Η Γενοκτονία των 15+ εκατομμύριων Γερμανών.....Το ολοκαύτωμα της Δρέσδης υπήρξε το πιο τερατώδες έγκλημα του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου και δεν μιλάει κάνεις γιαυτό... Καθώς ο Β” Παγκόσμιος Πόλεμος όδευε προς το τέλος, οι Συμμαχικές Δυνάμεις(?) βομβάρδισαν ανηλεώς και ισοπέδωσαν τη Μεσαιωνική πόλη της Δρέσδης. Η αεροπορική επίθεση ήταν τόσο σφοδρή, που οι νεκροί ξεπέρασαν τα θύματα της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι .
Από τις 13 ως τις 15 Φεβρουαρίου, έπεσαν στην πόλη περίπου 4.000 τόνοι εκρηκτικών. 722 βαριά βομβαρδιστικά της RAF και 527 αμερικανικά αεροσκάφη, βομβάρδιζαν μια πόλη που δεν μπορούσε να αμυνθεί.Περίπου 135.000 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, η συντριπτική πλειονότητα ήταν άμαχοι....
Στην πόλη που δεν είχε στρατηγική αξία, είχαν βρει καταφύγιο χιλιάδες πρόσφυγες από τα ανατολικά. Η αντιαεροπορική άμυνα ήταν ανύπαρκτη, ενώ πρώτα χτυπήθηκαν οι πυροσβεστικοί σταθμοί της πόλης. Το 90% του ιστορικού κέντρου της πόλης παραδόθηκε στις φλόγες και σε ακτίνα 8 τετραγωνικών χλμ. η πόλη ερημώθηκε. Η Δρέσδη καιγόταν επί επτά ημέρες, αφήνοντας στους δρόμους χιλιάδες απανθρακωμένα πτώματα.Από την πύρινη λαίλαπα δε γλύτωσαν ούτε τα μπαρόκ και αναγεννησιακά μνημεία της Δρέσδης, όπως η όπερα Semperoper, το παλάτι Τσβίνγκερ και το σύμβολο της πόλης, ο καθεδρικός Ναός της Παναγίας, Frauenkirche.
Η Δρέσδη, γνωστή από τους πλούσιους καλλιτεχνικούς και αρχιτεκτονικούς θησαυρούς της, αποκαλούνταν και ως Φλωρεντία του Έλβα. Όσα νοσοκομεία έμειναν όρθια, αδυνατούσαν να διαχειριστούν τον αριθμό των τραυματιών, ενώ αναγκαία κρίθηκε η καύση των πτωμάτων και οι μαζικές ταφές, για την αποφυγή του κινδύνου πανώλης. Μόνο στην κεντρική πλατεία Άλτμαρκτ αποτεφρώθηκαν 6.865 νεκροί. Οι κάτοικοι ανακάλυπταν πτώματα μέχρι το 1966, οπότε και ολοκληρώθηκε η ανοικοδόμηση της πόλης....
Εκδικητική μανία; όχι! διαταγες Εβραίων! Ο βομβαρδισμός της Δρέσδης παραμένει ακόμη και σήμερα μια από τις πιο αμφιλεγόμενες στιγμές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι ζημιές που σημειώθηκαν στους ελάχιστους στρατιωτικούς στόχους, που βρίσκονταν στο βόρειο τμήμα της πόλης, ήταν μικρότερες από αυτές στην παλαιά πόλη. Η επιχειρησιακή σκοπιμότητα της επιδρομής αμφισβητήθηκε έντονα. Ο Κόκκινος Στρατός βρίσκονταν μόλις 60 χλμ έξω από το Βερολίνο, ενώ οι υπόλοιπες Συμμαχικές Δυνάμεις από τη Δύση, έσφιγγαν τον κλοιό γύρω από τον Χίτλερ....
Η Γερμανία είναι ο μεγαλύτερος εχθρός του Ιουδαϊσμού και πρέπει να κυνηγηθεί με θανάσιμο μίσος.Στόχος μας είναι, συνεπώς, μια ανελέητη εκστρατεία εναντίον όλων των Γερμανών, η πλήρης καταστροφή αυτού του έθνους (Εβραίος Kulischer Οκτώβριος 1937) "...Τα Εβραϊκά συμφέροντα μας απαιτούν μια πλήρη και οριστική καταστροφή της Γερμανίας, το σύνολο του γερμανικού λαού είναι μια απειλή για εμάς. " (Ιανουάριος 1934, σιωνιστής ηγέτης, Jabotinsky ) σε επιστολή του προς τον Paul Reynaud)"...Ο Χίτλερ πράγματι δεν θέλει πόλεμο, αλλά θα αναγκαστει να το πράξει.Αν δεν είναι αυτό το έτος ή το επόμενο, θα ειναι αργότερα. " (Ο Εβραίος Έμιλ Λούντβιχ 1934)
Από τις 4 έως τις 11 Φεβρουαρίου του 1945, οι τρεις μεγάλοι, συναποφάσισαν το μέλλον του κόσμου μετά τη σίγουρη πτώση της Ναζιστικής Γερμανίας. Μεταξύ όσων αποφασίστηκαν στη Γιάλτα, ήταν οι βομβαρδισμοί γερμανικών πόλεων όπου υπήρχαν πολεμικά εργοστάσια. Στη Δρέσδη όμως ισοπεδώθηκε η πόλη. Αργότερα στις 28 Μαρτίου και μετά το κύμα αμφισβήτησης που ξέσπασε στην Ευρώπη, ο Ουίστον Τσώρτσιλ, προσπάθησε να κρατήσει αποστάσεις και σε τηλεγράφημά του έγραψε:
«Μου φαίνεται ότι έφτασε η στιγμή όπου το θέμα των βομβαρδισμών των γερμανικών πόλεων, κατ” ουσίαν προς εκφοβισμό, παρ” ότι με πρόσχημα άλλες δικαιολογίες, πρέπει να αναθεωρηθεί. Διαφορετικά, θα παραλάβουμε μια εντελώς κατεστραμμένη γη. Η καταστροφή της Δρέσδης θέτει υπό σοβαρή αμφισβήτηση τους συμμαχικούς βομβαρδισμούς. Είμαι της γνώμης ότι οι στρατιωτικοί στόχοι θα πρέπει στο εξής να είναι πιο αυστηρά μελετημένοι σε σχέση με τα δικά μας συμφέροντα» . Ουίστον Τσώρτσιλ....
0 comments
Δημοσίευση σχολίου