Στην τηλεόραση, αυτό που χωρίζει την ασέβεια από το ενδιαφέρον για την υγεία ενός ανθρώπου δεν είναι μια λεπτή διαχωριστική γραμμή...Είναι ένα χοντρό σκοινί που πρέπει να είσαι στραβός για να μην το δεις και να πέσεις μέσα στον «κίτρινο βάλτο». Ασέβεια λοιπόν είναι, να ...χώνεις την κάμερα στα μούτρα των ανθρώπων λίγο πριν ανέβουν στο δωμάτιο ενός τραυματία στο ΚΑΤ που χαροπαλεύει.
Ασέβεια είναι να βλέπεις ότι ο άλλος δεν θέλει να μιλήσει μέσα στον πόνο του και εσύ να ρωτάς για πληροφορίες και να λες «δυο λεπτά σε θέλω κοπελιά». Ασέβεια είναι να θεωρείς πληροφόρηση την απάντηση «όχι» στην ερώτηση «έχετε κάτι νεώτερο για την υγεία του;» καθώς ο άλλος περπατά με σκυμμένο το κεφάλι. Ασέβεια είναι να το δένεις όλο αυτό με μουσικό χαλί «σοφτ ροκάκια» για να γίνει πιο εύπεπτο και κιτρινιάρικο.
Η τηλεόραση το μόνο σεβασμό που δείχνει είναι στα νούμερα της AGB. Το προσποιητό της ενδιαφέρον γρήγορα μετατρέπεται σε ένα «ξεζούμισμα» της είδησης. «Στραγγίζει» τα πρόσωπα και τα γεγονότα μέχρι να μείνει στο τέλος ένα κατακίτρινο κατακάθι. Αν μπορούσε θα είχε πρόσβαση και στο δωμάτιο της εντατικής. Δεν μπορείς να γλιτώσεις από αυτό. Ακόμα και αν έχεις επιλέξει να μην δεις, το ίντερνετ θα αναπαράγει την είδηση. Δεν μπορείς να γλιτώσεις από την οσμή του βάλτου, εκτός και αν κλείσεις όλες τις συσκευές. Αλλά και πάλι η μπόχα της τηλεόρασης είναι παντού σε ολόκληρη την κοινωνία. Πρέπει να ανακαλύψουμε τα αντισώματα μας απέναντι της.
Πηγή: www.lifo.gr
0 comments
Δημοσίευση σχολίου