Ήταν ψυχολογικά τα προβλήματα; Ήταν κάτι άλλο; Γιατί αυτοκτόνησε η πρωταγωνίστρια της δεκαετίας του 80′! Όταν αυτοκτόνησε, η Ρένα Παγκράτη ήταν 49 ετών. Είχε γίνει διάσημη απ’ την τηλεόραση και τον ’80ς εμπορικό κινηματογράφο, όμως η μπογιά της είχε περάσει.Τα ψυχολογικά της προβλήματα σε συνδυασμό με την έλλειψη ενδιαφέροντος για τη δουλειά της την είχαν αφήσει μόνη και απένταρη. Κανείς δεν την έπαιρνε πια στο θέατρο, κι ας ήταν το μόνο που ήθελε να κάνει από παιδί.
Είχε γεννηθεί το 1949 στη Δάφνη, έχοντας καταγωγή από την Κέρκυρα. Οι πρώτες της εμφανίσεις στο θέατρο έγιναν όταν ήταν μόλις 11 ετών – θεωρήθηκε παιδί θαύμα και μετά από πέντε παραγωγές παιδικού θεάτρου, έπαιξε στο θίασο της Έλλης Λαμπέτη, το 1961 (στο Θαύμα της Άννης Σάλιβαν) ενώ την επόμενη χρονιά ήταν στο Εθνικό Θέατρο -Κατίνα Παξινού και Αλέξης Μινωτής!- στο Σπίτι της Μπερνάντα Άλμπα. Ως «παιδί-θαύμα» έπαιξε και στις ταινίες του Γιώργου Αρίωνα «Η γέφυρα της ευτυχίας» και «Όταν η ευτυχία προστάζει» (1964).Μεγαλώνοντας, βέβαιη πως ήθελε να γίνει ηθοποιός, σπούδασε στη Δραματική Σχολή Γ. Θεοδοσιάδη.
ΕΝΗΛΙΚΗ ΠΙΑ
Με το που ενηλικιώθηκε, προσπάθησε με διάφορους τρόπους να πραγματοποιήσει τα όνειρά της. Οι πρώτες μουσικές εμφανίσεις της ήταν στα Καμμένα Βούρλα . Στα 20 της συμμετείχε στη ραδιοφωνική εκπομπή «Τα παραμύθια της θείας Λένας», με την Αντιγόνη Μεταξά, εκπομπή που άφησε εποχή.
Στα μέσα της δεκαετίας του ’70 (1974) μπήκε, λίγο πριν τη διάλυσή του, στο θρυλικό ελληνικό ροκ συγκρότημα «Νοστράδαμος». Από εκεί την ανακάλυψε κι ο σκηνοθέτης Γιάννης Δαλιανίδης, δίνοντάς της το ρόλο της χίπισσας Κάθριν στο γνωστό κι αγαπημένο σήριαλ της εποχής, το «Λούνα Παρκ». Ο ρόλος αυτός τη σημάδεψε. Το σίριαλ είχε τεράστια επιτυχία, και παίχτηκε στην ΕΡΤ από το 1974 ως το 1981. Χάρη στο Λούνα Παρκ έγινε πρώτο όνομα.
Η ζωή και ο θάνατος της Ρένας Παγκράτη
Ταυτόχρονα ασχολήθηκε με την επιθεώρηση και τη δισκογραφία. Το 1976, μαζί με την Μπέσσυ, τον Ρόμπερτ Ουίλιαμς, τον Τάκη Αντωνιάδη διασκεύασαν τραγούδια της Γιουροβίζιον, και ολόκληρος ο σπάνιος δίσκος υπάρχει online.
Ο ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΤΩΝ ’80ς
Η πρώτη της κινηματογραφική ταινία ως ενήλικη ήταν το Γυναικες στα Οπλα, του 1979, με την Ρένα Βλαχοπούλου. Και μπορεί να είχε ξεκινήσει αλλιώς, το παιδί θαύμα, όμως η επιτυχία του ρόλου της στο Λούνα Παρκ, μια ατίθαση χίπισσα, ένα ξανθό παρτσακλό, την στιγμάτισε και σχεδόν όλοι οι ρόλοι που της προτείνονταν, σε φιλμ όπως ο Ξεβράκωτος Ρωμιός (1980) ή το Η Μανούλα, το Μανούλι και ο Παίδαρος (1982) ήταν στο ίδιο ύφος. Ακόμα πιο γνωστή κι αγαπητή -και ως τραγουδίστρια- έγινε όταν ο Δαλιανίδης την επέλεξε για τις κινηματογραφικές του επιτυχίες Βασικά καλησπέρα σας (Οι ραδιοπειρατές) του 1982, Καμικάζι αγάπη μου του 1983 και Έλα να αγαπηθούμε ντάρλινγκ του 1984.
ΟΙ ΒΙΝΤΕΟΤΑΙΝΙΕΣ
Οι συνεργασίες της με τον Ψάλτη και όλους τους νέους ανερχόμενους ηθοποιούς των ’80ς μπορεί να είναι καλτ σήμερα, αλλά μετά το ’84 η Παγκράτη δυσκολεύτηκε να βρει δουλειές. Η άνοδος της βιντεοκασέτας και ο θάνατος της εμπορικής ελληνικής ταινίας, στα μέσα των ’80ς, έμοιαζε ό,τι πρέπει γι’ αυτήν, όμως οι βιντεοταινίες στις οποίες έπαιξε δεν ήταν πολλές ούτε τρομερά επιτυχημένες. Η πιο ενδιαφέρουσα ήταν το “Οι σκληρές της πενιάς και του ροκ” του 1986. Η Ελένη (Νέλλη Γκίνη) και η Μαρία (Ρένα Παγκράτη) διευθύνουν δυο νυχτερινά κέντρα, που βρίσκονται το ένα απέναντι στο άλλο. Η μια τραγουδάει “λαϊκά” και η άλλη “ροκ”. Έχουν μεγάλο συναγωνισμό, που τον εκμεταλλεύονται στοιχεία του υποκόσμου…
Η τελευταία καταγεγραμμένη βιντεοταινία στην οποία έπαιξε η Παγκράτη, ήταν το έργο του 1989 με τίτλο “Η Μαντόνα από τη Δραπετσώνα”, όπου έπαιζε την υποτιθέμενη Μαντόνα.Πλοκή: “Μια θεότρελη παρέα από διάφορους τύπους της γειτονιάς αποφασίζει να ανοίξει μια ντίσκο. Για να τα οικονομήσουν και να διαφημίσουν το κέντρο τους ζητάνε διάφορα μεγάλα αστέρια του τραγουδιού, που όμως αρνούνται. Έτσι η πιο τρελή της παρέας μεταμφιέζεται σε Μαντόνα και αρχίζει μια ξεκαρδιστική περιπέτεια…”
Η ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ ’90 ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ
Η δεκαετία του ’90 ήταν δύσκολη. Έβγαλε έναν προσωπικό δίσκο με την LYRA (Της αγάπης το παιχνίδι) το 1992 που δεν πούλησε, και έκανε ένα γκεστ στην Λάμψη του Φώσκολου. Και σχεδόν τίποτα άλλο. Πέθανε στην Αθήνα στις 25 Ιουνίου 1998 από φαρμακευτική δηλητηρίαση. Τη βρήκε η αδερφή της στο σπίτι της. Ο θάνατός της ήταν αυτοκτονία, απόρροια της οικονομικής ανέχειας και της ανεργίας της τα τελευταία χρόνια. Σε σχετική επιστολή που βρέθηκε η ηθοποιός ανέφερε ότι εκτός από πολύ λίγους συναδέλφους της, κανένας άλλος δεν θέλησε να την προσλάβει. Η ζωή της μακριά από το σανίδι ήταν αυτό που την έφερε σε οικονομικό και προσωπικό αδιέξοδο. Κηδεύτηκε στο Νεκροταφείο του Βύρωνα.
Πρόσφατα, στην τηλεόραση, ο Μάκης Δελαπόρτας μίλησε για πρώτη φορά για την τελευταία, σκοτεινή και δύσκολη περίοδο της ζωής της Παγκράτη. «Έπαιζε στην επαρχία σε ένα θεατρικό και όταν ήρθε εδώ, η Ρένα Βλαχοπούλου δεν την πήρε στον θίασο γιατί είχε μάθει πως έλεγε κάποια περίεργα για εκείνη. Προσπάθησα τη Βλαχοπούλου να την πείσω ότι μπορεί και να μην είναι έτσι, δεν τα κατάφερα». 
«Δεν μπορούσε να ακολουθήσει και την εποχή της σωστά. Της λέγαμε όλοι ότι έχει ένα συγκεκριμένο στιλ που πρέπει να αλλάξει, δεν ήταν εύκολο. Πολλοί δεν μπόρεσαν να το κάνουν».«Είναι η πρώτη φορά που το λέω αυτό, με τη Ρένα Παγκράτη πήγαμε μαζί σε ένα κατάστημα καλλυντικών για να πιάσει δουλειά. Δεν έφταιξαν οι άνθρωποι, όμως δεν μπόρεσαν να συνειδητοποιήσουν πόσο ανάγκη μπορεί να είχε αυτή η κοπέλα για να βρει δουλειά. Δεν την πίστεψαν».
«Ο Δαλιανίδης μου είπε τότε ότι θα της πληρώνει αυτός το ενοίκιο. Η Άννα Φόνσου μου είπε θα κοιτάξω να της βγει μια σύνταξη αναπηρική, όμως δεν μπορείς να βγάλεις σύνταξη σε έναν άνθρωπο που έχει ψυχολογικά. Έτσι αποφάσισε να δώσει τέλος στη ζωή της. Αισθάνθηκα πάρα πολύ άσχημα και δε βγήκα ποτέ να μιλήσω, ενώ ήξερα τα πάντα. Επίσης ένας μεγάλος πρωταγωνιστής της είχε υποσχεθεί πως θα την βοηθήσει, θα της πήγαινε λεφτά, δεν της τα πήγε ποτέ.
0 comments
Δημοσίευση σχολίου