Η συγκινητική ιστορία πίσω από τη Γιορτή της Μητέρας

Η Γιορτή της Μητέρας, την οποία θα γιορτάσουμε την Κυριακή 8 Μαΐου του 2016, έχει ήδη εδώ και δύο χρόνια κλείσει έναν αιώνα. Η ιστορία που κρύβεται πίσω από την ημέρα της μητέρας, είναι πολύ διαφορετική από ότι θα περίμενε κανείς.

Η Γιορτή της Μητέρας θεωρείται ένας καλός λόγος για εκδηλώσεις ειλικρίνειας για την αγάπη και την εκτίμηση που τρέφουμε προς το πρόσωπο που μας έφερε στη ζωή. Η συγκεκριμένη ημέρα ωστόσο σύμφωνα με το National Geographic, έχει πιο μελαγχολικές ρίζες.

Η Ημέρα της Μητέρας, ξεκίνησε ως ημέρα μνήμης και πένθους των γυναικών που είχαν χάσει τα παιδιά τους, και γενναίους στρατιώτες στον πόλεμο, υπενθυμίζοντας ότι ο αγώνας μέχρι την ειρήνη είναι μακρύς. Όταν η επέτειος άρχισε να εμπορευματοποιείται, η μεγαλύτερη υποστηρίκτρια της ιδέας, Anna Jarvis εναντιώθηκε με όλα τα μέσα, καταλήγοντας να πεθάνει μόνη και χωρίς χρήματα σε ένα σανατόριο.

H κοινωνική ακτιβίστρια Anna Maria Reeves συζ. Jarvis (1832-1905) γεννήθηκε στη Βιρτζίνια των Ηνωμένων Πολιτειών, και, μαζί με τον σύζυγό της, Granville Jarvis, απέκτησαν 12 παιδιά! Όμως, δεν πρόλαβαν να ευτυχήσουν ως οικογένεια, αφού μονό τα τέσσερα από τα δώδεκα επέζησαν, με τα υπόλοιπα οκτώ παιδιά να φεύγουν από τη ζωή, προτού καν ενηλικιωθούν.

Η ιστορία ξεκίνησε τη δεκαετία του 1850, όταν με διοργανώτρια την μητέρα της Anna, μια εθελοντική ομάδα γυναικών από τη δυτική Βιρτζίνια πρωτοστατούσε για την καλυτέρευση των συνθηκών υγιεινής, την προσπάθεια μείωσης της παιδικής θνησιμότητας και τον περιορισμό μόλυνσης του γάλακτος, σύμφωνα με την ιστορικό του Wesleyan College, Katharine Antolini. Μέλημα των γυναικών ήταν παράλληλα η φροντίδα των τραυματισμένων στρατιωτών και από τα δύο μέτωπα του αμερικανικού εμφυλίου, (1861- 1865).

Η βαθειά οδύνη της απώλειας των οκτώ παιδιών της έκανε την Anna Jarvis να αφιερώσει τη ζωή της στην εξάλειψη των ανθυγιεινών συνθηκών διαβίωσης, εξαιτίας των οποίων εξαπλώνονται γρήγορα θανατηφόρες ασθένειες.

Για τον λόγο αυτό, ίδρυσε τα 'Mothers' Day Work Clubs", που είχαν σκοπό τη συγκέντρωση χρημάτων, ώστε να προμηθεύουν με φάρμακα τις άπορες οικογένειες, μέλη των οποίων υπέφεραν από φυματίωση. Πραγματικά, οι Σύλλογοι Εργασίας αυτοί κατάφεραν να συνεργαστούν με επιστήμονες της Φυσικής και να φέρουν στην καθημερινή ζωή τόσων οικογενειών το καθαρό νερό και τον ασφαλή τρόπο απομάκρυνσης λυμάτων.

Το 1914, μάλιστα, ο Αμερικανός πρόεδρος Woodrow Wilson υπέγραψε ψήφισμα του Κογκρέσου, σύμφωνα με το οποίο καθιερώθηκε η δεύτερη Κυριακή του Μαΐου ως η Γιορτή της Μητέρας. Κατά τη διάρκεια μιας ομιλίας της, μάλιστα, η κόρη Anna Jarvis ειχε πει καυστικά: "Μη στέλνετε έτοιμες τυπωμένες κάρτες στις μανούλες σας. Αυτό δε δείχνει τίποτα περισσότερο από το πόσο τεμπέληδες είστε, που δε γράφετε λίγα δικά σας λόγια στον άνθρωπο, που έχει κάνει τόσα όμορφα πράγματα για σένα όσα ποτέ κανένας άλλος...".

Η γιορτή της μητέρας στην Ελληνική Μυθολογία και τη σύγχρονη εποχή
Πρωταρχική αναφορά για γιορτή της μητέρας και της μητρότητας έρχεται από την αρχαία Ελλάδα.
Η μητέρα Γη (Γαία) σύζυγος του Ουρανού είναι η προσωποποίηση της φύσης που γεννά όλο τον κόσμο και λατρεύεται σαν η υπέρτατη θεότητα.
Η λατρεία περνά κατόπι στην κόρη της Ρέα σύζυγο και αδερφή του Κρόνου. Η Ρέα λατρεύεται σαν η “Μητέρα των Θεών” και σαν η πρώτη μητέρα καθώς φαίνεται να είναι η πρώτη που γέννησε με τοκετό και ανάθρεψε τα παιδιά της με μητρικό γάλα. Η αρχαίοι Έλληνες απέδιδαν τιμές στη Ρέα κάθε άνοιξη καθώς ήταν και θεά της γης και της γονιμότητας.

Η γέννηση του Δία.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει η γέννηση του Δία από την Ρέα όπως παρουσιάζεται από τους αρχαίους συγγραφείς.
Ο Κρόνος άκουσε από τους γονείς του τον Ουρανό και την Γαία να προφητεύουν ότι θα τον εκθρόνιζε ο ίδιος του ο γιος όπως έκανε αυτός τον δικό του πατέρα. Θορυβημένος ο Κρόνος αναγκάζει την Ρέα να του παραδίνει τα νεογέννητα παιδιά τους κι αυτός χωρίς δισταγμό τα καταπίνει ώστε να μη γεννηθούν και να μην κινδυνεύσει ο θρόνος του. Έτσι ο Ποσειδώνας, ο Πλούτωνας, η Εστία, η Δήμητρα και η Ήρα καταλήγουν στο στομάχι του πατέρα τους.

Δίας
Γεμάτη απόγνωση η Ρέα και κουρασμένη από τις συχνές εγκυμοσύνες και χωρίς να έχει γίνει ακόμα μητέρα αποφασίζει να ξεγελάσει τον άσπλαχνο Κρόνο. Έτσι όταν έρχεται η ώρα να γεννήσει τον Δία ζητά βοήθεια από τους γονείς της. Εκείνοι την στέλνουν να γεννήσει το Δία στην Κρήτη. Εκεί στο όρος Ίδη και στη σπηλιά της Δίκτης η Ρέα γεννά τον Δία.

Την ανατροφή του μωρού αναλαμβάνουν οι νύμφες και οι ιερείς Κουρήτες. Οι Κουρήτες, όποτε έκλαιγε ο Δίας, για να μην ακούει ο Κρόνος τα κλάματα του παιδιού χτύπαγαν τα δόρατά τους επάνω στις ασπίδες τους και χόρευαν για να κάνουν θόρυβο. Οι νύμφες τάιζαν το μωρό με το γάλα της κατσίκας της Αμαλθείας που κατά κάποια άλλη εκδοχή ήταν νύμφη.

Η Ρέα επέστρεψε στον άντρα της και όταν ο Κρόνος της ζήτησε το νεογέννητο αυτή τύλιξε με πάνες μια πέτρα και του την έδωσε να την καταπιεί. Μια άλλη εκδοχή λέει πως ο δύσπιστος Κρόνος της ζήτησε να θηλάσει το μωρό και καθώς εκείνη παρίστανε πως θηλάζει έπεσε γάλα από το στήθος της και έτσι δημιουργήθηκαν οι γαλαξίες.