Ο «άλλος» Ιησούς Χριστός, παρουσιάζεται ο ίδιος σαν διάβολος που θέλει αίμα!

Στο παρόν άρθρο θα εξετάσω ορισμένα εδάφια της βίβλου, που μας παρουσιάζουν έναν Χριστό αρκετά «παράξενο» και διαφορετικό από ότι έχουμε συνηθίσει. Αντί του γλυκύτατου και πράου Ιησού, εδώ βλέπουμε έναν εκδικητικό, βίαιο, απότομο και δύστροπο άνθρωπο, που μας προκαλεί ενστικτωδώς την αντιπάθεια... Ας ξεκινήσω από το ευαγγέλιο του Ματθαίου: (10, 34-36)

34 ΜΗ ΝΟΜΙΣΗΤΕ ΟΤΙ ΗΛΘΟΝ ΝΑ ΒΑΛΩ ΕΙΡΗΝΗΝ ΕΠΙ ΤΗΝ ΓΗΝ, ΔΕΝ ΗΛΘΟΝ ΝΑ ΒΑΛΩ ΕΙΡΗΝΗΝ, ΑΛΛΑ ΜΑΧΑΙΡΑΝ.

35 ΔΙΟΤΙ ΗΛΘΟΝ ΝΑ ΔΙΑΧΩΡΙΣΩ ΑΝΘΡΩΠΟΝ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΘΥΓΑΤΕΡΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΣ ΑΥΤΗΣ ΚΑΙ ΝΥΜΦΗΝ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΠΕΝΘΕΡΑΣ ΑΥΤΗΣ.

36 ΚΑΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΘΕΛΟΥΣΙΝ ΕΙΣΘΑΙ ΟΙ ΟΙΚΙΑΚΟΙ ΑΥΤΟΥ.

Παρομοίως στο κατά Λουκάν: (14, 26)

26 ΕΑΝ ΤΙΣ ΕΡΧΗΤΑΙ ΠΡΟΣ ΕΜΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΙΣΗ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑ ΤΕΚΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑΣ ΑΔΕΛΦΑΣ ΕΤΙ ΔΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΑΥΤΟΥ ΖΩΗΝ, ΔΕΝ ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΗΝΑΙ ΜΑΘΗΤΗΣ ΜΟΥ.

Ο «φιλειρηνικός» Ιησούς σ' αυτά τα αποσπάσματα λέει ξεκάθαρα στους μαθητές του οτι δεν ήρθε για να φέρει ειρήνη, αλλά πόλεμο (μάχαιρα). Ήρθε για να χωρίσει τους οπαδούς του από τους γονείς και τα υπόλοιπα οικεία τους πρόσωπα, λέγοντας μάλιστα οτι όποιος δεν μισεί τον πατέρα, τη μητέρα, τα παιδιά, τα αδέρφια, όπως επίσης και την ίδια του τη ζωή (!), δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να γίνει μαθητής του. Εδώ μας θυμίζει περισσότερο κάποιον φανατικό Ταλιμπάν ιερέα, που συμβουλεύει τους οπαδούς του να μισήσουν τους δικούς τους, για να τον ακολουθήσουν με απερίσπαστο φανατισμό... Ας μιλήσουμε και λίγο για μαχαίρια: (Λουκ. 24, 36-38)

36 ΕΙΠΕ ΛΟΙΠΟΝ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΥΣ, ΑΛΛΑ ΤΩΡΑ ΟΣΤΙΣ ΕΧΕΙ ΒΑΛΑΝΤΙΟΝ ΑΣ ΛΑΒΗ ΑΥΤΟ ΜΕΘ ΕΑΥΤΟΥ, ΟΜΟΙΩΣ ΚΑΙ ΣΑΚΚΙΟΝ ΚΑΙ ΟΣΤΙΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΣ ΠΩΛΗΣΗ ΤΟ ΙΜΑΤΙΟΝ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΑΣ ΑΓΟΡΑΣΗ ΜΑΧΑΙΡΑΝ.

37 ΔΙΟΤΙ ΣΑΣ ΛΕΓΩ ΟΤΙ ΕΤΙ ΤΟΥΤΟ ΤΟ ΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΚΤΕΛΕΣΘΗ ΕΙΣ ΕΜΕ, ΤΟ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΑΝΟΜΩΝ ΕΛΟΓΙΣΘΗ, ΔΙΟΤΙ ΤΑ ΠΕΡΙ ΕΜΟΥ ΓΕΓΡΑΜΜΕΝΑ ΛΑΜΒΑΝΟΥΣΙ ΤΕΛΟΣ.

38 ΟΙ ΔΕ ΕΙΠΟΝ ΚΥΡΙΕ ΙΔΟΥ ΗΔΗ ΔΥΟ ΜΑΧΑΙΡΑΙ. Ο ΔΕ ΕΙΠΕ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΥΣ ΙΚΑΝΟΝ ΕΙΝΑΙ.

Οι συμβουλές του προς το ακροατήριο είναι οι εξής: «όποιος έχει λεφτά ας τα πάρει μαζί του, ενώ όποιος δεν έχει να πουλήσει τα ρούχα του για να αγοράσει μαχαίρι». Κάπως... περίεργες προτροπές από έναν δάσκαλο της ειρήνης, που δεν σκοπεύει να ασχοληθεί με τα εγκόσμια, γιατί το βασίλειό του είναι «έξω από αυτόν τον κόσμο»! Περισσότερο μοιάζει με κάποιον οπλαρχηγό, που σχεδιάζει ένοπλη εξέγερση... Πράγματι, τα μαχαίρια σε τί θα χρησιμεύσουν; (Λουκ. 19, 27)

27 ΠΛΗΝ ΤΟΥΣ ΕΧΘΡΟΥΣ ΜΟΥ ΕΚΕΙΝΟΥΣ, ΟΙΤΙΝΕΣ ΔΕΝ ΜΕ ΗΘΕΛΗΣΑΝ ΝΑ ΒΑΣΙΛΕΥΣΩ ΕΠ ΑΥΤΟΥΣ, ΦΕΡΕΤΕ ΕΔΩ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΦΑΞΑΤΕ ΕΜΠΡΟΣΘΕΝ ΜΟΥ.

Σαφέστατη εντολή: «Φέρτε μου όλους τους εχθρούς, που δεν αναγνωρίζουν τη βασιλεία μου, και σφάξτε τους μπροστά στα πόδια μου»!! Αν ακούγαμε αυτό το απόσπασμα χωρίς να ξέρουμε από πού προέρχεται, θα υποθέταμε οτι το είπε κάποιος σαν τον Δον Κορλεόνε από το «Νονό»! Κι όμως, το είπε ο ειρηνοποιός, γλυκύτατος και πράος Χριστός... Τα μαχαίρια όμως έχουν και άλλη χρησιμότητα: (Λουκ. 12, 58-59)

58 ΕΝΩ ΛΟΙΠΟΝ ΥΠΑΓΕΙΣ ΜΕΤΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΔΙΚΟΥ ΣΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΡΧΟΝΤΑ, ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΝ ΚΑΘ ΟΔΟΝ ΝΑ ΑΠΑΛΛΑΧΘΗΣ ΑΠ ΑΥΤΟΥ, ΜΗΠΟΤΕ ΣΕ ΣΥΡΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΡΙΤΗΝ ΚΑΙ Ο ΚΡΙΤΗΣ ΣΕ ΠΑΡΑΔΩΣΗ ΕΙΣ ΤΟΝ ΥΠΗΡΕΤΗΝ ΚΑΙ Ο ΥΠΗΡΕΤΗΣ ΣΕ ΒΑΛΗ ΕΙΣ ΦΥΛΑΚΗΝ.

59 ΣΟΙ ΛΕΓΩ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ ΕΞΕΛΘΕΙ ΕΚΕΙΘΕΝ ΕΩΣΟΥ ΑΠΟΔΩΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΣΧΑΤΟΝ ΛΕΠΤΟΝ.

Ο Ιησούς εδώ δίνει μια εύκολη και γρήγορη λύση σε όσους έχουν χρέη. Καθώς πηγαίνουν με τον αντίδικό τους (αυτόν που του χρωστούν) στο δικαστήριο, να προσπαθήσουν να απαλλαχθούν από αυτόν μια και καλή! Όπως είναι διατυπωμένο αυτό, δε χωράει αμφιβολία οτι εννοεί την εξόντωση του αντιδίκου σε κάποιο σκοτεινό στενό. Στην περίπτωση που διστάσουν να το κάνουν, ο δικαστής θα τους ρίξει φυλακή, όπου σίγουρα θα σαπίσουν μέχρι να ξεπληρωθεί το χρέος τους! Οπότε, το «δραστικό» αυτό μέτρο είναι επιβεβλημένο!! Αν κάποιος τα έλεγε αυτά σήμερα, στην καλύτερη περίπτωση θα τον χαρακτήριζαν ακραίο αναρχικό, ή ακόμα και λωποδύτη... Ας εξετάσουμε τώρα την απαράδεκτη συμπεριφορά του Μεσσία στο συμβάν με τη Συροφοίνισσα: (Μαρκ. 7 ,24-30)

24 ΚΑΙ ΣΗΚΩΘΕΙΣ ΕΚΕΙΘΕΝ ΥΠΗΓΕΝ ΕΙΣ ΤΑ ΜΕΘΟΡΙΑ ΤΥΡΟΥ ΚΑΙ ΣΙΔΩΝΟΣ ΚΑΙ ΕΙΣΕΛΘΩΝ ΕΙΣ ΤΗΝ ΟΙΚΙΑΝ. ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΜΑΘΗ ΤΟΥΤΟ ΜΗΔΕΙΣ, ΔΕΝ ΗΔΥΝΗΘΗ ΟΜΩΣ ΝΑ ΚΡΥΦΘΗ.
25 ΔΙΟΤΙ ΑΚΟΥΣΑΣΑ ΠΕΡΙ ΑΥΤΟΥ ΓΥΝΗ, ΤΙΣ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΤΟ ΘΥΓΑΤΡΙΟΝ ΕΙΧΕ ΠΝΕΥΜΑ ΑΚΑΘΑΡΤΟΝ, ΗΛΘΕ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΠΕΣΕΝ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΠΟΔΑΣ ΑΥΤΟΥ. 26 ΗΤΟ ΔΕ Η ΓΥΝΗ ΕΛΛΗΝΙΣ ΣΥΡΟΦΟΙΝΙΣΣΑ ΤΟ ΓΕΝΟΣ ΚΑΙ ΠΑΡΕΚΑΛΕΙ ΑΥΤΟΝ ΝΑ ΕΚΒΑΛΗ ΤΟ ΔΑΙΜΟΝΙΟΝ ΕΚ ΤΗΣ ΘΥΓΑΤΡΟΣ ΑΥΤΗΣ.
27 Ο ΔΕ ΙΗΣΟΥΣ ΕΙΠΕ ΠΡΟΣ ΑΥΤΗΝ, ΑΦΕΣ ΠΡΩΤΟΝ ΝΑ ΧΟΡΤΑΣΘΩΣΙ ΤΑ ΤΕΚΝΑ, ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟΝ ΝΑ ΛΑΒΗ ΤΙΣ ΤΟΝ ΑΡΤΟΝ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΚΑΙ ΝΑ ΡΙΨΗ ΕΙΣ ΤΑ ΚΥΝΑΡΙΑ.
28 Η ΔΕ ΑΠΕΚΡΙΘΗ ΚΑΙ ΛΕΓΕΙ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΝ, ΝΑΙ ΚΥΡΙΕ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΚΥΝΑΡΙΑ ΥΠΟΚΑΤΩ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΗΣ ΤΡΩΓΟΥΣΙΝ ΑΠΟ ΤΩΝ ΨΙΧΙΩΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ. 29 ΚΑΙ ΕΙΠΕ ΠΡΟΣ ΑΥΤΗΝ, ΔΙΑ ΤΟΥΤΟΝ ΤΟΝ ΛΟΓΟΝ ΥΠΑΓΕ. ΕΞΗΛΘΕ ΤΟ ΔΑΙΜΟΝΙΟΝ ΑΠΟ ΤΗΣ ΘΥΓΑΤΡΟΣ ΣΟΥ.
30 ΚΑΙ ΟΤΕ ΥΠΗΓΕΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΙΚΟΝ ΑΥΤΗΣ, ΕΥΡΕΝ ΟΤΙ ΤΟ ΔΑΙΜΟΝΙΟΝ ΕΞΗΛΘΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΘΥΓΑΤΕΡΑ ΚΕΙΜΕΝΗΝ ΕΠΙ ΤΗΣ ΚΛΙΝΗΣ .

Πηγαίνοντας στα σύνορα Τύρου – Σιδώνας, δέχτηκε στο σπίτι που έμενε την επίσκεψη μιας Ελληνίδας ή Συροφοίνισσας γυναίκας. Όποια κι αν ήταν η εθνικότητά της, σε καμία περίπτωση δεν ήταν Ιουδαία (εκλεκτός λαός). Στην σπαρακτική της παράκληση (έπεσε στα πόδια του) να θεραπεύσει τη κόρη της, ο Ιησούς απάντησε ψυχρά οτι δεν μπορεί να σπαταλήσει το ψωμί που έχει για τα παιδιά, δηλαδή τους Εβραίους, στα... σκυλάκια, δηλαδή τους εθνικούς!! Ρατσιστικότατη, σκληρή και απαράδεκτη απάντηση σε μια συντετριμμένη από τον πόνο μάνα, που είχε την ανάγκη του...

Η Συροφοίνισσα όμως δεν πτοείται και του απαντάει, εξευτελίζοντας απόλυτα τον εαυτό της, ότι ακόμα και τα σκυλιά τρώνε τα ψίχουλα που πέφτουν από το τραπέζι των παιδιών! Ο Μεσσίας επιτέλους κινητοποιείται και λέει στη μητέρα να φύγει και να επιστρέψει στην κόρη της, την οποία θα θεραπεύσει «εξ αποστάσεως». Μια τόσο άκαρδη αντιμετώπιση θα χαρακτήριζε ίσως έναν τυρρανικό μονάρχη, όχι όμως και το γιο του πανάγαθου Θεού... Η σκληρότητα του υιού φαίνεται και σε άλλο εδάφιο, αυτή τη φορά απέναντι σε ένα απλό δέντρο: (Μαρκ. 11)

12 ΚΑΙ ΤΗ ΕΠΑΥΡΙΟΝ ΑΦΟΥ ΕΞΗΛΘΟΝ ΑΠΟ ΒΗΘΑΝΙΑΣ ΕΠΕΙΝΑΣΕ.
13 ΚΑΙ ΙΔΩΝ ΜΑΚΡΟΘΕΝ ΣΥΚΗΝ, ΕΧΟΥΣΑΝ ΦΥΛΛΑ, ΗΛΘΕΝ ΕΝ ΤΥΧΟΝ ΕΥΡΗ ΤΙ ΕΝ ΑΥΤΗ. ΚΑΙ ΕΛΘΩΝ ΕΠ ΑΥΤΗΝ ΟΥΔΕΝ ΕΥΡΕΝ ΕΙΜΗ ΦΥΛΛΑ, ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΗΤΟ ΚΑΙΡΟΣ ΣΥΚΩΝ.
14 ΚΑΙ ΑΠΟΚΡΙΘΕΙΣ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΕΙΠΕ ΠΡΟΣ ΑΥΤΗΝ, ΜΗΔΕΙΣ ΠΛΕΟΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΙΩΝΑ ΝΑ ΜΗ ΦΑΓΗ ΚΑΡΠΟΝ ΑΠΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΗΚΟΥΟΝ ΤΟΥΤΟ ΟΙ ΜΑΘΗΤΑΙ ΑΥΤΟΥ ...20 ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΩΙ ΔΙΑΒΑΙΝΟΝΤΕΣ ΕΙΔΟΝ ΤΗΝ ΣΥΚΗΝ ΕΞΗΡΑΜΜΕΝΗΝ ΕΚ ΡΙΖΩΝ.
21 ΚΑΙ ΕΝΘΥΜΗΘΕΙΣ Ο ΠΕΤΡΟΣ, ΛΕΓΕΙ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΝ, ΡΑΒΒΙ ΙΔΕ Η ΣΥΚΗ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑΝ ΚΑΤΗΡΑΣΘΗΣ ΕΞΗΡΑΝΘΗ.

Περνώντας μπροστά από μια συκιά, ο Χριστός πεινασμένος καθώς ήταν πλησίασε να κόψει κανένα σύκο. Δεν ήταν όμως η εποχή τους και βρήκε μόνο φύλλα. Τότε θύμωσε και καταράστηκε τη συκιά να μαραθεί, κάτι που επιβεβαιώθηκε την επόμενη μέρα, όταν οι μαθητές που πέρασαν από μπροστά της την βρήκαν ξεραμένη... Τώρα, τί του έφταιξε το κακόμοιρο το δεντράκι που δεν είχε σύκα, αφού δεν ήταν καν η εποχή τους... Μάλλον αυτός έφταιγε γιατί αναζητούσε έναν καρπό σε ακατάλληλη εποχή. Δυστυχώς, η συκιά πλήρωσε την «ιερά οργή» με αιώνιο ξέραμα! Για το κερασάκι στην τούρτα, θα κλείσω με ένα αηδιαστικό εδάφιο από την αποκάλυψη: (3, 14-16)

14 ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΓΓΕΛΟΝ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΩΝ ΛΑΟΔΙΚΕΩΝ ΓΡΑΨΟΝ ΤΑΥΤΑ , ΛΕΓΕΙ Ο ΑΜΗΝ Ο ΜΑΡΤΥΣ Ο ΠΙΣΤΟΣ ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΟΣ, Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΚΤΙΣΕΩΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.
15 ΕΞΕΥΡΩ ΤΑ ΕΡΓΑ ΣΟΥ ΟΤΙ ΟΥΤΕ ΨΥΧΡΟΣ ΕΙΣΑΙ, ΟΥΤΕ ΖΕΣΤΟΣ, ΕΙΘΕ ΝΑ ΗΣΟ ΨΥΧΡΟΣ Η ΖΕΣΤΟΣ.
16 ΟΥΤΩΣ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΣΑΙ ΧΛΙΑΡΟΣ ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΨΥΧΡΟΣ ΟΥΤΕ ΖΕΣΤΟΣ, ΜΕΛΛΩ ΝΑ ΣΕ ΕΞΕΜΕΣΩ ΕΚ ΤΟΥ ΣΤΟΜΑΤΟΣ ΜΟΥ.

Ο πανάγαθος Χριστός επιπλήττει εδώ τον επίσκοπο της Εκκλησίας της Λαοδικίας. Του επισημαίνει οτι δεν είναι ούτε ζεστός ούτε κρύος, αλλά χλιαρός. Επειδή αυτό είναι τόσο κακό, τον απειλεί οτι θα... κάνει εμετό πάνω του! Μπλιάχ! Θα είναι αγιασμένα τουλάχιστον τα ξέρατα;

Η Εκκλησία, μπροστά στον κίνδυνο να διαβάσουν οι πιστοί αυτά τα αποσπάσματα, έδωσε κατά καιρούς διάφορες ερμηνείες του τύπου «εδώ μιλάει μεταφορικά» ή «είναι συμβολικό αυτό» και άλλες παρομοίως φαιδρές. Πρέπει να επισημάνω όμως, πως όταν γράφτηκαν αυτά θεωρούνταν όλα κυριολεκτικά, μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια. Οι ερμηνείες οτι είναι συμβολικά ήρθαν πολλούς αιώνες αργότερα, από τους Πατέρες και τους λοιπούς απολογητές της Εκκλησίας, προφανώς για να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα...

Πώς εξηγείται όμως αυτή η «μανιοκαταθλιπτική» συμπεριφορά του Χριστού; Το ένα ενδεχόμενο είναι να μην υπήρξε ποτέ και οι ευαγγελιστές να συνέθεσαν την εικόνα του από διάφορες ανόμοιες προσωπικότητες της εποχής. Γι' αυτό άλλες φορές παρουσιάζεται πράος, ενώ άλλες φορές εκδικητικός. Το δεύτερο ενδεχόμενο είναι να υπήρξε πράγματι ο ιστορικός Ιησούς, αλλά να του αποδόθηκαν μυθικά χαρακτηριστικά που δεν διέθετε, τα οποία σε συνδυασμό με όσα αληθινά χαρακτηριστικά βρήκαν το δρόμο τους στα ευαγγέλια, να δημιούργησαν ένα ετερόκλητο μείγμα. Κρίνετε και μόνοι σας...