Το Tokio Express,Ο Βρετανός κυβερνητικός Receiver of Wreck ψάχνει για το εν λόγω πλοίο και το κατονόμασε ως την «πιθανή» πηγή των πλακών.Επίσης πιστεύει ότι υπάρχει μια καλή πιθανότητα οι πλάκες να προέρχονται από περισσότερα πλοία.
Πρόκειται για το Miyazaki Maru, ένα γιαπωνέζικο επιβατικό πλοίο που βυθίστηκε από ένα γερμανικό υποβρύχιο ενώ πήγαινε στο Λονδίνο το 1917 και το Tokio Express από το οποίο είχαν ξεβραστεί στη στεριά 62 κοντέινερ που έπεσαν στη θάλασσα το 1997.
Το 2012, η Tracey Williams ανακάλυψε την πρώτη της πλάκα Tjipetir κατά τη διάρκεια μιας βόλτας στη θάλασσα στην Κορνουάλη της Αγγλίας.
Έμαθε ότι το Tjipetir είναι ένα χωριό στην Ινδονησία. Εκεί, τον 19ο αιώνα, βρισκόταν μια φυτεία με γουταπέρκα, μια ελαστική ουσία που γίνεται από το σφρίγος των δέντρων. Η γουταπέρκα χρησιμοποιούνταν στη μόνωση των υποβρύχιων τηλεγραφικών καλωδίων.
Φυτεία γουταπέρκας στα τέλη του 19ου αιώνα στην Ινδονησία
Αμέσως η Williams κατάλαβε ότι οι πλάκες προέρχονταν από κάποιο ναυάγιο και ότι θα πρέπει να υπάρχουν και άλλες.
Έτσι, δημιούργησε μια σελίδα στο Facebook για να δει αν είχε και κάποιος άλλος παρόμοιες πλάκες. Σύντομα διάφοροι άρχισαν να υποβάλλουν φωτογραφίες από τις Βρετανικές Νήσους, τη Γαλλία, τη Δανία, την Ισπανία και τα νησιά Σέτλαντ.
Όπως δήλωσε ο ωκεανογράφος Curtis Ebbesmeyer, χρειάζεται περίπου 25 χρόνια για να μεταφερθούν τα απομεινάρια ενός ναυαγίου σε όλο τον κόσμο, έτσι είναι δύσκολο να προσδιοριστεί από που προέρχονται οι πλάκες, οι οποίες μπορεί να έχουν επιβιώσει για περισσότερο από έναν αιώνα και να έχουν κάνει το γύρο του κόσμο πολλές φορές.
Στα τέλη του 2013 φάνηκε να λύνεται το μυστήριο της προέλευσης των πλακών. «Άρχισαν να έρχονται διάφορα στοιχεία από ανθρώπους που φαινόταν να ήξεραν. Δυο διαφορετικού άνθρωποι από διαφορετικές χώρες έστειλαν πληροφορίες ονομάζοντας δύο πλοία», δήλωσε η Williams.
0 comments
Δημοσίευση σχολίου