Τα περισσότερα είδη μεγάλων θηλαστικών της Βόρειας Αμερικής - μαστόδοντα, αρκούδες, γιγαντιαίοι βραδύποδες εδάφους, αιλουροειδή, αμερικανικές καμήλες και άλογα - εξαφανίστηκαν πριν από περίπου 13.000 χρόνια, στο τέλος της εποχής του Πλειστόκαινου.
Η αιτία αυτής της μαζικής εξαφάνισης έχει γίνει αντικείμενο συζητήσεων από τους επιστήμονες οι οποίοι μέχρι πρόσφατα μόνο εικασίες είχαν ως προς τις αιτίες του φαινομένου.
Μια ομάδα επιστημόνων, συμπεριλαμβανομένου του καθηγητή στο Πανεπιστήμιο UC Santa Barbara James Kennett, ομότιμου καθηγητή στο Τμήμα Επιστήμης της Γης, ανέφερε ότι ένας κομήτης που συγκρούστηκε με τη Γη έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εξαφάνιση των ειδών . Η υπόθεσή τους δείχνει ότι ένα γεγονός κοσμικών διαστάσεων έχει δημιουργήσει την καθίζηση και την παγκόσμια ψύξη της περιόδου Younger Dryas κοντά στα 12.800 χρόνια πριν. ( Σημ* Η Younger Dryas , αποκαλούμενη και ως Μεγάλη Ψύξη είναι η εποχή που αντιστοιχεί στα 12.800-11.500 χρόνια πριν από σήμερα , δηλ. 10.800-9.500 πΧ.
(Εικόνα από ηλεκτρονικό μικροσκόπιο ,σφαιρίδια διοξειδίου του άνθρακα από την εποχή Younger Dryas- 30 cm κάτω από την επιφάνεια σε Gainey, Michigan.Credit: UCSB)
Η κοσμική σύγκρουση προκάλεσε φοβερές αλλαγές και περιβαλλοντικό στρες,η δε υποβάθμιση συνέβαλε στην εξαφάνιση των περισσότερων μεγάλων ζωικών ειδών που κατοικούσαν τότε στην Αμερική. Σύμφωνα με τον Kennett, οι καταστροφικές επιπτώσεις και η επακόλουθη αλλαγή του κλίματος οδήγησε επίσης στην εξαφάνιση του προϊστορικού πολιτισμού των κυνηγών Clovis, καθώς και για την γενικότερη μείωση του ανθρώπινου πληθυσμού.
Σε μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε αυτή την εβδομάδα στην Εφημερίδα της Γεωλογίας με τίτλο Nanodiamond-Rich Layer across Three Continents Consistent with Major Cosmic Impact at 12,800 ΒP , o Kennett και μια διεθνής ομάδα επιστημόνων επικεντρώθηκαν στον χαρακτήρα και τη διασπορά των νανοδιαμαντιών, ένός τύπου υλικού που παράγεται κατά τη διάρκεια μιας τέτοιας εξωγήινης σύγκρουσης. Οι ερευνητές βρήκαν μια αφθονία από αυτά τα μικροσκοπικά διαμάντια διασπαρμένα σε πάνω από 50 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα σε όλ0 το Βόρειο Ημισφαίριο στην εποχή της Younger Dryas. Αυτό το λεπτό, πλούσιο σε άνθρακα στρώμα είναι συχνά ορατό ως μια λεπτή μαύρη γραμμή λίγα μέτρα κάτω από την επιφάνεια.
Ο Kennett και ερευνητές από 21 πανεπιστήμια σε έξι χώρες διερεύνησαν νανοδιαμάντια σε 32 τοποθεσίες σε 11 χώρες σε όλη τη Βόρεια Αμερική, την Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή. Δύο από τις περιοχές είναι απέναντι από το UCSB στο Santa Barbara Channel : Μία στο Arlington Canyon στο νησί Santa Rosa, η άλλη στο σπήλαιο Daisy στο νησί Σαν Μιγκέλ.
(Η κόκκινη γραμμή καθορίζει τις περιοχές που πλήγηκαν από το την κοσμική σύγκρουση της εποχής Younger Dryas σε ακτίνα 50 εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων)
Εχουμε εντοπίσει ένα λεπτό στρώμα εδάφους σε πάνω από τρεις ηπείρους, κυρίως στη Βόρεια Αμερική και τη Δυτική Ευρώπη, το οποίο περιέχει μια πλούσια συγκέντρωση των νανοδιαμαντιών, η παραγωγή των οποίων δεν μπορεί να εξηγηθεί παρά μόνο από κάποια κοσμική σύγκρουση«, δήλωσε ο Kennett.
«Βρήκαμε επίσης στο υλικό αυτό της YD υαλώδη και μεταλλικά υλικά που σχηματίζονται σε θερμοκρασίες άνω των 2200 βαθμών Κελσίου, οι οποίες δεν θα μπορούσαν να έχουν προκύψει από πυρκαγιές, ηφαιστειακή δραστηριότητα ή ροή από μετεωρίτες, αλλά μόνο από κάποια κοσμική σύγκρουση.»
Η ομάδα διαπίστωσε επίσης ότι το στρώμα αυτό της Younger Dryas περιείχε επίσης μεγαλύτερο από το σύνηθες ποσοστό από σφαιρίδια κοσμικής σύγκρουσης με υλικά όπως υψηλής θερμοκρασίας τήξης γυαλί, σταφυλοειδείς συστάδες αιθάλης , κάρβουνο, σφαιρίδια άνθρακα, όσμιο, πλατίνα και άλλα υλικά.
Αλλά σε αυτή τη μελέτη οι ερευνητές επικέντρωσαν την πολύ αναλυτική προσέγγιση τους αποκλειστικά στα νανοδιαμάντια που βρέθηκαν σε διάφορες μορφές, συμπεριλαμβανομένων των κυβικών (με τη μορφή των διαμαντιών που χρησιμοποιούνται σε κοσμήματα) και εξαγωνικών κρυστάλλων.
«Οι διαφορετικοί τύποι των νανοδιαμαντιών που βρέθηκαν στις υπό εξέταση περιοχές στο γεωλογικό στρώμα της Younger Dryas είναι αποτέλεσμα μεγάλων διακυμάνσεων στα επίπεδα της θερμοκρασίας, της πίεσης και του οξυγόνου που σχετίζεται με το χάος μιας σύγκρουσης, εξήγησε ο Κένετ. «Αυτές είναι μοναδικές συνθήκες που συνέπεσαν και παρήγαγαν τα διαμάντια από γήινο άνθρακα. Τα διαμάντια δεν έρχονται μαζί με τον εισερχόμενο μετεωρίτη ή κομήτη
Βασιζόμενοι σε πολλαπλά αναλυτικές διαδικασίες, οι ερευνητές προσδιόρισαν ότι η πλειονότητα των υλικών στα δείγματα της εποχής Younger Dryas είναι νανοδιαμάντια και όχι κάποια άλλα είδη ορυκτών.
Η ανάλυση έδειξε ότι τα νανοδιαμάντια αναδύονται συνεχώς στο στρώμα που αντιστοιχεί στην Younger Dryas σε μεγάλο εύρος περιοχών.
Δεν υπάρχει κανένα γνωστό όριο στον χώρο της ΥD, ο οποίος καλύπτει σήμερα πάνω από το 10% του πλανήτη, πράγμα που δείχνει ότι η αιτία του φαινομένου ήταν μια μεγάλη κοσμική σύγκρουση«, δήλωσε ο Kennett.
Τα δεδομένα των νανοδιαμαντιών που αναγνωρίζονται στην παρούσα μελέτη δίνουν στους επιστήμονες ένα στιγμιότυπο από μια στιγμή στο χρόνο που ονομάζεται isochron. ( Σημ* Γενικά: καθορισμός σημείων και γραμμών σε χάρτη που καθορίζουν συμβάντα που συνέβησαν ταυτόχρονα)
Μέχρι σήμερα, οι επιστήμονες γνωρίζουν μόνο δύο γεωλογικά στρώματα στα οποία έχουν βρεθεί τέτοιου είδους νανοδιαμάντια:
H Younger Dryas, 12.800 χρόνια πριν από σήμερα και η γνωστή Κρητιδική-Τριτογενής γεωλογική εποχή, πριν 65 εκατομμύρια χρόνια, η οποία χαρακτηρίζεται από τη μαζική εξαφάνιση των δεινοσαύρων, των αμμωνιτών και πολλών άλλων ομάδων.
Τα στοιχεία που παρουσιάζουμε επιλύουν το ζήτημα σχετικά με την ύπαρξη άφθονων νανοδιαμαντιών στην Younger Dryas, δήλωσε ο Kennett. Και συμπληρώνει:
Η δική μας εργασία αμφισβητεί ορισμένα δεδομένα πολλών επιστημονικών ειδικοτήτων και έχει σοβαρές επιπτώσεις στην αρχαιολογία, παλαιοντολογία και παλαιοανθρωπολογία / παλαιοκλιματολογία, τομείς που επηρεάζονται όλοι από την σχετικά πρόσφατη κοσμική σύγκρουση.
Η εποχή της καταστροφής της Ατλαντίδας που αναφέρεται από τον Πλάτωνα στο γνωστό χωρίο του Τίμαιου αντιστοιχεί πράγματι στην γεωλογική εποχή που είναι γνωστή ως Νεώτερη Δρυάς ( 13.000 περίπου χρόνια πριν από σήμερα ,δηλαδή 10.000-9.000 πΧ). Ο Πλάτων αναφέρει ότι, 9.000 περίπου χρόνια πριν από την εποχή του, οι Αθηναίοι νίκησαν μεν τους Ατλαντες εισβολείς αλλά μετά, λόγω των φοβερών σεισμών και λοιπών καταστροφών που συνέβησαν μέσα σε μία-δύο ημέρες, όχι μόνο η Ατλαντίδα αλλά και η Ελλάδα υπέστη τεράστιες καταστροφές με αποτέλεσμα να σβήσει εντελώς και ο προυπάρχον ελληνικός πολιτισμός, τον οποίον οι ιερείς της Αιγύπτου χρονολογούσαν 1000 χρόνια πριν τον Αιγυπτιακό, όντας αμφότεροι δημιουργήματα της θεάς Αθηνάς (Νηίθ κατά τους Αιγυπτίους) και να επιζήσουν μόνο λίγοι που είχαν καταφύγει στα βουνά.
Πολλοί αναφέρονται στον θρύλο της Ατλαντίδας αλλά ξεχνούν όλα τα υπόλοιπα από το σημείο αυτό. Συνεπώς εδώ έχουμε την περιγραφή μιας εκτεταμένης ξαφνικής γεωλογικής καταστροφής που μπορεί να οφείλεται σε πρόσκρουση όπως προκύπτει από την αναφορά σε συνεχόμενους καταστρεπτικούς σεισμούς και τον επακόλουθο καταποντισμό μεγάλων τμημάτων ξηράς.
(Τίμαιος 24d-26 c «….Τα αρχεία μας αναφέρουν ότι η πόλη σας αναχαίτισε κάποτε μια μεγάλη δύναμη που είχε επιτεθεί με αλαζονεία εναντίον όλης της Ευρώπης και της Ασίας ξεκινώντας απ’ έξω, από τον Ατλαντικό ωκεανό. Οι άνθρωποι μπορούσαν να ταξιδεύουν εκείνη την εποχή στον ωκεανό, γιατί αμέσως μετά το στόμιό του ―που, όπως μαθαίνω, εσείς το ονομάζετε Ηράκλειες Στήλες― υπήρχε ένα νησί μεγαλύτερο από την Ασία και τη Λιβύη μαζί. Οι ταξιδιώτες της εποχής περνούσαν από αυτό στα άλλα νησιά και από εκεί σε όλη την απέναντι ήπειρο που περιβάλλει αυτήν την πραγματικά αχανή θάλασσα.
Όλα τα μέρη που βρίσκονται μέσα από το στόμιο που λέγαμε φαίνονται σαν λιμάνι με στενή είσοδο· το πέλαγος όμως που εκτείνεται έξω από το στόμιο είναι πραγματικό πέλαγος· και η στεριά που το περικλείει θα έλεγε κανείς ότι αξίζει να ονομαστεί «ήπειρος», στην κυριολεξία του όρου. Σ’ αυτό το νησί, την Ατλαντίδα, δημιουργήθηκε κάτω από βασιλική εξουσία μια μεγάλη και θαυμαστή δύναμη που κυριάρχησε σε όλο το νησί καθώς και σε πολλά άλλα νησιά και μέρη της απέναντι ηπείρου. Επιπλέον, προς την πλευρά μας, επικράτησε στη Λιβύη ως την Αίγυπτο και στην Ευρώπη ως την Τυρρηνία. Αυτή λοιπόν η μεγάλη δύναμη συγκέντρωσε κάποτε όλα της τα στρατεύματα και επιχείρησε, με μία μόνο επίθεση, να υποδουλώσει την πόλη σας και τη δική μας και όλες όσες βρίσκονται μέσα από τις Στήλες.
Τότε ακριβώς, Σόλων, αποκαλύφθηκε σε όλη την ανθρωπότητα η αρετή και η δύναμη της πόλης σας, γιατί στάθηκε πρώτη στο φρόνημα και στην τεχνική του πολέμου. Επικεφαλής των Ελλήνων, και στη συνέχεια αναγκασμένη να πολεμήσει μόνη όταν οι άλλοι την εγκατέλειψαν, έφθασε στον έσχατο κίνδυνο αλλά τελικά απέκρουσε τους εισβολείς και θριάμβευσε. Δεν άφησε έτσι να γνωρίσουν τη σκλαβιά αυτοί που δεν είχαν υποδουλωθεί ποτέ και απελευθέρωσε με μεγαλοψυχία όλους εμάς τους άλλους που κατοικούσαμε μέσα από τις Ηράκλειες Στήλες. Πολύ αργότερα όμως ήρθαν τρομεροί σεισμοί και κατακλυσμοί και, μέσα σε μία μέρα και μία νύχτα φρίκης, όλο το γένος των πολεμιστών σας χάθηκε μέσα στη γη, και το νησί της Ατλαντίδας βυθίστηκε στη θάλασσα και αφανίστηκε.
Ο ωκεανός σ’ εκείνα τα μέρη έγινε απροσπέλαστος και ανεξερεύνητος από την πολύ βαθιά λάσπη που άφησε πίσω της η Ατλαντίδα καθώς καταποντιζόταν. Άκουσες λοιπόν, Σωκράτη, μια περίληψη όσων μου είχε διηγηθεί ο γέροντας Κριτίας, μεταφέροντας τα λόγια του Σόλωνα…» Υπάρχει βεβαίως και ο μύθος της πτώσης του Φαέθωνα αλλά στον Τίμαιο υπάρχει μια χρονολογική και γεωγραφική περιγραφή που ταιριάζει με το περιστατικό της εκτεταμένης καταστροφής της εποχής της Νεώτερης Δρυάδος.
0 comments
Δημοσίευση σχολίου