Επισκέπτες στην κρεβατοκάμαρα! Παραφυσικά Φαινόμενα σε συνδυασμό με εξωγήινους! ιστορία

Σήμερα θα πούμε μια παραφυσική εμπειρία που έζησε μια γυναικά που ζει σε μια επαρχία της Κόρδοβα, (Αργεντινή) οπως και σχεδόν σε όλο τον κόσμο υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι με παρόμοιες και διαφορετικές εμπειρίες.

Τι είπε η Μαρκέλλα Marcela:
Το γεγονός το έζησα το Σεπτέμβριο του 2011
Είμαι από το Μπουένος Άιρες. Θεωρώ τον εαυτό μου μια ανοιχτόμυαλη αυτοδίδακτη,σε όλη η ζωή μου είχα πολύ περίεργες εμπειρίες, αλλά καμία σαν αυτήν την ιστορία που θα σας πω παρακάτω.

Ένα Σαββατοκύριακο που ήμουν μόνη στο σπίτι, ο γιος μου είχε πάει να κοιμηθεί ύπνο σε ένα φίλο του, κατά τη διάρκεια της νύχτας παρακολουθούσα μια ταινία και σίγουρα αποκοιμήθηκα.

Η επόμενη στιγμή που ήρθε στην μνήμη μου είναι να ανοίγω τα μάτια και να βλέπω τον εαυτό μου να βρίσκεται πάνω από το σπίτι μου με το σώμα μου να κοιτάει προς τον ουρανό, ήταν σκοτάδι και υπήρχαν κάποια σύννεφα, αλλά τα αστέρια φαινόντουσαν, πάνω από μένα διακρίνω ένα μαύρο σκάφος σε σχήμα V , ήταν ανάμεσα στα σύννεφα στον σκοτεινό ουρανό, σαν να ήταν διαφανές, ​​μετά από λίγα δευτερόλεπτα ένιωσα το σώμα μου στο κρεβάτι μου.

Δεν θα μπορούσα να κάνω καμιά κίνηση, ένιωθα ότι ήμουν εντελώς παράλυτη και άκουγα ένα μπουζζ μέσα στο μυαλό μου. Έκανα μεγαλη προσπάθεια για να ανοίξω τα μάτια μου και πανικοβλήθηκα βλέποντας ένα ημιδιαφανές ον να είναι πολύ λεπτό και ψηλό να στέκεται διπλά απο το κρεβάτι μου, μπορούσα να δω μέσα απο το σώμα του την τηλεόραση, που προφανώς άφησα ανοιχτή όταν κοιμήθηκα.

Ήταν τοσο μεγάλος ο φόβος μου και άρχισα να ουρλιάζω, σας παρακαλώ μην με πάρετε !!!, δεν ξέρω γιατί, αλλά αυτά ήταν τα λόγια μου, έκλεισα τα μάτια μου σφιχτά και άρχισα να προσεύχομαι το Πάτερ Ημών, στο τέλος αισθάνθηκα οτι μπορούσα να κουνηθώ άνοιξα τα μάτια μου ξανά και δεν είδα τίποτα αυτή την φορά, κάθισα όρθια στο κρεβάτι εντελώς τρομοκρατημένη, έβλεπα την τηλεόραση οπως ήταν πριν λίγο με το ον όταν άνοιξα τα μάτια μου, και με τρόμαζε περισσότερο.

Η αίσθησή μου ήταν σαν κάποιος να είχε μπει στο σπίτι μου, φοβόμουν, μην ξέροντας τι να κάνω,δεν μπορούσα να καταλάβω αν ήταν ένα όνειρο, αλλά το σκοτάδι, τα σύννεφα, η τηλεόραση, η τοποθεσία του σπιτιού ταίριαζε τέλεια με την πραγματικότητα σαν να μην ήταν ένα όνειρο. Για αρκετές μέρες είχα παλέψει για να σταματήσω να φοβάμαι.κάθε φορά που το θυμόμουν είχα ένιωθα τον φόβο που ένοιωσα τότε.

Λίγες εβδομάδες αργότερα, συνειδητοποίησα ότι δεν θα μπορούσε να κατηγορήσω κανέναν για την εμπειρία, αν πραγματικά υπάρχει ανώτερη από τον άνθρωπο δύναμη και είναι σίγουρα εκεί, είμαστε μόνο ένας κρίκος στην αλυσίδα, καθώς συνεχίζουμε να βασανίζουμε και να κακομεταχειρίζομε τη φύση.

Αργότερα μου έκανε εντύπωση που δεν είχα ένα μικρό εξόγκωμα στο λαιμό μου, το είχα από τότε που ήμουν έφηβη. Μου έκανε εντύπωση ότι μετά από 25 χρόνια εξαφανίστηκε. Κάθε φορά που το είχα εξετάσει οι γιατροί έλεγαν ότι ήταν ένα απόστημα και τίποτα άλλο, όπως πάντα δεν ακούω τι λένε οι γιατροί, γιατί υπάρχει απόστημα που διαρκεί 25 χρόνια;. Με λίγα λόγια, είναι ένα γεγονός μαζί με τα γεγονότα που συνέβησαν εκείνη τη νύχτα.