τι σημαίνει ο όρος Ραββίνος; πως έφτιαχναν της θρησκείες .... δεν είναι Γιάννης είναι Γιαννάκης!

Ο όρος Ραββίνος ή Ραβίνος προέρχεται από την εβραϊκή λέξη ραβί που σημαίνει «μεγάλος, έξοχος».Τον πρώτο αιώνα Κ.Χ. αποτελούσε τίτλο τιμής αλλά και μορφή προσφώνησης (αντίστοιχος του "Κύριέ μου"), αλλά και από τότε χρονολογείται η χρήση του ως τίτλου αξιώματος (του ατόμου που αποτελεί κρίκο μιας εξουσιοδοτημένης αλυσίδας δασκάλων του Ιουδαϊσμού).

Στην Καινή Διαθήκη ο Ιησούς Χριστός αποκαλείται δώδεκα φορές «Ραββί» με την έννοια του "Δασκάλου" και, παρόμοια, δύο φορές «Ραββουνί» (που σημαίνει κατά γράμμα, "Δάσκαλέ μου"). Μία φορά γίνεται η χρήση αυτού του όρου για τον Ιωάννη τον Βαπτιστή. (Ιωάννης 3:26)
Σήμερα έτσι καλείται ο εβραίος ιερέας που προΐσταται της ισραηλιτικής κοινότητας. Ο Ραβίνος τελεί τις θρησκευτικές τελετές των Εβραίων παρ΄ ότι είναι λαϊκός χωρίς ιερατικό αξίωμα, κηρύττει, διδάσκει τα θρησκευτικά στις σχολές και προΐσταται των ιουδαϊκών κοινοτήτων, ερχόμενος σε επαφή με τις πολιτικές Αρχές της χώρας, όπου είναι εγκατεστημένη η κοινότητα. Διορίζεται κατόπιν δοκιμασίας και χειροτονείται.
Ραββινία ή Ραβινία καλείται το αξίωμα του Ραβίνου, η έδρα ή η κατοικία του Ραβίνου.

Ιστορίες Ραβίνων
Πριν από έναν περίπου, αιώνα, ο Πάπας αποφάσισε ότι όλοι οι Εβραίοι έπρεπε να φύγουν από το Βατικανό. Φυσικά υπήρξε μεγάλη αναστάτωση στην Εβραϊκή κοινότητα. Έτσι ο Πάπας κατέληξε σε μια συμφωνία. Θα έκανε θρησκευτική συζήτηση με ένα από τα μέλη της Εβραϊκής κοινότητας. Εάν κέρδιζε ο Ραβίνος, όλοι οι Εβραίοι θα μπορούσαν να μείνουν. Εάν κέρδιζε ο Πάπας, όλοι οι Εβραίοι έπρεπε να φύγουν. Η κοινότητα συνειδητοποίησε ότι δεν είχε άλλη επιλογή. Διάλεξαν λοιπόν τον Μωυσή, έναν άντρα στη μέση ηλικία, για να τους εκπροσωπήσει. Ο Μωυσής ζήτησε έναν όρο. Για να γίνει η συζήτηση πιο ενδιαφέρουσα, καμία από τις δύο πλευρές δεν επιτρέπονταν να μιλήσει. Ο Πάπας δέχτηκε τον όρο.

Επιτέλους, έφτασε η μέρα της μεγάλης συζήτησης. Ο Μωυσής και ο Πάπας έκατσαν αμίλητοι ο ένας απέναντι στον άλλο για ένα ολόκληρο λεπτό, μέχρι που ο Πάπας σήκωσε το χέρι του και έδειξε τρία δάχτυλα. Ο Μωυσής του απάντησε σηκώνοντας το ένα δάχτυλο.
Στη συνέχεια ο Πάπας κούνησε το δάχτυλό του κάνοντας έναν κύκλο πάνω από το κεφάλι του. Ο Μωυσής έδειξε προς το έδαφος, στο μέρος που κάθονταν.
Ο Πάπας έδειξε τότε την όστια και ένα ποτήρι κρασί. Ο Μωυσής έδειξε ένα μήλο. Τότε ο Πάπας σηκώθηκε όρθιος και είπε: «Παραιτούμαι. Αυτός ο άντρας είναι πολύ καλός. Οι Εβραίοι μπορούν να μείνουν». Μια ώρα αργότερα, όλοι οι καρδινάλιοι είχαν περικυκλώσει τον Πάπα και τον ρωτούσαν τι είχε συμβεί. Ο Πάπας είπε: «Πρώτα σήκωσα τα τρία δάχτυλα, συμβολίζοντας την Αγία Τριάδα. Τότε ο Εβραίος σήκωσε το ένα δάχτυλο για να μου υπενθυμίσει ότι υπάρχει και μετά από αυτό ένας κοινός Θ-ός στις δύο θρησκείες. Στη συνέχεια κούνησα το δάχτυλό μου γύρω από το κεφάλι μου για να δείξω ότι ο Θ-ός είναι ολόγυρά μας. Και αυτός απάντησε δείχνοντας το έδαφος, θέλοντας έτσι να πει ότι ο Θ-ός ήταν και εκεί με εμάς. Τέλος έδειξα την όστια και το κρασί για να πω ότι ο Θ-ός μας συγχωρεί για τις αμαρτίες μας. Τότε αυτός έδειξε το μήλο, υπενθυμίζοντάς μου, το προπατορικό αμάρτημα. Είχε μια απάντηση για όλα Τι μπορούσα να κάνω;». Εν τω μεταξύ, στην Εβραϊκή κοινότητα ο κόσμος είχε μαζευτεί γύρω από τον Μωυσή. «Τι συνέβη;» ρωτούσαν όλοι. «Λοιπόν» είπε ο Μωυσής: «Πρώτα μου είπε ότι σε τρεις μέρες θα πρέπει να φύγουμε όλοι από δω. Εγώ του απάντησα ότι δεν θα φύγει ούτε ένας. Στη συνέχεια μου είπε ότι θα καθαρίσει όλη την πόλη από τους Εβραίους. Εγώ του απάντησα ότι εμείς θα μείνουμε εδώ». «Και μετά;» ρώτησε μια γυναίκα.
«Δεν ξέρω» είπε ο Μωυσής. «Αυτός έβγαλε το κολατσιό του και εγώ έβγαλα το δικό μου».

Ο Ραβίνος Σσμούελ του Σοκοτσόφ παραπονέθηκε κάποτε στον πατέρα του ότι τα γκρουπ των επισκεπτών που πήγαιναν να τον δουν, τον αποσπούσαν από τη μελέτη του.
Και ο πατέρας του τον συμβούλεψε:
«Εάν είναι πλούσιοι, ζήτησέ τους δάνειο και να είσαι σίγουρος ότι δε θα τους ξαναδείς. Εάν είναι φτωχοί δως τους δάνειο και να είσαι σίγουρος ότι δε θα τους ξαναδείς».
Ένα νεαρό αγόρι έχει μόλις πάρει το δίπλωμα οδήγησης και ζητά από τον πατέρα του που είναι ραβίνος, να πάρει το αυτοκίνητο της οικογένειας. Ο πατέρας τον παίρνει παραπέρα και του λέει: «Θα κάνουμε μια συμφωνία. Εάν ανεβάσεις τους βαθμούς στο πανεπιστήμιο, μελετάς λίγο το Ταλμούδ και κόψεις τα μαλλιά σου, τότε το συζητάμε».
Μετά από ένα μήνα το αγόρι ξαναρωτά τον πατέρα του αν μπορεί να χρησιμοποιήσει το αυτοκίνητο. Ο πατέρας ξαναπαίρνει το γιο του παραπέρα και του λέει: «Γιε μου, είμαι πολύ περήφανος για σένα. Ανέβασες τους βαθμούς σου, άρχισες να μελετάς το Ταλμούδ με προσοχή, αλλά δεν έκοψες τα μαλλιά σου. Ο νεαρός περίμενε για μια στιγμή και στη συνέχεια απάντησε: «Ξέρεις πατέρα, το σκεφτόμουν. Να, ο Σαμσόν είχε μακριά μαλλιά, ο Μωϋσής επίσης, το ίδιο και ο Νώε, το ίδιο και ο Ράμπαμ». Και τότε απαντά ο πατέρας: «Ναι αλλά πήγαιναν παντού με τα πόδια».

Ένας φτωχός Εβραίος βρίσκει ένα πορτοφόλι με πεντακόσια ρούβλια. Στη συναγωγή ακούει ότι ο πιο πλούσιος Εβραίος της πόλης έχασε το πορτοφόλι του και προσφέρει αμοιβή πενήντα ρούβλια σε όποιον το βρει και το επιστρέψει. Ο φτωχός πηγαίνει αμέσως στον ιδιοκτήτη και του δίνει το πορτοφόλι. Ο πλούσιος μετράει τα λεφτά και του λέει: «Βλέπω ότι έχεις πάρει ήδη την αμοιβή».
«Μα, τι είναι αυτά που λέτε;» λέει ο φτωχός.
«Αυτό το πορτοφόλι είχε πεντακόσια πενήντα ρούβλια όταν το έχασα». «Αυτό είναι ψέμα». Οι δύο άντρες άρχισαν να τσακώνονται και τελικά πήγαν στο ραβίνο της περιοχής. Αφού ο κάθε άντρας είπε τη δική του εκδοχή, ο πλούσιος λέει στο ραβίνο: «Εμπιστεύομαι την κρίση σας και θέλω να με πιστέψετε, Ραβίνε».
«Φυσικά» απαντά ο Ραβίνος. Ο πλούσιος άντρας χαμογελάει, ενώ ο φτωχός απογοητεύεται. Στη συνέχεια ο ραβίνος παίρνει το πορτοφόλι από τα χέρια του πλούσιου και το δίνει στον άντρα που το βρήκε.
«Μα τι κάνετε;» φωνάζει ο άντρας θυμωμένα.
«Είστε βέβαια, τίμιος άνθρωπος» λέει ο ραβίνος, «και αφού λέτε ότι το πορτοφόλι είχε μέσα πεντακόσια πενήντα ρούβλια, είμαι σίγουρος ότι έτσι είναι. Αλλά και ο άντρας που το βρήκε δεν είναι ούτε ψεύτης, ούτε κλέφτης, αλλιώς δεν θα το είχε επιστρέψει. Αυτό σημαίνει ότι το πορτοφόλι ανήκει σε κάποιον άλλο. Αν αυτός που του ανήκει εμφανιστεί, τότε θα το πάρει. Αλλιώς το πορτοφόλι θα μείνει σε αυτόν που το βρήκε».
«Και τι θα γίνει με τα λεφτά μου;» ρωτά ο πλούσιος.
«Θα περιμένουμε μέχρι να βρει κάποιος ένα πορτοφόλι που να περιέχει πεντακόσια πενήντα ρούβλια»
.Ο Σάμι είχε κλέψει το χρυσό ρολόι του Ραβίνου. Δεν αισθανόταν όμως καλά για ό,τι έκανε και αποφάσισε, μετά από μια βραδιά αϋπνίας, να πάει στο Ραβίνο. «Ραβίνε, έκλεψα ένα χρυσό ρολόι». «Σάμι, αυτό απαγορεύεται! Πρέπει να το επιστρέψεις αμέσως!».
«Τι να κάνω;» «Να το επιστρέψεις στον ιδιοκτήτη του». «Το θέλεις;»
«`Οχι, είπα να το επιστρέψεις στον ιδιοκτήτη του».
«Μα δεν το θέλει».
«Σε αυτήν την περίπτωση μπορείς να το κρατήσεις».

Ένας ψάλτης κάνει αίτηση για μία θέση σε κάποια συναγωγή, δίνοντας και μία λίστα με όσες είχε δουλέψει στο παρελθόν. Ο πρόεδρος της συναγωγής γράφει για συστάσεις στον πρόεδρο μιας από τις προηγούμενες συναγωγές και αυτός του απαντά: «Αυτός ο ψάλτης είναι σαν τον Αβραάμ, σαν τον Μωυσή και στην πραγματικότητα είναι σαν άγγελος». Ο πρόεδρος προσλαμβάνει αμέσως τον ψάλτη αλλά το Σσαμπάτ στη συναγωγή, ακολουθεί καταστροφή. Η φωνή του ψάλτη είναι απαίσια, αυτός είναι πολύ υπερόπτης και όλος ο κόσμος είναι απογοητευμένος. Τη Δευτέρα το πρωί ο πρόεδρος τηλεφωνεί αμέσως στον άντρα που έδωσε τις συστάσεις.
«Πώς τόλμησες να μου πεις ότι είναι σαν τον Αβραάμ, το Μωυσή και ένας άγγελος; Αυτός ήταν απαίσιος».
«`Ολα όσα είπα ήταν αλήθεια» επιμένει ο άντρας. «Ο Αβραάμ δεν μπορούσε να τραγουδήσει και ούτε αυτός μπορεί. Ο Μωυσής τραύλιζε (`Εξοδος 4:10) και αυτός τραυλίζει. Και όπως οι άγγελοι, έτσι και αυτός ο ψάλτης δεν είναι ανθρώπινο πλάσμα».Ένας άντρας ήταν για πολλά χρόνια ο αμαξάς του ραβίνου Γιεχεσκέλ Λαντάου της Πράγας, το δέκατο όγδοο αιώνα. Τον συνόδευε σε όλα τα ταξίδια που έκανε και άκουγε όλες τις διαλέξεις που έδινε. Πολύ συχνά ο ραββίνος έβγαζε τον ίδιο λόγο και μετά από αρκετά χρόνια ο αμαξάς τον είχε μάθει απέξω.
Μια φορά, λίγο πριν οι δυο άντρες μπουν σε μια πόλη, είπε ο αμαξάς στο ραβίνο:
«Σε κάθε πόλη που πηγαίνουμε, βλέπω το σεβασμό με τον οποίο σας υποδέχονται οι άνθρωποι. Θα ήθελα να ήξερα πως νιώθετε όταν σας κάνουν μια τέτοια τιμή. Ξέρω το λόγο που θα βγάλετε σήμερα, όλον απέξω. Μόνο για αυτή τη φορά, μόλις μπούμε στην πόλη, θα μπορούσατε σας παρακαλώ να οδηγήσετε εσείς την άμαξα και να με αφήσετε να ντυθώ ραβίνος και να βγάλω εγώ το λόγο αντί για εσάς;».
Ο ραβίνος που ήταν συγκαταβατικός άνθρωπος συμφώνησε. Μπήκαν στην πόλη και όλα έγινα σύμφωνα με το σχέδιο. Ο αμαξάς είπε τέλεια το λόγο, ενώ ο ραβίνος, ντυμένος αμαξάς, καθόταν στο πίσω μέρος της συναγωγής και άκουγε.
`Οταν ο λόγος τελείωσε, ο κόσμος άρχισε να ρωτά διάφορα πράγματα. Οι περισσότερες ήταν ερωτήσεις που άκουγε χρόνια τώρα και φυσικά θυμόταν τις απαντήσεις. Κάποια στιγμή όμως προέκυψε ένα δύσκολο ερώτημα που ο αμαξάς δεν είχε την πείρα για να απαντήσει. Για λίγα λεπτά στάθηκε βουβός μπροστά στο ακροατήριο και τελικά είπε:
«Νομίζετε ότι αυτή η ερώτηση είναι δύσκολη; Λάθος. Είναι τόσο απλή που θα μπορούσε να την απαντήσει ακόμα και ο αμαξάς μου. Για να σας αποδείξω ότι έχω δίκιο τον καλώ να έρθει τώρα, εδώ μπροστά».
«Κύριε Γκόλντμπλατ», είπε ο μικρός Τζόι, «υπάρχει κάτι που δεν μπορώ να καταλάβω».
«Τι είναι Τζόι;» ρώτησε ο Γκόλντμπλατ. «Λοιπόν, σύμφωνα με τη Βίβλο, τα Παιδιά του Ισραήλ πέρασαν την Ερυθρά Θάλασσα, σωστά;».
«Σωστά». «Και τα Παιδιά του Ισραήλ νίκησαν τους Φιλισταίους, σωστά;».
«Ε, σωστά».
«Και τα Παιδιά του Ισραήλ έχτισαν το Ναό, σωστά;».
«Πολύ σωστά».
«Και τα Παιδιά του Ισραήλ πολέμησαν τους Αιγύπτιους, τα Παιδιά του Ισραήλ πολέμησαν τους Ρωμαίους και τα Παιδιά του Ισραήλ πάντα έκαναν κάτι σημαντικό, σωστά;».
«Όλα σωστά, Τζόι» συμφώνησε ο Γκόλντμπλατ, «αλλά ποια είναι η απορία σου;».
«Οι μεγάλοι τι έκαναν;»!
Ένας μαθητής ρώτησε κάποτε αστειευόμενος το Ράμπι Μπράουν Τζούνιορ του Φρέσνο, έναν Αναμορφωτή ραβίνο, εάν ο Μεσσίας θα είναι Ορθόδοξος, Συντηρητικός ή Αναμορφωτής.Ο ραβίνος σκέφτηκε για λίγο και απάντησε: «Ορθόδοξος. Έτσι όλοι θα τρώνε στο σπίτι του».Ένας Ραβίνος περπατά σε έναν δρόμο κάποιο Σσαμπάτ, όταν ένα νόμισμα των 50 σσέκελ πέφτει από την τσέπη του. Ένας μαθητής του τον ρωτά τότε τρομοκρατημένος:
«Δάσκαλε, πώς μπορείς και παραβιάζεις την εντολή που απαγορεύει να μεταφέρουμε λεφτά το Σσαμπάτ;».Και ο Ραβίνος απαντά καθώς σκύβει για να πιάσει τα χρήματα: «Εσύ αυτό το λες λεφτά;».Δύο αντίδικοι παρουσιάστηκαν μπροστά σε έναν ραβίνο και όταν η υπόθεσή τους τακτοποιήθηκε, του έδωσαν πενήντα ρούβλια. «Τι είναι αυτά;» ρώτησε ο ραβίνος. «Είναι λεφτά» εξήγησαν οι άντρες«Τι είναι τα λεφτά;».
«Τα λεφτά είναι το μέσο για τις συναλλαγές. Με αυτά γίνονται οι μπίζνες».
«Και τι ανάγκη έχει ένας ραβίνος από μπίζνες;».
«Δώστα στη γυναίκα σου».
«Και η γυναίκα μου τι θα τα κάνει;».
«Ραβίνε, με αυτά τα χρήματα μπορεί να αγοράσει ψάρια, κρέας, πατάτες, ρούχα – τα πάντα!».
«Αλήθεια; Ε, τότε δώστε κάτι παραπάνω».
Ο Ραβίνος ήταν πολύ λυπημένος από την έλλειψη γενναιοδωρίας ανάμεσα στα μέλη της συναγωγής και προσευχόταν για να δώσουν οι πλούσιοι μεγαλύτερη ελεημοσύνη στους φτωχούς. «Εισακούστηκαν οι προσευχές σου;» ρώτησε η γυναίκα του. «Κατά το ήμισυ» απάντησε ο ραβίνος. «Οι φτωχοί είναι πρόθυμοι να δεχτούν περισσότερα».Ένας φτωχός άντρας πηγαίνει στο ραβίνο και παραπονιέται: «Το σπίτι μου είναι πολύ μικρό για δεκαμελή οικογένεια». «Βάλε και τις κατσίκες σου μέσα» απάντησε ο ραβίνος και ο άντρας υπάκουσε. Μια εβδομάδα αργότερα, επέστρεψε: «Ραβίνε, είναι ακόμα χειρότερα».
«Βάλε μέσα και τα κοτόπουλα» είπε πάλι ο Ραβίνος.
Ο άντρας επέστρεψε μετά από μια εβδομάδα και ο ραβίνος του είπε να βάλει στο σπίτι τους και τις αγελάδες του. Την επόμενη φορά που πήγε ο άντρας είχε φτάσει στα όριά του: «Δεν αντέχω άλλο», είπε. «Σε αυτήν την περίπτωση, είπε ο Ραβίνος, πήγαινε σπίτι και βάλε όλα τα ζώα πίσω στη θέση τους». «Σ’ ευχαριστώ ραβίνε» είπε ο άντρας μετά από μερικές μέρες. «Τελικά είχαμε πάρα πολύ χώρο».Ένας φτωχός μελετητής του Ταλμούδ πλησίασε το ραβίνο του με ένα αριστούργημά του: ένα σχόλιο για το Μισσνά. «Καλύτερα να σταματήσεις να γράφεις» είπε ο ραβίνος όταν το είδε, «δεν θα σε οδηγήσει πουθενά». «Και αν δηλαδή σταματήσω να γράφω, αυτό που θα με οδηγήσει;».
Δύο αντίδικοι εμφανίστηκαν μπροστά σε έναν Ραβίνο. Αφού άκουσε την πρώτη μαρτυρία, ο ραβίνος είπε: «Μου φαίνεται πως έχεις δίκιο».Αλλά και μετά τη μαρτυρία του δεύτερου, ο ραβίνος είπε: «Μου φαίνεται ότι κι εσύ έχεις δίκιο».«Πώς μπορεί να γίνει αυτό;» ρώτησε τότε η γυναίκα του Ραβίνου που είχε τύχει να ακούσει όλη τη συνομιλία.«Μμ!» είπε τότε ο ραβίνος «κι εσύ δίκιο έχεις».Ο Ραβίνος αφήνει τη συναγωγή στο μέσον μιας σημαντικής και δύσκολης περιόδου. Δικαιολογείται για ένα επείγον πρόβλημα, αλλά στην πραγματικότητα πηγαίνει ινκόγκνιτο στο Μαϊάμι για να αφιερωθεί στην αγαπημένη του συνήθεια: το γκολφ. Με ψεύτικο όνομα, παίζει τρεις γύρους.
Απίστευτο, αλλά βάζει 5 τρύπες σε μία, σε μία μόνο μέρα. Θαύμα! Ο κόσμος ζητωκραυγάζει το όνομά του. Όλη η πόλη μιλά γι’ αυτόν. Οι άγγελοι ψηλά είναι αγανακτισμένοι! Πού είναι η δικαιοσύνη; Ολόκληρος ραβίνος, παρατά το καθήκον του και ο Θ-ός του δίνει και 5 τρύπες σε μία; Τελικά ο Μεγαλοδύναμος απαντά: «Και σε ποιόν υα το πει; Και για το υπόλοιπο της ζωής του!».
Μετά την περιτομή του μικρού του αδερφού, ο μικρός Τζον έκλαιγε στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου, σε όλη τη διαδρομή προς το σπίτι.Ο πατέρας του τον ρώτησε τρεις φορές τι είχε.
Τελικά το αγόρι απάντησε:
«Αυτός ο Ραβίνος είπε πως ήθελε να μεγαλώσουμε σε Εβραϊκό σπίτι, αλλά εγώ δεν θέλω να πάω. Θέλω να μείνω μαζί σας!».Ο κύριος Γκριν πεθαίνει και λίγο πριν ταφεί, οι ραβίνοι ετοιμάζονται να απαγγείλουν τις ευλογίες τους. Βέβαια είναι πολύ δύσκολο να υμνήσουν το μακαρίτη αφού ο κύριος Γκριν ήταν πολύ κακότροπος, αντιπαθητικός, πολύ λίγο σεβαστός, ενώ όλοι οι φίλοι του και η κοινότητα τον απέφευγαν.Τελικά, οι ραβίνοι απαγγέλουν τις καθιερωμένες ευλογίες και μόλις αυτές τελειώνουν, ένας από αυτούς λέει: «Ας έρθει κάποιος να πει μερικά καλά λόγια για τον κύριο Γκριν».Σιωπή απλώνεται σε όλους τους παρευρισκόμενους. Ο ραβίνος εκνευρισμένος ξαναλέει: «ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΙΣ να πει μια καλή κουβέντα για το μακαρίτη;». Τότε βγαίνει μπροστά ένας ηλικιωμένος κύριος και λέει: «Ο αδερφός του ήταν χειρότερος...!».Ένας Ραβίνος, ένας πρωτοψάλτης και ο πρόεδρος μιας συναγωγής πήγαιναν μαζί σε ένα σεμινάριο, όταν τους άρπαξαν απαγωγείς. Τους ζήτησαν να τους δώσουν όλα τα λεφτά και τα κοσμήματά τους. Όταν απάντησαν ότι δεν είχαν καθόλου, οι απαγωγείς τους ρώτησαν τις τρεις τελευταίες τους επιθυμίες πριν τους σκοτώσουν.
«Η τελευταία μου επιθυμία» ξεκίνησε ο Ραβίνος, είναι να δώσω ένα μακρύ περίπλοκο, φανταστικό κήρυγμα που ποτέ δεν μου επετράπη μέχρι τώρα».
«Η επιθυμία σου θα πραγματοποιηθεί» απάντησαν οι απαγωγείς.
«Η τελευταία μου επιθυμία» συνέχισε ο πρωτοψάλτης «είναι να τραγουδήσω ένα όμορφο τραγούδι Γεμενιτικού ρυθμού και μάλιστα μια δική μου σύνθεση που κρατά δυο ώρες. Ποτέ δεν μου επετράπη να κάνω κάτι τέτοιο».«Η επιθυμία σου θα πραγματοποιηθεί» απάντησαν οι απαγωγείς. «Και η δική σου επιθυμία ποια είναι;» ρώτησαν στο τέλος τον πρόεδρο.«Σας παρακαλώ, σκοτώστε με πρώτο».Δύο άντρες, μέλη μιας θρησευτικής οργάνωσης ήθελαν να καπνίσουν στον κήπο. Συμφώνησαν να ζητήσουν και οι δύο άδεια από τους ανώτερούς τους.
Όταν επέστρεψε ο δεύτερος βρήκε τον πρώτο να καπνίζει και παραπονέθηκε παραξενεμένος: «Εμένα μου απαγόρευσε να καπνίσω!».
«Τι ρώτησες;».
«Αν μπορώ να καπνίσω ενώ διαλογίζομαι».
«Ααα» είπε ο άλλος βγάζοντας τον καπνό με απόλαυση, «εγώ ρώτησα να μπορώ να διαλογιστώ ενώ καπνίζω». Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα σε γάμους ορθοδόξων, συντηρητικών και αναμορφωτών;Στον Ορθόδοξο γάμο η μητέρα της νύφης είναι έγκυος, στο Συντηρητικό η νύφη είναι έγκυος και στο γάμο των αναμορφωτών ο ραβίνος είναι έγκυος.

Η σκληρή δουλειά του Ραβίνου
Τα αποτελέσματα μιας έρευνας δείχνουν ότι ο τέλειος Ραβίνος κηρύττει ακριβώς δεκαπέντε λεπτά. Καταδικάζει τις αμαρτίες αλλά ποτέ δεν στεναχωρεί κανέναν. Δουλεύει από τις 8:00 π.μ. μέχρι τα μεσάνυχτα και εκτελεί και χρέη επιστάτη. Βγάζει 50 ευρώ την εβδομάδα, φοράει καλά ρούχα, αγοράζει ακριβά βιβλία, οδηγάει ένα καλό αυτοκίνητο και δίνει 50 ευρώ την εβδομάδα στους φτωχούς. Είναι 28 ετών και κηρύττει 30 χρόνια. Έχει μεγάλη επιθυμία να δουλέψει με έφηβους και περνά όλη του την ώρα με μεσήλικες. Ο τέλειος ραβίνος χαμογελά όλη την ώρα με σοβαρό ύφος επειδή έχει αίσθηση του χιούμορ που τον κρατά αυστηρά αφοσιωμένο στη δουλειά του. Κάνει 15 τηλεφωνήματα την ημέρα στις οικογένειες της κοινότητας και στους κατάκοιτους ηλικιωμένους και είναι πάντα στο γραφείο του αν παραστεί ανάγκη. Εσείς τον γνωρίζετε;`Ενας Εβραίος, ξένος ανάμεσα στους γνωστούς πιστούς της περιοχής, εμφανίζεται μπροστά στον ξακουστό ραβίνο μιας μεγάλης συναγωγής. Ο ξένος έχει μαζί του και το δεκάχρονο γιο του.
«Ραβίνε, ο γιος μου θέλει να γίνει ραβίνος...Και επειδή για μας είστε πρότυπο ήρθαμε από εκατοντάδες μίλια μακριά για να σας δούμε». Ο ραβίνος καμαρώνει, ακουμπά τα χέρια του στο κεφάλι του παιδιού και του λέει με αγάπη: «Γιε μου είμαι πολύ ευχαριστημένος που θέλεις να γίνεις ραββίνος, αυτό είναι θείο κάλεσμα. Τώρα που ήρθες εδώ από τόσο μακριά, έχεις κάποια ερώτηση να μου κάνεις;».
«Ναι» απαντά το παιδί. «Τι άλλο κάνετε εκτός από το να βγάζετε λόγους;»
Τότε ο ραβίνος παίρνει τα χέρια του από το κεφάλι του παιδιού, κάνει έναν μορφασμό και λέει:
«Κοίτα μικρέ, δε νομίζω ότι θέλεις να γίνεις ραβίνος. Μάλλον θέλεις να γίνεις πρόεδρος της συναγωγής».

Βιώνοντας τους άλλους
Η Σάντι πήγε να δει το ραβίνο. `Αρχισε να παραπονιέται για τους πονοκεφάλους της, κλαψούριζε, έκλαιγε δυνατά και μιλούσε για τη φτώχεια της. Ξαφνικά μετά από ώρες η Σάντι φώναξε χαρούμενα:
«Δάσκαλε, η αγία παρουσία σας με θεράπευσε. Ο πονοκέφαλος εξαφανίστηκε!».
Και ο ραβίνος απάντησε:
«Όχι Σάντι, δεν εξαφανίστηκε. Τώρα τον έχω εγώ».

Περαστικά!
Ενας Ραβίνος παθαίνει σοβαρό καρδιακό επεισόδιο και μένει στο νοσοκομείο για αρκετές εβδομάδες. Μια μέρα τον επισκέπτεται ο πρόεδρος της συναγωγής. «Θέλω Ραβίνε, να ξέρεις ότι χτές το συμβούλιο ψήφισε την απόφαση να σου ευχηθεί γρήγορη ανάρρωση με δώδεκα ψήφους υπέρ και εννιά κατά»
«Ο Ραβίνος μου είναι τόσο φωτισμένος» καυχιέται ένας Εβραίος σε ένα φίλο του, «που μπορεί να μιλάει μία ολόκληρη ώρα για οποιοδήποτε θέμα».
«Και ο δικός μου είναι τόσο φωτισμένος» απαντά ο φίλος «που μπορεί να μιλάει δύο ολόκληρες ώρες για κανένα θέμα».«Εάν είχα τρεις σαν κι εσένα» λέει ένας ραβίνος σε έναν από τους αντιπάλους του στο συμβούλιο της συναγωγής, «θα ήμουν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο».
«Μα τι λες ραβίνε» απαντά αυτός. «Πάντα σε κατακρίνω, πώς λοιπόν λες ότι θα ήθελες να έχεις τρεις σαν κι εμένα;». «Γιατί τώρα έχω τριάντα σαν κι εσένα. Αν είχα μόνο τρεις θα ήμουν ευτυχισμένος».Ένας άντρας ψάχνει για έναν παλιό του φίλο που είχε μετακομίσει σε ένα σστετλ της Πολωνίας. Είχε ακούσει πως είχε γίνει πρόεδρος της συναγωγής. Ρωτούσε λοιπόν τους ανθρώπους που μπορούσε να βρει το Γιάνκελ τον Πρόεδρο. Ο πρώτος άρχισε να φωνάζει – αυτός ο αχρείος, αυτός ο θεομπαίχτης, δεν μιλώ σε όσους του μιλούν. Ο δεύτερος του έδωσε την ίδια απάντηση. Ο τρίτος, ο τέταρτος, ο πέμπτος όλοι είχαν την ίδια αντίδραση. Τελικά βρήκε κάποιον που του έδειξε γρυλλίζοντας το σπίτι του Προέδρου και έφυγε αμίλητος. Ο άντρας μπήκε μέσα και οι δύο φίλοι αγκαλιάστηκαν και άρχισαν να συζητούν για τις οικογένειές τους και τα υπόλοιπα νέα τους. Πριν φύγει ο άντρας ρώτησε το φίλο του: «Πες μου Γιάνκελ, τι χρειάζεσαι την προεδρία αφού όλοι μιλούν τόσο άσχημα για σένα; Αλήθεια γιατί δεν παραιτείσαι;».

«Ο σεβασμός (καβόντ) για σένα δεν σημαίνει τίποτα;».Πριν αρκετά χρόνια, ένας φίλος μου που ήταν για πολύ καιρό διευθυντής σε ένα Εβραϊκό Ίδρυμα στην Καλιφόρνια και στη συνέχεια θέλησε να βάλει υποψηφιότητα για το Κονγκρέσο, συναντήθηκε με ένα πολύ ισχυρό μέλος του Κονγκρέσου από το Λος Άντζελες, ενεργό και πολύ πιστό μέλος επίσης της Εβραϊκής κοινότητας, ο οποίος τον συμβούλεψε με κάθε σοβαρότητα: «Εάν επιβίωσες από τις πολιτικές διαμάχες στην κοινότητα για δέκα χρόνια, όταν έρθεις στο Κονγκρέσο, θα βρεις το κλίμα πολύ πιο φιλικό».Ένας Χαζάν (ψάλτης) που κοκορευόταν για την ποιότητα της φωνής του, γυρίζει και λέει στον φίλο του: «Το ξέρεις ότι έχω ασφαλίσει την φωνή μου για 750.000€»
Και ο άλλος του απαντά: «Και τι τα έκανες με τόσα λεφτά;»
Ο Ραβίνος αφήνει τη συναγωγή στο μέσον μιας σημαντικής και δύσκολης περιόδου. Δικαιολογείται για ένα επείγον πρόβλημα, αλλά στην πραγματικότητα πηγαίνει ινκόγκνιτο στο Μαϊάμι για να αφιερωθεί στην αγαπημένη του συνήθεια: το γκολφ. Με ψεύτικο όνομα, παίζει τρεις γύρους.
Απίστευτο, αλλά βάζει 5 τρύπες σε μία, σε μία μόνο μέρα. Θαύμα! Ο κόσμος ζητωκραυγάζει το όνομά του. Όλη η πόλη μιλά γι’ αυτόν. Οι άγγελοι ψηλά είναι αγανακτισμένοι! Πού είναι η δικαιοσύνη; Ολόκληρος ραβίνος, παρατά το καθήκον του και ο Θ-ός του δίνει και 5 τρύπες σε μία; Τελικά ο Μεγαλοδύναμος απαντά: «Και σε ποιόν υα το πει; Και για το υπόλοιπο της ζωής του!».

Ραβίνοι και Κήρυγματα
Ένας Ραβίνος συζητώντας με έναν άλλο Ραβίνο τον ρώτησε: «Γιατί εσύ δεν αφήνεις τους άνδρες και τις γυναίκες να κάθονται μαζί στην λειτουργία;».
Και ο άλλος χιουμοριστικά του απάντησε: «Εάν θες να σου πω την αλήθεια, δεν με νοιάζει να κάθονται μαζί. Το πρόβλημα όμως είναι ότι πολλές φορές μετά την λειτουργία κάνω και κήρυγμα, και δεν μπορώ να τους έχω μαζί να κοιμούνται...»Ο νέος ραβίνος ήταν στη μέση της λειτουργίας όταν ξαφνικά έγνεψε στον Σσαμάσς να πλησιάσει.
Ο Ραβίνος λέει στον Σσαμάσς: «Αυτός ο κύριος στην τρίτη σειρά κοιμάται. Σε παρακαλώ ξύπνησε τον» .
Και ο Σσαμάσς απαντά: «Εσύ τον κοίμισες, εσύ να τον ξυπνήσεις».
Ένας Ραβίνος έλεγε και έλεγε το κήρυγμά του όταν κάποιος από τη μπροστινή σειρά σηκώθηκε για να βγει από τη Συναγωγή. «Έι πού νομίζεις πως πηγαίνεις;» είπε ο τότε ο ραβίνος. «Πάω να κουρευτώ».
«Και γιατί δεν πήγες πριν το κήρυγμά μου;»
«Γιατί τότε τα μαλλιά μου ήταν ακόμα κοντά».
Ένας «ραβίνος» βγάζει για πρώτη φορά λόγο στη νέα του συναγωγή και έχει μια γάζα στο μάγουλό του. Μιλάει και μιλάει και μιλάει, μέχρι που κάποια στιγμή τελειώνει. Ο πρόεδρος πηγαίνει τότε κοντά του και τον ευχαριστεί για το μακροσκελές αλλά θαυμάσιο κήρυγμά του. Τον ρωτά επίσης τι συνέβη στο μάγουλό του.
«Ξέρετε, παίρνω τα κηρύγματά μου πολύ σοβαρά και σήμερα το πρωί,καθώς ξυριζόμουν, σκεφτόμουν το λόγο μου και κόπηκα» είπε ο ραβίνος.
«Ίσως την άλλη φορά, καλύτερα να σκεφτόσαστε το ξύριμα και να κόψετε το λόγο». Κάποιος ραβίνος μιλούσε κάθε φορά, για ακριβώς εφτά λεπτά. Τριάντα χρόνια δεν έκανε ούτε δευτερόλεπτο παραπάνω. Ένα Σσαμπάτ, μιλούσε για τριάντα ολόκληρα λεπτά. Τον ρώτησαν τότε τι του συνέβη μετά από τόσα χρόνια. Και είπε: «συνήθως έπαιρνα το χάπι για τα αρθριτικά μου, το έβαζα κάτω από τη γλώσσα μου και αυτό έλιωνε σε εφτά λεπτά. Σήμερα κατά λάθος, πήρα ένα κουμπί ...».
«Πριν αρχίσω την ομιλία μου θέλω να σας εξομολογηθώ κάτι. `Εχετε καταλάβει όλοι πως έχω ήρεμη και ψιλή φωνή, και για να είμαι ειλικρινής, φωνή που κοιμίζει τους ανθρώπους. Και γιατί όχι; Δεκαπέντε λεπτά ροχαλητό, ίσως ωφελούν περισσότερο έναν πιστό από οτιδήποτε θα μπορούσα εγώ να κάνω γι’ αυτόν.
«Παρόλα αυτά, αντιδρώ όταν ο πρόεδρος του ποιμνίου μου κοιμάται πάντα ακριβώς δύο λεπτά αφού ξεκινήσω την ομιλία μου. Κάποτε τον ρώτησα, Μαξ γιατί πάντα κοιμάσαι αμέσως μόλις αρχίσω το κήρυγμα; Και είπε αυτός με βεβαιότητα. ‘Γιατί σου έχω εμπιστοσύνη’».
Νευρικός νεαρός ραβίνος πηγαίνει στη συναγωγή:
«Ξέρετε για τι θα μιλήσω σήμερα;»
«Όχι» απάντησαν όλοι.
«Ούτε κι εγώ» είπε ο ραβίνος και εξαφανίστηκε.
Την άλλη εβδομάδα:
«Ξέρετε για τι θα μιλήσω σήμερα;»
«Ναι» απάντησαν όλοι.
«Τότε δε χρειάζεται να τα πω εγώ» είπε ο ραβίνος και εξαφανίστηκε.
Τρίτη εβδομάδα:
«Ξέρετε για τι θα μιλήσω σήμερα;»
Οι μισοί απάντησαν ναι και οι άλλοι μισοί όχι.
«Ωραία» είπε τότε ο ραβίνος, «αυτοί που ξέρουν ας πουν σε αυτούς που δεν ξέρουν».

Ραβίνοι και Παπάδες
Ένας Ραβίνος, ένας Παπάς και ένας Πάστορας συζητούσαν για την αρχή της ζωής. Ο Παπάς υποστήριζε ότι η ζωή αρχίζει με τη σύλληψη. Ο Ηγούμενος επέμενε ότι η ζωή ξεκινά το πρώτο τρίμηνο μετά τη σύλληψη. Ο Ραβίνος πάλι ήταν βέβαιος ότι η ζωή αρχίζει μόλις τελειώσουν τα παιδιά το πανεπιστήμιο και φύγουν από το σπίτι.
Ένας παπάς και ένας Ραβίνος ταξίδευαν στο ίδιο κουπέ του τρένου. Μετά από λίγο, ο παπάς κατέβασε το βιβλίο που διάβαζε και είπε στο ραβίνο: «Ξέρω ότι η θρησκεία σας σας απαγορεύει να τρώτε χοιρινό. Αλήθεια δεν έχεις δικιμάσει ποτέ;». Ο Ραβίνος έκλεισε τότε την εφημερίδα του και απάντησε: «Πρέπει να σου πω την αλήθεια. Το έχω κάνει σε πολύ ειδική περίπτωση». Στη συνέχεια ρώτησε ο ραβίνος: «Ξέρω ότι η θρησκεία σας απαγορεύει το γάμο, αλλά...». Ο παπάς τον διέκοψε και είπε: «Ναι ξέρω τι πρόκειται να ρωτήσεις και σου απαντώ ότι έχω υποκύψει στον πειρασμό, μία ή δύο φορές». Μετά έμειναν σιωπηλοί και συνέχισαν το διάβασμα.
Λίγο αργότερα, ο ραβίνος κατέβασε την εφημερίδα του και ρώτησε τον παπά: «Καλύτερο από το χοιρινό, τι λες;».`Ενας Ιταλός κουρέας ενώ κουρεύει κάποιον πελάτη μαθαίνει ότι αυτός είναι πάστορας. `Οταν έρχεται η ώρα να πληρώσει λέει ο κουρέας: «Σεβασμιότατε, φυσικά δεν είμαι Προτεστάντης, αλλά σέβομαι όλους τους ανθρώπους του Θεού. Δε μπορώ να δεχτώ χρήματα από εσάς». Ο πάστορας συγκινείται, ευχαριστεί τον κουρέα, φεύγει και επιστρέφει μετά από μία ώρα φέρνοντάς του μια όμορφη έκδοση της Καινής Διαθήκης. Μερικές μέρες αργότερα ένας καθολικός ιερέας μπαίνει στο κουρείο για κούρεμα. `Οταν έρχεται η ώρα να πληρώσει λέει ο κουρέας: «Πάτερ, είμαι κι εγώ Καθολικός και δεν μπορώ να δεχτώ χρήματα από εσάς».
Ο ιερέας συγκινείται, ευχαριστεί τον κουρέα, φεύγει και επιστρέφει μετά από μία ώρα φέρνοντάς του έναν πανέμορφο σταυρό. Μερικές μέρες αργότερα ένας άντρας μπαίνει για κούρεμα. Καθώς μιλάνε, ο κουρέας μαθαίνει ότι είναι ραβίνος. `Οταν έρχεται η ώρα να πληρώσει λέει ο κουρέας:
«Εγώ δεν είμαι Εβραίος, αλλά σέβομαι τους θρησκευτικούς αρχηγούς. Δεν μπορώ να δεχτώ χρήματα από εσάς». Ο ραβίνος συγκινείται, ευχαριστεί τον κουρέα και επιστρέφει μετά από μία ώρα φέρνοντάς του άλλον ένα ραβίνο.
Ένας ραβίνος, ένας παπάς και ένας ηγούμενος συζητούν σχετικά με τις δωρεές τους στους σεβαστούς θρησκευτικούς τους οργανισμούς. Ο ηγούμενος λέει ότι ζωγραφίζει έναν κύκλο στο έδαφος, πετάει τα χρήματα στον αέρα και όσα πέσουν στον κύκλο τα δίνει στο Θ-ό, όσα πέσουν έξω από τον κύκλο τα κρατά.
Ο παπάς χρησιμοποιεί παρόμοια μέθοδο, αλλά αυτός κρατά ότι πέφτει μέσα στον κύκλο και δίνει στο Θ-ό όσα πέφτουν έξω. Ο ραβίνος, τέλος, έχει διαφορετικό τρόπο που μοιράζει τα χρήματα. Πετά όλα τα λεφτά στον αέρα και ο Θ-ός κρατάει όσα θέλει.Ο Μοσσέ είναι ετοιμοθάνατος, Η γυναίκα του Ρίφκα πηγαίνει στο δωμάτιό του και τον ρωτά αν μπορεί να κάνει κάτι γι’ αυτόν. - Μόνο ένα πράγμα θέλω. Να φωνάξεις έναν παπά.
- Αγάπη μου, έχεις παρανοήσει. Εννοείς ραβίνο.
- Εννοώ παπά. Γιατί να βγάλουμε τον ραβίνο έξω τέτοια ώρα;
Σε μια μικρή Ευρωπαϊκή πόλη, ο ιερέας που είναι πολύ γνωστός για την ειδικότητά του στη Βίβλο και στην Εβραϊκή γλώσσα, προκαλεί όλους τους Εβραίους να έχουν μία συζήτηση μαζί του. Η συζήτηση θα έχει μία και μοναδική ερώτηση. Το κάθε μέρος θα ζητήσει από το άλλο να μεταφράσει μία Εβραϊκή λέξη. Αυτός που δε θα γνωρίζει την εβραϊκή λέξη θα εκτελείται. Ο ραβίνος της πόλης τρομοκρατείται γιατί ξέρει ότι οι γνώσεις του ιερέα στα εβραϊκά είναι περισσότερες από τις δικές του. Η Εβραϊκη Κοινότητα βρίσκεται σε δίλημμα. Γνωρίζουν ότι όποιος μπει στη συζήτηση θα πεθάνει. Τελικά εμφανίζεται ένας απλός εργάτης και λέει: «Θέλω να συζητήσω με τον ιερέα». Η συζήτηση κανονίζεται και ο εργάτης κάνει την πρώτη ερώτηση:
«Τι σημαίνει άι-νε-νι γιό-ντέ-α;»
Ο ιερέας απαντά «δεν ξέρω» (που είναι η κυριολεκτική σημασία των δύο εβραϊκών λέξεων) και εκτελείται αμέσως. Η Εβραϊκή Κοινότητα εντυπωσιάζεται από την εξυπνάδα του εργάτη. Κάνουν μια γιορτή προς τιμήν του και ένας από τους καλεσμένους τον ρωτά:
«Πώς σου ήρθε η ιδέα να ρωτήσεις τον ιερέα μια τέτοια ερώτηση;»
Και απαντά ο εργάτης:
«Μεγάλωσα σε ένα χωριό εδώ κοντά και ο ραβίνος ήταν πολύ σοφός, πιο σοφός από τον ραβίνο αυτής της πόλης. Και κάποιος μου είπε να τον ρωτήσω τι σημαίνει άι-νε-νι γιό-ντέ-α. Τον ρώτησα και μου είπε ‘δεν ξέρω’. `Ετσι σκέφτηκα πως αφού δεν το ήξερε ο ραβίνος που ήταν τόσο σοφός, πώς θα μπορούσε να το ξέρει ο ιερέας;».

Αυτοκινητιστικό ατύχημα
Ο Ραβίνος Μπλουμ και ο Πάτερ Μιχαήλ είχαν ένα πολύ άσχημο αυτοκινητιστικό ατύχημα. Και τα δύο αυτοκίνητα διαλύθηκαν, αλλά ως εκ θαύμτος, κανένας από τους ιερείς δεν έπαθε το παραμικρό. Αφού βγήκαν σώοι από τα συντρίμμια, ο Ραβίνος Μπλουμ κοιτάζει το κολάρο του παπά και λέει: «Κοίτα τα αυτοκίνητά μας. Δεν έμεινε τίποτα κι όμως εμείς δεν πάθαμε τίποτα. Εσύ είσαι παπάς κι εγώ είμαι ραβίνος, άρα μάλλον ο Θ-ός μας έστειλε κάποιο σημάδι. Ότι δηλαδή εσύ κι εγώ πρέπει να γνωριστούμε καλύτερα, να γίνουμε φίλοι και να κάνουμε παρέα για την υπόλοιπη ζωή μας».
Ο Πάτερ Μάικλ απαντά τότε: «Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Αλήθεια αυτό πρέπει να ήταν σημάδι από το Θ-ό».
«Κοίτα» συνεχίζει ο Ραβίνος Μπλουμ «εδώ βλέπω κι άλλο θαύμα. Αν και το αυτοκίνητό μου διαλύθηκε, αυτό το μπουκάλι με το κρασί δεν έσπασε. Ο Θ-ός μάλλον θέλει να το πιούμε για να γιορτάσουμε την καλή μας τύχη».
Και δίνει το μπουκάλι στον παπά.
Ο πάτερ Μιχαήλ πίνει μερικές μεγάλες γουλιές και ξαναδίνει το μπουκάλι στο Ραβίνο Μπλουμ που βάζει πάλι το φελό και το δίνει πίσω στον παπά.
Τότε ρωτά ο πάτερ Μιχαήλ: «Δεν θα πιεις κρασί;».
Και ο Ραβίνος Μπλουμ: «Όχι, όχι, καλύτερα να περιμένω την αστυνομία».Ένας νέος κατακλυσμός προβλέπεται και κανείς δεν μπορεί να τον σταματήσει. Σε τρεις μέρες τα νερά θα έχουν σκεπάσει όλο τον κόσμο.
Ο ηγέτης του Βουδισμού βγαίνει στην τηλεόραση και εκλιπαρεί τους ανθρώπους να γίνουν Βουδιστές για να βρουν σωτηρία στον παράδεισο.
Ο Πάπας βγαίνει στην τηλεόραση με παρόμοιο μήνυμα: «Δεν είναι ακόμα αργά για να πιστέψετε στον Ιησού». Τέλος βγαίνει και ο Αρχιραβίνος του Ισραήλ με μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση: «Μας μένουν μόνο τρεις μέρες για να μάθουμε να ζούμε κάτω από το νερό».

Ένας ραβίνος και ένας ιερέας συζητούσαν για τα επαγγέλματά τους.«Έχεις φιλοδοξίες;» ρώτησε ο ιερέας. «Λοιπόν» είπε ο ραβίνος, «θα μπορούσα κάποτε να πάω σε μια συναγωγή με περισσότερα μέλη. Εσύ;». «Θα μπορούσα κάποτε να γίνω Καρδινάλιος».
«Και μετά;».
«Θεωρητικά είναι πιθανόν να γίνω πάπας».
«Και μετά;» ρώτησε ο ραβίνος. «Και μετά;» επανέλαβε ο ιερέας. «Δεν σου αρκεί αυτό; Τι θες να γίνω; Ο Θ-ός;».«Καλά» είπε ο ραβίνος απαλά «γιατί ένα από τα αγόρια μας έγινε». Ο Ράμπι Μπλουμ και ο Πάτερ Ο’Ράιλι διαφωνούσαν μια μέρα για τη θρησκεία τους. Η συζήτηση άναψε και σε λίγο η κατάσταση άρχισε να βγαίνει εκτός ελέγχου.
Ο Ράμπι Μπλουμ είπε τότε: «Δεν πρέπει να μαλώνουμε έτσι. Δεν είναι σωστό. Κάνουμε και οι δύο τη δουλειά του Θ-ού, εσύ με τον τρόπο σου κι εγώ με τον δικό Του».
Σε μια συνάντηση εκπροσώπων όλων των θρησκειών στο Λος Άντζελες, οι τρεις σημαντικότεροι απεσταλμένοι από το Σικάγο κάνουν πολύ καλή παρέα και η φιλική τους συζήτηση καταλήγει σε εσώψυχες εξομολογήσεις. Ο Καθολικός ιερέας παραδέχεται πως το μυστικό του πάθος είναι οι γυναίκες και πως δεν μπορεί να κρατηθεί μακριά τους. Ο Μουσουλμάνος εξομολογείται πως το δικό του πάθος είναι το αλκοόλ και πως κάθε δυο εβδομάδες πέφτει τέζα από το μεθύσι, χωρίς να μπορεί να κάνει τίποτα γι’ αυτό. Τότε γυρνούν και οι δύο στο Ραβίνο και τον ρωτούν: «Λοιπόν εσένα, ποιο είναι το κρυφό σου πάθος;».
«Παιδιά, αφήστε, εγώ είμαι τρομερός κουτσομπόλης» και χωρίς να μπορεί να συγκρατηθεί συνεχίζει: «Αφού τώρα που τα λέμε, δεν βλέπω την ώρα να γυρίσω στο Σικάγο!».
Ένας ιερέας, ένας αβάς και ένας ραβίνος παίζουν γκολφ. Ξαφνικά μπαλάκια έρχονται από κάθε κατεύθυνση και οι τρεις παίκτες αναστατώνονται. Πηγαίνουν αμέσως στο γραφείο του διευθυντή και διαμαρτύρονται: «Πώς επιτρέπεις σε άλλους να εμποδίζουν το παιχνίδι μας; Τα μπαλάκια τους ξεπροβάλλουν από παντού».
Ο διευθυντής τους ψιθυρίζει: «Ίσως δεν το ξέρετε, αλλά οι άνθρωποι αυτοί είναι τυφλοί».
Αμέσως ο ιερέας υποχωρεί και ζητά συγγνώμη. Το ίδιο κάνει και ο αβάς. Ο ραβίνος όμως ασναρωτιέται φωναχτά: «Γιατί αυτοί οι άνθρωποι δεν παίζουν τη νύχτα;».
Ένας εκκεντρικός γέρος αφήνει ένα σεβαστό πόσο σε έναν Καθολικό, έναν Προτεσταντικό, και έναν Εβραϊκό Οργανισμό. Η μόνη του επιθυμία είναι όταν θα τον κηδέψουν, ο καθένας από τους τρεις ιερουργούς να ρίξει 1000€ στον τάφο.Μια μέρα ο εκκεντρικός γέρος πέθανε. Έρχεται ο Καθολικός παπάς ο οποίος ρίχνει 100€στον τάφο λέγοντας: «Αυτός ο άνθρωπος έχει πεθάνει. Η εκκλησία μου χρειάζεται αυτά τα χρήματα πολύ περισσότερο από ότι αυτός».
Ο Προτεστάντης ιερουργός βλέποντας τι έκανε ο παπάς κάνει ακριβώς το ίδιο.
Ύστερα έρχεται ο εβραίος Ραβίνος, βγάζει το μπλοκ επιταγών, γράφει μια επιταγή για 1000€ το ρίχνει στον τάφο και φεύγει.