Το κορίτσι που κράτησε έγκλειστο ο πατέρας του με ζουρλομανδύα, επί 13 χρόνια!

Το Κωσταλέξι του Λος Άντζελες.... Στις 4 Νοεμβρίου του 1970 μία φρικιαστική ιστορία συγκλόνισε το Λος Άντζελες.

Ένας πατέρας κρατούσε την κόρη του φυλακισμένη στο υπόγειο για 13 χρόνια. Το όνομα του κοριτσιού δεν δόθηκε στη δημοσιότητα και ο Τύπος την αποκαλούσε “Τζίνι, το άγριο παιδί”.

Ο κόσμος δεν θα καταλάβει ποτέ”
Ο πατέρας της Τζίνι, Κλαρκ Γουάιλι, γεννήθηκε στον οίκο ανοχής όπου δούλευε η μητέρα του. Μεγάλωσε σε διάφορα ορφανοτροφεία χωρίς ίχνος γονικής φροντίδας και τρυφερότητας. Σε μεγαλύτερη ηλικία, η μητέρα του προσπάθησε να επανορθώσει για την αρχική της αδιαφορία, αλλά πλέον ο γιος της τη μισούσε ολοκληρωτικά.

Ο Κλαρκ είχε παντρευτεί την Αϊρίν, που ήταν 20 χρόνια μικρότερή του και ιδιαίτερα παθητικός χαρακτήρας. Ο σύζυγός της την κακοποιούσε, αλλά εκείνη δεν αντιδρούσε. Είχε πολύ κακή όραση, η οποία χειροτέρευε συνεχώς και ένιωθε εξαρτημένη από τον Κλαρκ, ο οποίος αντιπαθούσε τα παιδιά και είχε δώσει εντολή στη γυναίκα του να μη μείνει ποτέ έγκυος. Όμως μετά από πέντε χρόνια γάμου, η Αϊρίντου ανακοίνωσε ότι περίμεναν παιδί….

Είχε πολύ κακή όραση, η οποία χειροτέρευε συνεχώς και ένιωθε εξαρτημένη από τον Κλαρκ, ο οποίος αντιπαθούσε τα παιδιά και είχε δώσει εντολή στη γυναίκα του να μη μείνει ποτέ έγκυος. Όμως μετά από πέντε χρόνια γάμου, η Αϊρίν του ανακοίνωσε ότι περίμεναν παιδί….
Η δολοφονία των παιδιών του

Το κλάμα της νεογέννητης κόρης του ενόχλησε τον Κλαρκ και την άφησε στον κήπο για μία ολόκληρη νύχτα. Το μωρό αρρώστησε και πέθανε μετά από λίγες βδομάδες. Απέκτησαν άλλο ένα παιδί το οποίο έζησε μόλις δύο μέρες. Το 1953, γεννήθηκε ο γιος τους, Τζον, ο οποίος άντεξε την κακομεταχείριση του πατέρα του, αλλά παρουσίαζε μαθησιακές δυσκολίες….

Η γέννηση της «Τζίνι»
Τέσσερα χρόνια μετά η Αϊρίν έφερε στο κόσμο ένα κοριτσάκι. Ο Κλαρκ ήταν πεπεισμένος ότι η κόρη του ήταν διανοητικά καθυστερημένη, αλλά απαγόρευσε στους γιατρούς να την εξετάσουν Όταν η κόρη του ήταν 20 μηνών, ο Κλαρκ έχασε τη μητέρα του σε τροχαίο δυστύχημα και τρελάθηκε απ” την στενοχώρια του. Διαταραγμένος ψυχολογικά, αποφάσισε να κρατήσει την οικογένειά του ασφαλή πάσει θυσία και έκλεισε την κόρη του στο υπόγειο, όπου κανείς δεν μπορούσε να την αγγίξει. Απαγόρευσε στην Αϊρίν να φεύγει απ” το σπίτι και να επικοινωνεί με οποιονδήποτε. Ο γιος του Τζον, επιτρεπόταν να λείπει μόνο όσες ώρες ήταν στο σχολείο….

Το πρόγραμμα της Τζίνι
Για περίπου 13 ώρες κάθε μέρα, η Τζίνι φορούσε έναν αυτοσχέδιο ζουρλομανδύα που είχε κατασκευάσει η μητέρα της και της επέτρεπε να μετακινεί μόνο τις παλάμες και τις πατούσες της. Το βράδυ, ο πατέρας της την τοποθετούσε σε έναν υπνόσακο που την κρατούσε τελείως ακίνητη. Η μητέρα της την τάιζε τρεις φορές τη μέρα και ήταν η μοναδική επαφή που είχε μαζί της….

Όταν μεγάλωσε, ανέλαβε να την ταϊζει ο αδερφός της ο οποίος είχε εντολή να κάνει όσο πιο γρήγορα μπορούσε. Η τροφή που της έδιναν ήταν πάντα σε υγρή μορφή και αν δεν προλάβαινε να την καταπιεί, της την άλειφαν στο πρόσωπο. Εξαιτίας της κακής διατροφής, η Τζίνι είχε σοβαρό πρόβλημα δυσκοιλιότητας και μία φορά ο Κλαρκ την ανάγκασε να πιει ένα ολόκληρο μπουκάλι με καθαρτικό. Η μικρή κόντεψε να πεθάνει από αφυδάτωση και ήταν η μοναδική φορά που ο Κλαρκ επέτρεψε σε γιατρό να την εξετάσει.

Ο Κλαρκ απεχθανόταν τη φασαρία και δεν άντεχε να ακούει ούτε καν ανθρώπινη ομιλία. Απαγόρευσε στο γιο του και τη γυναίκα να συζητούν και τους ξυλοκοπούσε όποτε παρέβαιναν τις εντολές του. Αν η Τζίνι προσπαθούσε να μιλήσει, ο Κλαρκ τη χτυπούσε μέχρι να πάψει. Άλλες φορές, γρύλιζε σαν σκύλος για να την τρομοκρατήσει.

Κανείς γείτονας δεν είχε αντιληφθεί την κατάσταση, γιατί η οικογένεια ήταν τελείως αποκομμένη από τον έξω κόσμο. Ο Κλαρκ καθόταν όλη μέρα σε μια πολυθρόνα με ένα τουφέκι στα χέρια για να αποτρέψει την έξοδο της γυναίκας του. Όταν ο Τζον επέστρεφε από το σχολείο, έπρεπε να πει τον μυστικό κωδικό για να του ανοίξουν…

Η αποκάλυψη…
Η Αϊρίν, παθητική από τη φύση της, αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα όρασης και ξυλοκοπούνταν όποτε τολμούσε να αντιδράσει. Για 13 χρόνια υπέμενε την απάνθρωπη συμπεριφορά του συζύγου της. Ο γιος τους, Τζον, προσπάθησε πολλές φορές να το σκάσει απ” το σπίτι και τελικά τα κατάφερε, λίγο πριν να ενηλικιωθεί. Τον Οκτώβριο του 1970 η Αϊρίν κατάφερε να αποδράσει στο σπίτι των γονιών της, μαζί με την 13χρονη Τζίνι, που επιτέλους βγήκε στον κόσμο.

Ένα μήνα μετά προσπάθησε να επισκεφτεί έναν οφθαλμίατρο, αλλά κατά λάθος μπήκε στα γραφεία της κοινωνικής πρόνοιας. Η κοινωνική λειτουργός είδε την Τζίνι και υπέθεσε ότι έπασχε από σύνδρομο Ντάουν. Ανησύχησε όταν έμαθε ότι ήταν 13 χρονών γιατί έμοιαζε πολύ μικρότερη. Ανέφερε την υπόθεση στον προϊστάμενο της και ειδοποίησαν την αστυνομία. Οι ψυχολόγοι που εξέτασαν την Τζίνι συγκλονίστηκαν από την κακοποίηση που είχε δεχθεί. Η αστυνομία συνέλαβε τους γονείς της οι οποίοι αρνήθηκαν να μιλήσουν.

Τελικά ήταν ο 18χρονος Τζον αυτός που αποκάλυψε την αλήθεια για τη ζωή της Τζίνι. Η ιστορία έφτασε στον Τύπο στις 17 Νοεμβρίου και μετά από τρεις μέρες, ο Κλαρκ αυτοκτόνησε. Στο σημείωμα που άφησε πίσω του, έγραψε: “Ο κόσμος δεν θα καταλάβει ποτέ”…

Τζίνι, το άγριο παιδί…
Στα 13 της χρόνια η Τζίνι παρουσίαζε τη σωματική ανάπτυξη 9χρονου. Δεν μπορούσε να τεντώσει τα χέρια και τα πόδια της και περπατούσε με δυσκολία. Οι μόνες λέξεις που αναγνώριζε ήταν το όνομά της και το “συγγνώμη”. Η εγκεφαλική της δραστηριότητα ήταν αντίστοιχη με ενός παιδιού ηλικίας 18 μηνών….

Δεν έδειχνε φόβο όταν ερχόταν σε επαφή με άλλους ανθρώπους, αλλά αδυνατούσε να συνδεθεί ψυχολογικά με κάποιον….
Ηρεμούσε όταν άκουγε κλασσική μουσική και μετά από λίγα χρόνια θεραπείας, άρχισε να ζωγραφίζει και απολάμβανε την διαδικασία. Η Τζίνι δεν μιλούσε, δεν έβγαζε ήχους ούτε άλλαζε τις εκφράσεις του προσώπου της. Όταν ήθελε να τραβήξει την προσοχή των γιατρών μετακινούσε διάφορα έπιπλα. Παρά τις προσπάθειες των ειδικών, η Τζίνι δεν κατάφερε ποτέ να αναπτύξει τις γλωσσικές της ικανότητες.

Τα πρώτα δύο χρόνια παρουσίασε σημαντική εξέλιξη, αλλά ποτέ δεν έμαθε κανόνες γραμματικής ούτε μπόρεσε να συντάξει πιο περίπλοκες προτάσεις. Το 2003 η Αϊρίν πέθανε σε ηλικία 87 ετών. Η Τζίνι μένει σε ειδική κλινική και πλέον μπορεί να επικοινωνήσει σε ικανοποιητικό επίπεδο χρησιμοποιώντας τη νοηματική γλώσσα. Είναι 57 ετών….