Μια ομάδα φυσικών πρότεινε έναν τρόπο τηλεμεταφοράς ενέργειας σε μεγάλες αποστάσεις. Η τεχνική, η οποία είναι καθαρά θεωρητική σε αυτό το σημείο, εκμεταλλεύεται το παράξενο κβαντικό φαινόμενο της διεμπλοκής, όπου δύο σωματίδια μοιράζονται την ίδια την ύπαρξη.
Οι ερευνητές, που εργάζονται για το πανεπιστήμιο Tohoku στην Ιαπωνία και με επικεφαλής τον Masahiro Hotta, περιγράφουν την πρότασή τους στην τελευταία έκδοση του Physical Review Α. Το σύστημα τους εκμεταλλεύεται τις ιδιότητες του πεπιεσμένου φωτός ή κυρίαρχου κενού που θα πρέπει να επιτρέπει την τηλεμεταφορά πληροφοριών σχετικά με μία ενεργειακή κατάσταση. Με τη σειρά της, αυτή η τηλεμεταφερόμενη κβαντική ενέργεια θα μπορούσε να γίνει ωφέλιμη.
Σε αντίθεση με τα συστήματα τηλεμεταφοράς, όπως απεικονίζεται στο Star Trek ή το The Fly, αυτό το είδος της τηλεμεταφοράς περιγράφει εμπλεκόμενα πειράματα στα οποία τα δύο πεπλεγμένα σωματίδια ενώνονται παρότι δεν υπάρχει καμία προφανής σύνδεση μεταξύ τους. Όταν μια αλλαγή συμβαίνει σε ένα σωματίδιο, η ίδια αλλαγή συμβαίνει στο άλλο. Ως εκ τούτου, η εντύπωση της τηλεμεταφοράς. Οι φυσικοί διεξάγουν πειράματα με το φως, την ύλη και τώρα, την ενέργεια.
Σύμφωνα με τον Hotta, μια μέτρηση για το πρώτο σωματίδιο εγχέει κβαντική ενέργεια στο σύστημα. Στη συνέχεια, με την προσεκτική επιλογή της μέτρησης που κάνουμε για το δεύτερο σωματίδιο, είναι δυνατόν να εξαχθεί η αρχική ενέργεια.
Γράφοντας στο Phys.org , ο Bob Yirka εξηγεί περισσότερα:
Πίσω στο 2008, ο Hotta, με μια άλλη ομάδα, πρώτα επινόησαν μια θεωρία για την τηλεμεταφορά ενέργειας βασιζόμενοι στη συνεκτίμηση των πλεονεκτημάτων του κυρίαρχου κενού. Η θεωρία προτείνει ότι δεν είναι πραγματικά κενά, αντί να υπάρχουν σωματίδια μέσα σε αυτά που μπαινοβγαίνουν στην ύπαρξη, μερικά από τα οποία έχουν εμπλακεί. Ενώ ενδιαφέρουσα είναι, η θεωρία που προτείνει ότι η ενέργεια τηλεμεταφοράς θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί μόνο σε πολύ μικρές αποστάσεις. Σε αυτή τη νέα προσπάθεια, ο Hotta και η παρέα του έχουν βρει έναν τρόπο για να αυξήσουν την απόσταση τηλεμεταφοράς, κάνοντας χρήση ενός υλικού γνωστό ως πεπιεσμένο φως, το οποίο είναι δεμένο σε μια πεπιεσμένη κατάσταση κενού.
Οι νόμοι της Κβαντικής μηχανικής περιορίζουν τους τρόπους που οι τιμές σε ένα σύστημα (όπως ένα κενό) μπορούν να μετρηθούν. Οι φυσικοί έχουν βρει, ωστόσο, ότι η αύξηση της αβεβαιότητας μίας τιμής , μειώνει την αβεβαιότητα της αξίας των άλλων, ένα είδος συμπιεσμένου αποτελέσματος. Όταν εφαρμόζεται στο φως, η θεωρία προτείνει, οδηγεί σε περισσότερα ζεύγη που ταξιδεύουν μαζί μέσω ενός κενού, το οποίο με τη σειρά του οδηγεί σε περισσότερα από αυτά που έχουν εμπλακεί και αυτό ακριβώς είναι που η ομάδα προτείνει ότι πρέπει να επιτρέπει την τηλεμεταφορά ενέργειας πάνω από σχεδόν εικονικά οποιαδήποτε απόσταση.
Συνεχίζοντας, οι ερευνητές θέλουν να δοκιμάσουν εργαστηριακά τη θεωρία τους. Ο Hotta υπαινίσσεται ότι η ομάδα του είναι στη διαδικασία να κάνει ακριβώς αυτό.
Είναι ενδιαφέρον ότι, το έργο αυτό έχει επιπτώσεις σε μια σειρά από συναφείς τομείς, συμπεριλαμβανομένων των μαύρων οπών και της φυσικής της κβαντικής θεωρίας της δαίμονα του Maxwell.
Για να μάθετε περισσότερα για αυτό, σας συνιστώ να διαβάσετε αυτό το άρθρο του MIT από το 2010, το οποίο καλύπτει μια παλαιότερη έκδοση της θεωρίας του Hotta.
Μετάφραση-Επιμέλεια-Απόδοση στα Ελληνικά ΑΟΡΑΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
0 comments
Δημοσίευση σχολίου