Το Τέλος του Κόσμου ,,,Λοιπόν… Βγείτε λίγο από την υπνωτική υποβολή στην οποία ζείτε την καθημερινότητά σας και κοιτάξτε λίγο γύρω σας. Δείτε τι συμβαίνει. Ο κόσμος πάει κατά διαόλου!

Λοιπόν… Βγείτε λίγο από την υπνωτική υποβολή στην οποία ζείτε την καθημερινότητά σας και κοιτάξτε λίγο γύρω σας. Δείτε τι συμβαίνει. Ο κόσμος πάει κατά διαόλου! Από κάθε άποψη, τα πράγματα είναι χειρότερα από ποτέ. Ο ίδιος ο πλανήτης καταστρέφεται, όλο και πιο πολύ. Μέσα σε λιγότερο από έναν αιώνα έχουμε


καταστρέψει τα πάντα, έχουμε κάνει όσα κακά δεν έγιναν σε όλη την γνωστή Ιστορία του κόσμου! Και δεν το καταλαβαίνουμε!

Κι εμείς οι άνθρωποι αυξανόμαστε συνεχώς, σε λίγο θα ζούμε ο ένας πάνω στον άλλον, πεινασμένοι και διψασμένοι και άρρωστοι ή μεταλλαγμένοι.

Μόνο κατά τη διάρκεια της δικής μου ζωής ως τώρα, ο πληθυσμός των ανθρώπων της Γης έχει αυξηθεί κατά τρία δισεκατομμύρια! Όταν πήγαινα στο δημοτικό σχολείο (θυμάμαι το πρώτα μαθήματα γεωγραφίας) ο παγκόσμιος πληθυσμός ήταν τέσσερα δισεκατομμύρια…και σήμερα είναι επτά!

Υπολογίζεται ότι θα είμαστε 10 με 11 δισεκατομμύρια μέχρι το 2050 ή και νωρίτερα! (Και δεν σας λέω τα νούμερα του πληθυσμού των αυτοκινήτων και των εργοστασίων και των βαθμών μόλυνσης, για να μην τρομάξετε…)

Το 1000 π.κ.ε. ο πληθυσμός των ανθρώπων όλου του κόσμου υπολογίζεται σε 300 εκατομμύρια!

Προσέξτε αυτό: Από το 1000 π.κ.ε. ως το 1750 μ.κ.ε. (δηλαδή σε 2.750 χρόνια) ο πληθυσμός των ανθρώπων στη Γη έγινε 800 εκατομμύρια (δηλαδή αυξήθηκε μόνο κατά 400 εκατομμύρια)!

Από το 1750 ως το 1950, (δηλαδή μέσα σε 200 χρόνια), ο πληθυσμός των ανθρώπων έγινε 2,5 δισεκατομμύρια! Κι από το 1950 μέχρι το 2011, (δηλαδή μέσα σε 60 χρόνια), ο παγκόσμιος πληθυσμός έγινε 7 δισεκατομμύρια!

Και σε 40 χρόνια από σήμερα θα γίνει 10-11 δισεκατομμύρια! Με αυτόν τον ρυθμό, όλα δείχνουν ότι το 2180, οι άνθρωποι θα είναι 25 δισεκατομμύρια! Και, άραγε, μπορείτε να φανταστείτε σε τί κόσμο –αν θα υπάρχει ακόμη κόσμος– θα ζουν αυτά τα 25 δισεκατομμύρια; Και τί είδους άνθρωποι θα είναι; (Αν θα υπάρχουν άνθρωποι τότε, και, φυσικά, αν υπάρχουν, αν θα είναι ακόμη άνθρωποι).

Έχουμε ήδη καταδικάσει τα δισέγγονά μας να ζήσουν στην κόλαση. Αλλά, τι λέω; Οι περισσότεροι από εμάς ζούμε ήδη στην κόλαση! Τα παιδιά μας θα ζήσουν σε κόλαση χειρότερη από τη δική μας, τα εγγόνια μας σε ακόμη χειρότερη κόλαση, και δεν μπορούμε να φανταστούμε την κόλαση στην οποία θα ζουν τα δισέγγονά μας! Και αυτό, αν θα ζουν…

Αυτόν τον κόσμο, τον ταλαιπωρημένο και μολυσμένο και τον όλο και περισσότερο κατεστραμμένο, τον πακτωμένο από ανθρώπους, τον ματωμένο, τον στερημένο, τον γεμάτο παράνοια και κακία, τον κυβερνούν και τον εκμεταλλεύονται συγκεκριμένοι άνθρωποι, οι οποίοι είναι λιγότεροι από το 1% του πληθυσμού του κόσμου, και είναι οι μόνοι που απολαμβάνουν πλήρως τα πλούτη και τη δύναμη και τις γνώσεις του κόσμου.

Είναι αυτοί που ελέγχουν τον κόσμο μας και τις κοινωνίες μας.

Το δικό τους κουμάντο είναι αυτό που μάς έχει φέρει σε αυτήν την κατάσταση. Αυτοί και ο υπερπληθυσμός είναι οι υπαίτιοι της καταστροφής του κόσμου.

Κι όμως, ζούνε και αυτοί στον ίδιο κόσμο μ’ εμάς (!) (;)

Μα, άραγε, γιατί δεν νοιάζονται καθόλου –μα καθόλου!– για τον κόσμο;

Για εμάς δεν νοιάζονται, νοιάζονται μόνο για τον εαυτό τους, αλλά…σε ποιον κόσμο θα ζει ο εαυτός τους έτσι όπως τον καταντήσανε; Και τα δικά τους εγγόνια σε ποιον κόσμο θα ζουν; Δεν θα ζουν στον ίδιο κόσμο με εμάς, στον ίδιο κόσμο με τα δικά μας εγγόνια;

Λοιπόν, έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι δεν σκοπεύουν να ζουν στον ίδιο κόσμο μ’ εμάς, γι’ αυτό και δεν τους νοιάζει, γι’ αυτό και το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι ό,τι προλάβουν ν’ αρπάξουν.

Και, μάλιστα, τούς βλέπω να βιάζονται! Γιατί ξέρουν ότι το πάρτυ εδώ δεν θα κρατήσει για πολύ ακόμη…

Έχω καταλήξει στο –ευφάνταστο θα το χαρακτηρίσουν κάποιοι– συμπέρασμα ότι σχεδιάζουν να την κοπανήσουν!

Θα μού πείτε, πώς και πού να πάνε;

Κι εγώ πρέπει να σάς υπενθυμίσω ότι είναι τόσα μα τόσα πολλά αυτά που δεν ξέρουμε. Τόσα πολλά αυτά που γίνονται πίσω από την πλάτη μας, κάτω από τη μύτη μας, πέρα από τα μάτια μας, έξω από το δικό μας υπνωτισμένο και προβληματισμένο μυαλό, πέρα από τις γνώσεις μας. Έχουμε τόσο μεγάλη άγνοια για το τι ξέρουν αυτοί και για το τι κάνουν!

Ξέρω ότι ανάμεσα στους αναγνώστες μου υπάρχουν παράξενα μυαλά που τώρα θα σκέφτονται τις υπόγειες βάσεις, τα κούφια βουνά, τους τεχνητούς ή φυσικούς υπόγειους κόσμους, την Κούφια Γη, τους βυθούς των θαλασσών, τη στρατόσφαιρα, ή, παράλληλες πραγματικότητες, εναλλακτικά σύμπαντα, άλλες διαστάσεις, ταξίδια στον χρόνο, κλπ, κλπ. Δεν έχω τον χώρο εδώ για να εξετάσω όλα αυτά τα σενάρια, γι’ αυτό και θα σχολιάσω μόνο το σενάριο που περιλαμβάνει απλώς άλλους πλανήτες. (Όχι αναγκαστικά στο διάστημα…)






Θέλουμε να ζήσουμε σε άλλους πλανήτες; Λοιπόν, αν –λέω, αν– οι πλανήτες αυτοί δεν έχουν τις κατάλληλες συνθήκες ζωής (γιατί τελικά μπορεί και να τις έχουν. Βλέπετε, αλλιώς μάς τα έλεγαν παλαιότερα και αλλιώς μας τα λένε τώρα), τότε έχουμε δύο επιλογές: ή να μεταλλάξουμε εκείνο τον όποιο πλανήτη ώστε να έχει τις κατάλληλες συνθήκες ζωής για εμάς (για «εμάς», ποιούς;), ή να μεταλλάξουμε τον εαυτό μας για να μπορεί να ζει στις συνθήκες εκείνου του πλανήτη.

Αναλογιστείτε αυτές τις δύο επιλογές. Ποια από τις δύο είναι πιο εφικτή; Αν είστε σωστά ενημερωμένοι θα ξέρατε ότι είναι η δεύτερη: να μεταλλάξουμε τον εαυτό μας για να προσαρμοστεί στις δεδομένες συνθήκες. Τώρα, πώς θα προσαρμοστούμε; Υπάρχουν δύο τρόποι, ο τεχνολογικός και ο βιολογικός. Δηλαδή, ή να το κάνουμε με μηχανήματα, θόλους, στολές, βάσεις, σκάφη, κλπ, ή να το κάνουμε επεμβαίνοντας βιολογικά στο ανθρώπινο σώμα.

Χμ, ο τεχνολογικός και ο βιολογικός τρόπος… Και –ωπ!– τί θα λέγατε για τον «Βιο-Τεχνολογικό» τρόπο; …  Πολύ πιο σύντομα απ’ ό,τι γενικά πιστεύετε, θα καταστεί δυνατό –αν δεν έχει γίνει ήδη– π.χ. να εμβολιάσουμε τους γενετικούς πυρήνες ενός αλόγου με στοιχεία παρμένα από τους πυρήνες ενός πτηνού, για να προγραμματίσουμε τη γέννηση αλόγων με φτερούγες. Μ’ αυτόν τον τρόπο, ο ειδικός της γενετικής θα δημιουργήσει έναν πραγματικό Πήγασο. (Παρένθεση. Χμ, κι αν αυτοί οι Πήγασοι –όπως και η όλη γενική «μυθολογική» εμμονή σε όλο τον αρχαίο κόσμο για «μικτά» όντα– υπήρχαν στο μακρινό παρελθόν, άραγε, ποιοι ήταν οι «ειδικοί της γενετικής» που τους έφτιαξαν; … Κλείνει η παρένθεση).

Κι αν σας φαίνεται παράξενο αυτό με τον Πήγασο, ω, είναι απλά ένα μικρό παράδειγμα. Πρέπει να μάθετε ότι είναι δυνατοί ακόμη πιο παράξενοι συνδυασμοί. Όπως λένε και μερικά «αστειάκια» που κυκλοφορούν αυτή την εποχή στους κλειστούς επιστημονικούς κύκλους: Διασταύρωση ταχυδρομικού περιστεριού και παπαγάλου για να μεταφέρει προφορικά το μήνυμα. Διασταύρωση μύγας και πυγολαμπίδας ώστε να μπορείτε να χτυπάτε τις ενοχλητικές μύγες στο σκοτάδι. Διασταύρωση αγελάδας και καμηλοπάρδαλης ώστε αυτό το νέο παράξενο ζώο να βόσκει στο χωράφι του γείτονα σας αλλά να το αρμέγετε στο δικό σας χωράφι. Διασταύρωση μιας ξανθιάς σεξοβόμβας με μια καλή μαγείρισσα γιατί οι ξανθιές σεξοβόμβες δεν ξέρουν να μαγειρεύουν… (Και, έχουμε κανένα νεώτερο από τις εξελίξεις του Κλονισμού; Γιατί δεν έχουμε;).

Οι «ειδικοί της γενετικής» θα επιτύχουν πολύ σύντομα –αν δεν το έχουν ήδη επιτύχει– να τροποποιήσουν τα γονίδια ενός φυτού με τέτοιο τρόπο ώστε να παράγει ασπιρίνη, ή να κάνουν αλλαγές στη γενετική μάζα μιας αγελάδας ώστε το γάλα της να περιέχει αντιβιοτικά. Ίσως αυτή τη στιγμή που μιλάμε –λέω, ίσως– να έχουν δημιουργηθεί θηλαστικά ζώα που είναι ικανά να ζουν στον πολύ αραιό αέρα των βουνών, ή μέσα στο νερό, ή σε διοξείδιο του άνθρακα, ή στη στρατόσφαιρα, ή ίσως –λέω, ίσως– και σε άλλους πλανήτες. (Όχι αναγκαστικά στο διάστημα…)

Και να θυμάστε πάντα ότι έγιναν και θα γίνουν πολλές «μεταλλάξεις» στον κόσμο μας για να εξυπηρετηθούν μάλλον ποταποί σκοποί παρά υψηλά ιδανικά. Εκτός, βέβαια, αν υπάρχουν και κάποια υψηλά ιδανικά για τα οποία δεν είστε ενημερωμένοι. Πώς το λένε…δεν σας τα είπε ποτέ κανείς και δεν τα ξέρετε. Υπάρχουν τόσα μα τόσα πολλά πράγματα που δεν ξέρουμε! Και…αν τα ξέρουν κάποιοι…αυτά που δεν ξέρουμε…ποιοί είναι αυτοί;

Αυτοί που ξέρουν πράγματα που δεν ξέρουμε, απλώς τα ξέρουν;

Ή μήπως «κάνουν» και κάτι με αυτά που ξέρουν, το οποίο επίσης εμείς δεν το ξέρουμε;

Και αν αυτό το κάτι ως δράσεις έχει επηρεάσει ένα σωρό πράγματα στον κόσμο μας, με αλυσιδωτές αντιδράσεις, μπορεί να έχει φτάσει στο σημείο να έχει δημιουργήσει στον κόσμο έναν…παρα-κόσμο!

Δηλαδή, μπορεί να υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος που δεν τον ξέρουμε. Μα…δεν τον είδα πουθενά στη γειτονιά μου!

Μπα, άστο καλύτερα, μπήκαμε βαθιά στη σφαίρα του Φανταστικού…                                                                       πηγη

Post A Comment:

Εγγραφείτε στις ενημερώσεις Push Notifications