιπόν ο γερουσιαστής Μακέιν;
We relayed press reports assuring that the demonstration in Deraa was a protest after the arrest and torture of students who tagged hostile slogans about the Republic. However, many colleagues have attempted to establish the identity of these students and meet their families. None was able to do so, the only witnesses who spoke did so for the British press, but anonymously, thus unverifiably. We are now convinced that this event never existed. The study of Syrian contemporary documents shows that the event was really about an increase in civil servants’ salaries and pensions. It obtained satisfaction from the government. At that point, no newspaper had mentioned these students, this story having been invented by Al-Jazeera two weeks later. [2] The members of the Islamic Fighting Group in Libya, that is to say, al-Qaeda in Libya, tried to assassinate Muammar el-Qaddafi on behalf of the British MI6. The case was revealed by an officer of British counter-espionage, David Shyler. See «David Shayler:» I left the British secret service when the MI6 decided to fund Osama bin Laden» », Voltaire Network, 18 November 2005.
[3] Report of the Fact Finding Mission on the current crisis in Libya, June 2011.
[4] “Lebanese MP directing arms traffic to Syria”, Translation Pete Kimberley, Voltaire Network, 13 December 2012.
[5] In this regard, reference is made to my six-part series “10 years of resistance, the war of the United States against Syria.” [6] “McCain enters Syria illegally”, Voltaire Network, 30 May 2013.
[7] « La Syrian Emergency Task Force, faux-nez sioniste » («The Syrian Emergency Task Force, Zionist sock puppet «), Réseau Voltaire, 7 juin 2013.
[8] “John McCain meets with kidnappers in Syria”, Voltaire Network, 1 June 2013.
[9] «Wanted for Terrorism,» Rewards for Justice Program, Department of State.
[10] The Security Council Committee established pursuant to resolution 1267 (1999) October 15, 1999 is also known as the «Committee for sanctions against Al-Qaida.» Record registration Ibrahim al-Badri (this time with the nom de guerre of al-Samarrai). [11] “Simultaneous jail-break of jihadists in 9 countries”, Translation Alizée Ville, Voltaire Network, 7 August 2013.
Τιερί Μεϊσάν 16.8.2014
http://www.voltairenet.org/article185073.html
Τιερί Μεϊσάν, Δίκτυο Βολταίρος (Γαλλία) (μτφ. Κριστιάν)
Ποιος είναι λοιπόν ο γερουσιαστής Μακέιν;
Ο Μάσι Τζον Μακέιν (Masi John McCain) δεν είναι μόνο ηγέτης της αντιπολίτευσης προς τον Πρόεδρο Ομπάμα, είναι επίσης ένας από τους ανώτερους υπαλλήλους του!
Είναι πράγματι πρόεδρος του Διεθνούς Ρεπουμπλικανικού Ινστιτούτου (IRI, InternationalRepublican Institute), ρεπουμπλικανικού παρακλαδιού της NED / CIA [ 12 ] από τον Ιανουάριο 1993!
Αυτή η δήθεν «ΜΚΟ» ιδρύθηκε επίσημα από τον Πρόεδρο Ronald Reagan για την επέκταση ορισμένων δραστηριοτήτων της CIA μαζί με τις βρετανικές, καναδικές και αυστραλιανές μυστικές υπηρεσίες. Σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς της, πρόκειται όντως για διακυβερνητική υπηρεσία. Ο προϋπολογισμός της εγκρίνεται από το Κογκρέσο με ένα προϋπολογισμό που εξαρτάται από το Υπουργείο Εξωτερικών.
Για αυτό άλλωστε ορισμένα κράτη στο κόσμο έχουν απαγορεύσει τις δραστηριότητες του στο έδαφος τους, επειδή είναι μια κοινή υπηρεσία των αγγλοσαξονικών μυστικών υπηρεσιών.
Κατηγορούμενοι ότι ετοίμασαν την ανατροπή του προέδρου Χόσνι Μουμπάρακ για λογαριασμό των Αδελφών Μουσουλμάνων, οι δύο υπάλληλοι του Διεθνούς Ρεπουμπλικανικού Ινστιτούτου (IRI) στο Κάιρο, John Tomlaszewski(δεύτερος, δεξιά) και ο Σαμ LaHood (γιος του γραμματέα για τις λιβανο-αμερικανικές μεταφορές μιας δημοκρατικής κυβέρνησης, Ray LaHood) (δεύτερος αριστερά) κατέφυγαν στην πρεσβεία των Ηνωμένων Πολιτειών. Εδώ παρουσιάζονται μαζί με τους γερουσιαστές John McCain και Lindsey Graham κατά την προπαρασκευαστική συνεδρίαση της «Αραβικής Άνοιξης» στη Λιβύη και τη Συρία. Θα απελευθερωθούν από τον Αδελφό Μοχάμεντ Μόρσι όταν ο τελευταίος θα γίνει πρόεδρος της Αιγύπτου.
Ο κατάλογος των παρεμβάσεων του Τζον Μακέιν για λογαριασμό του Στειτ Ντιπάρτμεντ είναι εντυπωσιακός.
Έλαβε μέρος σε όλες τις χρωματιστές επαναστάσεις των τελευταίων είκοσι χρόνων.
Για να δώσουμε μερικά παραδείγματα, πάντα στο όνομα της «δημοκρατίας», ετοίμασε το αποτυχημένο πραξικόπημα κατά του συνταγματικά εκλεγμένου προέδρου Ούγκο Τσάβες στη Βενεζουέλα, την ανατροπή του συνταγματικά εκλεγμένου προέδρου Jean-Bertrand Aristideστην Αϊτή [ 14 ], την απόπειρα ανατροπής του συνταγματικά εκλεγμένου προέδρου Mwai Kibakiστην Κένυα και, πιο πρόσφατα, του συνταγματικά εκλεγμένου προέδρου της Ουκρανίας, Βίκτορ Γιανουκόβιτς.
Σε οποιοδήποτε κράτος στον κόσμο, όταν ένας πολίτης παίρνει την πρωτοβουλία για την ανατροπή του καθεστώτος ενός άλλου κράτους, μπορεί να τον συγχαίρουν αν τα καταφέρνει και αν το νέο καθεστώς γίνεται σύμμαχο, αλλά θα καταδικαστεί αυστηρά αν οι πρωτοβουλίες του έχουν αρνητικές συνέπειες για την ίδια τη χώρα του.
Ως τόσο, ποτέ δεν παρενοχλήθηκε ο γερουσιαστής Μακέιν για τις αντιδημοκρατικές ενέργειες του σε κράτη όπου απέτυχε και που στράφηκαν εναντίον της Ουάσιγκτον. Στη Βενεζουέλα, για παράδειγμα. Ο λόγος είναι ότι για τις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Τζον Μακέιν δεν είναι προδότης, αλλά πράκτορας.
Και ένας πράκτορας που διαθέτει την καλύτερη κάλυψη που μπορεί να φανταστεί κανείς: είναι ο επίσημος αντίπαλος του Μπαράκ Ομπάμα. Ως εκ τούτου, μπορεί να ταξιδέψει οπουδήποτε στον κόσμο (είναι ο Αμερικανός γερουσιαστής που ταξιδεύει το περισσότερο) και να συναντήσει όποιον θέλει, χωρίς φόβο. Αν οι συνομιλητές του εγκρίνουν την πολιτική της Ουάσιγκτον, τους υποσχέσει ότι θα συνεχίσει, αν την καταπολεμούν, φορτώνει την ευθύνη στον Πρόεδρο Ομπάμα.
Είναι γνωστό ότι ο Τζον Μακέιν ήταν αιχμάλωτος πολέμου στο Βιετνάμ για 5 χρόνια, όπου βασανίστηκε.
Ήταν θύμα ενός προγράμματος που είχε σχεδιαστεί όχι για να του αποσπαστούν πληροφορίες αλλά για να ενσταλάξει ένα λόγο.
Επρόκειτο να μετατρέψουν την προσωπικότητά του, έτσι ώστε ο ίδιος να κάνει δηλώσεις εναντίον της χώρας του.
Αυτό το πρόγραμμα, που αναπτύχθηκε με αφετηρία το κορεατικό παράδειγμα για το RandCorporation από τον καθηγητή Albert Δ Μπίντερμαν, χρησιμοποιήθηκε ως βάση στις έρευνες που έγιναν στο Γκουαντάναμο και αλλού από τον Δρ Martin Seligman. Εφαρμόστηκε την εποχή του George W. Bush σε περισσότερους από 80.000 κρατούμενους, και επέτρεψε νε μετατραπούν ορισμένους από αυτούς σε πραγματικούς μαχητές στην υπηρεσία της Ουάσιγκτον.
Ως εκ τούτου, ο Τζον Μακέιν, ο οποίος είχε σπάσει στο Βιετνάμ, το καταλαβαίνει τέλεια, γνωρίζει πώς να χειραγωγήσει τζιχαντιστές χωρίς δεύτερη σκέψη.
Ποια είναι η στρατηγική των ΗΠΑ με τους τζιχαντιστές στο Λεβάντε; Το 1990, οι Ηνωμένες Πολιτείες αποφάσισαν να καταστρέψουν το πρώην ιρακινό σύμμαχό τους. Έχοντας αφήσει να εννοηθούν στον Πρόεδρο Σαντάμ Χουσεΐν ότι θεωρούσαν την επίθεση του Κουβέιτ ως ιρακινή εσωτερική υπόθεση, επικαλέστηκαν αυτή την επίθεση για να κινητοποιήσουν μια ευρεία συμμαχία κατά του Ιράκ. Ωστόσο, λόγω της αντίθεσης της ΕΣΣΔ, δεν ανέτρεψαν το καθεστώς, αλλά αρκέστηκαν στο να διαχειριστούν τη ζώνη απαγόρευσης πτήσεων.
Το 2003, η αντίθεση της Γαλλίας δεν ήταν αρκετή για να αντισταθμίσει την επιρροή της Επιτροπής για την Απελευθέρωση του Ιράκ. Οι Ηνωμένες Πολιτείες επιτέθηκαν και πάλι τη χώρα και αυτή τη φορά ανέτρεψαν τον πρόεδρο Χουσεΐν.
Φυσικά, ο Τζον Μακέιν ήταν ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες της επιτροπής.
Μετά την ανάθεση της λεηλασίας της χώρας για πάνω από ένα χρόνο σε μια ιδιωτική εταιρία, προσπάθησαν να χωρίσουν τη χώρα σε τρία χωριστά κράτη, αλλά αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το σχέδιο ενώπιον της αντίστασης του πληθυσμού.
Προσπάθησαν και πάλι το 2007, γύρω από το πόρισμα Μπάιντεν-Brownback, αλλά και πάλι απέτυχαν.
Ως εκ τούτου, η τρέχουσα στρατηγική που επιχειρεί να το επιτύχει μέσω ενός μη κρατικού παράγοντα: του Ισλαμικού Εμιράτου.
Σε αυτό το έγγραφο, που δημοσιεύθηκε τον Σεπτέμβριο 2013, ο πρέσβης του Κατάρ στην Τρίπολη ενημερώνει το υπουργείο του ότι μια ομάδα 1.800 Αφρικανών εκπαιδεύτηκε για τζιχάντ στη Λιβύη. Προτείνει να τους μεταφέρει σε τρεις ομάδες στην Τουρκία, για να ενταχθούν στο Ισλαμικό Εμιράτο στη Συρία.
Η επιχείρηση είχε προγραμματιστεί πριν από πολύ καιρό, πριν ακόμη από τη συνάντηση του Τζον Μακέι με τον Ιμπραχίμ αλ-Μπάντρι.
Εσωτερική αλληλογραφία του καταριανού Υπουργείου Εξωτερικών, που δημοσιεύθηκε από τους φίλους μου James και Joanne Moriarty δείχνουν ότι 5.000 τζιχαντιστές εκπαιδευτήκαν με έξοδα του Κατάρ στη Λιβύη του ΝΑΤΟ το 2012, και ότι 2,5 εκατομμύρια δολάρια πληρώθηκαν την ίδια εποχή στο μέλλοντα Χαλίφη.
Τον Ιανουάριο 2014, το Κογκρέσο των Ηνωμένων Πολιτειών πραγματοποιήθηκε μυστική συνεδρίαση κατά την οποία ψήφισε, κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου, τη χρηματοδότηση μέχρι τον Σεπτέμβριο 2014 του Μετώπου αλ-Νόσρα (Al-Qaeda) και του Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ και το Λεβάντε.
Αν και δεν είναι γνωστό με σαφήνεια τι ακριβώς συμφωνήθηκε στη διάρκεια αυτής της συνεδρίασης που αποκαλύφθηκε από το βρετανικό πρακτορείο ειδήσεων Reuters [21], και δεδομένου ότι κανένα αμερικανικό μέσο μαζικής ενημέρωσης δεν τόλμησε να παραβιάσει τη λογοκρισία, είναι πολύ πιθανό ότι ο νόμος περιλαμβάνει ένα τμήμα σχετικά με τον οπλισμό και την εκπαίδευση των τζιχαντιστών.
Υπερήφανη για αυτή την αμερικανική χρηματοδότηση, η Σαουδική Αραβία διεκδίκησε στη δημόσια τηλεόραση της Al-Arabiya ότι το Ισλαμικό Εμιράτο ήταν υπό την εξουσία του πρίγκιπα Αμπντούλ Ραχμάν αλ-Φαϊζάλ, αδελφού του πρίγκιπα Σαούντ αλ Faisal (Υπουργού Εξωτερικών) και του πρίγκιπα Τουρκί αλ-Φαϊζάλ (πρεσβευτή της Σαουδικής Αραβίας στις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο)
Το Ισλαμικό Κράτος αποτελεί ένα νέο βήμα στα μισθοφορικά.
Σε αντίθεση με τις τζιχαντιστικες ομάδες που πολέμησαν στο Αφγανιστάν, τη Βοσνία-Ερζεγοβίνη και στη Τσετσενία γύρω από τον Οσάμα μπιν Λάντεν, δεν αποτελούν μια προσθετική δύναμη, αλλά ένα στρατό από μόνο του.
Σε αντίθεση με τις προηγούμενες ομάδες στο Ιράκ, τη Λιβύη και τη Συρία, γύρω από το πρίγκιπα Μπαντάρ μπιν Σουλτάν (Bandar bin Sultan), διαθέτουν εξελιγμένες υπηρεσίες επικοινωνίας που καλούν για ένταξη και στρατολόγηση, και πολιτικούς αξιωματούχους, που έμαθαν τη δουλειά στις μεγάλες δυτικές σχολές, ικανούς να αναλάβουν αμέσως τη διοίκηση ενός εδάφους.
Νέα ουκρανικά όπλα του κουτιού αγοράστηκαν από τη Σαουδική Αραβία και μεταφέρθηκαν από τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες που τα παρέδωσε στο Ισλαμικό Κράτος. Οι τελικές λεπτομέρειες συντονιστήκαν από την οικογένεια Μπαρζανί κατά τη διάρκεια μιας συνάντησης των τζιχαντιστικών ομάδων στο Αμμάν την 1η Ιουνίου 2014
Η κοινή επίθεση στο Ιράκ από το Ισλαμικό Κράτος και την Περιφερειακή Κυβέρνηση του Κουρδιστάν ξεκίνησε τέσσερις ημέρες αργότερα.
Το Ισλαμικό Κράτος κατέλαβε το σουνιτικό μέρος της χώρας, ενώ η περιφερειακή κυβέρνηση του Κουρδιστάν επέκτεινε την επικράτεια του πάνω από 40%.
Τρέφοντας σε φυγή μπροστά από τις θηριωδίες των τζιχαντιστών, οι θρησκευτικές μειονότητες αποχώρισαν από τη σουνιτική περιοχή, ανοίγοντας το δρόμο για τη τριχοτόμηση της χώρας.
Παραβιάζοντας την αμυντική ιρακινο-αμερικανική συμφωνία, το Πεντάγωνο δεν παρενέβη και άφησε το Ισλαμικό Κράτος να συνεχίσει την επέλαση και τις σφαγές του.
Ένα μήνα αργότερα, ενώ οι Πεσμαργκά της κουρδικής περιφερειακής κυβέρνησης είχαν υποχωρήσει αμαχητί, και όταν συγκινήθηκε πολύ η παγκόσμια κοινή γνώμη, ο Πρόεδρος Ομπάμα έδωσε την εντολή για βομβαρδισμό ορισμένων θέσεων του Ισλαμικό Κράτους.
Ωστόσο, σύμφωνα με τον Στρατηγό William Mayville, διευθυντής των επιχειρήσεων στο Γενικό Επιτελείο, «Αυτές οι βομβιστικές επιθέσεις είναι απίθανο να επηρεάσουν τη συνολική ικανότητα του Ισλαμικού Κράτους και τις δραστηριότητες του σε άλλες περιοχές του Ιράκ ή της Συρίας».
Προφανώς, δεν έχουν σκοπό να καταστρέψουν το τζιχαντιστικό στρατό, αλλά μόνο να εξασφαλίσουν ότι ο κάθε παίκτης δεν επικαλύπτει το έδαφος που του έχει ανατεθεί. Στη πραγματικότητα, προς το παρόν, οι βομβαρδισμοί είναι καθαρά συμβολικά και δεν έχουν καταστρέψει παρά μια χούφτα οχημάτων.
Εν τέλει η παρέμβαση των Κούρδων του τουρκικού και συριακού ΡΚΚ, σταμάτησε την πρόοδο του Ισλαμικού Κράτους και άνοιξε ένα διάδρομο που επιτρέπει στους αμάχους να διαφύγουν από τις σφαγές.
Πολλές παραπληροφορήσεις κυκλοφορούν σχετικά με το Ισλαμικό Κράτος και το Χαλίφη του.
Η εφημερίδα Gulf Daily News ισχυρίστηκε ότι ο Edward Snowden έκανε αποκαλύψεις σχετικά με αυτό.
Ωστόσο, μετά από έλεγχο, ο πρώην Αμερικανός κατάσκοπος δεν δημοσιεύει τίποτα γι “αυτό. Η GulfDaily News δημοσιεύεται στο Μπαχρέιν, ένα κράτος υπό τη κατοχή των σαουδικών στρατευμάτων. Το άρθρο αυτό έχει ως στόχο να απαλλάξει τη Σαουδική Αραβία και τον πρίγκιπα Αμπντούλ Ραχμάν αλ-Φαϊζάλ από τις ευθύνες τους.
Το Ισλαμικό Κράτος είναι συγκρίσιμο με τους μισθοφορικούς στρατούς του Ευρωπαϊκού δέκατου έκτου αιώνα.
Οι στρατοί αυτού διεξήγαγαν θρησκευτικούς πολέμους για λογαριασμό των αρχόντων που τους πλήρωναν, μια φορά σε ένα στρατόπεδο, άλλη φορά σε ένα άλλο.
Ο Χαλίφης Ιμπραχίμ είναι ένας σύγχρονος κοντοτιέρος (condottiere).
Παρά το γεγονός ότι είναι υπό τις διαταγές του Πρίγκιπα Αμπντούλ Ραχμάν (Abdul Rahman) (Μέλος της φατρίας των Sudeiris), δεν θα ήταν έκπληξη να συνεχίσει την εποποιία του στη Σαουδική Αραβία (μετά από μια σύντομη παράκαμψη στο Λίβανο, ή ακόμα και στο Κουβέιτ) και να παρέμβει στη βασιλική διαδοχή ευνοώντας τη φατρία των Sudeiris ενάντια στον πρίγκιπα Μιτχάμπ (Mithab) (γιος, και όχι αδελφός του βασιλιά Αμπντουλάχ).
Ο Τζον Μακέιν και ο Χαλίφης
Ο Ιμπραχίμ αλ-Μπαντρί (Ibrahim al-Badri), επίσης γνωστός ως Αμπού Du’a, η ως Αμπού Μπακρ αλ-Μπαγκντάντι, και ως Χαλίφης Ιμπραχίμ, μισθοφόρος του Πρίγκιπα Abdul Rahman al-Faisal, χρηματοδοτούμενος από τη Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Μπορεί να προβεί σε όλες τις φρικαλεότητες που απαγορεύονται να πράξουν τα Κράτη από τις Συμβάσεις της Γενεύης.
Στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού του, το Ισλαμικό Κράτος αφιέρωσε δύο σελίδες για να καταγγείλει τον γερουσιαστή Τζον Μακέιν ως «εχθρό» και «σταυροφόρο», υπενθυμίζοντας την υποστήριξή του για την εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ.
Από φόβο να παραμείνει άγνωστη αυτή η κατηγορία στις ΗΠΑ, ο γερουσιαστής εξέδωσε αμέσως μια ανακοίνωση που χαρακτηρίζει το Ισλαμικό Κράτος ως τη «πιο επικίνδυνη ισλαμιστική τρομοκρατική ομάδα στον κόσμο».
Αυτή η πολεμική διαμάχη υπάρχει μόνο για να διασκεδάσει το ακροατήριο.
Θα θέλαμε πολύ να τον πιστέψουμε… αν δεν υπήρχε αυτή η φωτογραφία του Μάιου 2013.
Μαίος 2013: Ο Τζον Μακέιν και το επιτελείο του Ελεύθερου Συριακού Στρατού. Αριστερά μπροστά, ο Ibrahim al-Badri (ο σημερινός Χαλίφης Ιμπραχίμ), με τον οποίον μιλάει ο γερουσιαστής. Αμέσως αριστερά, ο στρατηγός ταξίαρχος Σάλεμ Ιντρίς (με γυαλιά).
[12] « La NED, vitrine légale de la CIA » («The NED, legal storefront of the CIA»), par Thierry Meyssan, Оdnako (Russie), Réseau Voltaire, 6 octobre 2010.
[13] « Opération manquée au Venezuela » («Operation failed in Venezuela»), par Thierry Meyssan, Réseau Voltaire, 18 mai 2002.
[14] « La CIA déstabilise Haïti » («The CIA destabilizes Haiti»), Réseau Voltaire, 14 janvier 2004. “Coup d’Etat in Haiti”, by Thierry Meyssan, Voltaire Network, 5 March 2004.
[15] « L’expérience politique africaine de Barack Obama » (» Barack Obama’s African Political experience «), par Thierry Meyssan, Réseau Voltaire, 9 mars 2013.
[16] “The secret behind Guantánamo ”, by Thierry Meyssan, Оdnako (Russia), Voltaire Network, 20 May 2010.
[17] “Who Rules Iraq? ”, by Thierry Meyssan, Voltaire Network, 13 May 2004.
[18] « La balkanisation de l’Irak » («The Balkanization of Iraq»), par Manlio Dinucci, Traduction Marie-Ange Patrizio, Il Manifesto (Italie), Réseau Voltaire, 17 juin 2014.
[19] «Official Document of the Qatar Embassy: Tripoli Confirms Sending 1800 Islamic Extremists in Trained in Libya to Fight in Syria,» The Truth Libyan War, September 20, 2013.
[20] « Les États-Unis, premiers financiers mondiaux du terrorisme » («The United States, the world’s leading financier of terrorism»), par Thierry Meyssan, Al-Watan (Syrie), Réseau Voltaire, 3 février 2014.
[21] «Congress Approves Secret US weapons flow to ’moderate’ Syrian rebels» by Mark Hosenball,Reuters, January 27, 2014.
[22] “Islamic State of Iraq and the Levant led by Prince Abdul Rahman”, Translation Alizée Ville,Voltaire Network, 4 February 2014.
[23] “PKK revelations on ISIL attack and creation of «Kurdistan»”, Voltaire Network, 8 July 2014.
[24] «U.S. Air Strikes Are Having a Limited Effect on ISIL » by Ben Watson, Defense One, August 11, 2014.
[25] «’Baghdadi’ Mossad trained, ’»Gulf Daily News, July 15, 2014.
[26] “Statement by senator John McCain on being targeted by terrorist group ISIL as «the ennemy» and «the crusader»”, Office of John McCain, 28 July 2014.Τιερί Μεϊσάν http://www.voltairenet.org/article185073.html
0 comments
Δημοσίευση σχολίου