Είμαι σίγουρος ότι οι περισσότεροι άνθρωποι θα ήθελαν, μέσα απ’ τα βάθη της καρδιάς τους,να σταματήσει ο Θεός να ανακατεύεται στην καθημερινή τους ζωή.
Deepak Chopra
Η αναζήτηση του Θεού είναι να φτάνεις σε ένα μέρος και να ανακαλύπτεις ότι ο Θεός μόλις έχει φύγει από ‘κειThomas Merton
Γιατί αυτή η υπόθεση έχει απλωθεί πέρα μακριά από την θρησκεία; Γιατί ο Πρόεδρος των ΗΠΑ και άλλοι «αναγεννημένοι» Χριστιανοί αναφέρονται στο «χέρι του Θεού» που τους βοηθάει να πολεμούν στη Μέση Ανατολή!
Η Δυτική μας κοινωνία σίγουρα είναι πολύ διαφορετική από την παραδοσιακή μουσουλμανική, αλλά υπάρχει κάτι το κοινό. Oι άνθρωποι και των δύο πιστεύουν ότι ο Θεός είναι με το πλευρό τους! Αυτό σημαίνει ότι ξέρουν τι σκέφτεται ο Θεός –αξιοσημείωτη αλαζονεία– που σημαίνει ότι ο Θεός είναι απεριόριστα παρόν και απεριόριστα υπερβατικός, κοσμικός και προσωπικός ταυτόχρονα, αόρατος και αδύνατον να τοποθετηθεί στο χρόνο και χώρο. Ταυτόχρονα οι άνθρωποι συνεχίζουν και γκρινιάζουν σχετικά με τα λεγόμενα αρχαία ιερά κείμενα, τα οποία αξιώνουν να μεταδώσουν τι είναι αυτό που Θεός πραγματικά θέλει.
Ο μεγάλος Ινδός ποιητής Kabir έγραψε πως είχε διαβάσει όλα τα ιερά κείμενα, πλύθηκε σε όλες τις ιερές πισίνες λίμνες, επισκέφτηκε όλους τους ιερούς τόπους και δεν βρήκε Θεό σε κανένα απ’ αυτά. Οι περισσότεροι άνθρωποι θα το θεωρούσαν το γεγονός αυτό απελπισία ενώ ουσιαστικά εκεί βρίσκεται το κλειδί της ελευθερίας.
Στη Vedanta, το πιο καθαρό πνευματικό δόγμα του Ινδουισμού, ο Θεός δεν θέλει τίποτα από μας. Δεν θέλει να τον βρούνε, δεν έχει νόμους που εμείς θα ‘πρεπε να εκτελούμε υπάκουα, ποτέ δεν κρίνει, τιμωρεί ή έχει από μας προσδοκίες.
Η αλήθεια είναι ότι ο Θεός μας έχει αφήσει μόνους πριν από πολύ καιρό και αυτή δεν ήταν πράξη τιμωρίας ή εγκατάλειψης. Αυτή ήταν μια ευκαιρία για μας, για να βρούμε την ελευθερία μας και μέσα από αυτήν να καταλάβουμε κάτι απλό αλλά ακόμη βαθιά εδραιωμένο και δυσκολονόητο:
ο Θεός είναι η ίδια η ύπαρξη καθεαυτού. Όμως η ύπαρξη δεν είναι ένα άδειο σκάφος. Εκείνη περιέχει τη ζωή και το θάνατο, ελλιμενίζεται τον Εαυτό, τη μορφή της συνείδησης που μπορεί να αγκαλιάσει την ίδια την ύπαρξή του και να δημιουργήσει το δικό της όχημα που οδηγοί στην εξέλιξη.
Εάν βυθιστούμε αρκετά βαθιά στην Ύπαρξη, αφήνοντας στην άκρη όλα τα αντικείμενα που μας περικυκλώνουν και αν βγάλουμε τη μάσκα του Προσώπου από τα μάτια μας, βλέπουμε ότι η Ύπαρξη είναι αιώνια και περιέχει το σπόρο του κάθε άλλου δημιουργημένου πράγματος. Ο,τι υπάρχει είναι μόνο μια αντανάκλαση του Εαυτού, και όλοι οι κόσμοι συμπεριλαμβάνοντας και αυτό τον πολύτιμο, πέφτουν στις τρεις κατηγορίες:
1. Συνείδηση που αντανακλάται στα υλικά αντικείμενα και γεγονότα.
2. Συνείδηση που αντανακλάται σε περισσότερο αφηρημένα αντικείμενα και γεγονότα.
3.Συνείδηση που αντανακλάται πάνω στον εαυτό της.
Τα δέντρα, βουνά και σύννεφα ανήκουν στην πρώτη κατηγορία. Τα όνειρα, τα ιδανικά και φιλοδοξίες ανήκουν στη δεύτερη. Ο Εαυτός ανήκει στη τρίτη.
Η κάθε αιτία, το κάθε ιδανικό και πνευματικό κίνημα ή πνευματικές διδασκαλίες έχουν να κάνουν με το ερώτημα: Ποιος είμαι;
Οι φονταμενταλιστές όλων των ειδών θέλουν να δώσουν απάντηση σε αυτή την ερώτηση, μια για πάντα. Μπορεί να πετύχουν στο να δαμάσουν την αμφιβολία τους για λίγο, αλλά ο Θεός δεν έχει να πει τίποτα και ταυτόχρονα έχει να πει τα πάντα.
Μ’ αρέσουν τα λόγια του Thomas Merton: «Η αναζήτηση του Θεού είναι να φτάνεις σε ένα μέρος και να ανακαλύπτεις ότι ο Θεός μόλις έχει φύγει από ‘κει». Έτσι θα ‘πρεπε να είναι. Η ουσία της ανθρώπινης φύσης είναι να φτάνει πέρα από ό,τι ήδη ξέρουμε για τον εαυτό μας.
Αυτή τη στιγμή είμαστε αντιμέτωποι με το αναβράζουν και λανθάνον χάος ως απαρχαιωμένες θρησκευτικές πεποιθήσεις που δίνουν αγώνα για να αποδείξουν ότι δεν έχασαν την δύναμή τους. Η καθηγήτρια της Ψυχιατρικής Σούζαν Σμόλεη (Susan Smalley) λέει, πολύ ορθολογικά, ότι κανένας δεν μπορεί να απελευθερωθεί από οποιαδήποτε δοξασία αν δεν γεμίσει το διάστημα που θα άφηνε η δοξασία πίσω του. Εκείνοι που τους άφησε ήδη ο Θεός δεν είναι αναγκαστικά καλύτεροι από τους φονταμενταλιστές. Εκείνοι επίσης έχουν να γεμίσουν ένα κενό διάστημα.
Ο Θεός δεν θα μας αφήσει όσο αισθανόμαστε φοβισμένοι και μοναχικοί.
Ο Θεός μπορεί να εξελιχθεί, έτσι ελπίζει κανείς, σε κάτι διαφορετικό από την αυθεντική μορφή του με άσπρα γένια και τάση για εκδίκηση.
Στις μετριοπαθείς αιρέσεις αυτός ο μετασχηματισμός έγινε πριν από παρά πολύ καιρό. Αλλά για κάποιο λόγο δεν μπορέσαμε να διαχειριστούμε έναν πιο ευγενικό, πιο λεπτεπίλεπτο Θεό. Οι εκατομμύρια άνθρωποι αισθάνονται υπερβολικά άδειοι και φοβισμένοι, θυμωμένοι και απειλούμενοι, απομονωμένοι και αποσυνδεμένοι, για να ξαναπιστέψουν σε μια καλή και ευγενική θεϊκή παρουσία. Αυτό το φαινόμενο ονομάζεται αποξένωση.
Τη διάγνωση αυτή την έκαναν ο Μαρξ και ο Φρόιντ, που υποδείκνυαν ότι η ανθρώπινη ψυχή (human psyche) υποφέρει τρομακτικά όταν είναι αποτραβηγμένη απότομα από την επαφή με τη Φύση, όταν οι παραδόσεις σταματάνε να είναι μία ασφαλή φωλιά, όταν η εξάρθρωση και η ανασφάλεια γίνονται καθημερινότητα. Σύμφωνα με τα γκάλοπ η αιτία που το 87% των Αμερικάνων ποτέ δεν είχαν αμφιβολία για την ύπαρξη του Θεού δεν είναι η ακλόνητη πίστη τους. Είναι ο φόβος από το εναλλακτικό, ο φόβος από έναν κόσμο με τον οποίον θα κυβερνούσε το κενό που θα έμενε πίσω από τον Θεό. Ό,τι και να πιστεύουμε, όλοι μας πρέπει να γεμίσουμε αυτό το κενό.
Η Νέα Πνευματικότητα: Θα ήταν πράξη καλής πίστης αν τα Θρησκευτικά Δικαιώματα μπορούσαν να αποδεχτούν ότι σε αυτό το πράγμα είμαστε όλοι το ίδιο. Θα ‘ταν μία ισότιμη πράξη πίστης αν οι εχθροί των Θρησκευτικών Δικαιωμάτων έκαναν την ίδια παραχώρηση. Τότε η πνευματικότητα θα προχωρούσε μπροστά, και σε οικουμενικό επίπεδο θα συνεχίζαμε την αναζήτηση του πώς να ενώσουμε τον Ουρανό και τη Γη, πρώτα μέσα στο δικό μας το Νου και μετά σ’ όλα τα μέρη του κόσμου όπου αυτός κατοικεί…
Είναι αλήθεια ότι οι Ευαγγελιστές αυξάνονται, ακόμη και στα πιο παραδοσιακά μέρη. (Η Χώρα του Ισημερινού, που κάποτε ήταν φρούριο του ορθόδοξου καθολικισμού, υπολογίζεται ότι έχει πλέον πάνω από 25% Προτεστάντες, εξαιτίας των «εισβολών» που έγιναν από τους ιεραπόστολους των ΗΠΑ.) Όμως το μέλλον του Θεού είναι στην πνευματική εξέλιξη. Το επόμενο βήμα της ανάπτυξης είναι για τους ανθρώπους που θα αρχίσουν να αφυπνίζονται, ένας μετά τον άλλον, ακριβώς σαν τον Ιησού, τον Βούδα και τον Μωάμεθ. Κρίνοντας από τις «grassroots activity» οι παρακάτω τάσεις θα συνεχίσουν να διαμορφώνουν την πνευματική ζωή των ανθρώπων:
Ο Διαλογισμός θα γίνει «main stream».
Τα στοιχεία του «θαυμαστού» και του «παραφυσικού» θα αναγνωρίζονται όλο και πιο εκτεταμένα.
Οι εναλλακτικές θεραπείας, σωματικές και ψυχολογικές, θα γίνουν κάτι συνηθισμένο.
Η προσευχή θα αποκτήσει άλλη βάση: θα θεωρηθεί πραγματική και αποτελεσματική.
Η υλοποίηση της επιθυμίας θα συζητηθεί ως ένα πραγματικό φαινόμενο.
Οι Άνθρωποι θα ξανακερδίσουν την επαφή με την ψυχή τους.
Τα άτομα θα βρουν τις απαντήσεις στα πιο βαθιά τους πνευματικά ερωτήματα εσωτερικά. Θα πιστέψουν στις προσωπικές τους απαντήσεις και θα ζήσουν ανάλογα.
Θα αναπτυχθούν καινούργιες πνευματικές και ταυτόχρονα ακτιβιστικές κοινότητες.
Οι γκουρού και άλλες «πνευματικές αυθεντίες» θα αρχίσουν να χάνουν την επιρροή τους.
Οι σοφές παραδόσεις θα αγκαλιάσουν τις μεγάλες πνευματικές διδασκαλίες μέσα στην καρδιά της οργανωμένης θρησκείας.
Η πίστη πλέον δεν θα θεωρείται ως μια παράλογη αναχώρηση από τη λογική και την Επιστήμη.
Οι πόλεμοι θα ελαττώνονται, ενώ η ειρήνη θα γίνεται όλο και περισσότερο μια κοινωνική πραγματικότητα.
Η Φύση θα ξανακερδίσει τις ιερές της αξίες.
Εκατομμύρια άνθρωποι ήδη ενσωματώνουν αυτές τις τάσεις και ιδέες μέσα στις ζωές τους. Συμμορφώνονται από τις αξίες της νέας πνευματικότητας. Τα γεγονότα μπορεί να κρύβουν την εκτεταμένη επανάσταση των πνευματικών αξιών, αλλά τα εξωτερικά γεγονότα πάντα ήταν ο φτωχός οδηγός για το τι συμβαίνει στο επίπεδο της ψυχής.
Deepak Chopra
0 comments
Δημοσίευση σχολίου